eskuizkribuen azterketa eta iturriaren moldamoduak - Euskara

(226)
A: jouanic Madrillaric. eta.
B: beri. madrileriq Jouaniq. eta. Jmformaturiq.
C: Jçadac bery. ukaiteco. Jouanic madrileric. Eta.
Ablatiboaren arrazoia errima asonantean legoke. Bestalde, Dk ez beste
guztiek -rik bukaera hobesten dute, bazter euskalki bati dagokionez (Zuazo
632).
ANTZ.: D izkribua da presentak (erregaliak) zehazten dituen bakarra, Cko
aipamen bakanen bat kenduta.
(227)
A: eraman jtçac. hoiec. eman jtçatec. Azken lerroa: eta jfanta ejer hary.
B: lehen lerroa: eraman ecaq presentz hoieq. Jtçateq. Azkena: eta Jfanta
gazte eigerhari.
C: Eraman Jtçac. hoyec. Ereman Jtçat hiaurec (oker). Azken lerroa: Eta
partikularky Linfante gastehari.
E: bertako 130. bertsoa desberdintsu emana:
Eraman itsac prezents hoiec
Eta eraman itsac hihaourequi
Eta emetsac orori
Eta particularsqui Linfante gaste hari
ANTZ.: Anklastreko konteak, bere bidaiaren erakusgarri, A eta Bn sartuirten
bat egiten du. Izkribu berriago bietan ordea, paseatzen du. B
izkribuko antzezoharra: Bara/Sonu/eretira oro Jalquiten/espanolaq eta
anqlastre/qo countia Jouaiten Joua/iten (errepikatua) embasadaren
eguitera/eta minca. Cn musika oharrik ez.
Ekoa Dkoaren antzera emana, baina aldaerokin: (Espagnol sortent). 3 jar
(errege-erreginak eta infanta).
(228)
A: hurrunic. Bigarren lerroa: çouregana embassada bat harturic. cartielety.
erreguiac manhaturic.
449