Prólogos das obras incluídas - SLI

Con respecto á norma actual do español hai no vocabulario variacións atribuíbles
tanto á distinta norma ortográfica daquel momento como a descoidos do propio Pintos.
Optamos por mante-la ortografía do orixinal, na que destacamos algúns dos seus
trazos máis salientables:
-Non acentuación de moitas palabras ou acentuación asistemática: aculla,
esposito, corazon…
-Escrita de b por v en moitos casos (uba, bidrio, etc.).
-Uso de y grego inicial, en vez do actual i latino.
-En ocasións, o mesmo que para o galego, para a grafía x (ks) escribe cs:
procsimo.
B. Aspectos particulares de léxico
Voces onomatopeicas
Cómpre salientar un pequeno número de voces referidas fundamentalmente ós
animais e á natureza:
cache, currichó (‘voz para llamar a los cerdos’), chauchar (‘cantar el gorrión’),
choular (‘sonar el chorro’), churra (‘gallina’), gache, micas (‘voces para llamar a los
gatos, miz’), chascarraschás (‘el sonido de las tarañuelas’), chirlo mirlo (‘el ruido que
hacen las ondas en la ribera con la saca y resaca’), etc.
Voces arcaicas e outras
31