eskuizkribuen azterketa eta iturriaren moldamoduak - Euskara

el miedo y la cobardía. Los sujetos de esta cualidad son
principalmente, en el teatro español, pastores y bobos; en el
francés y en el italiano, soldados" (1976: 160).
Si los guerreros "cristianos" encarnan el arquetipo épico
del miles christianus, los "turcos" son un trasunto del soldado
fanfarrón de la comedia italiana, degradación paródica, a su
vez, del miles gloriosus de la épica clásica. Sus cualidades
sobresalientes son, precisamente, la altanería y la
bravuconería, síntomas de la hybris espiritual que los lleva a
enfrentarse a Dios y a convertirse en servidores del Maligno.
Estas cualidades -o, habría que decir mejor, defectos- se
expresan metonímicamente por el violento dinamismo de sus
ademanes y por la agitación continua de sus movimientos y
discursos. Tales rasgos aparecen enfatizados en el rey, que es
también aquí un primus inter pares, aunque no un monarca
benigno, sino un tirano despótico. En rigor, el "bando" turco es
una imitación invertida y degradada del bando "cristiano".
ESPAINOLAK
Errege-erreginez eta Infantaz gain, Espainako Barou Noublia dugu,
iturriko "les barons d'Espagne", zenbaitetan agertzen direnetatik
hartua, eta Carioko kontea, obraren traman sartuago aurrekoa baino.
Infantaz nabarmentzekoa zera da: D izkribuko rol zerrendan ematen
zaion izena: La fille du roi d'Espagne appellée infanta.
Wickersheimer-ek dioskunez, edizio popularretan agertzen den izena
da, Caen-ekoan esaterako. Geuk ikusi ahal izan dugunez, XVIII.
mendeko edizio batzuetan horrela azaltzen da, baina appellée Anne,
Berrias-ekoa kenduta apelatibo gabe ematen baitu. Toulouse-koak
izango dira infanta izena jartzen dutenak. Aipagarria da, bestalde,
pastoralean iturrian baino paper luzetxoagoa izatea, Bko Infantaren
eta C-Dko Izkutuko Saioaren bidez.
Eskuako kontea: normalean Carioko kontearen lagun edo iturrian
bezala compagnon. Hala ere, presentzia murritzagoa du hark baino.
Izenak gogorarazten digun lehenengo gauza, Oudot-ek iturrian
erantsitako Ecosse-ko erregea da. Alegia, printzipioz ez dirudi
ezinezkoa eratorpen etimologikoa gertatu izana, Scotiam edo Scott
zenak Eskua ematea, Ecosse frantsesaren txistukaria aurreratuz. Ez
dugu ordea, horren testigantzarik aurkitu. Bigarren mailako
152