Prólogos das obras incluídas - SLI

descoñecendo as súas paisaxes e hourizontes. Os nativos ou os escolleitos. Paisaxes cinguidas
a todas as raíces e temas da personalidade. Brumentas ou incoscentes, ou raiolantes de fonda
lus afeitosa, de lonxe volta doce, ou boureante lembrar e sofrir. Pra Don Eladio, dende neno, o
Ribeiro e a Cruña fono as paisaxes entranadas, as inzadas dos amores caros, as facianas da nai.
Un percorrer de crítica simpatizante por o Diccionario espertando a ialma e música das palabras,
comporía fonduras ledas, fidalgas, celmosas do Ribeiro onde ren pode ser valgar, e no
máis esgrevio traballo preside unha lonxana intención de feitura artística, e teoremas ou sonatas
da óptica ricaz, da hímnica atrántica ca quentura cidadán da Cruña.
A nenés, o espertarse ó senso do amor, a natureza e a morte nos días ardentes, e os dispaciosos
seráns da adolescenza. Nos versos do poeta madurecen as parreiras, verdecen ó decorrer
das augas os amieiros sensibres, liras ó vento e á lembranza. Volta ós carreiros mollados
por o troupelear dos nenos indo e vindo da escola, e inda non poucas veces enxergando as cousas
a traveso dos veos de cinza peneirada por a vella reitora da historia, enxamáis o Ribeiro
deixa de amparalo e aloumiñalo no seu colo:
¡Que asosego
neste homilde corrunchiño dos acougos!
En ningures, cecaives, chegaron a se irmandare atal belidamente as aldeas mestas nos