eskuizkribuen azterketa eta iturriaren moldamoduak - Euskara

Cracovie") ateratzen zaio bidera Frantziako erregeri, baina honen
indarraren aurrean inongo burrukarik gabe egiten du ihes. A izkribuko
bataila desberdina da, laburragoa eta, hizkuntz aldetik, ez besteetakoa
bezain gordina, gorriak espainolak besterik ez baitziren hor.
Espainolen barkamen eskea (113-125) izkribu guztietan azaltzen
zaigu. Nobelaren 5, 6, eta 7 kapituluen laburpena da, eta bertan
kontatzen den Frantziako erregek espainolei jarritako zigorra, erabat
kenduta dago pastoraletik. Horrela, 125 bertsoan iragartzen dien
Sentencia ez da betetzen izkribuetan:
Erakhar acie huna erreguina
Eta erregueren khorua
adelatu direnian eguitecouac
içanen da Cien Sentencia
Bertso honetan ere, bestalde, aipagarria da iturrian inondik ere
azaltzen ez den koroa agertzea. Badirudi, laurok aipatzen dutelarik,
halako garrantzia eman nahi izango ziotela Espainiako monarkiaren
errestauratzeari, horren ondoko eta 133. bertsoko antzezoharretan ikusten
denez.
Nabarmendu nahi genuke hala ere, A izkribua dela Espainiako
erregeren koroatzea zehazten duen bakarra. Besteek alde batera utziko
zuten (Ck eta Dk jakina, B hostogabetua baita hasieran), beranduago
antzeztuko zen Jeanen koroatze zeremonia besterik ez emateko. D izkribuan
oso garbi ikusten da: Carioko kontea ematen dio Frantziako erregeri
Espainiakoaren koroa (125 b.), hurrengo bertsoan d'orleans retira khoroua
harturic eta 133an azalduko da Espainiakoa koroa jantzita.
Gero iturriaren 8 eta 9 kapituluak luzeagotuta agertzen dira
pastoralean. Espainiako errege-erreginek eskerronezko agerraldietan
luzatzen dira, alaba Frantziakoari errain moduan eskaini baino lehen, eta
gero ere bai (126-159). Infantaren lehen jalkialdi honetan diferentzia
bat ikusten da izkribuen artean: An eta Cn umearen aurkezpena, amak
besoetan duela egiten zaio Frantziako erregeri, Ereguinac haura
har/besouan eta M.a (144 b.). Dn ordea, bertso berean, infanta ekhar
eskutic eta M.a.
126