Prólogos das obras incluídas - SLI

áas de anxo que, doéndose de ser da Morte no lusco fusco dos poentes, levan e portan as almas
das nosas a un inmorrente alentar lembradoiro.
Don Eladio -pois inda non vello, a non procurada gravidade xenerosa do seu comportamento
díulle o don afeitoso- aplausado en moitos certarnes e rexas competiciós de Poesía,
como xa no 1886 e 87 en Betanzos i en Pontevedra, no 1891 ca poesía Desperta, no certame
de Tui, orgaizado por a Asociación Rexionalista, no 1924 cas Oraciós campesiñas na Festa da
Língoa Galega celebrada en Santiago de Compostela, fixo acodir os máis dos seus vieiros
poéticos ó xurdio e fermoso paisaxe do libro Oraciós campesiñas. Foron dinantes Folerpas,
1894, e Raza e Terra. Con amor i emoción acariñan as nosas mans, percorren os nosos ollos,
entramas ediciós.
Temos falado de vieiros. Toda fidalga e ispirada tarefa editorial, quer decir un vieiro
traballoso cara os outos cotos lumiosos. Vai, e as máis veces morre no érmo, entre sebes de
espranzas. Folerpas camiña no renque e teoría de lumes en pelerinaxe, gobernadas por o
grande vello Don [XIX] Andrés Martínez Salazar. Raza e Terra, semente i esquema de Orballeiras,
dá ton, co nome de un autor ben recibido na opinión, a Céltiga, sinxelo latexo en curtas
follas da frol da xuventude galega. Na biblioteca de Martínez Salazar, Eladio Rodríguez
González era un mociño chegado das aldeas da Avia, cun bimbio xogantín na man e unha