Prólogos das obras incluídas - SLI

Así e todo, detéctanse certas incongruencias. Por exemplo, esmòlda non só remite a
esmòla (primeira rexistrada xa no diccionario impreso), senón tamén a elemòsna que é a
primeira do manuscrito. E pola contra, elemòsna non remite a ningunha, nin sequera á aparecida
no diccionario. Noutros casos rexístranse dúas palabras coa mesma definición, pero que
non remiten entre elas: planir. “Inus. Placer, agradar = Plañir, o llorar sollozando” // pranguer.
“Plañir, llorar sollozando”.
O máis frecuente é que unha palabra remita a outra case igual con algunha variante
fonética (bocejar. V. bocezar). Noutros casos temos sufixos distintos ou variantes dun mesmo
sufixo (quèimúra. V. quèimor) ou ausencia/presencia do prefixo (gatiñar. V. agatuñar). Outras
veces, quizais a maioría, ofrece palabras totalmente distintas co mesmo significado: peja
remite a solta, atume a baraza, paruèiras a costèlas...
37
Tamén é posible que as remisións sexan correccións. Hai varios tipos:
-ortográficas: òvèiro-hòvèiro
-gramaticais: uso como C.D. ou C.I. na entrada che.