eskuizkribuen azterketa eta iturriaren moldamoduak - Euskara

A: coumpaina ouhouratia. attencionia. Azken bi lerroak: ene lagunac jiten
dira/emanen Beitericie Satisfamentia.
C izkribuan hirugarren lerro azkena ulergaitz: Çamarietara seguruenik.
Lehen Pheredikiaren azken honetan, A izkribuak bi bertso gehiago
(bigarrena, orrialdearen behekalde ezkerrean, geroago idatzia) ematen ditu:
ANTZEZOHARRA:
A LPh52 jkhousten dut jiten direla
Bere Sonu eta Sifoniequilla
arren ni Banoua cambarala
haier Lekhu eguitera
hanti retira barnialat 84 vers
A LPh53 jinen da guero harçara
jande parisen moro bat houna
eta harec duque harec
jntertenimentu ederra
Renvoier auchifre de deusieme (sic).
Azken bertso honek badu zerbait aipagarri. Allicor mairuaren
agerpena litzateke izkribu honetan agertzen den berrikuntza bakarra
iturriarekiko. Garbi azaltzen digu pastoralgileak, bestalde,
zertarako agertarazten duen pertsonaia hori. Hemen bukatzen da A
izkribua (predikuak azken aldean izango baitzituen), pastoralaren
azkena, lehen predikuaren hasiera eta azken prediku osoa,
urratuengatik falta dituena.
D izkribuan Çaldiz forma bitxia daukagu: "Larrasquet ne porte que "zamari"
mais Gèze "záldi". Comme dans "aspaldi" (...) et bien d'autres termes,
"zaldi" a conservé "-ld-" sans assourdir l'occlusive" (Charl. 156 or.).
arribantcha-rako, Lhandek: "terme de mascarade", eta Larrasquetek: "arrivée
des acteurs dans une pastorale" dakarte. Biarn.: "arribade", C izkribuan
bezala, atzizkirik gabe. Arribantxa aurrekaldetik egingo zen, ikuslegoaren
erdian utzitako pasabidetik aurrera. Garamendik deskribatzen duen iriste
ordenarekin konparatuta, apheça azkenekoa izatea da aipatzekoa (Garamendi,
389