eskuizkribuen azterketa eta iturriaren moldamoduak - Euskara

B: houqui. ciradiala. Azkena An bezala.
C: Cirella (gainjarria). Jçadaçu. Azken lerroa: nor Ciradian Jçena (azken
hitz hau ere gainjarria).
E: sirela. Bigarren lerroa: soure coumpagnarequila. eradasu. Azkena: Noula
dusun isena.
(352)
D ez beste izkribuetan bi lerrotako bertsoak agertzen dira Jean de Paris
eta Anglaterreko erregeren arteko saio honetan. Esan dezakegu errezitatu
berean jarraituko zutela elkarrizketari nolabaiteko bizitasuna emanez, bina
lerrotako bertsook marraz bereizita agertu arren.
C izkribuan hala ere, bertsootako batzuk beste bi lerro gehituta daude,
idazmodu diferente batez, oinarrizko testuarenaz gaineko beste emanaldi bat
edo batzuetarako alegia. Gehiketa hauek segidan idatzirik daude,
hemistikioen arteko zesura ^ ikurraz markatzen delarik. Gertaera honek,
bestalde, C izkribua erabili zuten errejentek neurri batean, eta gero
osokiago Dkoak, pastoralaren libretoa biribildu egin dutela erakusten digu.
Xehetasun hauek bertso bakoitzean aipatuko ditugu.
A310: bi lerro, Dko lehen eta hirugarrena.
C339 eta B137 berdin.
E211 bi lerrotan emana, Dko lehen eta hirugarrena: Ah. adichquide. nusu
Anglateraco ereguia.
ANTZ.: Dn besterik ez da agertzen.
(353)
A311: marraz erdibitua. aa. ala. haur thempora. nourat jouaiten cira.
othoy.
B138: aa. ala. haur thempora. nourat Jouaiten cira.
C340: ah. ala. thenpora. Jouaiten Ciradian. Jçadaçu othoy.
E212: aurreko bi lerroak: Ah ser ichtoria/Ala beita haou denbora edera.
nouat jouaiten siradian. Eran isadasu othoi.
(354)
A: Dko lehen bi lerroak. Banouaçu. jfantaren espousatcera.
B: berdin. banouaçu. Jfantarequi espousatçera.
C: Banouaçu. Linfantaren Espousatçera. Azken biak gainjarririk: Esconçia.
kasy.
E: bi lerrotan, Dko aurreko biak: Banouasu. Linfantaren espousatsera.
482