El sufijo diminutivo -ito en la toponimia menor alistana

El sufijo diminutivo -ito en la toponimia menor alistana El sufijo diminutivo -ito en la toponimia menor alistana

academiadelallingua.com
from academiadelallingua.com More from this publisher
12.07.2015 Views

El sufijo diminutivo -ito en la toponimia menor alistana 1 /The diminutive suffix -ito in minor toponymy of AlistePEDRO GÓMEZ TURIELASOCIACIÓN CULTURAL «FURMIENTU»RESUME: Dende la hipótesis de que la presencia del sufixu diminutivu -ito na toponimiad’Aliste (Zamora) nun se debe necesariamente al puxu del castellán sinón quepodría tratase d’un elementu patrimonial, esta nota llingüística intenta esplicar la presenciad’esi sufixu nuna serie de topónimos como una forma alternativa, por disimilación,al más frecuente -ico, otramiente’l diminutivu más usáu na llingua cotidianade los alistanos nel sieglu XX. Analízase porqué y en qué situaciones se produz estifenómenu, perfeutamente observable güei na toponimia alistana. Pallabres clave:Dominiu llingüísticu ástur, morfoloxía, toponimia, suf. -ito, -ico, Aliste (Zamora).ABSTRACT: Taking as starting point the hypothesis that the presence of the diminutivesuffix -ito in the place names from Aliste (Zamora) is not necessarily due to theinfluence of Castilian but to a patrimonial element, this paper attempts to explainthe linguistic presence of the suffix in a number of names as an alternative, by dissimilation,the most frequent -ico, diminutive the most used one in everyday languagein the twentieth century. It discusses why and in what situations this phenomenon occurs,perfectly observable today in the place names from Aliste. Keywords: Asturlinguistic Area, Morphology, Toponymy, suffix -ito, -ico, Aliste (Zamora).Este artículo se centra en el estudio de un fenómeno lingüístico que se puedeobservar en la toponimia de Aliste. Trataré de explicar la presencia del sufijo di-1Aprovecho para agradecer a Juan Carlos González Ferrero por sus oportunos consejos y orientaciones,así como a todos mis informantes y colaboradores en la recolección de la toponimia de las localidadesvisitadas, ya que sin su ayuda habría sido imposible la redacción de este modesto trabajo.Lletres Asturianes 105 (2011): 21-25 ISSN: 0212-0534

<strong>El</strong> <strong>sufijo</strong> <strong>diminutivo</strong> -<strong>ito</strong> <strong>en</strong> <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> m<strong>en</strong>or <strong>alistana</strong> 1 /The diminutive suffix -<strong>ito</strong> in minor toponymy of AlistePEDRO GÓMEZ TURIELASOCIACIÓN CULTURAL «FURMIENTU»RESUME: D<strong>en</strong>de <strong>la</strong> hipótesis de que <strong>la</strong> pres<strong>en</strong>cia del sufixu diminutivu -<strong>ito</strong> na <strong>toponimia</strong>d’Aliste (Zamora) nun se debe necesariam<strong>en</strong>te al puxu del castellán sinón quepodría tratase d’un elem<strong>en</strong>tu patrimonial, esta nota llingüística int<strong>en</strong>ta esplicar <strong>la</strong> pres<strong>en</strong>ciad’esi sufixu nuna serie de topónimos como una forma alternativa, por disimi<strong>la</strong>ción,al más frecu<strong>en</strong>te -ico, otrami<strong>en</strong>te’l diminutivu más usáu na llingua cotidianade los alistanos nel sieglu XX. Analízase porqué y <strong>en</strong> qué situaciones se produz estif<strong>en</strong>óm<strong>en</strong>u, perfeutam<strong>en</strong>te observable güei na <strong>toponimia</strong> <strong>alistana</strong>. Pal<strong>la</strong>bres c<strong>la</strong>ve:Dominiu llingüísticu ástur, morfoloxía, <strong>toponimia</strong>, suf. -<strong>ito</strong>, -ico, Aliste (Zamora).ABSTRACT: Taking as starting point the hypothesis that the pres<strong>en</strong>ce of the diminutivesuffix -<strong>ito</strong> in the p<strong>la</strong>ce names from Aliste (Zamora) is not necessarily due to theinflu<strong>en</strong>ce of Castilian but to a patrimonial elem<strong>en</strong>t, this paper attempts to exp<strong>la</strong>inthe linguistic pres<strong>en</strong>ce of the suffix in a number of names as an alternative, by dissimi<strong>la</strong>tion,the most frequ<strong>en</strong>t -ico, diminutive the most used one in everyday <strong>la</strong>nguagein the tw<strong>en</strong>tieth c<strong>en</strong>tury. It discusses why and in what situations this ph<strong>en</strong>om<strong>en</strong>on occurs,perfectly observable today in the p<strong>la</strong>ce names from Aliste. Keywords: Asturlinguistic Area, Morphology, Toponymy, suffix -<strong>ito</strong>, -ico, Aliste (Zamora).Este artículo se c<strong>en</strong>tra <strong>en</strong> el estudio de un f<strong>en</strong>óm<strong>en</strong>o lingüístico que se puedeobservar <strong>en</strong> <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> de Aliste. Trataré de explicar <strong>la</strong> pres<strong>en</strong>cia del <strong>sufijo</strong> di-1Aprovecho para agradecer a Juan Carlos González Ferrero por sus oportunos consejos y ori<strong>en</strong>taciones,así como a todos mis informantes y co<strong>la</strong>boradores <strong>en</strong> <strong>la</strong> recolección de <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> de <strong>la</strong>s localidadesvisitadas, ya que sin su ayuda habría sido imposible <strong>la</strong> redacción de este modesto trabajo.Lletres Asturianes 105 (2011): 21-25 ISSN: 0212-0534


22PEDRO GÓMEZ TURIELminutivo -<strong>ito</strong> <strong>en</strong> una serie de topónimos alistanos como una forma alternativa, pordisimi<strong>la</strong>ción, al más frecu<strong>en</strong>te -ico, que también ha sido el <strong>diminutivo</strong> más empleado<strong>en</strong> el l<strong>en</strong>guaje cotidiano de los alistanos durante el siglo XX. Analizaremospor qué y <strong>en</strong> qué situaciones ti<strong>en</strong>e lugar este f<strong>en</strong>óm<strong>en</strong>o.La distribución geográfica de los <strong>sufijo</strong>s <strong>diminutivo</strong>s de que se sirv<strong>en</strong> <strong>la</strong>sdistintas l<strong>en</strong>guas hab<strong>la</strong>das <strong>en</strong> <strong>la</strong> p<strong>en</strong>ínsu<strong>la</strong> es una cuestión tratada <strong>en</strong> varios trabajos2 . Por su parte, <strong>la</strong>s similitudes y diverg<strong>en</strong>cias <strong>en</strong>tre ésta y su aparición <strong>en</strong><strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> mayor y m<strong>en</strong>or también ha sido puesta de relieve por algunos autores3 . En nuestro caso, sin embargo, analizaremos únicam<strong>en</strong>te los datos queaporta <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> m<strong>en</strong>or, sin olvidar <strong>la</strong> re<strong>la</strong>ción lingüística que siempre existe<strong>en</strong>tre ésta y el l<strong>en</strong>guaje hab<strong>la</strong>do, tanto el de <strong>la</strong> actualidad como el de tiempospasados.En el hab<strong>la</strong> espontánea de los habitantes de Aliste, es común todavía el uso de-ico. Ha sido el <strong>diminutivo</strong> más empleado de forma tradicional, al igual que <strong>en</strong><strong>la</strong> mayor parte de <strong>la</strong> provincia de Zamora, <strong>en</strong> el sur de <strong>la</strong> de León y <strong>en</strong> <strong>la</strong> part<strong>en</strong>orori<strong>en</strong>tal de Trás-os-Montes, incluy<strong>en</strong>do esta última todo el área portuguesade hab<strong>la</strong> leonesa 4 .Acompañando a -ico, también se emplean <strong>en</strong> <strong>la</strong> comarca -ino, -iño e -ín, característicosdel oeste p<strong>en</strong>insu<strong>la</strong>r. Por supuesto también aparece -<strong>ito</strong>, que suele serel elegido <strong>en</strong> <strong>la</strong>s conversaciones formales, así como <strong>en</strong> aquel<strong>la</strong>s que ti<strong>en</strong><strong>en</strong> lugarcon foráneos. Algo esperable, considerando que es el <strong>diminutivo</strong> preferido por <strong>la</strong>norma castel<strong>la</strong>na. Seguram<strong>en</strong>te por eso, y pese a que hasta hace unas décadasap<strong>en</strong>as se utilizaba, su empleo va ganando terr<strong>en</strong>o con el paso de los años.Sin embargo, nuestra hipótesis es que <strong>la</strong> pres<strong>en</strong>cia de -<strong>ito</strong> <strong>en</strong> <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> <strong>alistana</strong>no se debe necesariam<strong>en</strong>te a <strong>la</strong> influ<strong>en</strong>cia del castel<strong>la</strong>no, sino que podría tratarsede un elem<strong>en</strong>to patrimonial 5 . En principio, dos argum<strong>en</strong>tos refuerzan estaidea. En primer lugar, <strong>la</strong> resist<strong>en</strong>cia al cambio que pres<strong>en</strong>tan habitualm<strong>en</strong>te los to-2Uritani & Berrueta de Uritani 1985, por ejemplo, analizan estadísticam<strong>en</strong>te los <strong>diminutivo</strong>s que aparec<strong>en</strong><strong>en</strong> at<strong>la</strong>s lingüísticos de varias regiones españo<strong>la</strong>s.3Catalán 1989 analiza diversas áreas p<strong>en</strong>insu<strong>la</strong>res, con importantes conclusiones de tipo histórico,mi<strong>en</strong>tras que otros autores —como González Salgado 2007— se han c<strong>en</strong>trado <strong>en</strong> el análisis de una regiónconcreta.4Se cita como usual, <strong>en</strong>tre otras zonas, <strong>en</strong> Sayago (Borrego 1983: 65), Tierra de Miranda (Vasconcelos1900: 331), Aliste (Baz 1967: 53), Sanabria (Frías Conde 2000: 368), La Cabrera (Casado Lobato2002: 69), Toro (González Ferrero 1997: 233), e incluso <strong>en</strong> el extremo norte de <strong>la</strong> provincia de Sa<strong>la</strong>manca(Llor<strong>en</strong>te Maldonado de Guevara 1986: 125). Curiosam<strong>en</strong>te, todo este terr<strong>ito</strong>rio no siempre figura <strong>en</strong>tre<strong>la</strong>s zonas <strong>en</strong> <strong>la</strong>s que los manuales registran el uso de -ico (<strong>en</strong> Lapesa 1981: 395: «exclusivo de Aragón, reinode Murcia y Andalucía ori<strong>en</strong>tal»; <strong>en</strong> Alvar Ezquerra 1993: 58: «característico de Navarra, Aragón, Murciay Andalucía ori<strong>en</strong>tal», etc.).5En contra de lo que se vi<strong>en</strong>e considerando. Por ejemplo José Ramón Mora<strong>la</strong>, al analizar los <strong>diminutivo</strong>s<strong>en</strong> <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> de <strong>la</strong> provincia de León, lo considera como un elem<strong>en</strong>to extraño al área leonesa(Mora<strong>la</strong> 1986: 77 ).Lletres Asturianes 105 (2011): 21-25


EL SUFIJO DIMINUTIVO -ITO EN LA TOPONIMIA MENOR ALISTANA 23pónimos, lo que habría dificultado <strong>la</strong> <strong>en</strong>trada de un elem<strong>en</strong>to aún no totalm<strong>en</strong>teconsolidado <strong>en</strong> el l<strong>en</strong>guaje del día a día. Por otro <strong>la</strong>do t<strong>en</strong>emos <strong>la</strong> re<strong>la</strong>tiva frecu<strong>en</strong>ciacon que el <strong>sufijo</strong> aparece <strong>en</strong> <strong>la</strong>s <strong>en</strong>cuestas toponímicas que hemos realizado,donde su pres<strong>en</strong>cia no parece un hecho ais<strong>la</strong>do 6 .Como veremos tras analizar una muestra de <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> m<strong>en</strong>or <strong>alistana</strong>, -<strong>ito</strong>ti<strong>en</strong>de a aparecer cuando el <strong>diminutivo</strong> vi<strong>en</strong>e precedido por una sí<strong>la</strong>ba que conti<strong>en</strong>euna consonante ve<strong>la</strong>r (/k/, /g/ o /x/), situación <strong>en</strong> <strong>la</strong> que, además, no se registra-ico, al igual que ocurre <strong>en</strong> mirandés:«parece que este suffixo [-<strong>ito</strong>] se prefere a -ico nos nomes em que já <strong>en</strong>tra guttural (c, g):evita-se assim a coexistência de duas gutturaes, em virtude do princípio da dissimi<strong>la</strong>ção 7 ».También <strong>en</strong> nuestro caso parece haber t<strong>en</strong>ido lugar el f<strong>en</strong>óm<strong>en</strong>o fonológicode <strong>la</strong> disimi<strong>la</strong>ción, de modo que se ha preferido -<strong>ito</strong> a -ico <strong>en</strong> <strong>la</strong> formación deestos topónimos.Para comprobarlo, se ha analizado <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> de una serie de localidadesdel oeste alistano, <strong>en</strong> <strong>la</strong>s que previam<strong>en</strong>te se han realizado <strong>en</strong>cuestas toponímicas.En concreto, se trata de ocho pob<strong>la</strong>ciones colindantes: Figuerue<strong>la</strong> de Arriba,Figuerue<strong>la</strong> de Abajo, Gallegos del Campo, San B<strong>la</strong>s, <strong>El</strong> Poyo, Ribas, To<strong>la</strong> y SanVitero, que constituy<strong>en</strong>, por tanto, un bloque más o m<strong>en</strong>os homogéneo desde elpunto de vista espacial y nos aportan datos sufici<strong>en</strong>tes para que los resultadosobt<strong>en</strong>idos sean mínimam<strong>en</strong>te significativos.En <strong>la</strong>s localidades estudiadas <strong>en</strong>contramos un total de 94 topónimos que conti<strong>en</strong><strong>en</strong>uno u otro <strong>sufijo</strong> 8 , de los cuales 84 nombres pres<strong>en</strong>tan el <strong>diminutivo</strong> -ico,fr<strong>en</strong>te a sólo 10 topónimos con -<strong>ito</strong>. La primera conclusión a que llegamos es que<strong>la</strong> frecu<strong>en</strong>cia con <strong>la</strong> que el primero aparece es, con gran difer<strong>en</strong>cia, mucho mayorque <strong>la</strong> del segundo 9 .De ellos, todos los topónimos <strong>en</strong> los que el <strong>diminutivo</strong> va precedido de sí<strong>la</strong>bacon consonante ve<strong>la</strong>r conti<strong>en</strong><strong>en</strong> -<strong>ito</strong>, sin excepción. Son: La Fraguita (<strong>El</strong>Poyo), <strong>El</strong> Carrasqu<strong>ito</strong> (<strong>El</strong> Poyo y Gallegos del Campo 10 ), <strong>El</strong> Riquij<strong>ito</strong> (Gallegosdel Campo), La Manguita (San Vitero), <strong>El</strong> Sobaqu<strong>ito</strong> (San Vitero), Mate-6No puede, no obstante, desecharse <strong>la</strong> posibilidad de que de forma puntual puedan aparecer topónimoscon castel<strong>la</strong>nización del <strong>sufijo</strong>.7Vasconcelos 1900: 339.8No he contabilizado aquí los topónimos que pres<strong>en</strong>tan otros <strong>diminutivo</strong>s.9Naturalm<strong>en</strong>te puede haber topónimos <strong>en</strong> los que el apar<strong>en</strong>te <strong>sufijo</strong> <strong>diminutivo</strong> <strong>en</strong> realidad no haya actuadonunca como tal. Sin embargo, he preferido no hacer una criba, además de por <strong>la</strong>s dificultades queello <strong>en</strong>traña, porque al tratarse del estudio de un f<strong>en</strong>óm<strong>en</strong>o fonético, éste podría t<strong>en</strong>er lugar incluso <strong>en</strong>esos casos. Únicam<strong>en</strong>te han quedado fuera del recu<strong>en</strong>to topónimos como La Ermita (Figuerue<strong>la</strong> de Abajo)y otros derivados de él.10Se trata de dos topónimos. Aunque estas dos localidades son limítrofes, no hac<strong>en</strong> refer<strong>en</strong>cia al mismolugar.Lletres Asturianes 105 (2011): 21-25


24PEDRO GÓMEZ TURIELgu<strong>ito</strong>s (Figuerue<strong>la</strong> de Abajo) y La Cu<strong>la</strong>guita (Figuerue<strong>la</strong> de Abajo, Figuerue<strong>la</strong>de Arriba).Del resto —86 topónimos— todos, a excepción de dos, <strong>El</strong> Recamb<strong>ito</strong> (<strong>El</strong>Poyo) y La Currupita (Gallegos del Campo), pres<strong>en</strong>tan -ico.La t<strong>en</strong>d<strong>en</strong>cia, pues, parece c<strong>la</strong>ra: mi<strong>en</strong>tras -ico es el <strong>diminutivo</strong> con mayor pres<strong>en</strong>cia,el preferido tras ve<strong>la</strong>r es -<strong>ito</strong>.Los dos topónimos <strong>en</strong> que -<strong>ito</strong> no vi<strong>en</strong>e inmediatam<strong>en</strong>te precedido por unave<strong>la</strong>r tampoco parec<strong>en</strong> pres<strong>en</strong>tar <strong>la</strong> sufici<strong>en</strong>te transpar<strong>en</strong>cia para los hab<strong>la</strong>ntescomo para que se haya dado una sustitución del <strong>diminutivo</strong> por influjo de <strong>la</strong>norma. Asimismo, ambos conti<strong>en</strong><strong>en</strong> el sonido /k/ <strong>en</strong> sí<strong>la</strong>bas anteriores, lo quepudo favorecer <strong>la</strong> pres<strong>en</strong>cia de -<strong>ito</strong>.Ent<strong>en</strong>demos, por lo anteriorm<strong>en</strong>te expuesto, que el <strong>sufijo</strong> de carácter <strong>diminutivo</strong>más habitual, tanto <strong>en</strong> el l<strong>en</strong>guaje tradicional como <strong>en</strong> <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> m<strong>en</strong>or,es preterido <strong>en</strong> favor de una forma alternativa (coincidiéndo ésta con el <strong>diminutivo</strong>más característico del español actual, donde -<strong>ito</strong> se emplea sin restriccionesfonéticas 11 ), que se prefiere por razones morfofónicas, mediando un proceso dedisimi<strong>la</strong>ción.Como es bi<strong>en</strong> sabido, <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> m<strong>en</strong>or conserva rasgos lingüísticos que <strong>en</strong>ocasiones han desaparecido ya del l<strong>en</strong>guaje actual, por lo que su estudio nos permitehacer indagaciones sobre el pasado del l<strong>en</strong>guaje de una región. Este podríaser el caso que nos ocupa, máxime al conocer que el f<strong>en</strong>óm<strong>en</strong>o se docum<strong>en</strong>ta <strong>en</strong>el hab<strong>la</strong> viva de <strong>la</strong> Tierra de Miranda, región portuguesa con <strong>la</strong> que Aliste limita.Sin embargo, no disponemos de sufici<strong>en</strong>tes datos que corrobor<strong>en</strong> esta hipótesispara <strong>la</strong> comarca.Si aceptamos el orig<strong>en</strong> «autóctono» del <strong>sufijo</strong> <strong>diminutivo</strong> -<strong>ito</strong>, que <strong>en</strong> principiocabría haber considerado como un elem<strong>en</strong>to aj<strong>en</strong>o a <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> de <strong>la</strong> región12 , queda p<strong>en</strong>di<strong>en</strong>te comprobar si también se prefiere -<strong>ito</strong> a -ico tras ve<strong>la</strong>r <strong>en</strong>el l<strong>en</strong>guaje hab<strong>la</strong>do 13 . Para ello, puede que únicam<strong>en</strong>te sea posible servirse demateriales recogidos <strong>en</strong> décadas pasadas, como <strong>la</strong>s <strong>en</strong>cuestas de los at<strong>la</strong>s lingüísticos,pues el predominio del castel<strong>la</strong>no <strong>en</strong> el l<strong>en</strong>guaje actual de <strong>la</strong> comarcahace difícil ya este tipo de comprobaciones.11Sin embargo, esa situación no siempre ha sido así. En el siglo XV se docum<strong>en</strong>ta <strong>la</strong> aus<strong>en</strong>cia de -icotras -/k/- y de -<strong>ito</strong> tras -/t/- (González Ollé 1962: 196.). Se ha registrado, también, el empleo de -ico <strong>en</strong> lugarde -<strong>ito</strong> tras -/t/- <strong>en</strong> el español actual de América (Bajo Pérez 1997: 47-49).12Algunos autores han apuntado ya el posible orig<strong>en</strong> leonés de -<strong>ito</strong> (Catalán, 1989: 252, 253; GonzálezOllé 1962: 304 y 305).13O bi<strong>en</strong> si <strong>en</strong> esas situaciones aparec<strong>en</strong> otros <strong>diminutivo</strong>s.Lletres Asturianes 105 (2011): 21-25


EL SUFIJO DIMINUTIVO -ITO EN LA TOPONIMIA MENOR ALISTANA 25Dos calles de <strong>la</strong> localidá <strong>alistana</strong> de Samil (Samir de los Caños).BIBLIOGRAFÍAALVAR EZQUERRA, Manuel (1993): La formación de pa<strong>la</strong>bras <strong>en</strong> español. Madrid, Arco Libros.BAJO PÉREZ, <strong>El</strong><strong>en</strong>a (1997): La derivación nominal <strong>en</strong> español. Madrid, Arco Libros.BAZ, J. Mª (1967): <strong>El</strong> hab<strong>la</strong> de <strong>la</strong> Tierra de Aliste. Madrid, RFE, Anejo LXXXII.BORREGO NIETO, Julio (1983): Norma y dialecto <strong>en</strong> el sayagués actual. Sa<strong>la</strong>manca, EdicionesUniversidad de Sa<strong>la</strong>manca.CASADO LOBATO, Mª Concepción (2002): <strong>El</strong> Hab<strong>la</strong> de <strong>la</strong> Cabrera Alta. Uviéu, Academia de<strong>la</strong> Llingua Asturiana. [Ed. facs.].CATALÁN, Diego (1989): Las l<strong>en</strong>guas circunvecinas del castel<strong>la</strong>no. Cuestiones de dialectologíahispano-románica. Madrid, Paraninfo.FRÍAS CONDE, Xabier (2000): «<strong>El</strong> sanabrés: caracterización del dialecto», <strong>en</strong> Anuario 1998 delI.E.Z. «Florián de Ocampo». Zamora, I.E.Z. «Florián de Ocampo»: 343-387.GONZÁLEZ FERRERO, Juan Carlos (1986): Sociolingüística y variación dialectal: Estudio delhab<strong>la</strong> de Flores de Aliste. Zamora, Instituto de Estudios Zamoranos «Florián de Ocampo».— (1997): Variables sociolingüísticas <strong>en</strong> el hab<strong>la</strong> de Toro (Zamora). Zamora, Instituto deEstudios Zamoranos «Florián de Ocampo».GONZÁLEZ OLLÉ, Fernando (1962): Los <strong>sufijo</strong>s <strong>diminutivo</strong>s <strong>en</strong> castel<strong>la</strong>no medieval. Madrid,CSIC.GONZÁLEZ SALGADO, José Antonio (2007): «La sufijación diminutiva <strong>en</strong> <strong>la</strong> <strong>toponimia</strong> extremeña»,<strong>en</strong> Actas del Octavo Congreso de Estudios Extremeños. Badajoz, Excma. DiputaciónProvincial de Badajoz: 1.969-1.982.LAPESA, Rafael (1981): Historia de <strong>la</strong> l<strong>en</strong>gua españo<strong>la</strong>. Madrid, Gredos. [9ª ed.].LLORENTE MALDONADO DE GUEVARA, Antonio (1986): «Las hab<strong>la</strong>s vivas de Zamora y Sa<strong>la</strong>manca<strong>en</strong> <strong>la</strong> actualidad», <strong>en</strong> M. Alvar (coord.), L<strong>en</strong>guas p<strong>en</strong>insu<strong>la</strong>res y proyección hispánica.Madrid, Fundación Friedrich Ebert, Instituto de Cooperación Iberoamericana:117-131.MORALA, José Ramón (1986): «Toponimia y diacronía. Los <strong>sufijo</strong>s <strong>diminutivo</strong>s <strong>en</strong> León», <strong>en</strong>Lletres Asturianes 19: 65-82.URITANI, Nozomu & Aurora BERRUETA DE URITANI (1985): «Los <strong>diminutivo</strong>s <strong>en</strong> los at<strong>la</strong>s lingüísticosespañoles», <strong>en</strong> Lingüística Españo<strong>la</strong> Actual VII/2: 203-235.VASCONCELOS, J. LEITE DE (1900): Estudos de filologia mirandesa. Vol. I. Lisboa, Impr<strong>en</strong>saNacional.ZAMORA ELIZONDO, Hernán (1945): «Los <strong>diminutivo</strong>s <strong>en</strong> Costa Rica», <strong>en</strong> BICC T.1: 541-546.Lletres Asturianes 105 (2011): 21-25

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!