Prólogos das obras incluídas - SLI

Longo tempo raiolóu a súa presenza, inda oculta. Vivían nos ollos, na fala, de Don
Eladio. Pouco a pouco ispiróu respeto. Mais, dinantes de ensaiar algunhas estaxes da laboura
do Diccionario, compre, lonxe de calculado pensamento biográfico, lembrar os renques
paralelos de traballos e horas de Don Eladio. Nin uns nin outras, estranos ó Diccionario. Pois a
badía verdecente da fala envoltábao i enchíao, como a un navío asolagado por o destino, confiado
a unha mañán de ledas bateladas de Páscoa, bogar de novo, orlado dos tesouros mariños,
por fermosos ronselos ventureiros.
A mesa da oficina, a mesa da Redaución. Dúas mesas amigas, ás veces a mesma, en
tempos non aínda lonxanos.
Outras formas de traballo, as ponlas técnicas, a dosimetría e aproveitamento das horas
no tempo de hoxe, escurecen nas novas xeneraciós, e aínda fan esprezar as horas da mesa da
oficina do tempo de onte e de nantronte. Eran outros ritmos. E outra a dimensión da mañán cas
súas maréas de bruídos, e diferente a siñificanza de premio e recompensa da saída da oficina,
a hora da volta á casa, dos albos e calmos mantés. Pra moitos foi a mesa da oficina banco duro
de galera, refuxio non agradecido do fracaso. Pra outros siñifica deber, ascesis, vocación. Cala
diante a ética emozoante e pura, a crítica de Luis Taboada, e o dente e mordedela vulgar e literaria.