eskuizkribuen azterketa eta iturriaren moldamoduak - Euskara

Hiru izkributan agertzen zaigu eta, kasu honetan, hiruretan
osorik: Bn (azquen pherediquia) 13 bertsoz, Cn (asquen peredikia) 18z, eta
Dn (Le Dernier/Prologue de/Jean de paris) 17z, Ainciondok bukaeran kopurua
oker ematen duela: Le Dernier prologue/En 18 Vers.
Honetan ere tradizioan antzeman ohi den egitura dugu:
1)
barkaeskea.
Pastoralaren amaieraren iragarpena eta hutsengatiko
Amaiera C eta B izkribuetan bakarrik dago esplizitatua, D
izkribuan agertzen ez den bertso bakarrean (C eta Bko APh 10a, Dko APh 9aren
osagarria) eta Dko APh 17arekiko aldaeretan (Bko APH 13 eta Cko APh 18)
ederki ikusten den bezala.
Barkaeskea kunplimentu moduan egina dago eta ikusleei
erakutsitako arreta, pazientzia eta pastoralera etorri izana eskertu ez
ezik, egindako hutsak ez publikatzeko ere eskatzen zaie (APh 1-9 bb.).
Bertan harro agertzen zaigu pheredikaria burututako antzezlanaz, eta honen
egiazkotasuna nabarmentzen du APh 4.ean:
Jkhousi ducie anitz gaiça
egun representatu çaiçiela
historia ederra da
noula beita eguiazkoua
Esan gabe doa ezin dugula hori hitzez hitz ulertu. Pentsa
genezake, beharbada, pastoralak daraman moralitate funtzioaren beste
elementu bat dela, jarraitu beharreko bizi eredua indartzeko edo. Horrela,
antzerki komikoari kontrajarria agertuko litzateke, barre egiteko gaiak
noizpait fabula bezala aurkezten baitzaizkigu, Phantzart-en azken
pheredikiaren
249).
aurreko bi bertsoetan gertatzen den antzera (Mozos, 1986:
Bestalde, interesgarri gertatzen da errakuntzak zuritu edo
justifikatzeko modua: bena onxa eguin ezpadugu ere/gu beno Caharrago da
41