Prólogos das obras incluídas - SLI

-A entrada vai en minúscula e en tipo de letra grosa, agás nos poucos casos de
nomes propios ou topónimos.
- Tamén usamos a letra grosa para salientar as palabras ás que remite o propio
autor a través do signo v. (por exemplo: herba das tercianas v. escurripa) ou ás que
remitimos nós a través do signo Vid. (por exemplo: ameixide [Vid. ameixade]).
- A equivalencia vai en maiúscula inicial e en redonda.
- Cando a entrada é unha locución, vai alfabetizada como no manuscrito, é dicir,
pola palabra principal, pero a preposición poñémola á dereita despois de coma: costas,
às.
- En certos casos, cando no ms. as locucións ou expresións van fóra da entrada
base (por exemplo, tarde piache), nesta edición pasan a incluírse -de ser posible- baixo a
entrada correspondente (neste caso o verbo piar). (Véxase punto 2, supra).
- As abreviaturas que usa Pintos desenvolvémolas sempre. Cando, no canto da
equivalencia, pon “id.” para indicar que a forma é igual á entrada, substituímo-la
abreviatura pola respectiva palabra.
- Usámo-la cursiva nos seguintes casos:
• expresións, frases feitas e exemplos que dá en galego baixo a entrada.
• palabras noutros idiomas, por exemplo, francés ou latín cando dá étimos.
• palabras galegas que usa nas definicións ou equivalencias (as cales o propio
autor subliña en ocasións).
• os nomes científicos de plantas e animais.
39