Prólogos das obras incluídas - SLI

No Nuevo Suplemento atópanse moitos exemplos de remisións. Así remaría, remería e
romèiría remiten a romaje, que aparece no diccionario impreso, pero entre elas non hai referencias.
Do mesmo xeito vejato, vujato, bujato remiten a bejato.
Desde a perspectiva actual, tan preocupada polo normativismo e pola busca de regras,
dá a impresión de que as palabras ás que remiten son as correctas 1 : romaje, bejato, esmòla...
Isto precisamente era o que pensaba J. L. Pensado cando, ó estudia-la palabra garmalleira de
F. X. Rodríguez di: “También es digna de notar la primacía que le dan algunos dicc. Cuveiro,
recoge garmalleira y remite a gramalleira. En cambio Valladares en gramalleira remite a garmalleira”.
En realidade non hai tal primacia: garmallèira é a primeira palabra que se rexistra
no diccionario por prelación alfabética. Ocorre o mesmo con donicèla, entrecartes, solear... e
outras moitas. 2
36
1. Así por exemplo, nas “Advertencias para el uso de este diccionario” do DRAE, no punto II dise
explicitamente: “Cuando las variantes admitidas no pueden figurar en un mismo articulo por exigencias
del orden alfabético, la preferida por la Academia es la que lleva definición directa: las
aceptadas, pero no preferidas, se definen mediante referencia a aquella...”.
2. Un dato que demostra esta ausencia de normativización é o par de remisións que se dan nas palabras
agolleta e agulletar. Mentres a primeira remite a agulleta a segunda remite a agolletar. Se Valladares
quíxese establecer unha norma remitiría sempre á mesma raíz léxica.