Los demócrata-cristianos:Izquierda DemocráticaDe <strong>los</strong> <strong>partidos</strong> de c<strong>en</strong>tro que no figuran <strong>en</strong> el taxi de <strong>la</strong> UCD destaca <strong>la</strong>Democracia Cristiana (DC), que mirando a Italia está conv<strong>en</strong>cida de que vaa arrasar <strong>en</strong> <strong>la</strong>s elecciones. Por varias razones, <strong>en</strong>tre <strong>la</strong>s cuales quizá <strong>la</strong> principalsea que España no es Italia, <strong>la</strong> DC ap<strong>en</strong>as consigue unos pocos s<strong>en</strong>adores <strong>en</strong>co<strong>la</strong>boración con otras fuerzas de izquierda.En abril de 1976, celebra el congreso <strong>en</strong> El Escorial para constituirse comoIzquierda Democrática. Pert<strong>en</strong>ece al equipo Demócrata Cristiano del Estadoespañol. Su presid<strong>en</strong>te era el antiguo ministro de Educación Nacional (1951-56)Joaquín Ruiz-Giménez, que presidirá durante años <strong>la</strong> revista Cuadernos para elDialogo, donde co<strong>la</strong>boran socialistas y comunistas, así como distintas fuerzasde oposición democrática a <strong>la</strong> dictadura., como Pedro Altares, GregorioPeces-Barba, Simón Sánchez Montero, etc. Estará <strong>en</strong> Converg<strong>en</strong>cia Democrática,junto al PSOE, USDE, ORT, MCE, etc.Al definirse como Izquierda Democrática, g<strong>en</strong>erará una escisión, el PartidoPopu<strong>la</strong>r Demócrata Cristiano (PPDC), que después se integraría <strong>en</strong> <strong>la</strong>Alianza de C<strong>en</strong>tro Democrático, y se integraría <strong>en</strong> UCD. La primera comisiónejecutiva <strong>la</strong> formaban, <strong>en</strong>tre otros: presid<strong>en</strong>te, Fernando Álvarez deMiranda; secretario g<strong>en</strong>eral, Iñigo Cavero; vocales, Oscar Alzaga, Alcaraz,Alierta, Alonso, etc.La Unió Democràtica del País Val<strong>en</strong>cià(UDPV)Uno de <strong>los</strong> <strong>partidos</strong> más singu<strong>la</strong>res de <strong>la</strong> Transición políticaval<strong>en</strong>ciana será el que crearan <strong>los</strong> demócrata-cristianosval<strong>en</strong>cianos, si<strong>en</strong>do una de sus características <strong>la</strong> def<strong>en</strong>sa delfet nacional val<strong>en</strong>cià. Al inicio de <strong>la</strong> Transición política, <strong>la</strong>UDPV <strong>en</strong>trará a formar parte del Equipo Demócrata Cristianodel Estado español (de <strong>la</strong> que también formaba parte <strong>la</strong>Federación Popu<strong>la</strong>r Democrática, FPD), si<strong>en</strong>do su órgano depr<strong>en</strong>sa Acció. Formará parte de todos <strong>los</strong> organismos unitariosde oposición a <strong>la</strong> dictadura, como <strong>la</strong> Tau<strong>la</strong> Democràtica y elConsell Democràtic, y más tarde de <strong>la</strong> Tau<strong>la</strong> de Forces Polítiques i Sindicalsdel País Val<strong>en</strong>cià.La UDPV era el partido de <strong>la</strong> burguesía ilustrada val<strong>en</strong>ciana, al igual que lohabía int<strong>en</strong>tado ser, cuar<strong>en</strong>ta años atrás, <strong>la</strong> Derecha Regional Val<strong>en</strong>ciana (DRV).La UDPV era el Partido Demócrata Cristiano val<strong>en</strong>ciano liderado por JoaquínRuiz Monrabal, Vic<strong>en</strong>t Miquel i Diego y Joaquín Maldonado, homónimo aUnió Democràtica de Catalunya dirigidos por Antón Cañel<strong>la</strong>s y Miquel Coll iAl<strong>en</strong>torn, asociado a <strong>la</strong> Federación Demócrata Cristiana del Estado Españolque lideraba Joaquín Ruiz Giménez. Se pres<strong>en</strong>taba con un programa progresista,<strong>en</strong> el marco de <strong>la</strong> doctrina social-católica, postconciliar, <strong>en</strong> el marco del“humanismo cristiano” y def<strong>en</strong>di<strong>en</strong>do <strong>la</strong> recuperación de <strong>la</strong>s instituciones deautogobierno.La UDPV sufrió <strong>la</strong> indifer<strong>en</strong>cia de <strong>la</strong> burguesía val<strong>en</strong>ciana, leal a <strong>los</strong> <strong>partidos</strong>estatales, al igual que <strong>en</strong> <strong>la</strong> Restauración y <strong>en</strong> <strong>la</strong> II República habían experim<strong>en</strong>tado<strong>los</strong> <strong>partidos</strong> nacionalistas val<strong>en</strong>cianos, minoritarios todos el<strong>los</strong>, comofue el caso de Nova Val<strong>en</strong>cia, o Esquerra Val<strong>en</strong>ciana, o Acció Val<strong>en</strong>cianista, juntocon <strong>la</strong> falta de apoyo de <strong>la</strong> mayor parte de <strong>la</strong> jerarquía de <strong>la</strong> Iglesia Católicaval<strong>en</strong>ciana, nostálgica del nacionalcatolicismo español, preconciliar.La Federación Popu<strong>la</strong>r Democrática, de <strong>la</strong> que formaba parte <strong>la</strong> UDPV, era <strong>la</strong>democracia cristiana españo<strong>la</strong>, cuyo secretario g<strong>en</strong>eral era José María Gil-Robles Gil-Delgado, hijo del histórico líder de <strong>la</strong> CEDA del mismo nombre <strong>en</strong><strong>la</strong> II Republica españo<strong>la</strong>, partido este que apoyó el golpe de Estado queprovocó <strong>la</strong> guerra civil y <strong>la</strong> dictadura franquista, y que pasó a <strong>la</strong> oposicióna partir de 1962, tras <strong>la</strong> celebración de Congreso de Munich. Formabanparte de <strong>la</strong> Unión Europea Demócrata Cristiana. Una de <strong>la</strong>s característicasde <strong>la</strong> UDPV, será <strong>la</strong> def<strong>en</strong>sa del fet nacional al País Val<strong>en</strong>cià, el Estatuto deautonomía, una estructura federalista para el Estado español, un socialismode base, y <strong>la</strong> def<strong>en</strong>sa de <strong>los</strong> intereses de <strong>la</strong>s capas popu<strong>la</strong>res, oponiéndose alcapitalismo y propugnando una solución política de c<strong>en</strong>tro izquierda para elPaís Val<strong>en</strong>ciano.La comisión ejecutiva de <strong>la</strong> UDPV, <strong>en</strong> 1977, <strong>la</strong> formaban Vic<strong>en</strong>te RuizMonrabal –secretario g<strong>en</strong>eral–, Ernest S<strong>en</strong>a Ca<strong>la</strong>buig; Francisco FayaVidal; Joaquín Maldonado Chiarri; Vic<strong>en</strong>t Miquel i Diego, Lluís Sanchís,Amparo Escrivá, Josep Ferris, Jaume Santonja, Artur Vázquez, José L. Abad yCar<strong>los</strong> Ramírez.El dirig<strong>en</strong>te de esta formación era Vic<strong>en</strong>te Ruiz Monrabal (Sedaví, 1936),lic<strong>en</strong>ciado <strong>en</strong> Derecho, prov<strong>en</strong>ía de Acción Católica, y estuvo vincu<strong>la</strong>do a <strong>la</strong>sJARC –de <strong>la</strong>s que fue vicepresid<strong>en</strong>te nacional–, presidi<strong>en</strong>do <strong>la</strong> Juv<strong>en</strong>tudDiocesana de Acción Católica, y fue uno de <strong>los</strong> fundadores de <strong>la</strong> FederaciónRegional Val<strong>en</strong>ciana de Sociedades Musicales. Otro de <strong>los</strong> líderes de <strong>la</strong> UDPVera Vic<strong>en</strong>t Miquel i Diego (La Nucia, 1939), lic<strong>en</strong>ciado<strong>en</strong> Derecho, vincu<strong>la</strong>do por <strong>la</strong> cuestión nacional a estudiantesde su época como Eliseu Clim<strong>en</strong>t, Lluís Aracil oEnric Solà, con <strong>los</strong> que formó el Au<strong>la</strong> de ll<strong>en</strong>gua iCultura Ausiàs March. Fue uno de <strong>los</strong> que reivindicaríanel fet nacional, y autor del libro L’Església val<strong>en</strong>tinai l’ús de <strong>la</strong> ll<strong>en</strong>gua vernac<strong>la</strong>.La línea política, al igual que su homónimo de UniónDemocrática de Cataluña, era nacionalista de confesióndemócrata-cristiana. Def<strong>en</strong>sor de <strong>la</strong> recuperación de <strong>la</strong> G<strong>en</strong>eralitatVal<strong>en</strong>ciana y del Estatuto de Autonomía del País Val<strong>en</strong>ciano. Formando partede <strong>la</strong> izquierda de <strong>la</strong> democracia cristiana españo<strong>la</strong>. Def<strong>en</strong>sor de <strong>la</strong> políticasocial de <strong>la</strong> Iglesia Católica, pero desde su perspectiva postconciliar.El 15 de junio de 1977 <strong>en</strong>cabezó <strong>la</strong> candidatura al Congreso de <strong>los</strong> Diputados<strong>en</strong> <strong>la</strong> circunscripción de Alicante Pascual Rosser Marín; por <strong>la</strong> de CastellónEnrique Bellido Gasch; y por <strong>la</strong> de Val<strong>en</strong>cia Vic<strong>en</strong>te Ruiz Monrabal, Serafín RíosMingarro, Francisco Fayos Vidal y Vic<strong>en</strong>t Miquel i Diego. Al S<strong>en</strong>ado <strong>la</strong> <strong>en</strong>cabezaba<strong>en</strong> Alicante, Rafael Terol Aznar; <strong>en</strong> Castellón Enrique Escribano Catalán;y <strong>en</strong> Val<strong>en</strong>cia Joaquín Maldonado Alm<strong>en</strong>ar y el indep<strong>en</strong>di<strong>en</strong>te y experto <strong>en</strong>temas agrarios Luís Font de Mora Montesinos (afiliado al PSP y más tarde alPCE, posteriorm<strong>en</strong>te al PSOE).La Transición política val<strong>en</strong>ciana - Los <strong>partidos</strong> políticos ante <strong>la</strong>s elecciones del 15 de junio de 1977 225
Docum<strong>en</strong>toUnió Democràtica del País Val<strong>en</strong>cià (UDPV)“El curs 1962-1963, Rafael Lluís Ninyoles i jo vàrem crear <strong>la</strong> UDPV: un partit val<strong>en</strong>cià,evid<strong>en</strong>tm<strong>en</strong>t nacionalista, inspirat <strong>en</strong> l’humanisme personalista i comunitari.D’<strong>en</strong>trada, el partit era d’àmbit pràcticam<strong>en</strong>t universitari” –Vic<strong>en</strong>t Miquel–. L’òrgand’expressió del partit serà <strong>la</strong> revista “Al V<strong>en</strong>t”, i <strong>en</strong>tre els militants trobarem “S<strong>en</strong>a,Màrius Viadel, Tortajada, Calvera, Ballester, Alepuz, Pérez Moragón, SánchezPantoja, Rivas, Enric Clim<strong>en</strong>t i molts d’altres”. Segons el testimoni actual de Vic<strong>en</strong>tMiquel, el partit naix <strong>la</strong> Setmana Santa de 1964, amb un Ninyoles pl<strong>en</strong>am<strong>en</strong>tintegrat <strong>en</strong> el partit, i amb un Paco Pérez-Moragón molt jove. El contacte amb elsantics membres d’Acció Nacionalista Val<strong>en</strong>ciana es produirà a través de JoanFuster, qui propiciarà un contacte <strong>en</strong>tre Fermí Cortés i els joves promotors a <strong>la</strong> llibreria“Can Boïls”. Encara que Fuster animarà Vic<strong>en</strong>t Miquel a contactar ambAdlert i Casp, serà el fusterisme del grup i <strong>la</strong> opinió negativa de Moròder respected’Adlert (“és un Torquemada”), <strong>la</strong> que truncarà eixa re<strong>la</strong>ció amb els qui, <strong>en</strong> el fons,comptàv<strong>en</strong> amb <strong>la</strong> legitimitat històrica de <strong>la</strong> primera experiència val<strong>en</strong>cianista idemòcrata-cristiana.Publicidad electoral de <strong>la</strong> UDPV, y de su candidatoVic<strong>en</strong>t Ruiz Monrabal.La UDPV celebrarà el seu I Congrés el 1964, amb uns cinquanta militants, on s’aprovaràel seu programa polític i es signarà un pacte amb <strong>la</strong> Unió Democràtica de Catalunya(UDC), “pel qual UDC es comprometia a ajudar al reconeixem<strong>en</strong>t a esca<strong>la</strong> p<strong>en</strong>insu<strong>la</strong>r iinternacional del nostre partit. I m<strong>en</strong>tre arribava aquest reconeixem<strong>en</strong>t, UDCcomptava sempre amb una repres<strong>en</strong>tació de <strong>la</strong> UDPV als llocs decisoris d’aquestsorganismes estatals i internacionals”. (Fabregat, A. 1977: 110). Gràcies a <strong>la</strong> col.<strong>la</strong>boracióde D. Joaquim Maldonado, presid<strong>en</strong>t de l’At<strong>en</strong>eu Mercantil, i de Robert Moròder,secretari g<strong>en</strong>eral de l’<strong>en</strong>titat, l’esm<strong>en</strong>tat primer Congrés es celebrarà no a Xàtiva,on s’ha considerat sempre, sinó a les dep<strong>en</strong>dències del propi At<strong>en</strong>eu Mercantil.Durant els anys 1966 i 1967, el grup de <strong>la</strong> UDPV organitzarà el Grup d’Amics de JoanXXIII amb <strong>la</strong> col.<strong>la</strong>boració dels comunistes al C.E.M., participarà <strong>en</strong> <strong>la</strong> campanyacontra el referèndum i ja l’any 1968, el que Vic<strong>en</strong>t Miquel anom<strong>en</strong>a <strong>la</strong> “diàspora”professional comportarà una certa desactivació del partit. [...]El projecte polític originari de <strong>la</strong> UDPV anirà absorbint i integrant diverses iniciativesdisperses al voltant de <strong>la</strong> s<strong>en</strong>sibilitat demòcrata-cristiana, i així, des del 1964, hihaurà contactes amb el grup pre-polític que <strong>en</strong>capça<strong>la</strong> Vic<strong>en</strong>t Ruiz Monrabal nomassa s<strong>en</strong>sibilitzat per <strong>la</strong> “qüestió nacional”, i serà l’any 1972 quan ja <strong>en</strong> l’àmbitpartidista decideix <strong>la</strong> integració el “Partido Demócrata Val<strong>en</strong>ciano” de Ruiz Monrabali <strong>la</strong> posterior dels elem<strong>en</strong>ts “gilroblistes”. Pel que fa a <strong>la</strong> primera integració, Vic<strong>en</strong>tMiquel assegurarà que “Aquesta integració no <strong>la</strong> veiem c<strong>la</strong>ra els del sector ‘històric’:Ninyoles, Moròder i jo mateix. Però finalm<strong>en</strong>t <strong>la</strong> cosa tirà <strong>en</strong>davant, i ha estatun <strong>en</strong>cert”.Texto: Tradició i modernitat <strong>en</strong> el val<strong>en</strong>cianisme. B<strong>en</strong>ito Sanz Díaz y Miquel NadalTàrrega. Eliseu Clim<strong>en</strong>t, Editor. 3i4. Val<strong>en</strong>cia, 1996, pp. 149 y sigui<strong>en</strong>tes.Vic<strong>en</strong>t Miquel i Diego era uno de <strong>los</strong> históricos de <strong>la</strong>democracia cristiana val<strong>en</strong>ciana. Militaba <strong>en</strong> <strong>la</strong> UDPV desde1962, si<strong>en</strong>do estudiante de Derecho <strong>en</strong> <strong>la</strong> Universidadde Val<strong>en</strong>cia. Destacará por su def<strong>en</strong>sa de <strong>la</strong> autonomíaval<strong>en</strong>ciana. En <strong>la</strong> época del Consell del PV sería elsecretario de <strong>la</strong> institución autonómica. Foto Consell.“En el desarrollo de <strong>la</strong> UDPV podem distinguir varies fases: Una primera, l’any62, aproximadam<strong>en</strong>t, <strong>en</strong> què era un nucli fonam<strong>en</strong>talm<strong>en</strong>t universitari. Escrea <strong>la</strong> Unió Democràtica del Poble Val<strong>en</strong>cià, prompte dit País Val<strong>en</strong>cià, on hihavia Vic<strong>en</strong>t Miquel, Ernest S<strong>en</strong>a, Ninyoles, i molts més, potser també FermínCortés, era una minoria intel·lectual nascuda a <strong>la</strong> calor de <strong>la</strong> universitat. Erael sector nacionalista, perquè al final <strong>en</strong> l’oposició democràtica –i valgaaquest incís– fins l’any 77 tots els partits dui<strong>en</strong> “País Val<strong>en</strong>cià”, com els hedit, però quasi tots els que t<strong>en</strong>i<strong>en</strong> cartel, o imatge, o lluita organitzada er<strong>en</strong>nacionalistes <strong>en</strong> si mateixos. [...] L’altre sector que s’integra els anys 67, 68,69, <strong>en</strong> <strong>la</strong> UDPV r<strong>en</strong>ovada o ampliada –diguem-ho com vulguem, era el sectorapostòlic; procedia de <strong>la</strong> Jov<strong>en</strong>tut d’Acció Catòlica que es allò que jo <strong>en</strong>capça<strong>la</strong>va<strong>en</strong> aquell mom<strong>en</strong>t. Però <strong>en</strong> aqueixa Jov<strong>en</strong>tut d’Acció Catòlica er<strong>en</strong>demòcrates-cristians per un concili, per don Rafael González Moralejo, pelsmovim<strong>en</strong>ts especialitzats d’Acció Catòlica, per l’<strong>en</strong>carnació <strong>en</strong> el món perajudar els pobres, els vells, <strong>la</strong> Justícia, etcètera, i molt poquet pel PaísVal<strong>en</strong>cià. Això després l’altre sector anava adoctrinant-nos i, al final, anàvemcompartint una mateixa posició. Però hi havia un sector nacionalista del’any 62 i un sector apostòlic, li dic jo, que era <strong>la</strong> Jov<strong>en</strong>tut d’Acció Catòlicamolt evolucionada. I després un tercer sector que era l’històric, els ‘gilroblistes’,que <strong>en</strong>capça<strong>la</strong>va Joaquín Maldonado, Paco Davó, Escrivà de Gandia.Er<strong>en</strong> els qui quedav<strong>en</strong> de <strong>la</strong> Dreta Regional Val<strong>en</strong>ciana <strong>en</strong> aquest poble”.Vic<strong>en</strong>te Ruiz Monrabal <strong>en</strong> <strong>la</strong> Mesa redonda sobre <strong>los</strong> <strong>partidos</strong> políticos. LaTransición política <strong>en</strong> <strong>la</strong> Comunidad Val<strong>en</strong>ciana. Fundación profesor ManuelBroseta. Val<strong>en</strong>cia, 1998.Vic<strong>en</strong>te Ruiz Monrabal –secretario g<strong>en</strong>eral de <strong>la</strong> comisión ejecutiva de <strong>la</strong>UDPV– sería el dirig<strong>en</strong>te más conocido del partido, vincu<strong>la</strong>do a <strong>la</strong> democraciacristiana. En <strong>la</strong> foto aparece junto al liberal Joaquín Garriges.226La construcción política de <strong>la</strong> Comunitat Val<strong>en</strong>ciana
- Page 2 and 3:
La Transición política valenciana
- Page 4 and 5:
Franco representa en la historia un
- Page 6 and 7:
Juan Carlos “el Breve”,una cree
- Page 8 and 9:
“Porque, ¿cuántos monárquicos
- Page 10 and 11:
La “Operación Lucero”Al ser pr
- Page 12 and 13:
La monarquía del 18 de julioEl pre
- Page 14 and 15:
Una visión diferente de la Transic
- Page 16 and 17:
160 Una reunión histórica: la opo
- Page 18 and 19:
En los primeros años setenta se de
- Page 20 and 21:
Se constituye la Junta Democrática
- Page 22 and 23:
El Consell Democràtic del PV:los 1
- Page 24 and 25:
Junta Democrática y Consell Democr
- Page 26 and 27:
Los solicitantes.La manifestación
- Page 28 and 29:
La constitución de la Plataformade
- Page 30 and 31:
Cumbre de la oposición democrátic
- Page 32 and 33:
Los dirigentes de la Taula de Force
- Page 34 and 35:
Felipe González Isidoro y Alfonso
- Page 36 and 37:
Acord constitutiu de la Taula de Fo
- Page 38 and 39:
Una de sus actividades que mayor pr
- Page 40 and 41:
José María Adán García:Consejer
- Page 42 and 43:
José María Adán llevaríala inic
- Page 44 and 45: “Qué error, qué inmenso error
- Page 46 and 47: Brigada Político Social, policía
- Page 48 and 49: huelga a zonas que nunca, en decena
- Page 50 and 51: El referéndum de la Reforma Polít
- Page 52 and 53: Suárez se reúne en secreto con lo
- Page 54 and 55: Hacia un acuerdo entre reformistasy
- Page 56 and 57: Enfrentamientos internos en laJunta
- Page 58 and 59: Uno de los asuntos más espinosos d
- Page 60 and 61: El PCE adopta como propiala bandera
- Page 62 and 63: La policía disuelve la Trobada del
- Page 64 and 65: Al finalizar la Guerra Civil españ
- Page 66 and 67: La implantación del PSOE fue más
- Page 68 and 69: El PSOE histórico que lideraba el
- Page 70 and 71: El socialismo nacionalista valencia
- Page 72 and 73: El mitin del PSPV en la piscina Val
- Page 74 and 75: Manuel Sánchez Ayuso organiza el P
- Page 76 and 77: La derecha: de las asociaciones pol
- Page 78 and 79: El fracaso de las asociaciones pol
- Page 80 and 81: Emilio Attard y el PPRV desplazana
- Page 82 and 83: 223 Los candidatos de la UCD223 Can
- Page 84 and 85: En Andalucía apareció en esta lí
- Page 86 and 87: La extrema derecha valenciana.Los f
- Page 88 and 89: Manuel Fraga Iribarne:la gran esper
- Page 90 and 91: Turismo en el gabinete Arias, tras
- Page 92 and 93: Federación Social Demócrata, FSDF
- Page 96 and 97: La Izquierda.Los socialistasEl soci
- Page 98 and 99: Partido Socialista Obrero Español
- Page 100 and 101: Alianza Popular se presentaba a las
- Page 102 and 103: Publicación editada porel diario I
- Page 104 and 105: El Gobierno acuerda, el 15 de febre
- Page 106 and 107: Unión de Centro Democrático se pr
- Page 108 and 109: 30.000 personas en el mitin de Feli
- Page 110 and 111: Las elecciones de la democracia. 15
- Page 112 and 113: Congreso de los Diputados. Alicante
- Page 114 and 115: Las elecciones generales del 15 de
- Page 116 and 117: El Plenario de Parlamentariosvalenc
- Page 118 and 119: Elecciones al Senado en las tres ci
- Page 120 and 121: El anticatalanismoEn Valencia, los
- Page 122 and 123: El 1 er Congreso de la Federación
- Page 124 and 125: Su postura había sido, era y se ma
- Page 126 and 127: El primer Gobierno de la democracia
- Page 128 and 129: Felipe González (PSOE), Santiago C
- Page 130 and 131: democráticas. Tampoco se dudaba qu
- Page 132 and 133: El referéndum constitucionaldel 6
- Page 134: Constitución Española de 1978. Ti