Prólogos das obras incluídas - SLI

2) no, na, nos, nas, nel ou nele, nil, neles, nelas; neste, nesta, nestes, nestas, nesto ou
nisto; nese, nesa, neses, nesas, naquel, naquela, naquelo, naqueles, naquelas; nestoutro,
nestoutra, nestoutros, nestoutras, naqueloutro, naqueloutra, naqueloutros, naqueloutras; nun,
nunha, nuns, nunhas, noutro, noutra, noutros, noutras; nalgún, nalgunha, nalgúns, nalgunhas,
nalguén, nalgo.
Mas, cando a preposizón de vai seguida de artículo, pronomes ou adverbos que
encomezan con vocal, e a preposizón afecta a costruzóns do infinitivo, se non debe empregar o
apóstrofo nen tampouco fundirse a preposizón coa verba seguinte: a fin de o lograrmos nós;
mália de o non ter feito; por cousa de aquí chegardes.
Cando se quêr dar maor relevo a formas nominaes que encomezan con vocal escribíndose
con letra maúscula, divídese por meio do apóstrofo a contraizón vocabular: Deus fixo o
mundo, e d'El ten de vir a paz. A Virxe foi a mai de Xesús Cristo, e n'Aquela teñen fé as
mulleres. O mesmo acontez tratándose de nomes propios: feligresía d'Ancéis; mosteiro
d'Armenteira; ronda d'Outeiro.
[XXXI]
a. activo
adj. adjetivo
adv. adverbio
ABREVIATURAS