Prólogos das obras incluídas - SLI

pluma de pavo-rial no sombreiro. Na revista de Xaime Quintanilla i equipo de Castelao, Vilar
Ponte, Ramón Cabanillas, Vicente Risco, en días de aspra loita do galeguismo, Don Eladio
leva unha sona de xornalista i escritor. Madurecen os eidos poéticos, os traspostos fondos de
amor, paisaxe, morte e resurrexit ben logo alumeados por o miragre prometido, sempre novo,
do arco da vella, no libro poético centroso de Don Eladio: Oraciós campesiñas.
Como na curta obra de Añón chama A pantasma, na do Dr. Barcia o Arco da vella, na
outa crasicidade e degoiros de Curros pra moitos leutores A Virxe do Cristal, na poesía de Don
Eladio a maina e lembradora música de Orballeiras ténse, no sentir xeneral, como a de ritmos,
lonxanías, evocaciós máis axeitadas pra esbroar a parede de senso común, ergueita entre as
figuranzas xornaleiras e o poético devalar do mundo, e donar a calquera unha vivencia do
senso poético das cousas... Nós temos dito, descendo do Carballiño por Pazos de Arenteiro,
pousando o ollar e as potencias acalmadas do esprito nos horizontes ben tecidos de videiras de
Beade, poemas de Oraciós campesiñas. I entón, e tamén no amparo de sombras rechouchiantes
de paxaros de noso xardín aldeán, a poesía do ademirado Don Eladio ordeábase na
semellanza, feitío requintado, maxinar ledo, xogo e mandado da morte, na gracia dos oficios,
na adicación senlleira das vidas, na recendente fartura de simbólicas colleitas maxinativas dun
retábulo barroco.