Castrillo Ortuoste Fondoa - Ego Ibarra

Castrillo Ortuoste Fondoa - Ego Ibarra Castrillo Ortuoste Fondoa - Ego Ibarra

egoibarra.com
from egoibarra.com More from this publisher
13.07.2015 Views

papera ekartzen diotenak. Argazkilarien Elkartekobileretara ere joaten zen hara, bainaargazkilaritzaren inguruko kontuak eta tarifak bestemodu batekoak ziren Eibarren.Eibarren erretratista gehiago zegoen, lehia handiazen, baina 60. hamarkada hartan denek ziurtatuazuten beharra. Garay, Buenacasa eta Jauja,Plazaola -Romarate, Aguirresarobe etaFernándezekin-, Lacuesta, Cortijo eta Ares zirenestudioko argazkigintza eta erreportaiak egitenzituztenak Eibarren. Servando Juez argazkilariminuteroa14 ere herrian zebilen sasoi hartan, etaargazkilari afizionatu batzuk, beste beharren bategiten irabazten zuten hileko soldata urria osatzekoargazkiak ateratzen ibiltzen zirenak, han egotenziren, beti gertu, Parrokia inguruan.1962. urtean, Indalezio Ojangurenek San Juan kalehasieran zuen lokalak su hartu zuen eta bereestudioa eta laboratorioa kiskalduta geratu ziren.Gipuzkoako egunkariek artxibo haren garrantzianolakoa zen islatu zuten; handik lau urtera Jose deArteche idazleak Gipuzkoako Foru Aldundirabeirazko zazpi mila plakatik gora eraman zituen.En 1962, un incendio devoró el estudio ylaboratorio de Indalecio Ojanguren, ubicado en laentrada de la calle San Juan. La prensaguipuzcoana, advirtió de la importancia del archivoy cuatro años más tarde el escritor José de Artechetrasladó a Diputación de Gipuzkoa más de siete milplacas de vidrio.También existían muchos aficionados a la fotografíaen Eibar que enviaban a revelar al laboratorio deCastrillo sus copias. Entre ellos, Eugenio Ortuoste,César Huertas, Eli Ojanguren (hijo de Indalecio) yJuan San Martín.Las empresas eibarresas demandaron catálogos ylibros de instrucciones. La fotografía industrialestaba en pleno auge. Castrillo recorrió fábricasarmeras, talleres de bicicletas y auxiliares deautomoción, herramientas y un sinfín de productosrealizados en Eibar y comarca. Los trabajosindustriales fueron realizados en el estudio, por lanoche, cuando finalizaba la jornada de retratos. Enocasiones esas fotografías industriales las llevabadonde el eibarrés José Luis Juaristi a retocar conaerógrafo y tinta china, para eliminar fondos ydejar perfectas las imágenes de escopetas, troqueles ymotocicletas.1994ko Gabonak. Feliciano Castrillo Ortuoste, estudioa itxiondoren, bere familiako hiru belaunaldik erabilitako kameren artean.Navidad de 1994. Feliciano Castrillo Ortuoste entre las cámarasutilizadas por tres generaciones de fotógrafos, tras cerrar al público suestudio.Felipe Loiola. Kezka artxiboa. Eibarko Klub Deportiboa.Felipe Loiola. Archivo Kezka. Club Deportivo de Eibar.14I.O.: "minuteroa" deitzen zitzaien argazkilari haiei, erretratua minutu batean ateratzenbaitzuten.Beirazko plaketatik irudi digitaletara • De las placas de vidrio a la imagen digital33

Gainera, garai hartan Eibarko argazkilari zaletuaskok negatiboak Castrilloren laboratoriorabidaltzen zituzten errebelatzera: Eugenio Ortuoste,Juan San Martin, Cesar Huertas, Indalezioaitarekin hainbeste argazki egindako EliOjanguren...Eibarko enpresek katalogoak eta liburuak ateranahi zituzten. Tailerretako argazkilaritza gailurreanzegoen urte haietan. Castrillok, Eibar etainguruetako tailer asko eta asko bisitatu zituen berelanak hala eskatuta: arma-fabrikak, bizikletenak,automobilen piezenak, erremintenak. Gauez egitenzituen lan horiek estudioan, eguneko erretratuguztiak egin ondoren. Sarri askotan fabriketakoargazki horiek Jose Luis Juaristiri eramaten zizkionaerografoarekin eta tinta beltzarekin ukitu batzukeman eta, eskopetak, trokelak eta motorrak garbieta argi uzteko.Estudiotik kanpo egindako erreportai asko dauzkaCastrilloren artxiboak. Ez ziren periodikoetanateratakoak, baina garai hartako gizartearen berriematen digute; "Bilbo txikixa" 15 izenez ezagutzenzen herriaren muina damaigute: Radio Juventud-enegiten ziren kantu lehiaketak, Jai Alai dantzalekuanjotzen zuten musika-taldeak, ehundakaezkontza, merkatarien urteko bazkariak, jostunenegunekoak, Erregetako opari emateak, dendeninaugurazioak, aseguru-etxeek eskatutako kotxeistripuenargazkiak, bataioak, jaunartzeak etahiletak.Milaka negatibo horiei (35 mman Leica eta Nikonkamera erabilita; formatu ertainerako Rollei etaHasselblad) estudioan bertan ateratako bestehorrenbeste edo gehiago gehitu behar zaizkie(gastronomia elkarteetako argazkiak,karnetetarakoak, bikoteenak, gorputz erdikoak,familienak...). Urteka daude sailkatuta FelicianoCastrilloren artxiboan Eibarko aurpegi guztiak:alkate, abade, militar, enpresari, behargin,bordatzaile, etxeko andre, ume, gazte... Beharreanateratakoak eta domeketako arropekin egindakoak.Milaka dezena dira ukituak dauzkaten erretratuennegatiboak, fetxaka jarrita Negtor eta Valcakaxetan, 4’5x6, 7x10 eta 10x15 zmkoak etakontaktuz egindakoak.En el archivo de Castrillo también se encontraronmuchos reportajes sociales realizados fuera delestudio. No se publicaron en los periódicos, pero danidea de la sociedad de la época, de un Eibar al quellamaron en los años sesenta la “ciudad del dólar”:concursos de canto en Radio Juventud de Eibar,grupos musicales en la sala de fiestas Jai Alai,cientos de bodas, despedidas y cenas de modistillas,entregas de regalos de los Reyes Magos, comidasanuales de las asociaciones de comerciantes,inauguraciones de supermercados, accidentes deautomóviles encargados por seguros, bodas, bautizos,comuniones y funerales.Estos miles de negativos tomados con Leica y Nikonen 35 mm y Rollei y Hasselblad en formato medio,se suman a tantos otros retratos realizados enestudio para orlas de sociedades gastronómicas,carné, bustos, medio cuerpo, parejas, familias...Conviven en el archivo de negativos clasificadas poraños todas las caras de Eibar: alcaldes, curas,militares, empresarios, obreros, bordadoras y amasde casa. Existen sus imágenes en el trabajo yvestidos con el traje de domingo. Hay decenas demiles de negativos de retratos retocados yorganizados por fechas en cajas de Negtor y Valcarealizadas por contacto a 4’5x6, 7x10, y 10x15 cm.La llegada del color exigió una transformación dellaboratorio. Castrillo aprendió a revelarlo de formamanual, utilizando el complejo y lento procesosustractivo. Muchas horas, para poco beneficio. Apartir de 1978 la crisis económica que azotó Eibarllegó también al estudio de Feliciano. La demandade retratos de estudio descendió igual que lacostumbre de vestirse de domingo. Se popularizaronlas cámaras fotográficas y el envío a laboratorios derevelado rápido de los carretes en color deaficionados.Sólo los comercios que se adaptan a los tiempossobreviven. Castrillo buscó una nueva ubicacióncomercial pero los precios de los locales eran muycaros. El cierre del estudio llegó en diciembre de1994. Un giro del destino hizo que otra tienda defotografía, especializada en revelados de una horaen color, ocupara el bajo del portal de “FotografíaCastrillo”.15I.O: “La ciudad del dólar” erdarazkoa da ezagunagoa, baina euskaldunek “Bilbotxikia” erabili izan dute ahotan Eibarri buruz aritzerakoan. Jon Sarasuabertsolariak 1992ko azaroaren 27an Eibarren egindako bertso jaialdi batean erehala deitu zion herriari.34 Beirazko plaketatik irudi digitaletara • De las placas de vidrio a la imagen digital

Gainera, garai hartan Eibarko argazkilari zaletuaskok negatiboak <strong>Castrillo</strong>ren laboratoriorabidaltzen zituzten errebelatzera: Eugenio <strong>Ortuoste</strong>,Juan San Martin, Cesar Huertas, Indalezioaitarekin hainbeste argazki egindako EliOjanguren...Eibarko enpresek katalogoak eta liburuak ateranahi zituzten. Tailerretako argazkilaritza gailurreanzegoen urte haietan. <strong>Castrillo</strong>k, Eibar etainguruetako tailer asko eta asko bisitatu zituen berelanak hala eskatuta: arma-fabrikak, bizikletenak,automobilen piezenak, erremintenak. Gauez egitenzituen lan horiek estudioan, eguneko erretratuguztiak egin ondoren. Sarri askotan fabriketakoargazki horiek Jose Luis Juaristiri eramaten zizkionaerografoarekin eta tinta beltzarekin ukitu batzukeman eta, eskopetak, trokelak eta motorrak garbieta argi uzteko.Estudiotik kanpo egindako erreportai asko dauzka<strong>Castrillo</strong>ren artxiboak. Ez ziren periodikoetanateratakoak, baina garai hartako gizartearen berriematen digute; "Bilbo txikixa" 15 izenez ezagutzenzen herriaren muina damaigute: Radio Juventud-enegiten ziren kantu lehiaketak, Jai Alai dantzalekuanjotzen zuten musika-taldeak, ehundakaezkontza, merkatarien urteko bazkariak, jostunenegunekoak, Erregetako opari emateak, dendeninaugurazioak, aseguru-etxeek eskatutako kotxeistripuenargazkiak, bataioak, jaunartzeak etahiletak.Milaka negatibo horiei (35 mman Leica eta Nikonkamera erabilita; formatu ertainerako Rollei etaHasselblad) estudioan bertan ateratako bestehorrenbeste edo gehiago gehitu behar zaizkie(gastronomia elkarteetako argazkiak,karnetetarakoak, bikoteenak, gorputz erdikoak,familienak...). Urteka daude sailkatuta Feliciano<strong>Castrillo</strong>ren artxiboan Eibarko aurpegi guztiak:alkate, abade, militar, enpresari, behargin,bordatzaile, etxeko andre, ume, gazte... Beharreanateratakoak eta domeketako arropekin egindakoak.Milaka dezena dira ukituak dauzkaten erretratuennegatiboak, fetxaka jarrita Negtor eta Valcakaxetan, 4’5x6, 7x10 eta 10x15 zmkoak etakontaktuz egindakoak.En el archivo de <strong>Castrillo</strong> también se encontraronmuchos reportajes sociales realizados fuera delestudio. No se publicaron en los periódicos, pero danidea de la sociedad de la época, de un Eibar al quellamaron en los años sesenta la “ciudad del dólar”:concursos de canto en Radio Juventud de Eibar,grupos musicales en la sala de fiestas Jai Alai,cientos de bodas, despedidas y cenas de modistillas,entregas de regalos de los Reyes Magos, comidasanuales de las asociaciones de comerciantes,inauguraciones de supermercados, accidentes deautomóviles encargados por seguros, bodas, bautizos,comuniones y funerales.Estos miles de negativos tomados con Leica y Nikonen 35 mm y Rollei y Hasselblad en formato medio,se suman a tantos otros retratos realizados enestudio para orlas de sociedades gastronómicas,carné, bustos, medio cuerpo, parejas, familias...Conviven en el archivo de negativos clasificadas poraños todas las caras de Eibar: alcaldes, curas,militares, empresarios, obreros, bordadoras y amasde casa. Existen sus imágenes en el trabajo yvestidos con el traje de domingo. Hay decenas demiles de negativos de retratos retocados yorganizados por fechas en cajas de Negtor y Valcarealizadas por contacto a 4’5x6, 7x10, y 10x15 cm.La llegada del color exigió una transformación dellaboratorio. <strong>Castrillo</strong> aprendió a revelarlo de formamanual, utilizando el complejo y lento procesosustractivo. Muchas horas, para poco beneficio. Apartir de 1978 la crisis económica que azotó Eibarllegó también al estudio de Feliciano. La demandade retratos de estudio descendió igual que lacostumbre de vestirse de domingo. Se popularizaronlas cámaras fotográficas y el envío a laboratorios derevelado rápido de los carretes en color deaficionados.Sólo los comercios que se adaptan a los tiempossobreviven. <strong>Castrillo</strong> buscó una nueva ubicacióncomercial pero los precios de los locales eran muycaros. El cierre del estudio llegó en diciembre de1994. Un giro del destino hizo que otra tienda defotografía, especializada en revelados de una horaen color, ocupara el bajo del portal de “Fotografía<strong>Castrillo</strong>”.15I.O: “La ciudad del dólar” erdarazkoa da ezagunagoa, baina euskaldunek “Bilbotxikia” erabili izan dute ahotan Eibarri buruz aritzerakoan. Jon Sarasuabertsolariak 1992ko azaroaren 27an Eibarren egindako bertso jaialdi batean erehala deitu zion herriari.34 Beirazko plaketatik irudi digitaletara • De las placas de vidrio a la imagen digital

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!