Prólogos das obras incluídas - SLI

otar man do tesouro e trafegar coel. A mesma Universidade ten que baixar ó labrego e
aprender del, sen manipulación. Descubrir os seus valores e beneficialos. É ben raro que, o que
o non zugou, poida falalo con propiedade; mais tamén é certo que, quen non se sacrifica en
adeprendelo, non é posible que o fale ben. Non chega co fervor, ben sospeitoso ás veces,
porque os "mestres" están a xurdir por onde quer. Se así fose, calquera peizoco francés podía
ser profesor de francés.
Un destes, de cuio nome non me lembro, nun xornal que xa me esqueceu, criticou
Frampas I acolléndose ó tópico de "gato por lebre". Prometera voces galegas inéditas, lugar de
recolleita e o seu valor; se lle sumei outras referencias -coido non estar vedado-, eso foi a
maiores. E como coido que é bo facelo, non mudei de xeito nesta nova "Contribución", con
perdón das marradas que se vexan: verba nova ou matiz novo, categoría, definición,
exemprarización, lugar de recolleita. Algunha vez certas relacions e tamén o étimo sospeitado,
con perigo de que a algán se lle faga anticanónico.
Outubro 1987