Risco químico: Guía básica de produtos - Saúde Laboral

RISCO QUÍMICO capítulo 2. clasificación dos produtos
Cumpren varias funcións dentro dunha máquina ou motor, como poden ser,
reter e transportar as partículas resultantes da combustión e o desgaste, controlar
a temperatura actuando como un refrixerante, evitar a corrosión por
óxido nas máquinas, evitar a condensación de vapor de auga ou selar determinados
compoñentes. Con todo, a propiedade fundamental dun lubrificante é
reducir a fricción.
Un lubricante está composto por unha base, que pode ser mineral ou sintética e
un conxunto de aditivos que lle confiren as súas propiedades e determinan as súas
características, incluído o perigo que levará asociado o produto.
Canto mellor sexa a base menos aditivos precisará, con todo, é necesaria unha
perfecta comuñón entre os aditivos e a base, pois sen eles a base tería unhas
condicións de lubricación mínimas.
Lubrificante mineral
É o máis empregado e económico. A súa orixe é de tipo orgánico, posto que
provén do petróleo. Obtense trala destilación do barril de cru despois do gasóleo
e antes do alcatrán, comprendendo un 50% do total do barril, de aí o seu menor
prezo e a súa maior utilización.
Existen dous tipos de lubricantes minerais clasificados pola industria, grupo 1 e
grupo 2, atendendo a razóns de calidade e pureza.
Lubrificante sintético
É unha base artificial e polo tanto da orde de 3 a 5 veces máis custosa de producir
que a base mineral. Fabrícase en laboratorio e pode ou non proceder do petróleo.
O lubricante sintético posúe unhas excelentes propiedades de estabilidade térmica
e resistencia á oxidación, así como un elevado índice de viscosidade natural
e un coeficiente de tracción moi baixo, polo que permite unha boa redución no
consumo de enerxía.
Aditivos dos lubrificantes
A base dun lubricante por si mesma non ofrece toda a protección que precisa un
motor ou compoñente industrial, polo que na fabricación do lubricante se enga-
132 Confederación Intersindical Galega