Prólogos das obras incluídas - SLI

sílabas que sofriron contraizón. Lévao a forma do dativo do artículo feminino â (a la), a contraizón
de preposizón e artículo masculino cô (con el) e outras parolas como âr (aire), irmâ
(hermana), tecelâ (tejedora), bô (bueno), dô (duelo), sô (solo), etc., que antigamente escrebíanse:
aa, coo, aar, irmaa, tecelaa, boo, doo, soo, etc.
Usase o apóstrofo coma noutros idiomas tan cultos cal o francés e o italián cando se
suprime unha vocal para que as verbas soen mellor evitando o hiato.
[XXVIII]
A língua galega fai, como a francesa, moitas contraizóns fonéticas para o que na escritura
adoita suprimirse a letra ou letras elididas poñendo no seu logar o apóstrofo:
¡Cántos recordos queridos
ten pr'o labrego a lareira!
(Eladio Rodríguez González)
As brétemas escuras
xa s'ergueron no val.
(Manuel Lugrís Freire)
Cand'era tempo d'inverno
pensaba en dond'estarías;
Cand'era tempo de sol