eskuizkribuen azterketa eta iturriaren moldamoduak - Euskara

(852)
E377: Jean de Paris m
Behar disugu jouan
Madrillaco Catradalila
Adiouac eran ditsagun
Espousa eta berhala
ANTZ.: eretia Linfantac esar bouelle chouria/Jalqui Breton, Sempeur
ripus vitoire/Herot Chanceliera duc d'Orlean duc Bourbon/Linfante
Jean de Paris Espagnaco eregue/eta ereguigna 4 jar.
C841: Jtçatçu. Cerbutcharic. Satifa obligacionic. Jtçetçu berefeirapartic.
feira: "opari", ik. 164 b.
Honen ondoren antzezohar ulergaitza: cous Sort. Tatxatua: oraj Espaignaco.
Beste letra batez, Erregue.
(853)
Charmagary. hotz Espousatçera. ah. beniz Courekila.
(854)
C843: Esteyac. goure Eresomalat. Khorouabat. françierat.
ANTZ.: Espousa (gainjarr.)/Retire Breton Sempur/Ripus vitoire herot
Chançeliera/duc dorlians dut de borbon/Linfanta Jean de paris
Ereguigna/Espaignakoua Espaignako Eregue/Jalky.
Apaizik ez Cn, gainera Espousa beste letra batez gehitua dago. Pentsa
genezake, beraz, hasiera bateko emanaldian ez zela eszena gainean ezkontza
irudikatuko. Ezkontza D855-D866 bertsoetan ematen da, itxura guztien
arabera Dn erantsia, Cn ez baitaude bertso horiek. Beste pastoral tradizio
handiagoko batzuetan baino luzeagoa da (ikus, konparazio baterako, Charl.
206-210 bb. eta St. Julien 39 or.). Zeremonien antzezpenek funtzio
didaktiko itxurakoa izango zuten garai batean, liturgia eta erlijio dogmak
zabaltze aldera. Izkribu honetan ordea, eliz erakundearen presentzia hutsa
eman nahi dela dirudi, D865 bertsoan apaizak egiten duen iruzkinaren
arabera. D867 bertsoarekin batera jarraitzen du C izkribuak.
600