eskuizkribuen azterketa eta iturriaren moldamoduak - Euskara

Azkenak, ikusgarriaren amaiera eta gero, jaiaren jarraipidea
ematen zuen ohizko dantzarako gonbitea eginez.
Gure pastoral honen pheredikiek tradiziozko errepertorioan azaldu
ohi den egitura aurkezten dute: publikoari egindako agurra, haren arreta eta
hutsen barkamen eskea, eta istorioaren laburpena (Hérelle, 1926: I kap.; eta
Oihartzabal, 1988: 772-774).
Pheredikiak emateko modua ere ohizkoa izango zen: pheredikaria
igo teatrora, kristauen entseinaria atzekaldeko eskuinean eta turkoena
ezkerrean zituela, erdian jarririk jendea agurtu chapela eskian eta, gero,
chapela burian paseya teatroaren aurrekaldeko alde banatan istorioaren
laburpena eginez.
Errezitatuaren doinua zaharra zen (oraingo pastoraletan ere hala
da), XV. mendekoa Gavel-en arabera (RIEV, 1911), eta joan-etorri bakoitzeko,
bi bertso lerro kantatzen zituen pheredikariak. Bertso amaieran erdian
geratzen zen eta, musika saio laburraren ondoren, segitzen zuen horrela
bukatu arte. Hérellek horren irudi bat publikatu zuen (1923: 77), M. P.
Lespès-ek egina, pheredikariaren atzean entseinari bakarra (kristauena
seguruenik) dagoela. Bertan esaten duenez "pendant la récitation du prologue
les Chrétiens attendent à cheval devant le théâtre".
1.4.2.1. Jean de Parisen lehen pheredikia.
81 bertso ditu C (Lehen prologoua) eta D (Le premier prologue)
izkribuetan. A izkribuko azken berrogeita hamahirurak besterik ez dira
kontserbatzen, gainontzekoak urratuengatik galduta baitaude, B izkribuko
pheredikü osoarekin gertatu bezala. Honako parte hauek aurkezten ditu:
1) Publikoari egindako agurra (LPh 1 b.).
2) Aldez aurretiko gaitasun ezaren kunplimentuzko azalpena (LPH 2
eta 3 bb.). Hemen emanaldiaren helburua agertuko litzateke, Dko LPh 2aren
arabera:
Cien onxa Satifatceco
ezkira içanen Capable
bena eguin ahalaren eguitera
38