06.06.2015 Views

lorca

lorca

lorca

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

«También vive otro escritor gallego y amigo común, mucho<br />

más entrañable y extenso en la relación lorquiana, que podría hacer<br />

si quisiese, pero no quiere...» 202 .<br />

Loxicamente, referíase a Ernesto. Na miña entrevista, Guerra da Cal<br />

insistiume, abondando nas declaracións efectuadas a Ian Gibson e outros<br />

investigadores lorquianos, nas súas teses expostas en publicacións 203 . Por<br />

outra parte, coñeciamos tamén a súa postura por X. L. Franco Grande 204 .<br />

Agora ben, Guerra da Cal debeu falar mentres viviu Eduardo. As súas relacións<br />

con el, como vimos pola correspondencia, foron boas, polo menos ata<br />

comezos dos anos setenta.<br />

Imos ver dous textos seus, anteriores ó seu cambio de postura, en vida<br />

de Blanco-Amor. O primeiro pertence ó Dicionario de Literatura Portuguesa,<br />

Brasileira, Galega, Estilística Literaria, dirixido por Jacinto do Prado<br />

Coelho 205 . Aínda na 3ª edición de 1978 dicía dos poemas de García Lorca:<br />

«Federico García Lorca, íntimo conhecedor dos Cancioneiros<br />

medievais e da poesía galega moderna, publica Seis Poemas<br />

Galegos (1935), que não são un jogo erudito, nem un capricho<br />

virtuosista, mas uma tentativa de interpretação poética da alma da<br />

Galiza; o poeta começa por tentar penetrar nela pela via medular<br />

do idioma».<br />

O outro texto é fundamental e escribiuno requirido por Eduardo en<br />

1949:<br />

(...)<br />

«Sobre los poemas de Federico –los gallegos se entiende–<br />

mi intervención fue servirle de diccionario viviente, y –si me es<br />

permitido decirlo– poético y discriminativo. El me decía un verso<br />

en castellano y yo lo traducía libremente al gallego, buscando,<br />

como es natural, las palabras que a él más pudieran impresionarle<br />

por color, sonido y evocación mágica. Si no le gustaba alguna<br />

–pura y simplemente en un juicio poético, inmediato– yo le daba<br />

otras en opción, y él, augustamente, elegía la que le salía de los<br />

cojones líricos. Este es el caso de toda menos la que compuso en<br />

202<br />

Blanco-Amor, 1993, p. 303.<br />

203<br />

Vid. Guerra da Cal, 1985b e 1986.<br />

204<br />

Franco Grande, 1985a e 1985b.<br />

205<br />

Dicionário de literatura Portuguesa, Brasileira, Galega, Estilística Literária, Companhía<br />

Editora do Minho, Barcelos, 1978, p. 111-C.<br />

171

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!