lorca

lorca lorca

06.06.2015 Views

Cuando tengas algún tiempo libre, escarva en la montaña de tus papeles y búscame la arenita de aquel cuento de Nebraska, que me gustaría tener. Lo metes en un sobre y me lo mandas. Yo te mando en éste, junto con esta inocente homilía, mis brazos con la cordialidad de siempre para siempre, a pesar de tu yo aparencial, Eduardo 88 .» O 29 de decembro estréase Yerma e a ultradereita está disposta a organizar un grande escándalo. Don Manuel Azaña, excarcerado o día anterior, vai asistir á estrea e todos saben a amizade que mantén con Margarita Xirgu. Asisten, entre outros, Unamuno e Marañón. Blanco-Amor sabía que os alborotadores tratarían de afear o acto. Estaba preparado: «... Asistí... al estreno, en Madrid, de Yerma, acontecimiento que figura entre los más felices de mi existencia. Por cierto que durante la representación hubo un conato de escándalo, que pronto fue abortado. Un grupo de señoritos habíase confabulado para patear la obra, y así lo hicieron. Fueron al teatro, se ubicaron en el paraíso y a mitad del primer acto comenzaron a berrear. En seguida nos reunimos varios amigos de Federico, aceptamos el desafío y subimos hasta allí, no sé en qué forma ni por dónde. pero si sé que a los cinco minutos estaba deshecho el complot » 89 . Blanco-Amor publicará no nº. 1 da revista Ciudad, da que é redactorxefe, o poema lorquiano xa citado «Casida de los ramos», un adianto de Diván del Tamarit 90 e no nº. 3 «Yerma en el Español», comentario teatral seu acompañado, coma sempre, polas súas expresivas fotografías 91 . No nº. 2 e seguintes: «Tres elegías» («Vendimias», «Madrigal», «Tardes»), os dous contos de cidade xa citados con anterioridade e diversos artigos de ensaio periodístico. Teñen especial interese a serie sobre Barcelona, unha das cidades 88 No final da carta, na marxe esquerda, vén o seguinte enderezo: C/c Gómez de Baquero 13-1º, tfno. 26024. (Carta que, como as restantes citadas aquí de Blanco-Amor a García Lorca, me foi facilitada amablemente pola Fundación Federico García Lorca, Madrid). 89 Cito por Ruiz de Ojeda, 1994, pp. 56-7. 90 Por un erro de lectura, imprimiuse co título de «Caída de los ramos». Este autógrafo do poema, que Lorca regalou a Blanco-Amor, conservouno o escritor auriense, cunha nota engadida por el: «Del libro Diván del Tamarit que publicará la Universidad de Granada». 102

queridas para el, coa descrición de tipos populares e as súas glosas sobre o mar galego. O proxecto de Ciudad, revista que pretendía abranguer a todos os lectores de España, fracasará. O seu director, Victor de la Serna, abandona e Blanco-Amor pídelles consello ós amigos Ramón Suárez Picallo e Ánxel Casal, protagonistas tamén, como sabemos, na publicación dos Seis poemas galegos: Santiago, 8 de abril de 1935. «Querido Eduardo: He remoído tu carta varios días, en colaboración con Casal y hemos llegado a esta conclusión: sigue en Ciudad. No te entregues a los otros. No por consideración a nadie sino por respeto a ti mismo, que estás por encima de ellos -de los unos y de los otros-. Todos estamos capeando un gran temporal, hermano. Y a todos tentó el diablo para llevarnos el alma. El alma que sólo es nuestra y de Dios. Pedías un consejo y ahí queda. Ahora bien, puedes hacer lo que quieras. Para mi, donde quiera que estés, eres siempre el mismo, absolutamente el mismo. Porque más que donde estamos importa lo que somos ...¡Quédate en Ciudad! Un abrazo fuerte de Ramón» 92 . En xaneiro, Federico está en Madrid e traballa na súa nova obra teatral Doña Rosita la soltera o El lenguaje de las flores. Eduardo está ó tanto. Chega Lola Membrives, despois dunha xira en Buenos Aires, onde representa Bo- 91 Artigo que publicou na revista Ciudad, 9-1-1935, acompañado dunha fotografía de Federico e doutras dúas máis, correspondentes a cadansúa escena do primeiro e segundo acto. Para elixir as fotografías, Blanco-Amor enviáralle unhas letras manuscritas a García Lorca, nunha carta coa cabeceira da revista Ciudad e na que figuraba como redactor-xefe: «Querido Federico: Ahí va nuestro prodigioso fotógrafo Aracil. Trátalo como lo que es, un artista, y preséntaselo a Fontanals. Elegid juntos las escenas y mandadme cosas lindas. Abrazos. Eduardo. 23-XII-34». (Vid. Exposición Gráfico-Bibliográfica García Lorca y Galicia, dirixida por Guillermo Escrigas, do Grupo Sargadelos, Ediciós do Castro, Sada, A Coruña, 1995). 92 A revista-semanario terá, en efecto, unha vida curta. O primeiro número sae o 26-12- 1934, de amplo formato, con excelente tipografía. Pero no nº. 19, de 1 de maio de 1935, de formato pequeno e peor calidade editorial, xa só consta o nome de Blanco-Amor como redactor-xefe, quen non terá máis remedio que abandonar tamén o proxecto. Vid. tamén Allegue, 1993, pp. 129-130. 103

queridas para el, coa descrición de tipos populares e as súas glosas sobre o<br />

mar galego.<br />

O proxecto de Ciudad, revista que pretendía abranguer a todos os lectores<br />

de España, fracasará. O seu director, Victor de la Serna, abandona e<br />

Blanco-Amor pídelles consello ós amigos Ramón Suárez Picallo e Ánxel Casal,<br />

protagonistas tamén, como sabemos, na publicación dos Seis poemas<br />

galegos:<br />

Santiago, 8 de abril de 1935.<br />

«Querido Eduardo: He remoído tu carta varios días, en colaboración<br />

con Casal y hemos llegado a esta conclusión: sigue en<br />

Ciudad. No te entregues a los otros. No por consideración a nadie<br />

sino por respeto a ti mismo, que estás por encima de ellos -de los<br />

unos y de los otros-. Todos estamos capeando un gran temporal,<br />

hermano. Y a todos tentó el diablo para llevarnos el alma. El alma<br />

que sólo es nuestra y de Dios. Pedías un consejo y ahí queda.<br />

Ahora bien, puedes hacer lo que quieras. Para mi, donde quiera<br />

que estés, eres siempre el mismo, absolutamente el mismo. Porque<br />

más que donde estamos importa lo que somos ...¡Quédate en<br />

Ciudad! Un abrazo fuerte de Ramón» 92 .<br />

En xaneiro, Federico está en Madrid e traballa na súa nova obra teatral<br />

Doña Rosita la soltera o El lenguaje de las flores. Eduardo está ó tanto. Chega<br />

Lola Membrives, despois dunha xira en Buenos Aires, onde representa Bo-<br />

91<br />

Artigo que publicou na revista Ciudad, 9-1-1935, acompañado dunha fotografía de Federico<br />

e doutras dúas máis, correspondentes a cadansúa escena do primeiro e segundo acto.<br />

Para elixir as fotografías, Blanco-Amor enviáralle unhas letras manuscritas a García Lorca, nunha<br />

carta coa cabeceira da revista Ciudad e na que figuraba como redactor-xefe:<br />

«Querido Federico:<br />

Ahí va nuestro prodigioso fotógrafo Aracil. Trátalo como lo que es, un artista, y preséntaselo<br />

a Fontanals. Elegid juntos las escenas y mandadme cosas lindas. Abrazos. Eduardo. 23-XII-34».<br />

(Vid. Exposición Gráfico-Bibliográfica García Lorca y Galicia, dirixida por Guillermo<br />

Escrigas, do Grupo Sargadelos, Ediciós do Castro, Sada, A Coruña, 1995).<br />

92<br />

A revista-semanario terá, en efecto, unha vida curta. O primeiro número sae o 26-12-<br />

1934, de amplo formato, con excelente tipografía. Pero no nº. 19, de 1 de maio de 1935, de<br />

formato pequeno e peor calidade editorial, xa só consta o nome de Blanco-Amor como redactor-xefe,<br />

quen non terá máis remedio que abandonar tamén o proxecto.<br />

Vid. tamén Allegue, 1993, pp. 129-130.<br />

103

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!