Prólogos das obras incluídas - SLI

Queda, por último, V. “Véase”, que remite a unha palabra definida anteriormente.
Cando a palabra á que remite non está no diccionario senón nun dos apéndices posteriores, o
mesmo autor o indica con “en este suplemento, en el libro manuscrito” ou mesmo especificando
en que apéndice do manuscrito: “despues de la lista de voces manuscritas...” Moitas
entradas caracterízanse unicamente por remitir a outras do diccionario impreso (alcagotar. V.
alcayotar, losqueada. V. labazada); ou facer unha “Adición” a aquel (mendo. “Adición.
Remiendo = Pez”.). De aquí derívase tamén a gran cantidade de variantes dunha mesma palabra.
2.5. Fontes do léxico
As fontes do léxico do Nuevo Suplemento... son diversas, tanto na orixe, coma no xeito
de recollida das mesmas, e quizais como a fonte máis importante haxa que sinala-la fala viva.
Esta foi a orixe dos refráns, das cantigas populares e doutras palabras que “dice la vulgaridad”.
18
2.5.1. Fontes persoais
1. Así e todo, a súa utilización non é moi sistemática: curmáo aparece cualificada de inus. fronte a
curmán, curmau, cormán e cormao.