Prólogos das obras incluídas - SLI

-con guión (ale-mar, co-debera...)
-ordenados polo verbo ou substantivo, trastocando a orde lóxica (ampòsta (d’esta),
estadúllo (ter pouco ou moito), abertal (tarréo)...
-ordenados pola primeira palabra sexa cal sexa: regala-l-os ollos, vá por Dios. Entre
estes inclúense os nomes de santos: San Júrgio, San Fies....
Outras veces, poucas neste novo suplemento, estes sintagmas forman parte da microestructura
do diccionario. Así dentro da entrada lèrio, e despois das tres acepcións que ten,
rexístranse as expresións: estar n’o lerio e entende-l-o lerio, cada unha definida por separado.
Igualmente en resume = (en), e en repuntar (o vento), etc.
¿Como se pode explicar esta incongruencia na presentación? ¿Que diferencia hai entre
ronronar (as tripas) e revesino (corta-l-o) para que nuns casos se ordenen polo verbo e noutros
polo substantivo? ¿Por que a diferencia que vemos entre as entradas desembogadar e embogadar
(marañas)? Posiblemente Valladares, coma tódolos lexicógrafos do XIX, non lle dese a
importancia que se lle dá actualmente a este tema.
31
3.2. Entradas. Tipos especiais.