Prólogos das obras incluídas - SLI

equivalencia(s); en ocasións a equivalencia é complementada ou no seu lugar
aparece a definición en castelán.
Hai unha característica xeral no vocabulario que consiste en que a entrada pode
estar constituída por dous e mesmo tres lemas. Nestes casos a maneira de proceder do
autor foi unir cunha chave os dous ou tres lemas, indicando dese xeito a súa analoxía.
Desde o punto de vista lingüístico, a inclusión destas dobres (ou triples) formas hai que
interpretalas como un intento de Pintos de non rexeitar ningunha das variantes da lingua
que el coñecía, máxime cando por aquela altura aínda se estaba lonxe de pensar nunha
norma que puidese deixar fóra algunha delas. Así, a inclusión de dous ou máis lemas
para unha mesma entrada obedece a distintas razóns:
a) gráficas: berse - verse; bacoriño - vacoriño; desleijado - desleixado.
b) fonéticas: acubulado - acugulado; chafarelo – chazarelo; chaminea -
chaminè; coitado - cuitado.
c) morfolóxicas: adral - adro; ameixade - ameixal - ameixenda.
d) forma culta e forma popular: benino - benigno; vítima – víctima.
En ocasións a entrada está constituída de dous lemas separados por unha coma ou
pola conxunción ou: sa ou sâ. Siembra; sama, samba. Sama; mesmo en ocasións chegan
a ir xuntos un verbo e un substantivo: resender, resendor. Trascender, etc
12