eskuizkribuen azterketa eta iturriaren moldamoduak - Euskara

C: berdin, baina lehen bi lerroak: madama Eraiten/dereitçut Eguia. horic.
Ekary.
E: eraiten. Bigarren lerroa: dereisut eguia. soure amourecati. Ekhari.
Honen ondoren, Ak, Ck eta Ek bertso bat gehiago dakarte:
jfanta
A641 eta noulaz çuc hori
erraiten deitadaçu jauna
horic oro ene amorekaty
houna ekharri dutuçula
C748: arren. Eraiten duçu. amourekala (oker, asonantziak eraginda
agian; baina aurreko bertsoan ohiko forma jarri du). Ekarten.
E319: noulas aren. Bigarren lerroa: eraiten dusu jaouna. amourecati.
Azkena: Ekharten dutusula
amourecatiq: izen sintagma genitiboaren ondoren erabilia nagusiki
pastoralean (Gèzek eta Mitxelenak dakarten bezala), ez Larrasquetek
gaitzetsitako subordinazio partikula moduan (1939: 60). Ikus Charl. 181 b.
(758)
Dko mintzahoarra errepikatzen da, Jan de paris, jnfanta M.a-ren gainean
jartzen duelarik.
A: desseinen. nuçu couri. Azken lerroa: ene Soldadouen cerbutchien.
C: aren. Çoury offritçera. Azken lerroa, (gainjarr.: biharko En)e
Cerbutchia.
(759)
A: soldadouak. Azken lerroa: plazerbatuçu errecebitu.
C: berdin, baina ukanen. baduçu (oker).
E: Suc. beitusu. Bigarren lerroa: Anglateraco ereguerequi coumbatitu.
soldadouac ukhen tusu. Azkena: plazer batusu eresebitu.
Berriz ere Dn baldintza beituçu bezala emana.
ANTZ.: An ez dago, En ere ez. Cn gainjarria: Erj.
578