12.07.2015 Views

99 (1991) - Sociedad Española de Estudios Clásicos

99 (1991) - Sociedad Española de Estudios Clásicos

99 (1991) - Sociedad Española de Estudios Clásicos

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

8 6 ANTONIO ALVAR EZQUERRAequivale al uso que <strong>de</strong> ellas hacen los poetas clásicos (Ovidio, porejemplo); Ausonio, a<strong>de</strong>más, las sabe usar en lugares don<strong>de</strong> se pue<strong>de</strong>nobtener efectos métricos y estilisticos notables.206. P. Tor<strong>de</strong>ur, &tu<strong>de</strong> statistique sur I'hexametre d'Ausone»,Hexarneter Studies, ed. R. Grotjahn. (= Quantitative Linguistics11) Bochum, Brockmeyer, 1981, pp. 75-96.207. R. Grotjahn, «A note on Po1 Tor<strong>de</strong>ur's paper Etu<strong>de</strong> statistiquesur l'hexametre d'Ausone», Hexarneter Studies ed. R.Grotjahn (= Quantitative Linguistics 11) Bochum, Brockmeyer,1981, pp. 97-106. Vid. n. 206.208. A. AIvar Ezquerra, «Precisiones sobre la versificacióndactilica <strong>de</strong> los Epigramas <strong>de</strong> Ausonio)), CFC 17, 1981-1982,pp. 141-172. Estudio estadístico <strong>de</strong> cesuras, cláusulas, homo- y heterodinia,métrica verbal.209. S. Koster, «Der Hexameter <strong>de</strong>s Ausonius)), Tessera.Sechs Beitrage zur Poesie tknd poetischen Theorie <strong>de</strong>r Antike, ErlangerForsch. R. A. 30, Erlangen Univ.-Bibl. 1983, pp. 69-71.VI.Tradición manuscrita y crítica textualSin duda ninguna, el problema más complejo <strong>de</strong> cuantos conciernena Ausonio es el <strong>de</strong>l establecimiento <strong>de</strong> sus obras, el or<strong>de</strong>nque <strong>de</strong>ben seguir y las lecturas que <strong>de</strong>ben preferirse. La historia<strong>de</strong>l texto <strong>de</strong>l poeta es una <strong>de</strong> las más complicadas entre los autoreslatinos, pues ni un solo manuscrito recoge la totalidad <strong>de</strong> susobras; a<strong>de</strong>más, los numerosos manuscritos que contienen obras<strong>de</strong>l poeta, se suman a otros muchos <strong>de</strong> otros autores -o anónimos-en los que se transmiten algunas <strong>de</strong> las obras <strong>de</strong> Ausonio,bajo su nombre unas veces, otras muchas atribuidas a otros autoreso sin atribución expresa. Como es <strong>de</strong> esperar, la critica se divi<strong>de</strong>,básicamente, entre quienes piensan que esa diversidad parte<strong>de</strong>l propio Ausonio, que hizo dos ediciones <strong>de</strong> su obra en vida (ypreparaba al parecer la tercera cuando murió), <strong>de</strong> modo que cadafamilia <strong>de</strong> mss. representaría una edición antigua, y quienes piensanque todos estos códices presentan un texto -seleccionadocon criterios antológicos en cada caso- proce<strong>de</strong>nte <strong>de</strong> un arquetipo,formado inmediatamente tras la muerte <strong>de</strong>l poeta, en el quese contendrían la totalidad <strong>de</strong> los opúsculos. A nuestro enten<strong>de</strong>r,la primera opción -que fue sugerida por Bran<strong>de</strong>s (1881) y Seeck(GGA 1887) y seguida <strong>de</strong>s<strong>de</strong> entonces <strong>de</strong> un modo casi incuestionado-no se pue<strong>de</strong> <strong>de</strong>fen<strong>de</strong>r sin muchas matizaciones; a partir <strong>de</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!