lorca

3.3. Federico García Lorca: Autor dos SEIS POEMAS GALEGOS
3.3.1. A publicación dos Seis poemas galegos na Editorial Nós
Blanco-Amor, cando regresa de América en 1933, axiña soubo que Federico
andaba a recrearse polas praias da poesía galega. Coñecía o «Madrigal»,
porque se publicara en El Pueblo Gallego. E sabía que García Lorca,
pletórico de proxectos literarios naqueles anos, andaba metido nun máis: o
de trobador da lingua dos Cancioneiros e de Rosalía. Esta fermosa nova
circulaba nos comentarios dos seus amigos galegos, mozos galeguistas, e
nos rumores da tertulia dos deputados e escritores galegos, a do café Regina
(Castelao, Suárez Picallo, R. Cabanillas...). E coñecía, sobre todo, pola súa
amizade daqueles anos co mozo Ernesto Pérez Güerra, onde estaban
aniñando: nas relación de Federico con Ernesto.
Cando García Lorca regresa de América en marzo de 1934, Eduardo
vaino agardar a Granada. Coñecía as declaracións que García Lorca lle fixera
ó periodista galego José Rodríguez Lence, no Correo de Galicia 155 de Buenos
Aires, nas que o poeta granadino se sentía poeta galego, e Eduardo vai
porfiar, ata conseguilo, que o seu amigo se incorpore á literatura galega,
con este fermoso pórtico poético.
Federico volve a Madrid e decide rematar o proceso de escritura dos
poemas con Pérez Güerra. Blanco-Amor, que está á espreita, presente que
este proxecto vai ser realidade. E el mesmo contribúe a difundir, a partir da
primavera de 1934, a boa nova entre os galeguistas, mentres se vai informando,
con máis pormenor, con Ernesto do «estado» da cuestión. Eduardo
pasa longas tempadas en Madrid en 1934: (2 de maio-24 de xuño; setembro-
34/xuño-35) e tería ocasión de falar con García Lorca moitas veces da necesaria
publicación dos poemas. Sabemos como era Eduardo, cando se propuña
algo, de insistente. Tamén coñecemos a resistencia que opuña Federico a
dar ó prelo as súas obras, así como a súa despreocupación por datar os
seus escritos. Corrixíaos, retocábaos e obstinábase en non publicalos,
contradicindo, deste xeito, a súa natural xenerosidade en recitar e compartir
a súa poesía 156 .
155
Vid. Rodríguez Lence, 1933.
156
Consultar en Mora Guarnido, 1958, distintos exemplos.
149