Prólogos das obras incluídas - SLI

decorren moitos poetas i ensaístas, chamados por grave vos xenerosa á pelerinaxe da Virxe
dos Ermos da Saudade.
Escribindo istas páxinas medra a nosa ademiración. Unha, dúas follas máis adiante vai
o leutor a entrar na máxica frolesta. Non ha saír deseguida do seu engado. Ela enfeitiza co
ulido outonizo e o renascer abrileiro das verbas e dos ritmos, da fala en néboa verdecente e
soante ou en labres ben coñecidos. O vello e o novo amíngoan moito do seu senso, na aitualidade
da fala. Unha sucesión de paisaxes e chamadas vai guiando por carreiriños amantes,
entre o medrar e frolecer mesto e tenso da Fala.
Ben soupo dende o principio, Don Eladio, da valencia e porvir da súa obra. Adicoulle
a mañanceira ilusión de cada día; e no folgo do traballo, chegando o consóo do sono á laboura
feita, facíalle o durmir máis de neno. Decatábase, agradecido, de repousar na aba da noite da
Galiza. En cartas emozoadas tennos dito Don Xulio Rodríguez Yordi, como o seu pai traballaba
no eido escolleito. Ben logo o fermoso manuscrito raiolaba o locir da súa verdade e
beleza. Cada día o navío, traballado pra os roteiros da inmortalidade, milloraba en valencia e
beleza. ¿Cándo o vento fincharía as súas velas? Moitos portos agardaban por il. Don Eladio
Rodríguez González chegóu á malenconía da vellez, tivo seu pasamento, sin o consóo, nin