Prólogos das obras incluídas - SLI

LIMIAR
O idioma galego que chegóu, asoballado pol-o castelán, a arrecantarse nas aldeias,
fuxindo da burocracia alleeira das vilas, a vella fala dos Cancioeiros, que fora língoa poética
no meioevo das terras occidentaes, veu a usarse en noxentas antroidadas e o pobo mesmo tivo
a míngoa o empregal-a. Mais en poucos anos de renacenza reconqueriu a sua sona literaria,
escadou a poucos os boletís, entrou a furto nas conversas, acougou nos xuntoiros e con forte
pulo leva camiño de superar, no presente rexurdimento, as antigas grolias.
Pra ben de ista nosa língoa facemos o Vocabulario popular que agora sai. Laboura de
mocedade e de escomenzo, de seu ben cativa, quer soio encher o grande oco que sinte a xente
galega co-a falla d'unha colleita de verbas práitica i-elemental. Fica, pois, dita a nosa tención e
o xeito do noso traballo que ten, d'outra banda, un senso provisoal xa que a Academia Galega
non tardará en rematar a pubricazón do seu, os Sres. Rodríguez González e Cotarelo preparan,
respeitivamentes, os tan necesarios descriptivo e de autoridades e o Seminario de Estudos
Galegos anda a traballar nun sistemático Catálogo da Língoa.
O noso Vocabulario popular e unha sinxela recadadiva [3] das verbas contidas nas
obras de Sarmento, nos Diccioarios de Rodríguez, Cubeiro, Valladares, o que vai publicado da
Academia e no vocabulario anónimo publicado por Leite de Vasconcellos, nos Glosarios dos