Kardaberaz Aitari Om.. - Euskerazaintza

Zesareo Ibero Aita zan, orduan, Loiola-ko erretorea, ta onenganajo zuten ernaniarrak, beren erabaki ura aurrera eramateko,laguntza eske.Ez zuten, ortarako bear zuten baimena, egun batean iritxi.Bost urte-luze bear izan zituzten ortarako. Eta 1908-garren urte--asieran egin ziran baimen orren jabe.•Auzi bat sortu zitzaien orduan. Nun gorde bear ziran Kardaberaz-engorpuzkiak...? Ernani-n edo Loiola-n...? Ernani izan ba--zan, ere, Kardaberaz-en jaioterria, Loiola izan zan «KardaberazAitaren» etxea.Eta ernaniarrak, gizonki jokatuaz, Loiola-n gorde bear zirala,erabaki zuten. Loiola bait-zan, orduan, Euskal-erri-ko santutegirikospatsuena ta ederrena: Kardaberaz-ek merezi zuan bezelako santutegia.Eskuiko besoa gordeko zuten Ernani-n.1908-garren urteko Maiatza-ren 2-an iritxi ziran, Irun-era,Kardaberaz-en gorpuzkiak. Jende-talde aundia zegoan zai: agintariak,eta agintari ez ziranak, eresbatzak eta abar.Trenean eraman zituzten, Irun-dik Zumarraga-raño, Kardaberaz-engorpuzkiak, eta zalpurdi apaindu batean Zumarraga-tikLoiola-raño.Apainduak arkitzen ziran Azkoiti-ko kaleak.Gorpuzkien zai zegoan, Kardaberaz bera bizi izan zan etxeauŕrean, erri osoa.Erresponso eder bat kantatu zuten bertako abeslariak, etaotoitz bat errezatu bertako apaizak.Baiñan arrerarik ederrena Loiola bertan izan zuten Kardaberaz-engorpuzkiak. Jendez bete-beterik agertzen ziran bertako eliza,ta eliz-aurreko zelaiak. Antxen zeuden Loiola-etxeko jesuita guz-32