06.06.2015 Views

lorca

lorca

lorca

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

«La verdad es que, a pesar de haberme bien leído mi Curros<br />

y mi Rosalía, el gallego lo aprendí en los vocabularios<br />

precaucionales que añades a tus libros de poemas (...).<br />

Poco había que ordenar fuera de la simple anécdota amanuense<br />

de sacarlos del dorso de unos recibos, desenredarlos de<br />

entre las líneas de un telegrama o ponerlos a flote de las restingas<br />

de una carta (...).<br />

Esta proximidad –más que aproximación– del poeta andaluz,<br />

no sólo a la estructura morfológica de nuestra lírica, sino a su<br />

más honda infraestructura espiritual, no cabe fácilmente en las disculpas<br />

pedagógicas de la intuición (...).<br />

A mí me tiembla la mano -y el ánima- al ponerla sobre estos<br />

versos, que ya nos nacen reliquia, para echar más allá un acento<br />

o traer más acá un desmandado apóstrofo... Toda su naturalidad<br />

fue pulcramente respetada. Mi complicidad se reduce a un leve<br />

paso por las ajetreadas cuartillas con probidad de pendolista y ortográfica».<br />

Como apreciamos, resume o seu papel a ordenar os papeis, a realizar<br />

algunhas correccións ortográficas, pero respectando sempre a naturalidade<br />

dos poemas. Recoñece o préstamo léxico dos seus vocabularios<br />

«precaucionais» (refírese a Romances galegos, publicado en 1928) e admite<br />

a sabia penetración de Federico na espiritualidade da nosa lírica.<br />

Pero examinemos, a continuación, como estes cambios que introduciu<br />

Blanco-Amor foron moito máis amplos. Aínda que o lector puido apreciar<br />

xa todas as diferencias existentes entre os poemas orixinais e os publicados<br />

por Blanco-Amor, en capítulos anteriores, considero de interese resumir as<br />

máis importantes.<br />

En «Madrigal» o respecto ó texto é total. Publica a copia de El Pueblo<br />

Gallego (o autógrafo lorquiano quedara en mans de Francisco Lamas), con<br />

dúas correccións feitas polo propio Lorca. Restitución dun o en sono (erro<br />

tipográfico) e cambio de ceio por laio (un posible erro de lectura do poema).<br />

Nos dous apógrafos, o de «Romaxe» e o «Nouturnio», que son copias en<br />

limpo de Guerra da Cal, na súa letra máis coidada, os cambios son xa maiores.<br />

Correccións ortográficas, morfolóxicas e de contraccións:<br />

Virxe/Virxen; sua, lua/súa, lúa; pr’o/para o; salayando/salaiando; ô/o;<br />

âr/ar; qu’ise/que ise.<br />

166

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!