eskuizkribuen azterketa eta iturriaren moldamoduak - Euskara

hau da luburu edera/eta unxa esquiribaturiq/enequin
egonda biciqui/halaco luburieq estie/balio deus ere
eta/niq estut sinhesteriq/batere certaco hori/ceren eta
arima/gal erasten beitu ninusu junes edo/jan
bortato/Mousie chabalet/de pagolle
Beraz, nahiz eta ez den inoiz ere baztertu behar, gerora
galduriko San Telmoko izkribuaren orriren batetan testutxo hori Labayenek
irakurri izana, Hérellek esandakoa besterik ez genuke onartu beharko, beste
informazio bide seguruagorik azaltzen ez den bitartean.
-Bernard Etchebarnerena:
Pariseko Liburutegi Nazionalean gordea dugu izkribu hau, 213
zenbakipean. Hérellek Jean Hegiaphali 1911. urtean erosi eta aipatu
liburutegian utzi zuen. Bere errepertorioko deskribapen laburra hau da:
Demi-reliure en parchemin; papier vergé, 310 sur 210
mm.; 32 feuillets à 2 colonnes. Complet; environ 900
versets. Ex-libris datés: Pierre Lahore, 1777;
Etchebarne, 1783. Le papier porte dans le filigrane la
date de 1757.
Ez dugu orrietan zehar filigranaren inongo aztarnarik aurkitu.
Izkribu ulergarria da, papera urraturik dagoeneko 471, 874, 875,
876 eta 882 bertsoak, eta lehen kopiari gaineratutako zuzentze eta aldaketek
eragindako zati ilun apurrak kenduta. Hala ere, letra eredu oso nahasi eta
axolagabea da, errore anitzez eta pronuntziazio bitxia emango zuen. Ondo
zaindua dago eta arreta handiz restauratua. Ez du pertsonai zerrendarik
eransten.
Aldatu ditugun bertsoen kopurua 996koa da guztira. Pheredikiak D
izkribuan dauden moduan ditu jarriak, lehena pastoral hasieran eta azkena
amaieran. Datu arrarotzat jo genezake hori; izan ere, A eta seguruen B
izkribuetan gertatuko zen bezala (falta zaizkien orrietan egongo baitziren),
prediku edo sermoi horiek, pastoraletatik aparteko zerbait bezala jartzen
baitzituzten errejent edo aldatzaileek, antzeztu beharreko testuaren atzetik
eskuarki.
18