Prólogos das obras incluídas - SLI

Remitimos ademais ás seguintes entradas onde aparece a correspondete frase
feita galega: chegar, choras, chover, dereito, duda, duzia, eiva, empuchar, fada, farda,
ferrar, fio, fogo, folla, fuso, galarin, geira, janeiras, joiña, leirar, levar, mà (mi mà),
madia, man, manexo, mazán, meter, merlo, mór, por; muito, ninguén, palla, par, pasar,
piar, pino, poder, pote, regalar, repaso, pan de; roca, sardiña, seica, súa, tardeiro; ter;
tergo, à; tino, tò, tirar, tiro, tombo, tona, través, vao, ventre, ver, verbo, virar, volta.
4. A lingua en Pintos
A. Acentuación, signos e grafías
A acentuación
Ata o momento en que aparece A gaita gallega de Pintos, en 1853, libro do que
tódolos estudiosos non dubidan en afimar que constitúe un dos alicerces do novo
rexurdir do galego como lingua escrita -tradición que se perdera a finais da Idade Media
e comezos da Moderna- poucos son os testemuños que temos do galego escrito ata esta
época. Ó tratarse polo tanto dunha lingua que permaneceu ágrafa durante tanto tempo, un
dos problemas co que se atopan os estudiosos ou os escritores á hora de escribir en
galego é a falla dunhas pautas normativas mínimas para plasmar por escrito o que
basicamente recibiran por vía oral.
24