You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
La Almudaina<br />
EL DOMINICAL DE DIARIO DE MALLORCA MÁS MOTOR Y NÁUTICA 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / N° 501<br />
MANUEL R. AGUILERA<br />
<strong>Mallorca</strong>, un territorio<br />
que <strong>de</strong>stacó en la<br />
antigüedad <strong>por</strong> su<br />
escuela <strong>de</strong> cartógrafos<br />
<strong>por</strong> <strong>sus</strong> ‘mestres d’aixa’ y<br />
<strong>por</strong> <strong>sus</strong> marinos, no tiene<br />
un gran museo marítimo,<br />
un espacio que aglutine<br />
el patrimonio acumulado<br />
durante siglos<br />
Una interesante mesa redonda cuyo título era<br />
La darrera o<strong>por</strong>tunitat per un Museu Marítim<br />
acaba <strong>de</strong> <strong>de</strong>volver a la actualidad la inexistencia<br />
<strong>de</strong> este espacio cultural en <strong>Mallorca</strong>.<br />
En el transcurso <strong>de</strong>l <strong>de</strong>bate, varios expertos<br />
se manifestaron sobre la necesidad <strong>de</strong> contar<br />
con un espacio museístico que preserve nuestro<br />
patrimonio marítimo. Asimismo, Entesa<br />
per <strong>Mallorca</strong> anunció hace unos semanas que<br />
incluiría en su programa político para Palma<br />
la institución <strong>de</strong> un Museo Marítimo y propuso<br />
como se<strong>de</strong> las instalaciones municipales<br />
<strong>de</strong> la Torre d’en Pau. Estas noticias nos han<br />
vuelto a recordar algo que aunque parezca<br />
mentira es una triste realidad, en <strong>Mallorca</strong><br />
que <strong>de</strong>stacó en la antigüedad <strong>por</strong> su escuela<br />
<strong>de</strong> cartógrafos <strong>por</strong> <strong>sus</strong> mestres d’aixa y <strong>por</strong><br />
<strong>sus</strong> marinos, no existe un gran museo marítimo,<br />
un espacio que aglutine todo el patrimonio<br />
que el paso <strong>de</strong> los siglos ha <strong>de</strong>jado en esta<br />
tierra, que siempre ha vivido cara al mar y<br />
<strong>de</strong>l que tanto ha <strong>de</strong>pendido; una institución<br />
que a<strong>de</strong>más promueva la difusión y la investigación<br />
todo lo relacionado con la cultura<br />
marítima.<br />
EN EL MUNDO, ALGUNOS PAÍSES <strong>de</strong><br />
gran tradición y que están orgullosos <strong>de</strong> su<br />
pasado marítimo preservan con celo todo lo<br />
relacionado con él; España no es quizá <strong>de</strong> los<br />
más <strong>de</strong>stacados en este tema, pero aún así, si<br />
echamos un vistazo a su geografía, encontraremos<br />
que en prácticamente todas las regiones<br />
existe algún museo o institución que<br />
<strong>de</strong> una manera general o temática muestran<br />
diferentes facetas <strong>de</strong>l mundo marítimo. Así,<br />
po<strong>de</strong>mos hablar <strong>de</strong>l Museu Marítim <strong>de</strong><br />
Barcelona en las antiguas atarazanas; el<br />
Museo Marítimo Ría <strong>de</strong> Bilbao, que ocupa<br />
algunos antiguos diques; el Museo <strong>de</strong>l Cantábrico,<br />
en Santan<strong>de</strong>r; el museo naval Untzi<br />
en San Sebastián; el museo <strong>de</strong> la pesca en<br />
Fisterra; el Museo Marítimo Seno <strong>de</strong> Corcubión;<br />
el Museo do Mar en Vigo; el Museo<br />
marítimo <strong>de</strong> Asturias, en Luanco; el Museu<br />
<strong>de</strong> la pesca en Palamós; los museos navales<br />
<strong>de</strong> Madrid, Ferrol, San Fernando y Cartagena,<br />
incluso la famosa Torre <strong>de</strong>l Oro en Sevilla,<br />
encierra en su interior un museo marítimo.<br />
En <strong>Mallorca</strong>, sin embargo, no disponemos<br />
<strong>de</strong> un gran espacio <strong>de</strong> este tipo, actualmente<br />
sólo po<strong>de</strong>mos hablar <strong>de</strong> dos pequeños oasis<br />
que a<strong>de</strong>más no son <strong>de</strong>masiado conocidos <strong>por</strong><br />
el público, se tratan <strong>por</strong> un lado <strong>de</strong>l Museu<br />
<strong>de</strong> la Mar en el Port <strong>de</strong> Soller, que fue inaugurado<br />
en el año 2004 gracias al plan <strong>de</strong> excelencia<br />
turística, y que está situado en un lugar<br />
privilegiado, concretamente el antiguo<br />
Sigue a la página 2 ➔<br />
Un Museo Marítimo <strong>de</strong><br />
<strong>Mallorca</strong> en el limbo<br />
Interior <strong>de</strong>l pasado Museo Marítimo . FOTO: DIRECCIÓN GENERAL DEL MAR<br />
El Consolat <strong>de</strong> Mar, se<strong>de</strong> <strong>de</strong>l antiguo museo y que en la actualidad acoge la presi<strong>de</strong>ncia <strong>de</strong>l Govern balear. FOTO: MANUEL AGUILERA
2-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
De momento no hay espacio<br />
para ubicar el museo<br />
➔<br />
oratorio <strong>de</strong> Santa Caterina d’Alexandría, estando<br />
preferentemente <strong>de</strong>dicado, en las cuatro<br />
secciones diferentes <strong>de</strong> que está compuesto,<br />
a Sóller y la relación <strong>de</strong> los sollerics con<br />
el mar. Por <strong>de</strong>sgracia hace unas semanas fue<br />
noticia, al anunciarse que <strong>por</strong> motivos económicos<br />
sería cerrado hasta el mes <strong>de</strong> febrero y<br />
que <strong>de</strong>spués sólo podrá ser visitado cinco días<br />
a la semana.<br />
Por otro lado, tenemos la exposición <strong>de</strong><br />
señales marítimas en el faro <strong>de</strong>l Porto Pí, perteneciente<br />
a la Autoritat Portuària, que en <strong>sus</strong><br />
cinco salas repasa la historia <strong>de</strong> la señalización<br />
marítima. Esta exposición tuvo su iniciativa<br />
en la figura <strong>de</strong>l antiguo director <strong>de</strong>l puerto<br />
<strong>de</strong> Palma Rafael Soler, que en la década <strong>de</strong><br />
los ochenta <strong>de</strong>cidió restaurar y conservar todas<br />
las piezas <strong>de</strong> los faros, retiradas <strong>de</strong> servicio.<br />
Des<strong>de</strong> 1998 esta exposición fue tomando<br />
cuerpo en la antigua vivienda <strong>de</strong>l farero <strong>de</strong><br />
Porto Pí y hoy día está reconocida internacionalmente<br />
como una <strong>de</strong> las más completas colecciones<br />
<strong>de</strong> material usado para señalización<br />
marítima <strong>de</strong>s<strong>de</strong> mediados <strong>de</strong>l siglo XIX. La<br />
Autoritat Portuària ofrece visitas concertadas<br />
para po<strong>de</strong>r acce<strong>de</strong>r a la exposición.<br />
LO MÁSCURIOSOes que en otros tiempos<br />
sí hemos tenido, en nuestra isla un gran espacio<br />
<strong>de</strong> divulgación marítima concretamente el<br />
llamado Museo Marítimo <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> que<br />
fue inaugurado el 17 <strong>de</strong> marzo <strong>de</strong> 1951 siendo<br />
su ubicación en los bajos <strong>de</strong>l Consolat <strong>de</strong><br />
la Mar, actual se<strong>de</strong> <strong>de</strong> la presi<strong>de</strong>ncia <strong>de</strong>l Govern<br />
balear, pero que en aquellos tiempos, estaba<br />
la Jefatura Provincial <strong>de</strong>l Movimiento, el<br />
sitio elegido era <strong>de</strong> los más apropiado ya que<br />
el recor<strong>de</strong>mos que el Consolat <strong>de</strong> la Mar tiene<br />
un origen en el gremio <strong>de</strong> merca<strong>de</strong>res y entre<br />
otros muchas cosas fue se<strong>de</strong> <strong>de</strong>l tribunal <strong>de</strong><br />
la jurisdicción <strong>de</strong> los asuntos marítimos.<br />
Los fondos <strong>de</strong> este primer museo eran en<br />
algunos casos donaciones tem<strong>por</strong>ales <strong>de</strong> di-<br />
D<br />
Viene <strong>de</strong> la <strong>por</strong>tada<br />
ESPUÉS DE MÁS 22 AÑOS DE<br />
EXISTENCIA EL MUSEO<br />
DESAPARECIÓ DEL CONSOLAT DE<br />
MAR, HOY SEDE DEL GOVERN<br />
versas instituciones, como la Cámara <strong>de</strong><br />
Comercio o la Escuela <strong>de</strong> Náutica, o cedidos<br />
<strong>por</strong> centros religiosos, caso <strong>de</strong> muchos ex votos,<br />
también muchos particulares colaboraron<br />
con las donaciones; la prensa <strong>de</strong> la época notificaba<br />
a menudo las diferentes a<strong>por</strong>taciones<br />
que eran muy diversas, y así fueron cedidos<br />
cuadros, mo<strong>de</strong>los <strong>de</strong> embarcaciones, medios<br />
cascos, fotografías, botellas con barcos,<br />
faroles, diversos aparejos, ruedas <strong>de</strong> timón,<br />
mascarones, corre<strong>de</strong>ras, sextantes, octantes,<br />
compases, cartas <strong>de</strong> navegación, etc… Como<br />
dato anecdótico el precio para visitar el<br />
museo era <strong>de</strong> 2,50 pesetas, habilitándose un<br />
día cuya entrada era libre y ofreciéndose<br />
otros precios para grupos.<br />
FINALMENTE EN 1973 y <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> más<br />
<strong>de</strong> 22 años <strong>de</strong> existencia el museo <strong>de</strong>sapareció<br />
el Consolat <strong>de</strong> la Mar que pasó a ser la<br />
se<strong>de</strong> <strong>de</strong> la presi<strong>de</strong>ncia <strong>de</strong>l Govern y su fondo<br />
<strong>de</strong>sperdigado, algunas piezas, 12 en total se<br />
quedaron como <strong>de</strong>coración en el propio Consolat,<br />
una parte im<strong>por</strong>tante, 77 piezas pasaron<br />
en <strong>de</strong>pósito al Museo <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> y el resto<br />
se <strong>de</strong>volvió a <strong>sus</strong> propietarios.<br />
Pero la inquietud <strong>por</strong> esta <strong>de</strong>saparición y<br />
la necesidad <strong>de</strong> preservar nuestro pasado hizo<br />
que a principios <strong>de</strong> 1978 naciera la Associació<br />
d’Amics <strong>de</strong>l Museu Marítim <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
con el objetivo fundamental <strong>de</strong> reinstaurar<br />
el museo Marítimo <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>,<br />
a<strong>de</strong>más <strong>de</strong> salvaguardar, inventariar y difundir<br />
el patrimonio marítimo <strong>de</strong> nuestra isla,<br />
<strong>de</strong>s<strong>de</strong> entonces esta asociación viene luchando<br />
incansablemente <strong>por</strong> conseguir este objetivo,<br />
han pasado más <strong>de</strong> 32 años y el museo<br />
sigue sin existir, tiempo en que se han ido<br />
Museu <strong>de</strong> la Mar en el Port <strong>de</strong> Soller . FOTO: MANUEL AGUILERA El viejo remolcador J.O.P. podría tener su lugar en un futuro museo . FOTO: M. A.<br />
La barca <strong>de</strong> Bou, ‘Balear’. FOTO: MANUEL AGUILERA Exposición <strong>de</strong> señales marítimas en el faro <strong>de</strong> Portopí. FOTO: MANUEL AGUILERA<br />
Restauración que hizo el Museu <strong>de</strong> Barcelona, <strong>de</strong> la que surgió el ‘Santa Eulalia.’<br />
acumulando las promesas incumplidas <strong>por</strong><br />
parte <strong>de</strong> los políticos, y <strong>de</strong> momento todo<br />
sigue igual, como corroboran las palabras <strong>de</strong>l<br />
vicepresi<strong>de</strong>nte <strong>de</strong> la asociación Manolo<br />
Gómez: “La situación actual es la que realmente<br />
no tenemos ningún espacio para ubicar<br />
el futuro Museo Marítimo, eso no nos impi<strong>de</strong><br />
seguir intentando reivindicar su puesta en<br />
marcha que creemos <strong>de</strong> una necesidad imperiosa<br />
dado el estado en el que se halla nuestro<br />
patrimonio marítimo, patrimonio <strong>por</strong> otra<br />
parte muy sensible al paso <strong>de</strong>l tiempo”. Últimamente<br />
con la creación <strong>de</strong> la Dirección<br />
General <strong>de</strong>l Mar, parecía que se ofrecía algo<br />
<strong>de</strong> luz, pero que <strong>de</strong>bido a la cancelación <strong>de</strong>l<br />
pacto con UM, se cerró dicha dirección general<br />
sin más explicaciones.<br />
Actualmente la asociación cuenta con<br />
unos 300 miembros y los recursos con que<br />
cuentan son más bien escasos contando únicamente<br />
con las a<strong>por</strong>taciones o cuotas<br />
anuales <strong>de</strong> los socios y una pequeña subvención<br />
<strong>de</strong>l Consell Insular para el mantenimiento<br />
<strong>de</strong>l llaüt Alzina y su actividad<br />
principal aparte, <strong>por</strong> supuesto <strong>de</strong> la reivindicación<br />
<strong>de</strong> la creación <strong>de</strong>l Museo Marítimo,<br />
es la <strong>de</strong> mantenimiento y restauración<br />
<strong>de</strong> la colección <strong>de</strong> tipologías <strong>de</strong> embarcaciones<br />
menores <strong>de</strong> la Isla como llaüts, bots,<br />
Cartel <strong>de</strong>l Capitán Planas, <strong>de</strong>positada en el Museo <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>. FOTO: D. G. M.<br />
pasteras, gussi etc.. Así como la programación<br />
<strong>de</strong> activida<strong>de</strong>s <strong>de</strong>l citado Alzina, embarcación<br />
que fue restaurada <strong>por</strong> la Escola<br />
<strong>de</strong> Mestres d’aixa <strong>de</strong>l Consell.<br />
El Alzina merece un especial comentario,<br />
fue construido en los años 40 <strong>de</strong>dicándose<br />
en <strong>sus</strong> primeros años a la pesca e incluso<br />
al contrabando, tuvo una primera restauración<br />
para ser exhibido en la expo <strong>de</strong><br />
Sevilla <strong>de</strong>l 92, y hoy día es usado <strong>por</strong> la<br />
asociación para activida<strong>de</strong>s socioculturales<br />
con el objeto <strong>de</strong> difundir los valores históricos,<br />
artísticos y etnológicos <strong>de</strong> nuestro patrimonio.<br />
Actualmente la asociación está<br />
pendiente <strong>de</strong> recibir el Port Blau, otra embarcación<br />
restaurada. Otra <strong>de</strong> las activida<strong>de</strong>s<br />
<strong>de</strong> la asociación ha sido durante años la<br />
captación y recogida <strong>de</strong> embarcaciones en<br />
peligro <strong>de</strong> ser <strong>de</strong>sguazadas en particular las<br />
<strong>de</strong> lista 3ª (pesca), en total se disponen <strong>de</strong><br />
16 embarcaciones que se almacenaron en<br />
las cuevas <strong>de</strong> Bellver, espacio cedido <strong>por</strong> el<br />
ayuntamiento, actualmente <strong>de</strong> estas 16 embarcaciones<br />
ya han sido restauradas tres <strong>de</strong><br />
ellas, que se han podido reubicar en un almacén-garaje,<br />
<strong>por</strong>que el gran obstáculo <strong>de</strong><br />
seguir con este proyecto es no disponer <strong>de</strong><br />
un espacio a<strong>de</strong>cuado, ya que las cuevas <strong>de</strong>bido<br />
a su humedad aceleran el proceso <strong>de</strong><br />
Rueda <strong>de</strong> timón <strong>de</strong>positada en el Museo <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> . FOTO: DIRECCIÓN GENERAL DEL MAR<br />
<strong>de</strong>terioro <strong>de</strong> las embarcaciones.<br />
Porque este es uno <strong>de</strong> los peores problemas,<br />
el paso <strong>de</strong>l tiempo, cada día que pasa<br />
las posibilida<strong>de</strong>s <strong>de</strong> recuperación <strong>de</strong>l patrimonio<br />
marítimo se esfuma un poco más,<br />
<strong>por</strong> un lado está el <strong>de</strong>terioro <strong>de</strong> todas las posibles<br />
piezas que no tengan un a<strong>de</strong>cuado<br />
mantenimiento, y <strong>por</strong> otro la “fuga” <strong>de</strong><br />
obras que pasen a otras manos, <strong>de</strong> manera<br />
que puedan ser irrecuperables. También hay<br />
que hacer un esfuerzo <strong>por</strong> recuperar el patrimonio<br />
marítimo flotante que aún nos<br />
queda, respecto a las embarcaciones mayores,<br />
triste muy triste fue el final <strong>de</strong> los pailebotes<br />
Nuevo Corazón y Cala Mondragó,<br />
víctimas <strong>de</strong> la <strong>de</strong>sidia y la falta <strong>de</strong> sensibilidad,<br />
hoy día los pocos barcos que aún quedan<br />
sobreviven gracias a la iniciativa privada:<br />
Cala Millor, Rafael Ver<strong>de</strong>ra, Isla Ebusitana,<br />
Isla Mauritia,ect.. , un ejemplo a<br />
seguir es el <strong>de</strong>l Museu Marítim <strong>de</strong> Barcelona<br />
que restauró el Santa Eulalia, un velero<br />
construido en 1919 como Carmen Flores,<br />
que entre otros perteneció a la Naviera Mallorquina<br />
con el nombre <strong>de</strong> Cala San Vicenç.<br />
Por suerte sí se han recuperado algunas<br />
embarcaciones más pequeñas, como la<br />
barca <strong>de</strong> bou La Balear, el antedicho Alzina,<br />
el Port Blau, ect…<br />
Para los amantes <strong>de</strong>l mar la esperanza es<br />
lo último que pier<strong>de</strong> y ellos esperan que <strong>por</strong><br />
fin las autorida<strong>de</strong>s e instituciones <strong>de</strong>cidan<br />
dotar a nuestra isla <strong>de</strong> un espacio don<strong>de</strong><br />
aparte <strong>de</strong> que se muestre todo nuestro patrimonio<br />
marítimo, sirva como centro <strong>de</strong> investigación<br />
y recuperación, <strong>de</strong> manera que futuras<br />
generaciones puedan tener conocimiento<br />
y testimonio <strong>de</strong> nuestro pasado marítimo.
Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
LA NATA Y LA FLOR<br />
ESTEBAN<br />
MERCER<br />
La vanidad y la solidaridad<br />
La vanidad, término negativo que<br />
convierte al que la practica en pecador<br />
y que se <strong>de</strong>fine como un<br />
tipo <strong>de</strong> arrogancia, engreimiento<br />
o una percepción exagerada <strong>de</strong> la<br />
soberbia, vicio maestro, tiene<br />
también consecuencias positivas,<br />
como las tiene el narcisismo, <strong>por</strong>-<br />
que bien alimentada es benévola. A no ser que<br />
uno se inspire en la vanidad <strong>de</strong>satada y nefasta<br />
<strong>de</strong> María Antònia Munar. Según hemos sabido<br />
<strong>por</strong> este diario, enhorabuena, dan ganas<br />
<strong>de</strong> copiar el artículo <strong>de</strong> Mateu Ferrer, llegó a<br />
gastarse 50.000 euritos <strong>de</strong> nada en tratamientos<br />
<strong>de</strong> belleza en un spa don<strong>de</strong> era tratada<br />
como una auténtica emperatriz. Pagaba en<br />
efectivo con billetes <strong>de</strong> 500 y la recogía el<br />
chófer oficial, que pagamos todos, cuatro<br />
veces <strong>por</strong> semana. Sabemos <strong>de</strong> siempre que<br />
acudía a su peluquero a diario y nos preguntamos,<br />
¿Cuándo gobernaba? Menudo morro.<br />
Y va y hace inspectora <strong>de</strong> spas, ¿se lo pue<strong>de</strong>n<br />
imaginar? Ni Julián Muñoz se atrevió a<br />
tanto, a Marisol Carrasco, la esteticista que<br />
cuidaba los cuerpos y los espíritus <strong>de</strong> divinas<br />
tan supinas e inteligentes como la señora <strong>de</strong><br />
Matas, Maite Areal y la senyora María <strong>de</strong> la<br />
Pau Janer, vamos, mitos <strong>de</strong> una época, en un<br />
antro <strong>de</strong> perdición, <strong>de</strong> la dignidad, que en<br />
cuanto <strong>de</strong>sapareció la Doña tuvo que echar el<br />
cierre. ¿Qué quieren que les diga?<br />
Prefiero hablar <strong>de</strong> señoras <strong>de</strong> verdad, en<br />
esta crónica <strong>de</strong> vanida<strong>de</strong>s elegantes, adornada<br />
hoy con los lazos navi<strong>de</strong>ños. La Nata es o<br />
<strong>de</strong>be serlo, una muestra exquisita. Porque todavía<br />
hay clases y damas y <strong>por</strong>que siéndolo al<br />
máximo, algunas si salvan vidas, conocidas y<br />
anónimas. Es, si me lo permiten, una vanidad<br />
solidaria. Como lo son todas las solidarida<strong>de</strong>s.<br />
Un poco vanidosas, si.<br />
Un año más el Rastrillo <strong>de</strong> Nuevo Futuro<br />
ha sido lugar <strong>de</strong> obligada visita para la mejor<br />
sociedad, unos para <strong>de</strong>jarse ver y con su presencia<br />
colaborar con una buena causa, otros,<br />
para arremangarse con su trabajo, <strong>de</strong>sinteresado,<br />
lejos <strong>de</strong> vanida<strong>de</strong>s acechadoras que<br />
como bien sabemos la infanta Doña Pilar, la<br />
Presi<strong>de</strong>nta <strong>de</strong> Honor, <strong>de</strong>testa, y ponerse el<br />
mandil, eso sí, divino <strong>de</strong> la muerte, faltaría<br />
más, y a servir o ven<strong>de</strong>r, barrer o fregar, <strong>de</strong><br />
todo hay necesidad, con sentido <strong>de</strong>l humor y<br />
una sonrisa en los labios perfectamente maquillados<br />
con carmín última moda. Carmen<br />
Fuster, al frente <strong>de</strong> esta gran convocatoria ha<br />
dado, un año más, y ya van quince, el do <strong>de</strong><br />
pecho, trabajando sin <strong>de</strong>scanso para mantener<br />
el espíritu y el ánimo <strong>de</strong> todos. En plena crisis<br />
el esfuerzo se ha multiplicado. Ya respira tranquila.<br />
Prueba superada. La ayudaron en el empeño,<br />
<strong>por</strong> supuesto su esposo Xim Cotoner<br />
Goyeneche. A este matrimonio simpático y<br />
elegante les espera un año nuevo movidito y<br />
alegre, pero no a<strong>de</strong>lantemos acontecimientos<br />
<strong>por</strong>que la noticia será <strong>de</strong> tal alcance social que<br />
merecerá crónica aparte. Carmen llegó a la<br />
Presi<strong>de</strong>ncia <strong>de</strong> Nuevo Futuro <strong>Mallorca</strong> <strong>de</strong> la<br />
mano <strong>de</strong> Lucía, la Duquesa <strong>de</strong> Maura, omito<br />
el viuda, ya saben que me parece una ordinariez<br />
protocolaria y absurda. Lucía será la Duquesa<br />
mientras viva.¡ Menuda personalidad!<br />
Su puesto, habitualmente uno <strong>de</strong> los más concurridos<br />
y don<strong>de</strong> hay que comprar sí o sí,<br />
anima a la tertulia <strong>de</strong>senfadada y a las risas<br />
mientras los apellidos más ilustres y las incor<strong>por</strong>aciones<br />
más recientes se <strong>de</strong>vanan los<br />
sesos intentando discernir don<strong>de</strong> van a colocar<br />
la consola milenaria que acaban <strong>de</strong> adquirir.<br />
Apoyándola su hijo menor, Alfonso Pérez-<br />
Maura, habitual también en el Rastrillo <strong>de</strong><br />
Madrid, mucho más multitudinario y con presencia<br />
real asegurada. Aquí los puestos rivalizan<br />
en diversión, así mientras en el Chocolate<br />
<strong>de</strong>l Loro, magníficamente atendido <strong>por</strong> damas<br />
tan estupendas como Merce<strong>de</strong>s Alorda, Chin<br />
Cotoner, Pupusa Coll o Beatriz Lerdo <strong>de</strong><br />
Tejada a la que visita encantada su hija María<br />
Juan <strong>de</strong> Sentmenat, capaz <strong>de</strong> animar cualquier<br />
cosa, mientras se almuerza divinamente<br />
a la espera <strong>de</strong>l chocolate con ensaimadas regalado<br />
cada año <strong>por</strong> Ca’n Joan <strong>de</strong> S’Aigo, un<br />
lujo que no quiso per<strong>de</strong>rse la encantadora<br />
Anne d’Ormesson, incor<strong>por</strong>ada <strong>de</strong> pleno a la<br />
vida social mallorquina. Anne, ya lo dije, per-<br />
tenece a una estirpe francesa ilustrísima y se le<br />
nota. Es fina y <strong>de</strong>licada pero con la fuerza interior<br />
<strong>de</strong> las gran<strong>de</strong>s damas, mujeres que son<br />
capaces <strong>de</strong> capear un tem<strong>por</strong>al <strong>de</strong>vastador sin<br />
que nadie perciba el mínimo esfuerzo. Almorzaba<br />
acompañada <strong>por</strong> amigas mallorquinas,<br />
Rosa Presedo, la señora <strong>de</strong> Le Senne y<br />
Pilar Juan <strong>de</strong> Sentmenat Marqués, antes <strong>de</strong><br />
incor<strong>por</strong>arse a su puesto <strong>de</strong> ven<strong>de</strong>dora. En La<br />
Parrala, don<strong>de</strong> se hace la mejor barra a ritmo<br />
<strong>de</strong> sevillanas actuó Agustín el Casta. Entre<br />
las que regentan tan emblemático puesto tiene<br />
auténticas fans, que le idolatran <strong>de</strong> año en año,<br />
y es que nada se agra<strong>de</strong>ce más que unas risas<br />
regaladas. Geniales, <strong>de</strong>lantal <strong>de</strong> lunares en<br />
danza, Chiqui <strong>de</strong> la Cuesta <strong>de</strong> Granada,<br />
Pilar Morell <strong>de</strong> Bonilla, Ana Calvar <strong>de</strong> Mateas,<br />
que es la jefa <strong>de</strong> comedor, Cruz Va-<br />
LA ALMUDAINA 3-D<br />
Todavía hay clases y damas, <strong>por</strong>que siéndolo al máximo, algunas sí salvan vidas, conocidas y anónimas<br />
U<br />
N AÑO MÁS EL RASTRILLO<br />
POSIBILITARÁ QUE MUCHOS<br />
NIÑOS INDEFENSOS Y MUJERES<br />
MALTRATADAS OTEEN UN FUTURO<br />
Anne d'Ormesson con Rosa Presedo Sra. <strong>de</strong> Le Senne y Pilar Juan <strong>de</strong> Sentmenat en el Loro. FOTOS: E. MERCER Carmen Fuster con su marido Xim Cotoner.<br />
El obispo Murgui con Merce<strong>de</strong>s Truyols y Lluc Riera. FOTOS: E. MERCER<br />
La viuda <strong>de</strong> Tolo Calafat, Marga Verd, se ro<strong>de</strong>ó <strong>de</strong> buenos amigos en el homenaje póstumo a su marido.<br />
Maruja García Nicolau y su marido con los señores <strong>de</strong> Gual <strong>de</strong> Torrella.<br />
Jaume Font con Simón Andreu. FOTOS: E. MERCER<br />
quero <strong>de</strong> Olabarría, Ana López <strong>de</strong> Soria, la<br />
divina cocinera Merce<strong>de</strong>s Salas <strong>de</strong> Martí y<br />
Marta Ribed <strong>de</strong> Trujillo, que actúa como<br />
una <strong>de</strong> jefa <strong>de</strong> mantenimiento implacable. No<br />
imaginan como se divierten, las más. En otro<br />
<strong>de</strong> los puestos, Sweet Corner este año más<br />
cuidado que nunca con una <strong>de</strong>coración <strong>de</strong> lo<br />
más bucólica entre pastas, pasteles y tés Marián<br />
Bisbal, Chantal Shumann, Magdalena<br />
Mesquida y Catina Ballester, encantadas<br />
<strong>por</strong>que han doblado caja y esto es siempre la<br />
mejor noticia. Cerca Magdalena Alcover, en<br />
plena forma y muy guapa, como siempre. Otra<br />
lección <strong>de</strong> estilo vital, a imitar. En Ca’n Bum,<br />
una auténtica locura, Pepa Noguera, con una<br />
energía contagiosa que <strong>de</strong>bería copiar alguna<br />
que otra ven<strong>de</strong>dora profesional. Dicen que es<br />
Sigue a la página 4 ➔
4-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
LA NATA Y LA FLOR<br />
En la Parrala, Chiqui <strong>de</strong> la Cuesta, Pilar Morell, Ana Calvar, Cruz Vaquero, Ana López, Merce<strong>de</strong>s Salas y Marta Ribed. FOTOS: E. MERCER Kiki Turzi con su hijo Alex y su novia.<br />
María Jiménez <strong>de</strong> la Torre, Jaime Colomar y Marian Prat. FOTOS: E. MERCER Alvaro Mid<strong>de</strong>lmann con su esposa, elegantísima.<br />
Silyanne Stella, Lilan Prat, Manuel Aviles y Cecci Sandberg FOTOS: E. MERCER Maruja García Nicolau, indiscutible Miss Europa.<br />
La joyera Isabel Guarch ha<br />
creado una pulsera solidaria<br />
➔<br />
Viene <strong>de</strong> página 3<br />
la que más ven<strong>de</strong>. En fin, un año más y pese a<br />
la dichosa crisis el Rastrillo ha sido un éxito<br />
que posibilitará que muchos niños in<strong>de</strong>fensos<br />
y mujeres maltratadas oteen un futuro algo<br />
mejor. Leí en algún sitio que menos rastrillos<br />
y más justicia social, un sinsentido <strong>por</strong>que si<br />
alguien colabora en esa justicia, tan utópica,<br />
son ellos, y <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la discreción más absoluta.<br />
Des<strong>de</strong> el Rastrillo don<strong>de</strong> habían almorzado,<br />
el día <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> su actuación, impresionante,<br />
en el Auditòrium, el mentalista<br />
Antony Blake y su esposa María Jiménez <strong>de</strong><br />
la Torre, conocida en sociedad como María<br />
Santa Rita, <strong>por</strong>que es hija <strong>de</strong> los Marqueses<br />
<strong>de</strong> Santa Rita, como ven estaban entre los<br />
suyos, se dirigieron a la cena que en su honor<br />
había organizado el abogado mallorquín<br />
Jaime Colomar, capaz <strong>de</strong> convocar en un<br />
solo comedor a más po<strong>de</strong>r, social, judicial y<br />
económico <strong>de</strong>l que puedan imaginar. Jaime<br />
organiza a lo gran<strong>de</strong> o no lo hace y en esta<br />
ocasión se superó a si mismo. Todo únicamente<br />
para honrar a dos <strong>de</strong> <strong>sus</strong> mejores amigos.<br />
No les puedo contar todos los que allí<br />
estaban <strong>por</strong>que Jaime en eso es exquisito, pero<br />
háganse una i<strong>de</strong>a. Si les cuento que magistrados,<br />
jueces, abogados, periodistas, socialités<br />
varios…., Miren, no puedo reprimir mi instinto<br />
informativo, vanidad dichosa. Allí estaban,<br />
sin protocolos, la Con<strong>de</strong>sa <strong>de</strong> Deleytosa,<br />
maravillosa en un vestido estampado en animal<br />
print, tan <strong>de</strong> moda esta tem<strong>por</strong>ada, los<br />
abogados Martín y Ana Aleñar, el conocido<br />
magistrado <strong>de</strong> lo mercantil Víctor Fernán<strong>de</strong>z<br />
con su encantadora esposa Alicia Pereira, la<br />
magistrada Ana Cameselle luciendo embarazo,<br />
muy guapa, con su pareja Alfredo<br />
Arias, <strong>de</strong>cano <strong>de</strong>l Colegio <strong>de</strong> Ingenieros, el<br />
empresario Manolo Piñera, siempre impecable<br />
acompañó a la mesa a una maravillosa Silyanne<br />
Stella, estupenda abuela, echa <strong>de</strong><br />
menos a su hijo Fabrice Pastor, a su nuera y<br />
a <strong>sus</strong> nietos que ahora viven en Nueva Orleans.<br />
Acudió con su esposo Jorge Bascones<br />
sentado junto a Marian Sandberg, la viuda<br />
<strong>de</strong> Joaquín Prat. El pintor recordó con emoción<br />
que fue el famoso y añorado presentador<br />
el primero en comprar una <strong>de</strong> <strong>sus</strong> obras que<br />
todavía hoy cuelga en la casa mallorquina <strong>de</strong><br />
su viuda, agra<strong>de</strong>cida con el cariñoso recuerdo.<br />
En otra mesa su hermana Cecci Sandberg, elegantísima<br />
en malvas y preparada ya para celebrar<br />
en familia la Navidad estuvo<br />
acompañada <strong>por</strong> la magistrada Esther Domene<br />
y su marido Esteban <strong>de</strong> Miguel. Los<br />
abogados José Ignacio Herrero, Celia Pita,<br />
Isabel Cabot, Gema Peguero, Marta <strong>de</strong> Vicente-Tutor,<br />
también embarazada, Juan Cal<strong>de</strong>ntey,<br />
Martín Truyols, <strong>de</strong> cashemire azul<br />
cielo, Otto Cameselle, las magistradas Piedad<br />
Marín, Magdalena Morro, Toni Rotger<br />
y su guapa esposa Carmen Ordóñez,<br />
mujer <strong>de</strong> rojo, Catalina Zaforteza, Miguel<br />
Ferragut y Victoria Bonet, los fiscales<br />
Tomás Blanes y Mónica Rodríguez , María<br />
Jesús Diez y Pedro Pablo Alonso, gran<strong>de</strong>s<br />
amigos <strong>de</strong> los homenajeados, la exótica y famosa<br />
<strong>de</strong>coradora Maraya Messeguer, y digo<br />
exótica <strong>por</strong>que lo es. La doctora María José<br />
Lucía, Duquesa <strong>de</strong> Maura, en su puesto <strong>de</strong>l Rastrillo<br />
<strong>de</strong> Vicente-Tutor, la Directora General <strong>de</strong><br />
Justicia <strong>de</strong>l Govern Marta Díaz, muy guapa<br />
con este nuevo look que agrada a todos, el Director<br />
<strong>de</strong>l Centro Penitenciario <strong>de</strong> Palma, Manuel<br />
Avilés, <strong>de</strong> conversación y trato<br />
interesante se <strong>de</strong>jó fotografiar con las damas,<br />
<strong>de</strong>venidas en auténticas fans. Olga Vicario,<br />
bella Juez Decana <strong>de</strong> Inca, Natalia Mayol,<br />
Rafa Garau y su mujer Xisca Perelló, Angels<br />
Mercer y así hasta sesenta y dos comensales<br />
dispuestos a la charla y a las copas<br />
relajantes. Jaime <strong>de</strong>mostró una vez más su generosidad<br />
y elegancia. Sorprendió agradablemente<br />
la presencia <strong>de</strong> una mujer bellísima<br />
Kiki Lagier-Turzi, madre <strong>de</strong> los conocidos<br />
empresarios <strong>de</strong> la moda Alejandro y Fe<strong>de</strong>rico<br />
Turzi. Alex se acercó a saludar a su<br />
madre acompañado <strong>por</strong> su espectacular novia,<br />
la brasileña Pamela do Santos, una mujer<br />
muy bella y mejor educada que encanta a la<br />
que podría ser en el futuro su suegra amantísima.<br />
Kiki, les <strong>de</strong>cía, sorprendió y es que resulta<br />
difícil ver en la gran sociedad a señoras<br />
<strong>de</strong> su categoría y elegancia, que saben llevar<br />
con naturalidad y estilo el paso <strong>de</strong> los años.
Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
Xavier Bonet con su esposa Aurora García y María Umbert. José Miró y su marido con tienda on line, un éxito. FOTOS: E. MERCER<br />
Beatriz Portillo y Agueda Ropero estupendas señoras.<br />
Jaime Colomar con Antony Blake y su esposa.<br />
Sobre todo cuando se ha sido una <strong>de</strong> las mo<strong>de</strong>los<br />
más bellas <strong>de</strong> su época, y una <strong>de</strong> las preferidas<br />
<strong>de</strong> Paco Rabanne o Loris Azzaro.<br />
Algo parecido ocurre con Maruja García<br />
Nicolau cada vez que aparece. Deja boquiabiertos<br />
a todos con su belleza, la misma que la<br />
convirtió en Miss Europa y que permanece intacta<br />
y alejada <strong>de</strong> bisturís. Maruja y su marido,<br />
cada vez más enamorado y entrañable, estuvieron<br />
en la gala organizada <strong>por</strong> Cope <strong>Mallorca</strong>, la<br />
radio que un año más ha distinguido a los más<br />
Populares. Una gala emotiva que tuvo que competir<br />
con el enésimo partido <strong>de</strong>l siglo, el Madrid-Barça,<br />
<strong>por</strong> si no lo saben ganó el equipo<br />
catalán, si yo les contara algunas caras <strong>de</strong> alegría<br />
tan mallorquinistas, pero me abstengo para<br />
no provocar una crisis institucional. No faltó<br />
casi nadie. Los organizadores, previsores, habilitaron<br />
pantallas <strong>de</strong> tv para que nadie se perdiera<br />
el encuentro y <strong>de</strong> forma ágil y elegante proclamaron<br />
<strong>sus</strong> XXXI Populars. A título póstumo al<br />
escalador Tolo Calafat. Recogió el reconocimiento<br />
y emocionó su esposa y viuda. El actor<br />
<strong>de</strong> Sa Pobla Simón Andreu, apoyado o apoyando<br />
a Jaume Font, el doctor Alfonso Ba-<br />
Lina Pons, Lour<strong>de</strong>s Ferriol y Rosa Grijalba. FOTOS: E. MERCER<br />
llesteros, el Casal Balear y el Observatorio Astronómico<br />
<strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> recibieron los aplausos<br />
<strong>de</strong> todos, magníficamente atendidos <strong>por</strong> los responsables<br />
<strong>de</strong> la emisora con su director a la cabeza<br />
Xavier Bonet.<br />
Amabilidad y discursos cortos, sorpren<strong>de</strong>nte<br />
y ágil el <strong>de</strong> monseñor Jesús Murgui, Obispo<br />
<strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>, encantado con el éxito <strong>de</strong> convocatoria<br />
<strong>de</strong> esta velada ya tradicional prenavi<strong>de</strong>ña<br />
que comparto encantado, cada año, con<br />
Merce<strong>de</strong>s Truyols Zaforteza primera víctima<br />
<strong>de</strong>l carril bici <strong>de</strong> Aina Calvo. Noche que competía<br />
a<strong>de</strong>más con el frío casi glacial <strong>de</strong> la noche.<br />
Perfecta la localización, Sa Font Seca, y perfecto<br />
el catering <strong>de</strong> Menú.<br />
Perfección y gran convocatoria en el Aljub<br />
<strong>de</strong>l Baluard para la presentación <strong>de</strong>l colgante <strong>de</strong><br />
bolso que la joyera Isabel Guarch ha creado<br />
para Amics <strong>de</strong> la Infància cuya venta y beneficios<br />
irán a parar a una casa <strong>de</strong> acogida en Perú<br />
se ha podido construir gracias a la ya famosa<br />
pulsera Suyai que se presentó el año pasado en<br />
un acto similar. Esta ONG presidida <strong>por</strong> Carme<br />
Serra ha <strong>de</strong> amueblar ahora el edificio así que<br />
todo apoyo es poco. Este año las madrinas fue-<br />
Los abogados Gema Peguero, Celia Pita, Martín Aleñar y Ana García <strong>de</strong> Aleñar.<br />
ron Lina Pons, Marián Bisbal, María <strong>de</strong> la<br />
Pau Janer, Lour<strong>de</strong>s Ferriol, la soprano Joana<br />
Llabrés y la admirada y querida Montse Lezaún,<br />
ejemplo <strong>de</strong> entereza y fe. Es la madre <strong>de</strong>l<br />
guardia civil Diego Salvà, asesinado <strong>por</strong> ETA<br />
en Calvià. No faltó Beatriz Portillo, esposa <strong>de</strong><br />
Basilio Sánchez, coronel <strong>de</strong> la Guardia Civil,<br />
muy distinguida. Acudió acompañada <strong>por</strong> otra<br />
señora estupenda, Águeda Ropero, esposa <strong>de</strong><br />
Raúl Izquierdo, Director <strong>de</strong>l Área <strong>de</strong> Sanidad,<br />
Política Social e Igualdad. Entre las madrinas<br />
<strong>de</strong>stacó <strong>por</strong> su elegancia, una vez más, a Rosa<br />
Regí, estupenda con un mo<strong>de</strong>lo <strong>de</strong> chaqueta<br />
muy Thierry Mugler, rojo pasión, falda abullonada<br />
bicolor, blanco y negro, y zapatos acharolados<br />
altos <strong>de</strong> cuña. Destacaban el bolso, <strong>de</strong><br />
noche, con colgante <strong>de</strong> fantasía, un primor y el<br />
peinado, como siempre i<strong>de</strong>al, perfecto para acabar<br />
esta feria que no hoguera <strong>de</strong> las vanida<strong>de</strong>s.<br />
Una plegaria atendida. De tantas y tantas.<br />
LA ALMUDAINA 5-D<br />
OBLICUIDAD<br />
MATÍAS VALLÉS<br />
Wikizarzuela.com,<br />
lo que usted no<br />
quería saber<br />
El CNI, la CIA, el KGB y el<br />
MI6 han dispuesto <strong>de</strong> antenas<br />
en La Zarzuela <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la restauración<br />
<strong>de</strong> la monarquía. Los<br />
<strong>de</strong>spachos remitidos <strong>por</strong> estos<br />
espías a las matrices <strong>de</strong> <strong>sus</strong> respectivas<br />
agencias han sido <strong>de</strong>positados<br />
en Wikileaks. Ofrecen<br />
una perspectiva inédita <strong>de</strong><br />
la vida en palacio y <strong>de</strong> las inquietu<strong>de</strong>s<br />
dominantes en el seno<br />
<strong>de</strong> la Familia Real. Gracias<br />
a esa filtración, llegará a <strong>sus</strong><br />
manos todo lo que usted no<br />
quería saber sobre el particular<br />
ni tenía la menor intención <strong>de</strong><br />
preguntar.<br />
En uno <strong>de</strong> los cables más estremecedores<br />
(14-X-2005, <strong>de</strong>l<br />
agente Boris Godunov, sumiller<br />
real, a Roman Abramovich,<br />
c/c a Rimsky Korsakov),<br />
el Rey le comentaba a la Reina<br />
que, <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> más <strong>de</strong> una década,<br />
todavía era incapaz <strong>de</strong><br />
distinguir a Jaime <strong>de</strong> Marichalar<br />
<strong>de</strong> su estatua <strong>de</strong> cera<br />
aunque, puesto a <strong>de</strong>partir con<br />
uno <strong>de</strong> ellos, prefería que Doña<br />
Sofía invitara a cenar a la reproducción<br />
cerúlea.<br />
En otro documento que<br />
cambiará la historia <strong>de</strong> España<br />
(12-VII-2004, <strong>de</strong>l agente triple<br />
Gino Pizzicato, palafrenero real,<br />
a Edgar Hoover, c/c a Arnold<br />
Schwarzenegger) se <strong>de</strong>scribe<br />
una acalorada discusión<br />
entre el Rey y su hijo. Felipe <strong>de</strong><br />
Borbón acaba <strong>de</strong> informar a su<br />
padre <strong>de</strong> su noviazgo con una<br />
locutora televisiva –”<strong>de</strong>l estilo<br />
<strong>de</strong> Oprah Winfrey”, se lee en<br />
el documento–. Juan Carlos<br />
<strong>de</strong> Borbón le replica que la llegada<br />
<strong>de</strong> Letizia Ortiz a La<br />
Moncloa garantizará que la monarquía<br />
española siga en manos<br />
<strong>de</strong> mujeres, como hasta ahora.<br />
Las filtraciones, divulgadas<br />
en la página Wikizarzuela.com,<br />
transcriben una conversación<br />
altamente confi<strong>de</strong>ncial entre el<br />
Príncipe y Mariano Rajoy, en<br />
la que el primero se interesa <strong>por</strong><br />
saber si es cierto que Aznar ha<br />
hecho una serie <strong>de</strong> 250 sentadillas<br />
con repetición. Un agente<br />
<strong>de</strong>l CNI –el chambelán real–<br />
narra su visita a Pilar Urbano,<br />
para que expurgara <strong>de</strong> su libro<br />
con la Reina una confesión <strong>de</strong><br />
la entrevistada, “me encantan<br />
AC/DC, aunque Haen<strong>de</strong>l tampoco<br />
está mal”.<br />
Según un cable <strong>de</strong>l agente<br />
<strong>de</strong> la CIA –el halconero real–,<br />
La Zarzuela alcanzó su punto<br />
<strong>de</strong> ebullición cuando Iñaki Urdangarín<br />
puso en marcha sin<br />
conocimiento <strong>de</strong> <strong>sus</strong> suegros<br />
una empresa consagrada al<br />
charter náutico. En el folleto<br />
<strong>de</strong> presentación, se anunciaba<br />
el alquiler <strong>de</strong> “una embarcación<br />
digna <strong>de</strong> un Rey”. Se añadía<br />
que el yate en cuestión “le<br />
dará fortuna en <strong>sus</strong> vacaciones,<br />
<strong>por</strong> sólo un millón <strong>de</strong> euros semanales”.
6-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
Libertad vigilada<br />
PÀGINES DE CUL-TURA I INFORMACIÓ QUENERAL www.drcriminal.es<br />
Cancioncillas<br />
sin intención<br />
Qué bonito es estudiar<br />
una carrera tan fina<br />
y que es tan reconocida<br />
como la <strong>de</strong> medicina.<br />
Porque a reventar los granos<br />
tú te pue<strong>de</strong>s <strong>de</strong>dicar<br />
–con las uñas <strong>de</strong> las manos–<br />
<strong>de</strong> la cara <strong>de</strong> Munar<br />
que, como es agra<strong>de</strong>cida,<br />
si no hacías el capullo<br />
ella iba y te regalaba<br />
con un bonito chanchullo.<br />
Lástima que al ser tan fina<br />
cuando te pillan da asco<br />
<strong>por</strong>que mancillas tu honor<br />
y tu apellido: Carrasco.<br />
¡Qué sensación da que te<br />
quieran empurar!<br />
¡Es horrible!<br />
ENTREVISTA VIRTUAL: Vicenç Thomàs drcriminal@gmail.com<br />
“La Salud Pública la<br />
lleva Joan Llobera”<br />
–Conseller, ¿qué tal estamos?<br />
–Tristes. Ya sabe usted que mi tono no es<br />
muy farandulero, aunque lo reconozco.<br />
–¿Y qué hacemos para cambiar eso?<br />
–Es que ya no lo quiero cambiar. Me ayuda<br />
un montón <strong>por</strong>que parece que soy muy<br />
serio.<br />
–Pero es usted muy serio, ¿no?<br />
–Sí, sí. Vamos, la última vez que me reí a<br />
carcajadas fue... Uufff, no me acuerdo…<br />
–¡No es posible!<br />
–Espere... Ah sí, la última vez que me reí a<br />
carcajadas fue en un consell <strong>de</strong> Govern,<br />
pero eso no cuenta <strong>por</strong>que ahí te ríes<br />
siempre.<br />
–¿Ah, sí?<br />
–Sí. Es que le miras la cara a… Huy no, que<br />
las <strong>de</strong>liberaciones son secretas…<br />
–¿Qué hay <strong>de</strong> Son Espases?<br />
–Ah, pues que es un hospital. O eso me han<br />
dicho mis amigos… Mis directores y<br />
gerentes.<br />
NEPOTIS, SA<br />
Elaboramos programas electorales<br />
<strong>de</strong> cualquier ámbito e<br />
i<strong>de</strong>ología a <strong>de</strong>manda<br />
Sus i<strong>de</strong>as serán las nuestras.<br />
¡Y si no las tiene se<br />
las fabricamos!<br />
FRASEANDO<br />
–¿Cómo va lo<br />
<strong>de</strong>l traslado<br />
<strong>de</strong> los<br />
enfermos?<br />
–Ah, mire; yo<br />
en eso lo que<br />
me digan… Si<br />
la gente se<br />
pone nerviosa<br />
se hace lo que<br />
quiera la gente y<br />
se ha acabado.<br />
–¿Y eso?<br />
–El asunto es no<br />
salir mal en los<br />
periódicos.<br />
–Ya le entiendo…<br />
–Es fácil <strong>de</strong> enten<strong>de</strong>r,<br />
no vaya a creerse que es<br />
usted listo... Listillo sí.<br />
Ya nos conocemos.<br />
–Oiga, ¿y qué ha pasado<br />
con la hepatitis C en Inca?<br />
–¿Inca? ¿Hepatitis C?<br />
¡Qué mala es la envidia!<br />
Luis Eduardo Aute ha soltado:<br />
“La palabra cantautor es una palabra<br />
aborrecible y que aún no entiendo”.<br />
Pues está claro: Pesado sesentón <strong>de</strong><br />
melena canosa que se cree muy culto<br />
y da la brasa con una guitarra.<br />
Haciendo la rosca al ex<br />
Monserrat Tura, ex consejera<br />
catalana <strong>de</strong> Justicia, dijo: “Se pue<strong>de</strong><br />
ser un gran presi<strong>de</strong>nte sin ser un<br />
gran orador”. La que nace pelota…<br />
Luis Eduardo Aute. FOTO: BALLESTEROS/EFE<br />
–Sí. Un problema <strong>de</strong> Salud Pública…<br />
–Ah, eso <strong>de</strong> la Salud Pública lo lleva Joan<br />
Llobera, que es el que sale <strong>por</strong> la tele<br />
nacional.<br />
–Pero la dirección general <strong>de</strong> Salud<br />
Pública la lleva otra persona…<br />
–Hombre ya, pero es que esta vez<br />
parecía im<strong>por</strong>tante.<br />
–¿Y el resto <strong>de</strong>l tiempo no<br />
es im<strong>por</strong>tante la Salud<br />
Pública?<br />
–¡Qué pesadito está usted<br />
con la puñetera Salud<br />
Pública! Mire, <strong>de</strong> la Salud<br />
Pública hay que hablar<br />
bastante, pero no hay que<br />
<strong>de</strong>dicarle muchos recursos.<br />
Tenga usted en cuenta que<br />
los profesionales <strong>de</strong> la<br />
Salud Pública que tenemos<br />
son unos inútiles.<br />
–¿Qué me dice?<br />
–Los que nos <strong>de</strong>jó Aina Castillo.<br />
Funcionarios sin conocimientos. No<br />
son mis amigos.<br />
–¿Y no les estará usted faltando al<br />
respeto?<br />
–Bah, están acostumbrados.<br />
–Y lo im<strong>por</strong>tante, entonces, ¿qué es?<br />
–El Centro <strong>de</strong> Salud y el Hospital, nada<br />
más.<br />
Que sí, hombre, que sí…<br />
Josep Melià, <strong>de</strong> UM, ha dicho:<br />
“Los nuevos 643 afiliados vienen<br />
<strong>por</strong>que creen en el proyecto <strong>de</strong> UM<br />
no <strong>por</strong> cargos o prebendas. Pues hasta<br />
que no se <strong>de</strong>muestre lo contrario...<br />
Démosnos <strong>por</strong> dados<br />
Rodrigo Rato, presi<strong>de</strong>nte <strong>de</strong> Caja<br />
Madrid, ha advertido: “El mundo exige<br />
cambios no fáciles. O sea, difíciles.<br />
Y que la van a acabar pagando los <strong>de</strong><br />
siempre, como es natural y <strong>de</strong>cente.<br />
LOS PUNTOS<br />
SOBRE LAS UVES<br />
Un organismo<br />
turístico <strong>por</strong> cada<br />
100 habitantes<br />
En época <strong>de</strong> crisis la receta más<br />
eficiente es gastar poco y ahorrar<br />
más. En resumen, no gastarse la<br />
pasta a tontas y a locas. Vamos,<br />
que si tienes un coche que va bien<br />
no te tienes que comprar otro, y<br />
no digamos ya otros. Lo lógico es<br />
que te llamen manirroto y caprichoso,<br />
o cosas peores.<br />
Por ejemplo, si tienes una conselleria<br />
<strong>de</strong> Turismo para velar <strong>por</strong><br />
las cosas <strong>de</strong>l turismo (y valga la<br />
rebuznancia), es ocioso que tengas<br />
un Ibatur; una Fundació Centre<br />
d’Investigació, Desenvolu-pament<br />
i Innovació en Turisme; un<br />
Inestur y un Consorcio <strong>de</strong> Turisme<br />
Jove; <strong>por</strong> no hablar <strong>de</strong> subcontratar<br />
a precio <strong>de</strong> idiota un Institut<br />
Balear <strong>de</strong> Catalogació i Classificació<br />
<strong>de</strong> Spas. Nadie haría nada<br />
así a no ser que fuera un o una sinvergüenza,<br />
¿verdad?<br />
FLASHES<br />
INFORMATIVOS<br />
Dicen a Bauzá que<br />
si se calla ganará<br />
votos<br />
■ El SEPLA, Sindicato Español <strong>de</strong><br />
Pilotos Largamente Acomodados,<br />
anuncia paros para Navida<strong>de</strong>s,<br />
en días aún sin precisar, ya<br />
que no se ponen <strong>de</strong> acuerdo en<br />
qué jornadas son las que más fastidiarán<br />
al usuario y a la economía<br />
<strong>de</strong>l país.<br />
■ José María Rodríguez anuncia<br />
que si el PP gana las elecciones<br />
municipales, <strong>de</strong>rribará el edificio<br />
<strong>de</strong> Gesa. No ha precisado si lo<br />
hará él personalmente o si necesitará<br />
ayuda.<br />
■ La Fe<strong>de</strong>ración <strong>de</strong> Asociaciones<br />
<strong>de</strong> Peperos que no quieren a Rodríguez<br />
<strong>de</strong> Candidato a la Alcaldía<br />
<strong>de</strong> Palma <strong>de</strong>ci<strong>de</strong> no dar la<br />
cara, no vaya a ser que al final<br />
Jose María sea el candidato y<br />
gane.<br />
■ Reconocen que es cierto que<br />
existe una cosa que se llama Institut<br />
Balear <strong>de</strong> la Natura, Semilla<br />
i Multimèdia sin que se les caiga<br />
la cara <strong>de</strong> vergüenza, y aña<strong>de</strong>n<br />
que ese día estaban tontos y no se<br />
les ocurrió un nombre mejor.<br />
■ Los documentos secretos <strong>de</strong><br />
WikiLeaks <strong>de</strong>svelan que Rodríguez<br />
Zapatero no sólo no entien<strong>de</strong><br />
el inglés, sino que existen fundadas<br />
sospechas <strong>de</strong> que tampoco entien<strong>de</strong><br />
el español y <strong>de</strong> que no<br />
quiere apren<strong>de</strong>rlo
Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
IMPRESIONES OTOÑALES<br />
Decía Woody Allen que el sexo en pareja resulta preferible<br />
al onanismo, solitario como es, <strong>por</strong>que conoces<br />
gente. Aplicando las equivalencias, dar clases es una<br />
opción más conveniente que estudiar metido en tu<br />
<strong>de</strong>spacho –o en la cama– <strong>por</strong> aquello <strong>de</strong> que, como <strong>de</strong>cía<br />
Alberto Saoner, se reflexiona mejor haciéndolo en<br />
compañía <strong>de</strong> otro. Lo que ningún genio podía suponer,<br />
y que conste que Allen y Saoner lo son, o lo fueron, es<br />
que esa compañía iba a saltar las barreras <strong>de</strong> la especie.<br />
Esta semana tienen lugar un año más –me quedan<br />
ya pocos <strong>por</strong> <strong>de</strong>lante– mis clases <strong>de</strong> postgrado repartidas<br />
en dos cursos <strong>por</strong>que son dos los máster <strong>de</strong> que mi<br />
<strong>de</strong>partamento dispone. Por más que en ambos cursos<br />
abundan los alumnos que vienen <strong>de</strong> fuera, criterio sólido<br />
don<strong>de</strong> lo haya <strong>de</strong> que los dos interesan, es en el <strong>de</strong><br />
Cognición y evolución humana don<strong>de</strong> mejor se aplican,<br />
a modo <strong>de</strong> ejercicio práctico <strong>de</strong> convivencia, las<br />
recomendaciones <strong>de</strong> quien fue el mayor genio habido<br />
en esta universidad a la hora <strong>de</strong> dar clases. Todos los<br />
que vivieron aquellos tiempos recordarán que el aula<br />
don<strong>de</strong> hablaba Saoner se veía siempre repleta, ocupada<br />
<strong>por</strong> muchas más personas <strong>de</strong> las que habían formalizado<br />
la matrícula. Querían vivir una experiencia insólita:<br />
la <strong>de</strong> percibir los pensamientos en voz alta y<br />
con un flujo, una música, <strong>de</strong> tal calibre que daba un<br />
poco lo mismo <strong>de</strong> qué hablase el profesor. El único<br />
episodio comparable que conozco es el <strong>de</strong> Agustín<br />
García Calvo con <strong>sus</strong> clases en un bar <strong>de</strong> Malasaña,<br />
dadas en griego ante una multitud que asistía en silencio<br />
<strong>por</strong> más que, <strong>de</strong> griego, nadie supiese ni una sola<br />
palabra aparte <strong>de</strong> la <strong>de</strong> metamorfosis. Es cuestión <strong>de</strong><br />
oficio, o <strong>de</strong> talento, o <strong>de</strong> todo a la vez, que en eso <strong>de</strong><br />
BARTOMEU<br />
AMENGUAL<br />
Des<strong>de</strong> Nueva York ● Periodista y fotógrafo mallorquín ● Nacido en Lloret<br />
● Resi<strong>de</strong> en NY <strong>de</strong>s<strong>de</strong> 1997 ● A 6.900 km <strong>de</strong> Palma<br />
Algunos lo llaman con acierto el carnaval <strong>de</strong>l capitalismo.<br />
Es el día más im<strong>por</strong>tante para la mayoría<br />
<strong>de</strong> comercios <strong>de</strong> Estados Unidos. El viernes <strong>de</strong>spués<br />
<strong>de</strong>l jueves <strong>de</strong> Acción <strong>de</strong> Gracias (Thanksgiving),<br />
el llamado Black Friday (Viernes Negro), no<br />
tiene nada <strong>de</strong> negro ya que las ventas <strong>de</strong> ese día significan para<br />
muchos establecimientos una o<strong>por</strong>tunidad para redon<strong>de</strong>ar las<br />
cuentas <strong>de</strong>l año. Un mal Viernes Negro, con toda probabilidad<br />
supone un mal año comercial. Por este motivo existe gran expectativa<br />
en los resultados <strong>de</strong> este barómetro.<br />
Ni EStados Unidos ni ninguni <strong>de</strong> los países ricos ha salido<br />
todavía <strong>de</strong> la crisis ni sabe con certeza cuándo saldrá. Lejos <strong>de</strong>l<br />
23 <strong>por</strong> ciento <strong>de</strong> <strong>de</strong>sempleo que se vivió en el año 1932, las cifras<br />
actuales son escalofriantes ya que en los últimos años se<br />
han doblado. En estos momentos existe en Estados Unidos en<br />
torno a un 10 <strong>por</strong> ciento <strong>de</strong> <strong>de</strong>sempleo. Se trata <strong>de</strong> cifras muy<br />
im<strong>por</strong>tantes en un país acostumbrado a un cinco <strong>por</strong> ciento <strong>de</strong><br />
paro. Pero a pesar <strong>de</strong> que los números no acompañan, el Viernes<br />
Negro <strong>de</strong> 2010 ha resultado el más positivo <strong>de</strong> los últimos<br />
años. A los pocos días han comenzado a aparecer los primeros<br />
resultados y <strong>de</strong>muestran que los americanos se volcaron en su<br />
EL ABANICO<br />
ROSA<br />
VILLACASTÍN<br />
Cuando Sara Carbonero fichó<br />
<strong>por</strong> Tele 5 como re<strong>por</strong>tera y comentarista<br />
<strong>de</strong> lujo <strong>de</strong> la Sección<br />
<strong>de</strong> De<strong>por</strong>tes <strong>de</strong> la ca<strong>de</strong>na<br />
<strong>de</strong> Fuencarral poco podía sospechar<br />
que meses <strong>de</strong>spués se<br />
convertiría en el oscuro objeto<br />
<strong>de</strong> <strong>de</strong>seo <strong>de</strong> la prensa <strong>de</strong>l cora-<br />
zón, con lo que eso conlleva <strong>de</strong> exposición<br />
pública y mediática. No sólo <strong>por</strong>que realice<br />
su trabajo frente a las cámaras, lo que es un<br />
valor añadido, sino <strong>por</strong> su relación sentimental<br />
con el <strong>por</strong>tero <strong>de</strong>l Real Madrid Iker<br />
Casillas, uno <strong>de</strong> los hombres más queridos<br />
y mejor cotizados <strong>de</strong>l panorama <strong>de</strong><strong>por</strong>tivo<br />
español, tanto <strong>por</strong> <strong>sus</strong> hazañas <strong>de</strong>ntro <strong>de</strong>l<br />
campo, como <strong>por</strong> <strong>sus</strong> romances con bellas<br />
mujeres –Eva González entre otras–, aunque<br />
ninguna <strong>de</strong> ellas haya alcanzado la popularidad<br />
<strong>de</strong> la periodista toledana, a quien<br />
muchos consi<strong>de</strong>ran ya la más bella entre<br />
CAMILO JOSÉ CELA CONDE<br />
Genios<br />
El catedrático Alberto Saoner en una imagen <strong>de</strong> archivo.<br />
El mejor Viernes Negro <strong>de</strong> los últimos años<br />
Los consumidores buscan ofertas en el mayor día <strong>de</strong> ventas <strong>de</strong>l año.<br />
Sara Carbonero está triste,<br />
qué tendrá Sara Carbonero<br />
las bellas, consiguiendo así una popularidad<br />
<strong>de</strong>smedida que tiene a Sara al bor<strong>de</strong> <strong>de</strong><br />
un ataque <strong>de</strong> nervios.<br />
Recuerdo haber criticado la actitud <strong>de</strong><br />
Iker <strong>por</strong> haberle dado un beso a Sara cuando<br />
esta se encontraba realizando su trabajo<br />
ante las cámaras <strong>de</strong> televisión <strong>de</strong> medio<br />
mundo. Entonces, como hoy, me pareció<br />
un acto innecesario <strong>de</strong>l <strong>por</strong>tero <strong>de</strong>l Real<br />
Madrid, ya que <strong>de</strong> haber sido al contrario<br />
–Sara besa a Iker–, la opinión pública se<br />
habría puesto en su contra <strong>por</strong> no saber <strong>de</strong>limitar<br />
lo privado <strong>de</strong> lo público, cosa que<br />
no ocurrió en el caso <strong>de</strong> Iker, <strong>por</strong>que según<br />
dijeron el beso era una <strong>de</strong>mostración <strong>de</strong><br />
amor hacía la mujer que ocupaba en ese<br />
momento su corazón. Con ese beso el <strong>por</strong>tero<br />
<strong>de</strong>l Real Madrid abrió <strong>de</strong> par en par las<br />
puertas <strong>de</strong> su intimidad. Las mismas que<br />
hoy intentan cerrar a cal y canto sin conseguirlo,<br />
<strong>por</strong> una razón muy simple: el público<br />
está ávido <strong>de</strong> historias reales protagonizadas<br />
<strong>por</strong> <strong>sus</strong> ídolos, Iker lo es y Sara va<br />
camino <strong>de</strong> convertir en oro todo lo que toca.<br />
Circunstancia esta que, como es lógico,<br />
ella está aprovechando al máximo <strong>por</strong>que<br />
la suerte se presenta una vez en la vida. Todo<br />
esto es lo que ha propiciado que la presión<br />
sobre Iker y Sara se haya incrementado<br />
día a día. No sólo les siguieron <strong>por</strong> tierra,<br />
mar y aire durante <strong>sus</strong> vacaciones <strong>de</strong><br />
verano, sino que cualquier cosa que hagan<br />
LA ALMUDAINA 7-D<br />
lograr la excelencia como profesor nada sobra.<br />
Pero <strong>de</strong>cía antes que a las compañías habituales en<br />
las tareas <strong>de</strong> pensar en común se le han añadido otros<br />
interlocutores, si cabe llamarles así, que ni siquiera<br />
son humanos. Tampoco son inhumanos, si a eso vamos;<br />
<strong>de</strong>jémoslo en animales distintos a nuestra propia<br />
forma <strong>de</strong> ser. Chimpancés, sobre todo, pero también<br />
gorilas y hasta babuinos y monos capuchino. Se trata<br />
<strong>de</strong> experimentos como los que llevan a cabo <strong>de</strong>s<strong>de</strong> hace<br />
tiempo en el Instituto Yerkes <strong>de</strong> los Estados Unidos<br />
o el Max Planck <strong>de</strong> Alemania con primates a los que<br />
se les enseña a respon<strong>de</strong>r a dilemas y situaciones <strong>de</strong><br />
las que a nosotros nos causan inquietud. ¿Estaríamos,<br />
<strong>por</strong> ejemplo, dispuestos a aceptar un intercambio en el<br />
que nos sintiésemos peor tratados que el vecino?<br />
¿Hasta dón<strong>de</strong> llegaríamos a la hora <strong>de</strong> ofrecer a otro,<br />
<strong>por</strong>que sí, una parte <strong>de</strong> lo que es nuestro? Los economistas<br />
han elevado a la categoría <strong>de</strong> ciencia lo que antes<br />
era sólo motivo <strong>de</strong> reflexión <strong>de</strong> los filósofos y diseñan<br />
pruebas en las que simios y monos se muestran<br />
todo lo cerca y todo lo lejos que están <strong>de</strong> nosotros. No<br />
sé qué dirían Woody Allen o García Calvo <strong>de</strong> lo racionales<br />
que se muestran nuestros parientes simiescos<br />
más cercanos; tal vez pensasen el averiguar esas cosas<br />
es una pérdida <strong>de</strong> tiempo. Pero puedo imaginar muy<br />
bien cuál sería la actitud <strong>de</strong> Alberto Saoner. Vaciaría el<br />
tabaco <strong>de</strong> la pipa con unos golpecitos en el cenicero,<br />
llenaría <strong>de</strong> nuevo la cazoleta y, mientras daba unas caladas<br />
<strong>por</strong> ver <strong>de</strong> que prendiesen bien las hebras, nos<br />
recordaría lo que ya <strong>de</strong>bíamos saber: que el padrecito<br />
Darwin, el más genio quizá <strong>de</strong> todos los genios, ya lo<br />
dijo en su momento. Saber que somos un simio más<br />
no es motivo alguno <strong>de</strong> sobresalto.<br />
<strong>de</strong><strong>por</strong>te preferido, el consumismo. De hecho, no se recuerda un<br />
Viernes Negro tan positivo como el <strong>de</strong> este año. Y las ventas<br />
<strong>por</strong> Internet han sido las estrellas <strong>de</strong> la tem<strong>por</strong>ada. En estos<br />
momentos todavía no existen datos fiables, pero las encuestas<br />
auguran que durante el último fin <strong>de</strong> semana <strong>de</strong> noviembre la<br />
media que ha gastado cada ciudadano americano es <strong>de</strong> 365 dólares,<br />
un seis <strong>por</strong> ciento más que en el año 2009. El nombre <strong>de</strong><br />
Viernes Negro surge en Fila<strong>de</strong>lfia en 1966 y en torno a 1975 ya<br />
se utilizaba en todos los Estados Unidos. Originalmente el término<br />
<strong>de</strong>scribía los enormes embotellamientos <strong>de</strong> tráfico que se<br />
producían en Fila<strong>de</strong>lfia <strong>de</strong>bido a las aglomeraciones <strong>de</strong> los<br />
compradores en las rebajas <strong>de</strong>l día <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> Acción <strong>de</strong> Gracias.<br />
En años posteriores se ha tratado <strong>de</strong> buscar otra explicación<br />
alternativa al término Viernes Negro y se explica que ese<br />
día algunos comercios <strong>de</strong>jan <strong>de</strong> estar en números rojos y pasan<br />
a los números negros. El día <strong>de</strong> Acción <strong>de</strong> Gracias siempre es<br />
el cuarto jueves <strong>de</strong>l mes <strong>de</strong> noviembre. Así, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> el Viernes<br />
Negro comienza la carrera consumista más im<strong>por</strong>tante <strong>de</strong>l año,<br />
que culmina con la Navidad y el fin <strong>de</strong> año.<br />
www.amengual.info<br />
–una simple operación <strong>de</strong> aumento <strong>de</strong> pecho<br />
<strong>de</strong> la periodista ha ocupado varias páginas<br />
en la revista Diez Minutos–, o digan,<br />
se convierte en noticia y tema <strong>de</strong> conversación<br />
en teles y radios, lo que molesta mucho<br />
a la pareja.<br />
Ahora bien, la pregunta que se hacen las<br />
personas cercanas a ellos es: ¿qué hacer para<br />
que <strong>de</strong>scienda el interés mediático? Yo<br />
creo que bien poco, es más, lo mejor es que<br />
se lo tomen con calma, que faciliten la labor<br />
<strong>de</strong> los fotógrafos hasta que a fuerza <strong>de</strong><br />
verles juntos, <strong>de</strong>scienda el interés y el morbo.<br />
De manera que yo les recomendaría<br />
que se fueran a las hemerotecas y vieran el<br />
com<strong>por</strong>tamiento que tuvieron Antonio<br />
Ban<strong>de</strong>ras y Melanie al comienzo <strong>de</strong> su romance:<br />
siempre dando la cara, siempre<br />
amables con los paparazzis, hasta que a<br />
fuerza <strong>de</strong> fotografiarles perdieron interés y<br />
la <strong>de</strong>manda se <strong>de</strong>valuó poco a poco.
8-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
MEDIO AMBIENTE<br />
Con la colaboración <strong>de</strong>:<br />
Ruta emocional en Alcúdia<br />
Recuerdos, emociones, y<br />
nostalgia. Todas estas<br />
sensaciones pue<strong>de</strong>n<br />
acudir a nosotros cuando<br />
recorremos los espacios<br />
<strong>de</strong> nuestra infancia<br />
LLUÍS<br />
AMENGUAL<br />
Enmarcado en la Agenda Local<br />
21 <strong>de</strong> Alcúdia, el Ayuntamiento<br />
<strong>de</strong> Alcúdia actualmente está llevando<br />
a cabo el Diagnóstico <strong>de</strong><br />
Sostenibilidad <strong>de</strong> la localidad. Se<br />
trata <strong>de</strong> un ejercicio don<strong>de</strong> la implicación<br />
<strong>de</strong> la ciudadanía es fundamental.<br />
Entre los objetivos, se<br />
encuentra el <strong>de</strong>tectar nuevos temas <strong>de</strong> interés<br />
para su análisis, colaborar en la búsqueda <strong>de</strong><br />
información a través <strong>de</strong>l trabajo <strong>de</strong> campo y<br />
que todos los participantes a<strong>por</strong>ten su percepción<br />
emocional al estado <strong>de</strong> sostenibilidad <strong>de</strong><br />
Alcúdia. Así, se <strong>de</strong>scubren y priorizan puntos<br />
fuertes y débiles para acabar validando la<br />
diagnosis final.<br />
Una <strong>de</strong> las iniciativas, pioneras en el ámbito<br />
local, fue la actividad Ruta per sentir Alcúdia:<br />
explorar les nostres sensacions per millorar<br />
Alcúdia. La ruta emocional está basada en<br />
la i<strong>de</strong>a <strong>de</strong>l mapa emocional o Biomapping,<br />
creado <strong>por</strong> el artista inglés Christian Nold, im<strong>por</strong>tada<br />
y adaptada a nuestra realidad insular<br />
<strong>por</strong> la consultora Lmental Sostenibilitat i Futur.<br />
Consiste en un análisis emotivo en función<br />
<strong>de</strong> los estímulos externos que recibe una<br />
persona en un momento y lugar <strong>de</strong>terminados.<br />
El mapa emocional preten<strong>de</strong> la exploración y<br />
análisis <strong>de</strong> las emociones que produce un recorrido<br />
<strong>por</strong> el espacio objeto <strong>de</strong> estudio. Pue<strong>de</strong><br />
llegar a ser un recurso muy a<strong>de</strong>cuado para<br />
la planificación estratégica y la participación<br />
L<br />
A ACTIVIDAD SIRVE PARA<br />
APORTAR IDEAS DIFERENTES<br />
A LA HORA DE DISEÑAR LA<br />
AGENDA LOCAL 21<br />
ciudadana, ya que pue<strong>de</strong> a<strong>por</strong>tar información<br />
complementaria y, a<strong>de</strong>más, pue<strong>de</strong> tener una<br />
aplicación patrimonial, turística y ambiental,<br />
<strong>de</strong>finiendo nuevos usos e intervenciones para<br />
poner en valor, con un sentido didáctico y participativo.<br />
LA RUTA EMOCIONAL TERRESTRE organizada<br />
<strong>por</strong> el Ayuntamiento <strong>de</strong> Alcúdia, a la que<br />
asistieron 60 personas, consistió en un itinerario<br />
<strong>por</strong> la localidad. Empezó en la plaza <strong>de</strong>l<br />
ayuntamiento y siguió un recorrido marcado<br />
previamente. Le siguió la plaza <strong>de</strong> la Constitución,<br />
la esquina <strong>de</strong> las calles <strong>de</strong> s’Hostal y<br />
<strong>de</strong> sant Vicenç, la esquina <strong>de</strong> las calles <strong>de</strong> la<br />
plaza <strong>de</strong> Carlos V y la calle Pol·lentia, la <strong>por</strong>ta<br />
Roja y panorámica <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la muralla, la rotonda<br />
en la plaza <strong>de</strong> la <strong>por</strong>ta <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> para finalizar<br />
en el puig <strong>de</strong> Sant Martí.<br />
La dificultad para realizarla fue mínima<br />
<strong>por</strong> lo que se hizo apta para todos los públicos.<br />
Semanas más tar<strong>de</strong> se llevó a cabo otra actividad,<br />
pero en este caso <strong>por</strong> el litoral <strong>de</strong> Alcúdia.<br />
“Las dos rutas me parecieron muy interesantes<br />
<strong>por</strong>que tanto la una como la otra me<br />
produjeron sentimientos muy diferentes pero<br />
complementarios”, afirma Andrés Gil, uno <strong>de</strong><br />
los asistentes. El <strong>de</strong>sarrollo <strong>de</strong> la ruta se <strong>de</strong>sglosó<br />
en dos bloques: el diseño participado <strong>de</strong><br />
la ruta y el diseño <strong>de</strong> las fichas. En cuanto al<br />
primero y para aprovechar el conocimiento<br />
Asistentes en la ruta emocional. FOTO: LMENTAL<br />
Detalle <strong>de</strong> uno <strong>de</strong> los cua<strong>de</strong>rnos utilizados . FOTOS: LMENTAL<br />
El <strong>por</strong>qué <strong>de</strong> la ruta<br />
“Para llegar a atrevernos a plantearlo, darle<br />
cuerpo, crear una metodología y hacer la<br />
justificación y conexiones, hay más <strong>de</strong> dos<br />
meses <strong>de</strong> investigación y trabajo”, afirma<br />
Nívola Uyá, responsable <strong>de</strong> participación<br />
<strong>de</strong> la consultora Lmental Sostenibilitat i<br />
Futur. Según señalan los especialistas y<br />
partiendo <strong>de</strong> la tesis <strong>de</strong> la división <strong>de</strong> los<br />
hemisferios cerebrales, siendo el lado iz-<br />
local, hacer partícipes a las asociaciones <strong>de</strong>l<br />
pueblo y conseguir un primer efecto aglutinador,<br />
se diseñó la ruta emocional participadamente<br />
con una asociación local, Sarau Alcudienc.<br />
En cuanto al diseño <strong>de</strong>l material <strong>de</strong> trabajo<br />
<strong>de</strong> campo y con el fin <strong>de</strong> facilitar la<br />
expresión o manifestación <strong>de</strong> emociones y su<br />
registro <strong>por</strong> parte <strong>de</strong> los participantes, se elaboraron<br />
dos recursos: un cua<strong>de</strong>rno <strong>de</strong> trabajo<br />
quierdo el que recibe y fracciona las i<strong>de</strong>as<br />
en palabras (racional y lineal) y el lado <strong>de</strong>recho<br />
el que forma la imagen visual <strong>de</strong> conjunto<br />
(emocional y holístico), se pue<strong>de</strong> encontrar<br />
un posible sesgo en el planteamiento<br />
<strong>de</strong> los procesos <strong>de</strong> planificación<br />
estratégica y participación ciudadana, tanto<br />
cercanos a esta visión holística, creativa e<br />
intuitiva.<br />
para adultos y otro adaptado a niños. El primero<br />
<strong>de</strong> ellos contenía el marco <strong>de</strong>l recorrido<br />
y don<strong>de</strong> se señalaron todos los puntos <strong>de</strong> interés<br />
o paradas y una ficha para cada uno <strong>de</strong> estos<br />
lugares. Cada una <strong>de</strong> estas fichas constó <strong>de</strong><br />
fotos <strong>de</strong> las diferentes perspectivas que se podían<br />
divisar <strong>de</strong>s<strong>de</strong> el punto <strong>de</strong> interés, acompañados<br />
<strong>de</strong> espacios don<strong>de</strong> po<strong>de</strong>r expresar las<br />
emociones sentidas y los aspectos que les gus-<br />
Ninõs participando en la actividad <strong>de</strong> Alcúdia<br />
taban o <strong>de</strong>sagradaban, ya fuera <strong>por</strong> medio <strong>de</strong><br />
la escritura o <strong>de</strong>l dibujo sobre la fotografía.<br />
“La primera <strong>de</strong> las rutas me evocó recuerdos<br />
<strong>de</strong>l paso <strong>de</strong>l tiempo y <strong>de</strong>l contraste producido<br />
<strong>por</strong> los cambios urbanísticos al pasar <strong>por</strong> lugares<br />
muy significativos tanto para mi (que llegué<br />
a Alcúdia hace 20 años) como para mis<br />
compañeros que pudieron rememorar su infancia”,<br />
afirma Andrés Gil.<br />
POR TANTO, LOS ASISTENTES se <strong>de</strong>jaron<br />
llevar <strong>por</strong> los olores, naturaleza, belleza, experiencias<br />
y patrimonio durante las rutas. Algunas<br />
sensaciones que las rutas <strong>de</strong>spertaron en<br />
los participantes fueron los recuerdos <strong>de</strong> las<br />
fiestas, alegría, bienestar, belleza, soledad,<br />
paz, percepción <strong>de</strong> un lugar mágico, <strong>de</strong>sconexión,<br />
seguridad, sensación <strong>de</strong> vida, tranquilidad,<br />
nostalgia… “La sensación que me produjo<br />
la segunda ruta es que aún quedan lugares,<br />
paraísos, que es necesario conservar y<br />
proteger como es la península <strong>de</strong> la Victòria y<br />
el Cap <strong>de</strong>s Pinar. Los alcudiencs nos po<strong>de</strong>mos<br />
sentir privilegiados y orgullos <strong>de</strong> conservar<br />
estos sitios”, prosigue.
Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
MEDIO AMBIENTE<br />
Guillem Rosselló<br />
Gerente <strong>de</strong>l Instituto Balear <strong>de</strong> la Natura, IBANAT<br />
“La superficie forestal en Balears se<br />
ha duplicado en los últimos 30 años”<br />
Calidad <strong>de</strong>l aire (2 <strong>de</strong> <strong>de</strong>sembre <strong>de</strong> 2010)<br />
Palma (Bellver) Pollença Alcúdia<br />
Componentes medidos<br />
SO2 (Dióxido <strong>de</strong> azufre)<br />
NO2 (Óxidos <strong>de</strong> Nitrógeno)<br />
CO (Monóxido <strong>de</strong> carbono)<br />
O3 (Ozono)<br />
BZ (Benzeno)<br />
PM10 (Partículas)<br />
Polen en el aire (previsión hasta el 9 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010)<br />
Manacor Menorca Eivissa<br />
Tipo <strong>de</strong> polen<br />
Urtica<br />
Gramíneas<br />
Cipreses<br />
Morella roquera<br />
LLUÍS AMENGUAL<br />
–¿En qué estado <strong>de</strong> salud se encuentran<br />
los bosques <strong>de</strong> las islas?<br />
–Si hablamos <strong>de</strong> sanidad forestal,<br />
po<strong>de</strong>mos afirmar que su salud es<br />
buena. Des<strong>de</strong> una visión histórica,<br />
la extensión <strong>de</strong> los bosques en Baleares<br />
ha aumentado progresivamente<br />
a partir <strong>de</strong> los años 50 <strong>de</strong>l siglo<br />
XX con la llegada <strong>de</strong> los combustibles<br />
fósiles a las islas. La<br />
superficie boscosa ha ido aumentando<br />
progresivamente. Si en los<br />
años 70 se estimaban la superficie<br />
ocupada <strong>por</strong> los bosques en unas<br />
100.000 hectáreas, para el año<br />
2000 son 200.000 hectáreas. Así, la<br />
superficie forestal en Baleares se<br />
ha duplicado en 30 años.<br />
–En unas masas forestales sin<br />
manejo, ¿son evitables los incendios<br />
como el <strong>de</strong> Benirràs en Eivissa?<br />
–Las masas forestales mediterráneas,<br />
<strong>de</strong>bido al clima mediterráneo,<br />
con veranos secos y calurosos, presentan<br />
un alto riesgo <strong>de</strong> incendio<br />
forestal durante el verano, estén<br />
con o sin manejo. Incluso en verano,<br />
hay ciertas condiciones meteorológicas,<br />
humedad relativa <strong>de</strong>l aire<br />
baja, velocidad <strong>de</strong>l viento mo<strong>de</strong>rada<br />
y altas temperaturas, que<br />
provocan un aumento <strong>de</strong>l riesgo <strong>de</strong> incendio.<br />
También es im<strong>por</strong>tante recordar que la<br />
mayoría <strong>de</strong> masas forestales en Balears son<br />
<strong>de</strong> titularidad privada.<br />
–¿Un incendio es mejor que cualquier<br />
campaña <strong>de</strong> concienciación?<br />
–Creo que nunca es mejor la enfermedad<br />
que el remedio. Haciendo una analogía con<br />
los acci<strong>de</strong>ntes <strong>de</strong> tráfico, muchas veces sufrir<br />
un acci<strong>de</strong>nte y salir airoso ejerce un<br />
gran efecto pedagógico y ejemplarizante.<br />
Pero no <strong>por</strong> eso se <strong>de</strong>ben <strong>de</strong>jar <strong>de</strong> lado las<br />
campañas <strong>de</strong> concienciación. Delante <strong>de</strong> los<br />
incendios <strong>de</strong>bemos reflexionar y actuar con<br />
civismo cada vez que disfrutamos <strong>de</strong> la naturaleza<br />
ya que es un bien <strong>de</strong> todos y es un<br />
activo muy im<strong>por</strong>tante para nuestras islas.<br />
–¿Cuáles han sido las características <strong>de</strong><br />
la pasada campaña antiincendios que<br />
promueve el IBANAT?<br />
–Como todos los años, es crucial la rapi<strong>de</strong>z<br />
en la respuesta, <strong>de</strong>stacando la presencia <strong>de</strong><br />
medios aéreos. También es primordial el<br />
gran equipo humano con una formación<br />
previa intensa y específica, el gran trabajo<br />
<strong>de</strong> coordinación <strong>de</strong> las brigadas que actúan<br />
Palma<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
Palma (Foners)<br />
● Excelente<br />
● Mala<br />
● Excelente<br />
● Excelente<br />
No disponible<br />
● Buena<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
● Excelente<br />
● Excelente<br />
● Excelente<br />
● Buena<br />
● Buena<br />
● Excelente<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
“La mayoría <strong>de</strong> <strong>de</strong> masas forestales en Balears son <strong>de</strong> titularidad privada”. FOTO: M. MASSUTÍ<br />
● Excelente<br />
● Excelente<br />
No disponible<br />
● Buena<br />
No disponible<br />
● Excelente<br />
Eivissa<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
● Bajo<br />
D<br />
● Excelente<br />
● Excelente<br />
No disponible<br />
● Buena<br />
No disponible<br />
● Excelente<br />
FUENTE:<br />
CONSELLERIA DE<br />
MEDI AMBIENT I<br />
MOBILITAT DEL<br />
GOVERN<br />
ELANTE DE LOS INCENDIOS<br />
DEBEMOS REFLEXIONAR Y AC-<br />
TUAR CON CIVISMO CADA VEZ<br />
QUE DISFRUTAMOS DE LA<br />
NATURALEZA”<br />
en los incendios. Finalmente el análisis <strong>por</strong>menorizado<br />
<strong>de</strong> las situaciones <strong>de</strong> emergencias<br />
vividos sirven para la mejora continuada<br />
<strong>de</strong> la respuesta dada a las diferentes tipologías<br />
<strong>de</strong> incendios que se dan en las islas.<br />
–A parte <strong>de</strong> los incendios ¿Qué otras activida<strong>de</strong>s<br />
<strong>de</strong>sarrolla el IBANAT?<br />
–A parte <strong>de</strong>l <strong>de</strong>partamento <strong>de</strong> incendios, el<br />
IBANAT cuenta con el <strong>de</strong>partamento forestal<br />
encargado <strong>de</strong> proyectos <strong>de</strong> reforestación,<br />
como el <strong>de</strong> Benirràs en Eivissa, talleres<br />
ocupacionales, la gestión <strong>de</strong> un banco <strong>de</strong> semillas,<br />
entre otras muchas cosas, y el <strong>de</strong>partamento<br />
<strong>de</strong> biodiversidad que se encarga <strong>de</strong><br />
la gestión <strong>de</strong> refugios y áreas recreativas.<br />
–¿Han realizado actuaciones para el con-<br />
Máximos y mínimos diarios <strong>de</strong>l consumo <strong>de</strong> energía eléctrica en Balears <strong>de</strong>l 25 <strong>de</strong> noviembre al 1 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010<br />
MW<br />
Jueves, 25 Viernes, 26 Sábado, 27 Domingo, 28 Lunes, 29 Martes, 30 Miércoles, 1<br />
1000<br />
800<br />
600<br />
400<br />
200<br />
0<br />
04:37 hr.<br />
346,2<br />
20:01 hr.<br />
827,8<br />
04:42 hr.<br />
356,4<br />
trol <strong>de</strong> la procesionaria?<br />
–En el marco <strong>de</strong>l Plan Integral <strong>de</strong> Control<br />
<strong>de</strong> la Procesionaria 2008-2011, la conselleria<br />
<strong>de</strong> Medio Ambiente y Movilidad, a través<br />
<strong>de</strong>l Servicio <strong>de</strong> Sanidad Forestal, realizó<br />
el pasado 25 <strong>de</strong> noviembre un tratamiento<br />
aéreo contra la procesionaria en las zonas<br />
<strong>de</strong> na Burguesa (municipios <strong>de</strong> Calvià y<br />
Palma) y áreas forestales cercanas a Magaluf<br />
(municipio <strong>de</strong> Calvià). El tratamiento<br />
aéreo fue realizado <strong>por</strong> un solo avión que<br />
<strong>de</strong>scargó 4.412 litros <strong>de</strong>l producto diflubenzuron,<br />
autorizado <strong>por</strong> el Ministerio <strong>de</strong> Medio<br />
Ambiente y Medio Rural y Marino, y <strong>de</strong><br />
mínimo riesgo medioambiental para mamíferos,<br />
aves, peces y setas, así como perfectamente<br />
compatible con las abejas. En total,<br />
el avión actuó sobre aproximadamente<br />
1.470 hectáreas (tres litros <strong>por</strong> hectárea).<br />
El tratamiento con diflubenzuron, a<strong>de</strong>más<br />
<strong>de</strong> presentar un mínimo riesgo ambiental,<br />
es muy efectivo, consiguiendo que la oruga<br />
<strong>de</strong> la procesionaria muera <strong>por</strong> <strong>de</strong>shidratación.<br />
De hecho, el tratamiento aéreo realizado<br />
se consi<strong>de</strong>ra suficiente en la lucha<br />
contra la procesionaria presente en estas zonas.<br />
20:01 hr.<br />
823,6<br />
04:30 hr.<br />
358,2<br />
20:09 hr.<br />
805,4<br />
05:26 hr.<br />
376,6<br />
El consumo <strong>de</strong> energía eléctrica en Balears durante el periodo reseñado ha sido <strong>de</strong> 103,1 GWh, un 10,0% superior al <strong>de</strong> la semana anterior. FUENTE: RED ELÉCTRICA DE ESPAÑA<br />
20:45 hr.<br />
786,3<br />
04:40 hr.<br />
366,6<br />
19:38 hr.<br />
923,8<br />
LA ALMUDAINA 9-D<br />
UN TALLER<br />
Fotografía <strong>de</strong> naturaleza<br />
en s’Albufera<br />
Des<strong>de</strong> el sábado 11 al domingo 12<br />
tendrá lugar en el Parc Natural <strong>de</strong><br />
s’Albufera la actividad gratuita<br />
Taller <strong>de</strong> fotografia <strong>de</strong> sol a sol.<br />
Será un taller en el que se fotografiará<br />
s’Albufera <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la puesta<br />
<strong>de</strong>l sol hasta la salida <strong>de</strong>l sol al día<br />
siguiente. La actividad irá a cargo<br />
<strong>de</strong> Miquel Àngel Dora, fotógrafo<br />
<strong>de</strong> naturaleza. El punto <strong>de</strong> encuentro<br />
es a las 17,30 en el centro<br />
<strong>de</strong> recepción <strong>de</strong>l parque. Durará<br />
hasta las 9,30 <strong>de</strong>l día siguiente.<br />
Dadas las plazas limitadas, hay<br />
que inscribirse con antelación.<br />
Parc Natural <strong>de</strong> s’Albufera <strong>de</strong><br />
<strong>Mallorca</strong>, ctra Artà-Port d’Alcúdia<br />
(Ma 12 km 26,7 Pont <strong>de</strong>ls Anglesos).<br />
Teléfono 971 89 22 50, <strong>de</strong><br />
lunes a viernes <strong>de</strong> 9,00 a 14,00.<br />
UNA SALIDA<br />
Itinerario <strong>por</strong> Fornalutx,<br />
Biniaraix y Binibassí<br />
El próximo sábado 11 <strong>de</strong> diciembre<br />
tendrá lugar el Itinerari interpretatiu<br />
per Fornalutx, Biniaraix i<br />
Binibassí. Se saldrá <strong>de</strong> Fornalutx<br />
para conocer los llogarets <strong>de</strong> Biniaraix<br />
y Binibassí y el paisaje <strong>de</strong>l<br />
valle <strong>de</strong> Sóller. Será conducido<br />
<strong>por</strong> el equipo <strong>de</strong> educación ambiental<br />
<strong>de</strong>l Paratge. El punto <strong>de</strong><br />
encuentro es el aparcamiento <strong>de</strong><br />
Fornalutx, a las 10,00. La actividad<br />
terminará sobre las 14,00 y es<br />
gratuita. Plazas limitadas, inscribirse<br />
con antelación. Paratge Natural<br />
<strong>de</strong> la Serra <strong>de</strong> Tramuntana,<br />
Centre d’informació ca s’Amitger,<br />
Lluc. Teléfonos 971 517 083<br />
y 971 517 073<br />
GASTRONOMÍA<br />
Taller para elaborar<br />
turrón <strong>de</strong> almendra<br />
El próximo 11, sábado, tendrá lugar<br />
la actividad Feim torró d’ametlla.<br />
Será un taller para elaborar<br />
turrón <strong>de</strong> almendra. Los participantes<br />
conocerán diferentes varieda<strong>de</strong>s<br />
<strong>de</strong> almendra usadas durante<br />
siglos en <strong>Mallorca</strong>. Será a cargo<br />
<strong>de</strong>l equipo <strong>de</strong> educación ambiental<br />
<strong>de</strong>l Parc Natural <strong>de</strong> Mondragó.<br />
El punto <strong>de</strong> encuentro es Can<br />
Crestall, oficinas <strong>de</strong>l Parque en la<br />
la Calle <strong>de</strong> Can Llaneres, 8 <strong>de</strong><br />
Santanyí a las 10,00. Terminará<br />
sobre las 13,00. Actividad gratuita.<br />
Plazas limitadas es necesario<br />
inscribirse con antelación llamando<br />
al teléfono 971 181 022.<br />
04:23 hr.<br />
379,8<br />
20:05 hr.<br />
873,5<br />
03:44 hr.<br />
375,5<br />
20:30 hr.<br />
876,6
10-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
EL INGENUO SEDUCTOR<br />
PACO<br />
TOMÁS<br />
Hay quien, cuando cree que la<br />
vida le sonríe, lo pinta todo<br />
color <strong>de</strong> rosa. A primera vista,<br />
me resulta tan naif que me parece<br />
hasta entrañable. No<br />
quiero pecar <strong>de</strong> déspota, pero<br />
siempre que he pintado la vida<br />
color <strong>de</strong> rosa, el <strong>de</strong>stino, metamorfoseado<br />
en paloma, ha ca-<br />
gado encima. El rosa es un color contradictorio;<br />
me provoca las mismas dosis <strong>de</strong><br />
atracción que <strong>de</strong> rechazo. Es lógico: se<br />
trata <strong>de</strong> un color que nace <strong>de</strong> mezclar<br />
blanco (pureza, virginidad) y rojo (pasión,<br />
<strong>de</strong>seo). Y aunque esa discordancia me estimule,<br />
huyo <strong>de</strong> ella procurando pintar mi<br />
vida <strong>de</strong> otro color. Tarea ardua para un<br />
discrómata como yo, pero ese es otro tema.<br />
Me incordia no tener la posibilidad <strong>de</strong><br />
diferenciar los matices, los <strong>de</strong>talles, que<br />
diferencian un color <strong>de</strong> otro. Especialmente<br />
<strong>por</strong>que si disfrutase <strong>de</strong> esa característica,<br />
ya hubiese encontrado un tono con<br />
el que <strong>de</strong>finir mis días rosas. Algo que<br />
mezclase la inocencia con el pragmatismo,<br />
la imaginación y la realidad. Yo, en<br />
esos casos, voy a empezar a <strong>de</strong>cir que tengo<br />
un día ‘con tonos Caoba’, muy L’Oreal.<br />
No <strong>por</strong>que sepa qué color es el ‘tono<br />
caoba’ sino <strong>por</strong>que lo relaciono con la ve<strong>de</strong>tte<br />
mallorquina Vivian Caoba, una mujer<br />
que mezcla lentejuelas y lentejas, o<br />
sea, que es, a partes iguales, fantasía y<br />
sensatez.<br />
CUÉNTENOS SU VIAJE<br />
Jordania, un viaje que merece la pena<br />
GUILLERMO VELARDE<br />
El viaje a Jordania resultó ser una experiencia<br />
inolvidable. El viaje lo iniciamos en Amman,<br />
la capital <strong>de</strong> Jordania, fue mi primer<br />
contacto con una cultura totalmente diferente<br />
a la mía, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> allí y <strong>de</strong> la mano <strong>de</strong> un buen<br />
guía me a<strong>de</strong>ntré en un país que me hizo sumergirme<br />
en las maravillas <strong>de</strong> una ciudad como<br />
Petra, viví uno <strong>de</strong> los amaneceres mas<br />
bonitos <strong>de</strong> mi vida en el <strong>de</strong>sierto <strong>de</strong> Wadi<br />
Run, me paseé <strong>por</strong> la calzada romana <strong>de</strong> Jerashs,<br />
contemplé el incomparable Mar Muerto,<br />
el oasis <strong>de</strong> Jericó, el río Jordán, los castillos<br />
<strong>de</strong> época <strong>de</strong> los cruzados, las cristalinas<br />
aguas <strong>de</strong>l Mar Rojo en Agaba, los mosaicos<br />
bizantinos <strong>de</strong> Madaba, divisé las fantásticas<br />
vistas <strong>de</strong>l monte Nebo.<br />
DESDE ESTA CIMA JORDANA se ve todo<br />
lo que <strong>de</strong>s<strong>de</strong> niños hemos leído en la Biblia,<br />
don<strong>de</strong> Moisés subió <strong>por</strong> mandato <strong>de</strong> Dios a<br />
contemplar la tierra prometida, estos lugares<br />
son solo parte <strong>de</strong> la riqueza cultural y natural<br />
<strong>de</strong> Jordania. Jordania es un país seguro, tranquilo,<br />
hospitalario <strong>de</strong> fascinante variedad y<br />
<strong>de</strong> hermosos contrastes. Es la tierra <strong>de</strong>l antiguo<br />
testamento y <strong>de</strong>l bautismo <strong>de</strong> Jesús. Sin<br />
duda la joya es Petra, pero lo comentaré en<br />
un artículo aparte.<br />
Al día siguiente <strong>de</strong> nuestra llegada a Ammán,<br />
visitamos la ciudad romana <strong>de</strong> Um<br />
Qays, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la que se divisa el valle <strong>de</strong>l Jordán,<br />
el mar <strong>de</strong> Galilea y la frontera con Israel,<br />
Líbano y Siria. Probamos, <strong>por</strong> primera<br />
vez, la especiada comida árabe. Por la tar<strong>de</strong><br />
fuimos a Jerash, una <strong>de</strong> las ciuda<strong>de</strong>s romanas<br />
mejor conservadas <strong>de</strong>l mundo. El tercer día<br />
fuimos al río Jordán, estuvimos en el lugar<br />
don<strong>de</strong> se bautizó a Jesús y terminamos la ex-<br />
Participe y gane un<br />
viaje al Caribe<br />
Ya les he hablado mucho en este rincón<br />
–no sé si esto lo lee mucha gente o sólo<br />
escribo para mi madre, mi madrina y<br />
cuatro más-, <strong>de</strong> la fiesta ‘¡Qué Maravilla!’,<br />
que organiza cada mes el actor Jorge<br />
Calvo, y que es la cita festiva <strong>de</strong> moda<br />
en la capital. Pues bien, Vivian Caoba es<br />
la artista resi<strong>de</strong>nte <strong>de</strong> esa fiesta. Las colaboraciones<br />
van cambiando <strong>de</strong> una edición<br />
a otra pero las únicas estrellas estables son<br />
Vivian y Omeoprazol (personaje interpretado<br />
<strong>por</strong> el actor, también mallorquín, José<br />
Martret). En el último ‘¡Qué Maravilla!’,<br />
que en esta ocasión tenía el subtítulo<br />
<strong>de</strong> ‘una fiesta para señoras separadas y<br />
que no están bien’, la Caoba brilló con luz<br />
propia. Se fotografió con el libro <strong>de</strong>l escritor<br />
y guionista Juan Flahn, De Gabriel a<br />
Jueves, una novela que ya tiene su propio<br />
Club <strong>de</strong> la Lectura en Facebook, don<strong>de</strong><br />
todos –amigos, conocidos o simplemente<br />
lectores- se retratan leyendo el libro. Des<strong>de</strong><br />
el director <strong>de</strong> cine Félix Sabroso a Boris<br />
Izaguirre, pasando <strong>por</strong> la actriz Loles<br />
León, el diseñador Lorenzo Caprile e,<br />
incluso, yo mismo (qué osadía incluirme<br />
en esta lista <strong>de</strong> nombres pero…como el<br />
artículo es mío…), tenemos nuestra foto<br />
leyendo el libro <strong>de</strong> Juan. Des<strong>de</strong> el pasado<br />
domingo, también está Vivian.<br />
Ella tiene la misión, en la fiesta, <strong>de</strong><br />
Jordania cuenta con vestigios romanos <strong>de</strong> gran im<strong>por</strong>tancia. FOTOS: G. VELARDE<br />
para dos personas<br />
Tono Caoba<br />
cursión bañándonos en el mar Muerto, el<br />
punto más bajo <strong>de</strong> la Tierra y con una alta salinidad<br />
que impi<strong>de</strong> que te hundas.<br />
La cuarta etapa fue a Petra, la maravillosa.<br />
El siguiente día acabamos cautivados <strong>por</strong> el<br />
<strong>de</strong>sierto <strong>de</strong> Wadi Rum, conocido como el <strong>de</strong>sierto<br />
<strong>de</strong> Lawrence <strong>de</strong> Arabia; un jefe <strong>de</strong> una tribu<br />
nos obsequió con un té en una <strong>de</strong> <strong>sus</strong> jaimas.<br />
La visita concluyó con un recorrido en jeep y<br />
camello <strong>por</strong> las dunas. La siguiente visita fue<br />
Agaba, que tiene dos gran<strong>de</strong>s alicientes. Las<br />
Cómo participar<br />
cantar una canción <strong>de</strong> Ana Belén. Ha cantado<br />
Agapimú, El Hombre <strong>de</strong>l Piano y<br />
Des<strong>de</strong> mi libertad, tema con el que acabó<br />
<strong>de</strong>snuda en el escenario, cual Venus <strong>de</strong><br />
Botticelli, ante una tremenda ovación <strong>de</strong>l<br />
público. En esta ocasión, Vivian interpretó<br />
Lía, en una adaptación que, <strong>de</strong> repente,<br />
se convertía en un tema mucho más rockero<br />
que el original y don<strong>de</strong> se <strong>de</strong>spojaba<br />
<strong>de</strong> su falda larga, transformando el vestido<br />
<strong>de</strong> noche con el que salió al escenario<br />
en una especie <strong>de</strong> maiot <strong>de</strong> súperheroína<br />
vintage. Toda esta explicación no tendría<br />
mayor im<strong>por</strong>tancia si no fuera <strong>por</strong>que, esta<br />
vez, entre el público, a mi lado, estaba<br />
la actriz Marina San José, hija <strong>de</strong> Ana<br />
Belén y <strong>de</strong>l cantautor Víctor Manuel.<br />
Cuando Vivian empezó a <strong>de</strong>shacer el ‘nudo<br />
<strong>de</strong> dos lazos’ <strong>de</strong> la canción, Marina,<br />
muerta <strong>de</strong> risa, buscó el móvil en su bolso<br />
y comenzó a grabar la actuación. No fue<br />
lo único que registró esa noche su iPhone.<br />
Cuando Vivian regresó al escenario para<br />
interpretar, junto a Isaía’s (Jorge Calvo),<br />
el tema La Puerta <strong>de</strong> Alcalá, Marina volvió<br />
a grabarlo todo. “Mañana pienso enseñárselo<br />
a mi madre”, me dijo, entre risas.<br />
Por supuesto, Vivian se enteró.<br />
Superados los nervios iniciales, nuestra<br />
ve<strong>de</strong>tte se hizo una foto con Marina –<br />
“te la paso para el diario si pones, como<br />
tiendas,(todo es mucho mas barato) y el Mar<br />
Rojo, lleno <strong>de</strong> corales y peces <strong>de</strong> todos los colores.<br />
Por último regresamos a Amman, la<br />
puesta <strong>de</strong> sol es quizás el mejor momento para<br />
disfrutar <strong>de</strong> Amman, cuando los blancos edificios<br />
<strong>de</strong> la ciudad parecen brillar a la caída <strong>de</strong> la<br />
tar<strong>de</strong>, visite el Teatro Romano más gran<strong>de</strong> <strong>de</strong><br />
todo Oriente, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> arriba hay unas vista impresionante<br />
y se ve pue<strong>de</strong> ver gran parte <strong>de</strong> la<br />
ciudad. Pero, lo mejor <strong>de</strong> esta ciudad resi<strong>de</strong> en<br />
la hospitalidad <strong>de</strong> <strong>sus</strong> gentes.<br />
POR CARTA: Enviando una fotografía <strong>de</strong>l viaje y un texto <strong>de</strong> medio folio a:<br />
<strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>. Puerto Rico, 15 Palma 07007.<br />
POR EMAIL A: laalmudaina.diario<strong>de</strong>mallorca@epi.es y <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la página<br />
web: www.diario<strong>de</strong>mallorca.es<br />
pie <strong>de</strong> foto, ‘Marina San José y su madre<br />
putativa’”, me dijo Vivian–, y le suplicó<br />
que no se lo mostrara a su madre –“<strong>por</strong> su<br />
bien, <strong>por</strong> tu bien y <strong>por</strong> mi bien”-, aunque<br />
al final, asumiendo que ese vi<strong>de</strong>o se iba a<br />
reproducir varias veces, apuntó que su interpretación<br />
estaba hecha con todo el cariño.<br />
Aquello fue puro ‘tono Caoba’.<br />
También aprovechó el micrófono para<br />
arremeter contra aquellos que, tras una <strong>de</strong><br />
<strong>sus</strong> actuaciones, en la que interpretó una<br />
versión reducidísima <strong>de</strong>l Cant <strong>de</strong> la Sibil·la,<br />
se quejaron <strong>por</strong> lo aburrido <strong>de</strong> la actuación,<br />
sin compren<strong>de</strong>r <strong>por</strong> qué se permitía<br />
una actuación tan larga, tan anacrónica<br />
y, encima, en mallorquín medieval. Y ella<br />
recordó que ese canto fue proclamado <strong>por</strong><br />
la Unesco, hace unas semanas, Patrimonio<br />
Inmaterial <strong>de</strong> la Humanidad y <strong>de</strong>finió,<br />
a las que se quejaron entonces, como<br />
“tontas e incultas”. Otro tono Caoba.<br />
“Ha venido un chico y me ha dicho<br />
que tengo una voz especial”, me contó Vivian,<br />
al final <strong>de</strong> la fiesta. “Mujer, especial<br />
es”, le dije. Llegar al ‘tono Caoba’ no es<br />
nada fácil. Al parecer, el muchacho, un<br />
adolescente argentino, le había afirmado<br />
que todos los que actuaron esa noche le<br />
habían dado el valor suficiente para salir<br />
<strong>de</strong>l armario, el miércoles siguiente, <strong>de</strong>lante<br />
<strong>de</strong> su familia. ¿Qué <strong>por</strong> qué justo el<br />
miércoles? Eso no lo sabemos. Hay razones<br />
que se escapan al mismísimo ‘tono<br />
Caoba’.<br />
ESCAPADAS<br />
OPEN NEWS<br />
Tres noches en el mejor<br />
hotel <strong>de</strong> Portugal<br />
En la antigua y señorial Lisboa,<br />
se encuentra el Pestana Palace,<br />
elegido mejor hotel <strong>de</strong> Portugal,<br />
un palacio <strong>de</strong>l siglo XIX situado<br />
en la mejor área resi<strong>de</strong>ncial <strong>de</strong> la<br />
ciudad sobre el Tajo. El Pestana<br />
Palace es miembro <strong>de</strong> los The<br />
Leading Hotels of the World y<br />
<strong>sus</strong> jardines están clasificados<br />
como Monumento Nacional. Su<br />
propuesta incluye 3 o 4 noches<br />
en habitación doble, <strong>de</strong>sayuno<br />
buffet y acceso gratuito al Health<br />
Club, entre otros extras. El precio<br />
es <strong>de</strong>s<strong>de</strong> 180 euros <strong>por</strong> habitación/noche.<br />
El balneario <strong>de</strong> Leana<br />
cumple 150 años<br />
Tras haber utilizado <strong>sus</strong> aguas termales<br />
romanos y árabes, en 1860,<br />
Juan Cascales Font adquirió el pequeño<br />
balneario situado en Fortuna,<br />
Murcia, para transformarlo en<br />
una magnífica estación termal.<br />
Hoy sigue siendo propiedad <strong>de</strong> la<br />
misma familia y es uno <strong>de</strong> los más<br />
completos y atractivos <strong>de</strong> España.<br />
Hasta el 14 <strong>de</strong> abril <strong>de</strong> 2011, su<br />
Oferta Escapada 150 años incluye<br />
alojamiento dos noches en media<br />
pensión, un masaje <strong>de</strong> aromaterapia,<br />
acceso al circuito termal con<br />
su novedosa piscina <strong>de</strong> leche hidratante,<br />
entre otros, <strong>por</strong> 100 euros<br />
<strong>por</strong> persona.<br />
Con la colaboración <strong>de</strong>:<br />
Premios en Diciembre y Junio
Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
GASTRONOMÍA<br />
No confundir los buñuelos con las tempuras<br />
El romero,<br />
condimento y<br />
medicina<br />
ANTONI TU-<br />
GORES<br />
CAIUS APICIUS<br />
A estas alturas, cuando mucha gente conoce<br />
más la omnipresente cocina japonesa que las<br />
especialida<strong>de</strong>s culinarias <strong>de</strong>l pueblo <strong>de</strong> al lado,<br />
será raro que alguien no sepa qué es la<br />
tempura; está muy bien, <strong>por</strong>que nada que sea<br />
cultura, también en gastronomía, estorba. El<br />
saber, <strong>de</strong>cían nuestros abuelos, no ocupa lugar...<br />
aunque cuando echo un vistazo a los<br />
anaqueles <strong>de</strong> mi biblioteca constato que sí,<br />
que ocupa muchísimo sitio.<br />
El éxito <strong>de</strong> <strong>de</strong>terminadas especialida<strong>de</strong>s<br />
niponas en la cocina occi<strong>de</strong>ntal, entre ellas,<br />
<strong>por</strong> supuesto, la tempura, hace que mucha<br />
gente haya pasado <strong>de</strong> la teoría a la práctica.<br />
También es bueno: hay que ampliar el repertorio,<br />
y la tempura es una forma <strong>de</strong>liciosa <strong>de</strong> comer<br />
verduras, mariscos y pescados.<br />
En general, la tempura le gusta a todo el<br />
mundo, incluidos esos ciudadanos bajitos <strong>de</strong><br />
paladar complicadísimo que son los niños,<br />
que adoran sistemáticamente las cosas fritas.<br />
El problema viene <strong>de</strong> la libre interpretación<br />
<strong>de</strong> la receta, que hace que se nos venda<br />
como tempura lo que no pasa <strong>de</strong> ser un buñuelo.<br />
Para mí, una <strong>de</strong> las virtu<strong>de</strong>s más apreciables<br />
<strong>de</strong> la tempura es su sutileza: la capa exterior,<br />
la que la recubre, ha <strong>de</strong> <strong>de</strong>jar entrever el<br />
interior, sin ocultarlo jamás, limitándose a velarlo.<br />
Un plato <strong>de</strong> tempura <strong>de</strong> varias verduras<br />
<strong>de</strong>be ser un espectáculo para la vista, ya que el<br />
tenue rebozado <strong>de</strong>be <strong>de</strong>jar percibir los colores<br />
<strong>de</strong> esas verduras. Vamos, que el koromo, que<br />
es como se llama la pasta <strong>de</strong> la tempura, <strong>por</strong><br />
muy japonés que sea, ha <strong>de</strong> ser mucho más<br />
parecido a un velo <strong>de</strong> tul que a un quimono,<br />
GASTRONOMÍA<br />
Una <strong>de</strong> las plantas que <strong>de</strong>finen el<br />
hábitat <strong>de</strong>l Mediterráneo es el romero.<br />
Aunque también se halla<br />
en puntos <strong>de</strong> Sudamérica y <strong>de</strong><br />
Asia, este arbusto <strong>de</strong> olor intenso<br />
se concentra básicamente en el<br />
sur <strong>de</strong> Europa y el norte <strong>de</strong> África.<br />
Su utilización como remedio<br />
a muchas dolencias humanas viene <strong>de</strong> antiguo,<br />
al igual que su a<strong>por</strong>tación a la gastronomía<br />
<strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> y la <strong>de</strong> todas las zonas don<strong>de</strong><br />
se produce <strong>de</strong> forma espontánea. Según el<br />
refrán “<strong>de</strong> las virtu<strong>de</strong>s <strong>de</strong>l romero se pue<strong>de</strong><br />
escribir un libro entero”. Al ser una planta rica<br />
en principios activos <strong>sus</strong> aplicaciones en<br />
medicina popular han sido siempre muchas y<br />
variadas, tanto perfumando aceite para úlceras,<br />
dolores lumbares o reumáticos, como en<br />
infusión; en este caso tiene propieda<strong>de</strong>s contra<br />
la tos, es tónico y aperitivo y beneficioso<br />
en enfermeda<strong>de</strong>s <strong>de</strong> circulación y riñón. Se le<br />
ha consi<strong>de</strong>rado un remedio contra la alopecia.<br />
Se le consi<strong>de</strong>ra uno <strong>de</strong> los remedios naturales<br />
contra el cáncer. En <strong>Mallorca</strong>, su fama<br />
curativa era tanta, que durante los meses que<br />
duró la gripe mortal <strong>de</strong> 1918, en muchas calles<br />
se realizaron hogueras <strong>de</strong> romero, atribuyéndole<br />
al humo efectos beneficiosos sobre<br />
aquella epi<strong>de</strong>mia que en pocas semanas se<br />
llevó a centenares <strong>de</strong> isleños. Su uso en gastronomía<br />
suele unirse a carnes como el cerdo,<br />
la ternera, el cor<strong>de</strong>ro o el conejo. Mejor fresco<br />
que seco, la presencia <strong>de</strong>l romero en la elaboración<br />
<strong>de</strong> cualquier plato no pue<strong>de</strong> ser excesiva<br />
<strong>por</strong>que su sabor es muy intenso y dominante.<br />
El plato japonés es el resultado <strong>de</strong> la<br />
modificación <strong>de</strong> los buñuelos llevados a Oriente<br />
<strong>por</strong> misioneros <strong>por</strong>tugueses<br />
prenda que no <strong>de</strong>svela nada y más bien lo tapa<br />
todo. Pero resulta que va uno a comer a un restaurante<br />
–<strong>de</strong>scartemos los japoneses, aunque<br />
hay <strong>de</strong> todo– y pi<strong>de</strong> esa tempura <strong>de</strong> marisco<br />
que hay en carta... para ver cómo le ponen <strong>de</strong>lante<br />
un plato <strong>de</strong> buñuelos <strong>de</strong> marisco, en los<br />
que lo único que se ve es el rebozado; un buñuelo<br />
doradito es agradable a la vista, pero no<br />
es una tempura. Lo que pasa es que, <strong>de</strong> alguna<br />
manera, la tempura ha vuelto a <strong>sus</strong> orígenes. Y<br />
en <strong>sus</strong> orígenes era... un buñuelo.<br />
La tempura es, en efecto, plato <strong>de</strong> ida y<br />
vuelta. Fueron los misioneros <strong>por</strong>tugueses llegados<br />
a Japón <strong>de</strong> la mano <strong>de</strong>l navarro Francisco<br />
Javier quienes introdujeron esta fritura en<br />
el país <strong>de</strong>l sol naciente. Su carácter cuaresmal,<br />
ya que su contenido no rompía las rígidas normas<br />
que la iglesia <strong>de</strong> la época dictaba para la<br />
comida <strong>de</strong> ese período <strong>de</strong> penitencia, está dado<br />
<strong>por</strong> la ausencia <strong>de</strong> carne: la tempura consta<br />
<strong>de</strong> verduras, mariscos o pescados, y todo ello<br />
se podía comer en Cuaresma –la propia palabra<br />
parece <strong>de</strong>rivar <strong>de</strong> la expresión ad tem<strong>por</strong>a<br />
Cuaresmae– y los viernes y otros días <strong>de</strong> vigilia,<br />
que había muchos.<br />
Por supuesto, como ocurre en tantos platos<br />
populares, <strong>de</strong> lo que se trataba con esta fritura<br />
abuñolada era <strong>de</strong> “estirar” el ingrediente principal,<br />
más caro que los <strong>de</strong> la “gabardina”; en-<br />
Lluïsa Garau aprendió este plato <strong>de</strong> su abuela paterna.<br />
RECETA<br />
Cor<strong>de</strong>ro perfumado al romero, al horno<br />
La presente receta, recogida en Cap<strong>de</strong>pera hace<br />
ocho años, es una muestra <strong>de</strong> la correcta y justa utilización<br />
<strong>de</strong>l romero en nuestra cocina. Quien nos la<br />
cedió gentilmente fue Lluïsa Garau Adán (Cap<strong>de</strong>pera,<br />
1979) quien aseguraba que su abuela paterna<br />
(Antònia Pascual Alzamora) le había transmitido<br />
tanto este plato como el gusto <strong>por</strong> la cocina autóctona.<br />
Su realización es sumamente sencilla.<br />
· Ingredientes:<br />
Cor<strong>de</strong>ro (preferiblemente tierno), romero, aceite <strong>de</strong><br />
oliva, vino tinto, ajos, limón, sal y pimienta.<br />
· Preparación:<br />
■ 1. Un día antes dividiremos el cor<strong>de</strong>ro en trozos<br />
regulares <strong>de</strong> ración y lo pondremos a continuación<br />
en adobo.<br />
Se fríe en aceite caliente y con palillos. FOTO: INGIMAGE<br />
tonces, como suce<strong>de</strong> en la mayoría <strong>de</strong> los buñuelos,<br />
el continente tenía más volumen que el<br />
contenido.<br />
En Japón, el plato acabó <strong>por</strong> refinarse y<br />
ganar en vista, que ya sabemos que es algo<br />
muy im<strong>por</strong>tante en la cocina nipona: <strong>de</strong> ahí<br />
ese aspecto <strong>de</strong> simple y sugerente velo que tie-<br />
■ 2. Habremos elaborado el adobo a base <strong>de</strong> media<br />
botella <strong>de</strong> vino tinto, aceite <strong>de</strong> oliva, abundantes<br />
ajos chafados o picados, zumo <strong>de</strong> limón, sal y pimienta.<br />
■ 3. Al estar el cor<strong>de</strong>ro en adobo repartiremos unas<br />
hojas <strong>de</strong> romero <strong>por</strong> encima.<br />
■ 4. Al día siguiente, colocaremos el cor<strong>de</strong>ro en<br />
una ban<strong>de</strong>ja para horno, junto con todo el adobo y<br />
lo introduciremos en el horno a fuego vivo.<br />
■ 5. De vez en cuando daremos la vuelta a la carne<br />
para que vaya tomando el aroma <strong>de</strong>l adobo y, particularmente,<br />
<strong>de</strong>l romero. Y <strong>de</strong> esta manera hasta que<br />
la carne esté en su punto <strong>de</strong> cocción.<br />
■ 6. Lluïsa suele servir el cor<strong>de</strong>ro acompañado <strong>de</strong><br />
ensalada ver<strong>de</strong>, o con unas patatas fritas o bien con<br />
verduritas hervidas. Mejor, todavía, con un poco <strong>de</strong><br />
cada.<br />
ne una tempura bien hecha. Pero al volver <strong>por</strong><br />
estos lares, la tempura ha recordado que en su<br />
día fue un simple buñuelo... y se ha abuñolado.<br />
Que<strong>de</strong> claro que no tenemos nada contra<br />
los buñuelos, a condición <strong>de</strong> que su masa no<br />
llegue al comensal casi cruda-, pero un buñuelo<br />
es lo que es, y una tempura es otra cosa,<br />
aunque parta <strong>de</strong> la misma i<strong>de</strong>a. De modo que<br />
muchos cocineros se han quedado con la letra,<br />
pero no con la música... y la interpretan a su<br />
manera. Recuer<strong>de</strong>n: los ingredientes rebozados<br />
han <strong>de</strong> cortarse <strong>de</strong> tamaño <strong>de</strong> bocado. En<br />
cuanto a la pasta o koromo, hay muchas recetas,<br />
pero lo más práctico es comprar harina especial<br />
para tempura y trabajarla con agua<br />
muy, muy fría, siguiendo las instrucciones <strong>de</strong>l<br />
fabricante. Ha <strong>de</strong> quedar con una textura parecida<br />
a la <strong>de</strong> una natilla clásica. Luego no hay<br />
más que ir sumergiendo, a po<strong>de</strong>r ser con palillos,<br />
cada bocado en la pasta y, <strong>de</strong> ahí, a la sartén,<br />
con aceite bien caliente. En cuanto tomen<br />
ese color tan apetitoso, a escurrir sobre papel<br />
absorbente. Y sin más dilaciones, a la mesa.<br />
Ah: no se líen con los palillos: coman la<br />
tempura con los <strong>de</strong>dos. Lo suyo es mojarla en<br />
una salsa <strong>de</strong> soja “alegrada” con un poco <strong>de</strong><br />
wasabi, pero no es obligatorio. Le va una buena<br />
cerveza, <strong>por</strong> supuesto, pero también un<br />
blanco fresco: un go<strong>de</strong>llo <strong>de</strong> Val<strong>de</strong>orras será<br />
perfecto. Pero no me negarán que no <strong>de</strong>ja <strong>de</strong><br />
ser curioso que, medio milenio <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> haber<br />
salido <strong>de</strong> la Península para irse al otro lado<br />
<strong>de</strong>l planeta, la tempura, en su retorno, haya tirado<br />
<strong>de</strong> memoria, reconocido su cuna y...<br />
vuelto a ser un buñuelo. Procuren que su tempura<br />
no olvi<strong>de</strong> lo que aprendió en el Japón:<br />
es... otra cosa.<br />
Soma 2008,<br />
blanco <strong>de</strong><br />
Viognier<br />
GUILLERMO<br />
SOLER<br />
En ocasiones, en los vinos, el toque<br />
femenino a<strong>por</strong>ta a los sentidos<br />
sensaciones más <strong>de</strong>licadas y<br />
audaces. Y más cuando la apuesta<br />
gira alre<strong>de</strong>dor <strong>de</strong> la variedad<br />
Viognier, la reina <strong>de</strong> las viñas <strong>de</strong>l<br />
Ródano. Toda una aventura, ya<br />
que esta uva es compleja. Un ries-<br />
go que Sioneta Oliver asumió, aunque lo compartió<br />
con Bo<strong>de</strong>gas Ribas (Consell), a cuya saga<br />
familiar pertenece. Una aventura que se<br />
plasmó en el Soma 2008. La uva proce<strong>de</strong> <strong>de</strong><br />
una parcela <strong>de</strong> Viognier, situada en Consell,<br />
propiedad <strong>de</strong> Sioneta. Tras fermentar el<br />
mosto a temperatura muy baja, durante<br />
dos meses, la mitad <strong>de</strong>l vino conseguido<br />
inició la crianza en barricas nuevas.<br />
Seis meses <strong>de</strong>spués, se ensamblaron<br />
ambas partidas. El tono<br />
dorado emerge en este vino,<br />
si bien no faltan ribetes<br />
amarillos verdosos.<br />
En nariz tiene complejidad,<br />
con notas<br />
florales y <strong>de</strong> campo.<br />
Emite frescura<br />
y elegancia<br />
en boca, con<br />
Requiere recetassibaritas,<br />
como ostras<br />
al graten, bogavante<br />
a la<br />
Termidor o pescados<br />
al horno. I<strong>de</strong>al para<br />
quesos cremosos.<br />
LA ALMUDAINA 11-D<br />
sabroso final.
12-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
VIVIR HOY<br />
El Govern ha invertido<br />
en esta legislatura<br />
más <strong>de</strong> 95 millones <strong>de</strong><br />
euros en medidas directas<br />
para luchar contra el<br />
cambio climático<br />
causado <strong>por</strong> el hombre<br />
Las Islas Baleares ya hace años que a<strong>por</strong>tan<br />
su granito <strong>de</strong> arena a la lucha contra el<br />
cambio climático causado <strong>por</strong> la acción humana.<br />
Primero, con la Estrategia Balear<br />
contra el Cambio Climático (2005), y durante<br />
esta legislatura con el Plan <strong>de</strong> Acción<br />
<strong>de</strong> aplicación hasta el 2012 y con la creación<br />
<strong>de</strong> la comisión inter<strong>de</strong>partamental que<br />
presi<strong>de</strong> el conseller <strong>de</strong> Presi<strong>de</strong>ncia.<br />
DE MOMENTOLOSRESULTADOSQUE<br />
se han conseguido son positivos, puesto<br />
que se ha logrado reducir los niveles <strong>de</strong><br />
emisión <strong>de</strong> dióxido <strong>de</strong> carbono a la atmósfera<br />
(CO2) un 12,4%, lo que significa pasar<br />
<strong>de</strong> 10,9 millones <strong>de</strong> toneladas a 9,6.<br />
LAS ESPECTATIVAS DE CARA A E L<br />
AÑO que viene son seguir bajando, al menos<br />
un 5% más, cuando las centrales eléctricas<br />
<strong>de</strong> cas Tresorer y Son Reus funcionen<br />
plenamente con gas natural.<br />
LA LUCHA CONTRA EL CAMBIO climático<br />
es una tarea transversal que afecta a<br />
numerosos sectores y a todas las administraciones.<br />
Los pequeños gestos cotidianos,<br />
como separar la basura para su reciclaje o<br />
utilizar bombillas <strong>de</strong> bajo consumo, se<br />
unen a las gran<strong>de</strong>s <strong>de</strong>cisiones que pueda<br />
tomar la administración.<br />
POR ESTA RAZÓN, invertir en la lucha<br />
contra el cambio climático también es invertir<br />
en la creación <strong>de</strong> empleo, en la economía<br />
productiva y, en <strong>de</strong>finitiva, en un futuro<br />
con garantías para todos.<br />
CON ESTE OBJETIVO, el Govern <strong>de</strong> les<br />
Illes Balears ha invertido en esta legislatura<br />
95 millones <strong>de</strong> euros en la lucha contra<br />
el cambio climático; una cifra que se eleva<br />
hasta los 1.300 millones <strong>de</strong> euros si se tienen<br />
en cuenta los gran<strong>de</strong>s proyectos que<br />
contribuyen a conseguir unas islas más<br />
sostenibles.<br />
ALGUNO DE ESTOS GRANDES proyectos<br />
son el Plan Hidrológico, el proyecte <strong>de</strong><br />
tranvía, la prolongación y la electrificación<br />
<strong>de</strong> la red <strong>de</strong> tren, los programas <strong>de</strong> lucha<br />
contra los incendios forestales y la repoblación<br />
<strong>de</strong> extensas zonas con árboles y plantas<br />
autóctonas.<br />
EN LÍNEAS GENERALES todas las medidas<br />
que se llevan a cabo van dirigidas a<br />
crear una consciencia social sobre la problemática<br />
<strong>de</strong>l cambio climático, la reducción<br />
<strong>de</strong>l consumo energético, la eficiencia<br />
energética y la reducción <strong>de</strong> emisiones.<br />
TODAS LAS ACTUACIONES que se llevan<br />
a cabo <strong>de</strong>s<strong>de</strong> el Goven y las que están<br />
previstas, están recogidas en el Plan <strong>de</strong> Acción<br />
para la Lucha contra el Cambio Climático<br />
(2008-2012) que implica a todos<br />
los <strong>de</strong>partamentos <strong>de</strong>l Govern Balear y que<br />
Balears reduce su nivel <strong>de</strong> Co2<br />
D. P.<br />
Actividad escolar sobre cambio climático para concienciar a los jóvenes <strong>de</strong> la isla. FOTO: CAIB<br />
El cambio climático nos afecta a todos, <strong>por</strong> ello se intenta concienciar a la sociedad. FOTO: S. B<br />
impulsa la conselleria <strong>de</strong> Medi Ambient i<br />
Mobilitat.<br />
AHORA, EN EL ECUADOR DE SU su ejecución,<br />
se ha consi<strong>de</strong>rado o<strong>por</strong>tuno revisarlo<br />
para reforzar los compromisos adquiri-<br />
dos a nivel local y regional, sobre todo,<br />
<strong>de</strong>spués <strong>de</strong> que la Cumbre <strong>de</strong> Copenhague<br />
sobre cambio climático, celebrada a finales<br />
<strong>de</strong>l año pasado, no consiguiera un acuerdo<br />
jurídicamente vinculante para los estados<br />
en la reducción <strong>de</strong> las emisiones <strong>de</strong> gases<br />
Cae el CO2<br />
■ Las emisiones <strong>de</strong> CO2 en Baleares se<br />
redujeron el año pasado un 12,4% respecto<br />
al 2008, pasando <strong>de</strong> 10,9 a 9,6<br />
millones <strong>de</strong> toneladas.<br />
A<strong>de</strong>más está prevista una nueva reducción<br />
<strong>de</strong>l 5% para el año 2011 cuando<br />
las centrales eléctricas <strong>de</strong> cas Tresorer<br />
y Son Reus funcionen plenamente<br />
utilizando gas natural.<br />
■ Invertir en la lucha contra el cambio<br />
climático también es invertir en la creación<br />
<strong>de</strong> empleo, en la economía productiva<br />
y, en <strong>de</strong>finitiva, se trata <strong>de</strong> invertir<br />
en un futuro con garantías para<br />
todos.<br />
■ El compromiso <strong>de</strong> España para el<br />
año 2020 es reducir las emisiones un<br />
20% y aumentar un 20% las energías<br />
renovables.<br />
<strong>de</strong> efecto inverna<strong>de</strong>ro.<br />
A PESAR DE ESO, el compromiso <strong>de</strong> España<br />
para 2020 es reducir las emisiones un<br />
20% y aumentar un 20% las energías renovables.
Domingo, 5 <strong>de</strong> Diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
VIVIR HOY<br />
El Plan <strong>de</strong> Acción para la Lucha contra el<br />
Cambio Climático fue aprobado <strong>por</strong> el<br />
Consell <strong>de</strong> Govern el 1 <strong>de</strong> agosto <strong>de</strong><br />
2008 y tiene vigencia hasta 2012. Su objetivo<br />
principal es reducir las emisiones<br />
<strong>de</strong> CO2 en las Islas Baleares. Para conseguirlo<br />
se fijaron 85 actuaciones, estructuradas<br />
en siete líneas sectoriales:<br />
institucional, resi<strong>de</strong>ncial, servicios,<br />
trans<strong>por</strong>te, industrial, agricultura y medio<br />
natural, a<strong>de</strong>más <strong>de</strong> actuaciones transversales.<br />
Cada conselleria <strong>de</strong>l Govern Balear, y<br />
en algunos casos también los ayuntamientos<br />
y los consells insulares, impulsan<br />
las actuaciones en función <strong>de</strong> su<br />
competencia.<br />
A finales <strong>de</strong>l año 2009 se realizó el seguimiento<br />
<strong>de</strong>l Plan <strong>de</strong> Acción para la Lucha<br />
contra el Cambio Climático para incor<strong>por</strong>ar<br />
nuevas medidas, reforzar los<br />
compromisos y mejorar la coordinación<br />
entre todos los implicados, y ahora esta<br />
revisión se somete a la participación <strong>de</strong><br />
la gente con el objetivo <strong>de</strong> mejorarla y<br />
conseguir la implicación <strong>de</strong> toda la sociedad<br />
balear.<br />
La evaluación intermedia <strong>de</strong>l Plan <strong>de</strong><br />
Acción para la Lucha contra el Cambio<br />
Climático señala una buena implantación<br />
<strong>de</strong> las medidas contempladas, con un<br />
80% <strong>de</strong> las mismas iniciadas y la mitad<br />
en su fase final.<br />
El Govern ha aprovechado la revisión<br />
<strong>de</strong>l Plan <strong>de</strong> Acción para la Lucha contra<br />
el Cambio Climático para incor<strong>por</strong>ar medidas<br />
que no se contemplaban inicialmente<br />
como la “compra pública ver<strong>de</strong>”,<br />
es <strong>de</strong>cir, todas las adquisiciones <strong>de</strong> la administración<br />
se realizarán con productos<br />
y criterios <strong>de</strong> sostenibilidad; la compensación<br />
<strong>de</strong> emisiones a través <strong>de</strong> proyec-<br />
LA ALMUDAINA 13-D<br />
El Plan <strong>de</strong> Acción para la Lucha contra el Cambio<br />
Climático tiene como objetivo reducir el CO2<br />
Para reducir el CO2 en<br />
Balears se fijan 85<br />
actuaciones entre las que<br />
<strong>de</strong>stacan las relacionadas<br />
con el trans<strong>por</strong>te, la<br />
industria, la agricultura<br />
y el medio natural<br />
D. P.<br />
Gabriel Vicens observa una <strong>de</strong> las actuaciones para reducir las emisiones <strong>de</strong> CO2 en Balears. FOTOS: CAIB<br />
Se somete a la participación ciudadana<br />
■ Los ciudadanos tenemos mucho que <strong>de</strong>cir en la lucha contra el cambio climático,<br />
tanto en lo que está en nuestras manos como en la responsabilidad que tiene la Administración<br />
Pública. Por eso, la dirección general <strong>de</strong> Cambio Climático y Educación<br />
Ambiental, como organismo impulsor y coordinador <strong>de</strong>l Plan <strong>de</strong> Acción para la Lucha<br />
contra el Cambio Climático somete a la participación <strong>de</strong> la ciudadanía la revisión <strong>de</strong>l<br />
Plan, aprobada en Consell <strong>de</strong> Govern el pasado 27 <strong>de</strong> noviembre, a través <strong>de</strong> varias vías.<br />
■ Las vías para la participación ciudadana son varias. Mediante la página web <strong>de</strong>l Govern<br />
(http://www.illesbalears.cat); otro medio es la página <strong>de</strong>l Punt d’Informació Ambiental<br />
(PIA) en Facebook y también a través <strong>de</strong>l correo electrónico mailto:pia.caib@gmail.com.<br />
■ A<strong>de</strong>más, se están organizando reuniones presenciales como la que tuvo lugar en<br />
Manacor el pasado día 1 <strong>de</strong> diciembre. La próxima es el día 17 <strong>de</strong> diciembre a las 19<br />
horas en el claustro <strong>de</strong> Sant Domingo <strong>de</strong> Inca.<br />
> Tota la informació sobre el<br />
trans<strong>por</strong>t en només un clic a<br />
tib.illesbalears.cat<br />
Hi trobareu horaris <strong>de</strong> tren, autobusos i metro. També tot allò<br />
que voleu saber sobre la targeta intermodal, gratuïta i amb<br />
im<strong>por</strong>tants <strong>de</strong>scomptes.<br />
Teniu tota la informació <strong>de</strong>ls nostres serveis al telèfon d’ informació<br />
d’atenció al públic 971 17 77 77<br />
> Ara, més aprop teu.<br />
E<br />
N LA REVISIÓN DEL PLAN<br />
EL GOVERN HA INCORPORADO<br />
MEDIDAS COMO LA “COMPRA<br />
PÚBLICA VERDE”<br />
tos <strong>de</strong> cooperación al <strong>de</strong>sarrollo, la redacción<br />
<strong>de</strong> una Ley <strong>de</strong> residuo y envases,<br />
o la elaboración <strong>de</strong> una “contabilidad <strong>de</strong><br />
carbono” <strong>de</strong> las cuentas públicas y las estadísticas<br />
<strong>de</strong> la Comunidad Autónoma<br />
con la finalidad <strong>de</strong> fijar objetivos cuantificables<br />
<strong>de</strong> reducción que hagan efectivos<br />
los compromisos adquiridos.<br />
Balears estará representada en la Conferencia<br />
<strong>de</strong> la convención marco <strong>de</strong> las<br />
Naciones Unidas sobre el Cambio Climático<br />
que se celebra a Cancún este<br />
mes.<br />
Sempre<br />
endavant
14-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
AUTODEFINIDO<br />
TRASLA-<br />
DARÁ AL-<br />
GO HASTA<br />
AQUÍ<br />
PERINOLA<br />
REMATADA<br />
EN DIEN-<br />
TES ASE-<br />
RRADOS<br />
TUFO<br />
COJA POR<br />
LESIÓN DE<br />
LA CADERA<br />
DESVEN-<br />
TAJA<br />
COBALTO<br />
TÉRMINO<br />
O REMATE<br />
DE ALGO<br />
DIEZ VECES<br />
CIENTO<br />
SOLDADO<br />
RUSO<br />
AMANTE<br />
MASCULI-<br />
NO JOVEN<br />
ÓRGANO<br />
DE LA<br />
AUDICIÓN<br />
AFECCIÓN<br />
GENERAL<br />
ARTÍCULO<br />
FEMENINO<br />
DESCIFRE<br />
UN TEXTO<br />
ESENCIA<br />
O NATURA-<br />
LEZA<br />
HABITABLE<br />
ÓXIDO<br />
DE LITIO<br />
VOZ DEL<br />
ARRIERO<br />
CRETÁCICA<br />
XENÓN<br />
INFUSIÓN<br />
CARCA-<br />
JADA<br />
MINERAL<br />
TERROSO<br />
PONEN DI-<br />
NERO EN<br />
JUEGO<br />
MARCHAOS<br />
MEZCLA DE<br />
UN ALDE-<br />
HÍDO Y UN<br />
ALCOHOL<br />
LABRADAS<br />
DAÑAR EL<br />
VIENTO<br />
SOLANO<br />
ALGO<br />
TESOROS<br />
PÚBLICOS<br />
OCUPACIO-<br />
NES HABI-<br />
TUALES<br />
PROVISTA<br />
DE ALAS<br />
ROJAS<br />
FALTA DE<br />
LÓGICA<br />
AVINA-<br />
GRADA<br />
ALIVIAR<br />
INFUN-<br />
DIRÁN<br />
RESPETO<br />
O MIEDO<br />
MANDÉ<br />
ACUDIRÍA<br />
RELATIVA<br />
AL MAR<br />
ROJO<br />
NACIDA<br />
EN EL LOA<br />
SEÑALAR<br />
EL PRECIO<br />
DE ALGO<br />
REFLEJO<br />
DE ALGU-<br />
NAS TELAS<br />
PRÁCTICA<br />
SEXUAL<br />
COSA QUE<br />
DETIENEN<br />
O SUSPEN-<br />
DEN<br />
FUERZA<br />
SALAS DE<br />
ENSEÑAN-<br />
ZA<br />
RELATIVAS<br />
A ETIOPÍA<br />
DIFEREN-<br />
CIA DE<br />
FASE<br />
ASISTENTE<br />
DEL SEÑOR<br />
PASARA DE<br />
DENTRO A<br />
FUERA<br />
TRABAJE<br />
LA TIERRA<br />
LISTÓN DE<br />
MADERA<br />
IGUAL, SE-<br />
MEJANTE<br />
HOMBRE<br />
VALIENTE<br />
RELATIVO A<br />
UNA PARTE<br />
DEL TODO<br />
JERAR-<br />
QUÍAS<br />
RELATIVOS<br />
A LA LÍNEA<br />
RETROCE-<br />
DER EN EL<br />
TIEMPO<br />
ESTANCIA<br />
BEL<br />
MATERIAL<br />
PLÁSTICO<br />
POLIMERI-<br />
ZADO<br />
ORIFICIO<br />
DEL CUER-<br />
PO<br />
GARBOSO<br />
ASUMIR<br />
OBLIGA-<br />
CIONES<br />
ESCA-<br />
PARSE<br />
BARBEROS<br />
DE OFICIO<br />
AGREGA-<br />
CIÓN DE<br />
TROPA<br />
ADARGA<br />
DESTEJER<br />
LA ORILLA<br />
DE UNA<br />
TELA<br />
MUJER DE<br />
LA IGLESIA<br />
CRISTIANA<br />
ANTIGUA<br />
DESPOSAR<br />
REMA<br />
HACIA<br />
ATRÁS<br />
CORTAN<br />
ÁRBOLES<br />
VOZ DE<br />
ARRULLO<br />
AUTOMÓ-<br />
VIL INGLÉS<br />
QUE TIE-<br />
NEN FOR-<br />
MA DE<br />
LÁMINA<br />
SAMARIO<br />
OBISPO DE<br />
IGLESIA<br />
METROPO-<br />
LITANA<br />
EMPRESA<br />
VINIESE<br />
UNA COSA<br />
DE OTRA<br />
MENCIÓN<br />
REMOS DE<br />
LAS AVES<br />
FASCINA-<br />
BA, CAU-<br />
TIVABA<br />
OLFATEAR<br />
COLUMNA<br />
DE<br />
MADERA<br />
PEÑASCO-<br />
SAS<br />
ROENTGEN<br />
ACRES,<br />
ÁSPERAS,<br />
DESABRI-<br />
DAS<br />
VENCER<br />
CERVEZA<br />
INGLESA<br />
SAZONAR<br />
CON SAL<br />
SONIDO<br />
AGRADA-<br />
BLE<br />
PIERDE EL<br />
EQUILIBRIO<br />
SUPLICÓ<br />
PROPIOS<br />
DE ASIA<br />
APARTADA<br />
O RALA<br />
ANTIGUO<br />
ANESTÉ-<br />
SICO<br />
OSARIO<br />
RECELA<br />
UNIDAD DE<br />
MEDIDA DE<br />
PRESIÓN<br />
RELATIVO<br />
A LA NARIZ<br />
ARTÍCU-<br />
LO CON-<br />
TRACTO<br />
VIGA<br />
MAESTRA<br />
MUJER DE<br />
LA ANTI-<br />
GUA ITALIA<br />
PLANTA<br />
LILIÁCEA<br />
NOMBRE<br />
DE VARÓN<br />
DESA-<br />
SEADAS<br />
O ROTAS<br />
REALICÉ<br />
SEIS<br />
EN LATÍN,<br />
ARCE<br />
BAILE<br />
ANDALUZ<br />
ALIARSE<br />
AVE SIMI-<br />
LAR AL<br />
PÁJARO<br />
BOBO<br />
NACIDO<br />
EN SUECIA<br />
PRONUN-<br />
CIARA<br />
LEYES<br />
CON CE-<br />
LERIDAD<br />
ZARCILLO,<br />
PENDIENTE<br />
NATURAL<br />
DEL CAIRO<br />
ENFERME-<br />
DAD NER-<br />
VIOSA<br />
LETRA<br />
GRIEGA<br />
FRAGMEN-<br />
TO DE UNA<br />
PIEDRA<br />
CUEVAS<br />
DONDE SE<br />
RECOGEN<br />
LOS OSOS<br />
ESCOGER<br />
PASARE-<br />
MOS DE<br />
FUERA<br />
ADENTRO<br />
TRAMPOSA<br />
AL (...),<br />
CONJUNTA-<br />
MENTE<br />
RENUEVO<br />
DE PLANTA<br />
NACIDO EN<br />
BRETAÑA<br />
AUMENTÓ<br />
LA VELO-<br />
CIDAD<br />
PORTU-<br />
GUESA<br />
PIEZA PA-<br />
RA DIRIGIR<br />
LA NAVE<br />
ÚNICO<br />
CASTIGADA<br />
CON PENA<br />
DE AZOTES<br />
ÁRABE<br />
MUJER<br />
FUERTE<br />
Y MUSCU-<br />
LOSA<br />
LAGO DE<br />
EEUU<br />
NACIDOS<br />
EN<br />
RUMANÍA<br />
FROTAR,<br />
REFREGAR<br />
MANTO<br />
BEDUINO<br />
TERMOSI-<br />
FONES<br />
DESCÚ-<br />
BRASE POR<br />
INDICIOS<br />
HABLAR EN<br />
PÚBLICO<br />
AGARRA-<br />
DERO<br />
RELATIVO<br />
A LOS ÁCA-<br />
ROS<br />
PASMADAS<br />
ESCAPAR<br />
OBRA O<br />
TRABAJO<br />
ACCIÓN DE<br />
TRASEGAR<br />
EXPRESA-<br />
DO DE<br />
PALABRA<br />
VER SOLUCIÓN EN PÁGINA 16<br />
HOSPITA-<br />
LES DE<br />
LEPROSOS<br />
ISLA<br />
BALEAR<br />
LENGUA<br />
DE TIERRA<br />
CAMPO<br />
COMÚN DE<br />
UN PUEBLO<br />
CONTRAS-<br />
TAR PESOS<br />
AVALAN-<br />
CHA<br />
DOS Y UNO<br />
PROVISTAS<br />
DE SONIDO<br />
GRASA<br />
GUÍA<br />
TURÍSTICO<br />
UNIR DE<br />
ESPALDAS<br />
CIUDAD<br />
POPULOSA<br />
QUE TIENE<br />
FORMA<br />
DE CODO<br />
PORCEN-<br />
TAJES<br />
CASETA<br />
DE FERIA<br />
PREPARAN<br />
INDIVIDUO<br />
DE RAZA<br />
GITANA<br />
NOMBRE<br />
DE VARÓN<br />
TORNEO<br />
ABIERTO<br />
BORDE DEL<br />
TEJADO<br />
DIFÍCIL-<br />
MENTE,<br />
CON TRA-<br />
BAJO<br />
ALTARES<br />
PRODI-<br />
GIOSO,<br />
MÁGICO<br />
AZUFRE<br />
VIRTUD<br />
TEOLOGAL<br />
VOZ QUE<br />
DENOTA<br />
FASTIDIO<br />
EXTRAÑA<br />
VERDADE-<br />
ROS, SE-<br />
GUROS<br />
HACER<br />
SURCOS EN<br />
LA TIERRA<br />
REFLEJAR<br />
LUZ<br />
VIGILA<br />
ÁRBOL<br />
RUTÁCEO<br />
QUE PUEDE<br />
SERVIR<br />
PIEZA DE<br />
ARTILLERÍA<br />
POMPA,<br />
LUJO<br />
GATILLO<br />
DEL ARMA<br />
DE FUEGO<br />
PARTE<br />
MUSCU-<br />
LAR DEL<br />
CUERPO<br />
HOLMIO<br />
LIENZOS<br />
DE PINTU-<br />
RA<br />
PAÍS DE<br />
EUROPA<br />
PARTE DE<br />
LA PIERNA<br />
ALFOMBRA<br />
HERMANA,<br />
RELIGIOSA<br />
ACCIÓN<br />
Y EFECTO<br />
DE SECAR<br />
YERNO DE<br />
MAHOMA<br />
SUBORDI-<br />
NADO A<br />
OTRO<br />
FRECUEN-<br />
CIA MODU-<br />
LADA<br />
SANDECES<br />
BISMUTO<br />
DULCE,<br />
APACIBLE<br />
BARIO<br />
T, T, T, T<br />
ANNO<br />
DOMINI<br />
VAGAR SIN<br />
UN RUM-<br />
BO FIJO<br />
FIELES<br />
DETRÁS<br />
O DES-<br />
PUÉS DE<br />
SUR<br />
PERFEC-<br />
CIONADO,<br />
PRECISADO<br />
FÓSFORO<br />
MONEDA<br />
DE LOS<br />
ANTIGUOS<br />
GRIEGOS<br />
NÚMERO<br />
NEPERIANO<br />
HEMATI-<br />
TES, MINE-<br />
RAL<br />
CRECIÓ<br />
UN ANIMAL<br />
O UNA<br />
PLANTA<br />
RAPIDEZ<br />
CON QUE<br />
SE EJECU-<br />
TA ALGO<br />
CAMPO SIN<br />
CULTIVAR<br />
NI LABRAR<br />
ADECUA-<br />
DOS Y<br />
APROPIA-<br />
DOS PARA<br />
ALGO<br />
YODO<br />
LIBRO<br />
PARA<br />
APUNTAR<br />
CITAS<br />
J. L. BANGO
Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
LA CASA/ARQUITECTURA<br />
CON VISTAS. La edificación domina visualmente el valle que enmarca Cala Sant Vicenç.<br />
EN EL LÍMITE. La piscina parece precipitarse sobre las montañas.<br />
ABIERTA. Los espacios se suce<strong>de</strong>n sin obstáculos. CONTINUIDAD. El cristal permite separar sin restar luz. PANORAMA. Una vista privilegiada <strong>de</strong>s<strong>de</strong> el dormitorio.<br />
Colgante sobre las rocas<br />
Situada en un lugar excepcional, en esta vivienda se<br />
ha generado una sucesión <strong>de</strong> espacios<br />
TEXTO: ESTEBAN MERCER<br />
FOTOS: MALLORCA MARKETING<br />
Un emplazamiento excepcional, en la urbanización<br />
<strong>de</strong> la Font, en Pollença, una <strong>de</strong> las más<br />
elegantes <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>, con vistas al valle que<br />
enmarca la Cala <strong>de</strong> Sant Vicenç, acoge esta vivienda<br />
proyectada <strong>por</strong> el arquitecto Miquel<br />
Àngel Lacomba, y obra realizada <strong>por</strong> LF91<br />
<strong>de</strong>l experto y pionero Projet Manager Miquel<br />
Bauzà .<br />
Un lugar maravilloso que sin embargo presentaba<br />
una gran dificultad <strong>de</strong>bido a la topografía<br />
<strong>de</strong>l terreno. Se buscó, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> un principio,<br />
solucionar los encuentros con el terreno<br />
mediante muros <strong>de</strong> piedra, como bancales<br />
NATURAL. Domina el blanco y la combinación <strong>de</strong> texturas naturales.<br />
ABRUPTA. Los bancales <strong>de</strong> piedra han logrado salvar la complicada orografía <strong>de</strong>l terreno.<br />
contenedores <strong>de</strong> tierra que pro<strong>por</strong>cionan una<br />
magnífica plataforma don<strong>de</strong> situar la vivienda.<br />
La i<strong>de</strong>a <strong>de</strong> recorrido como experiencia arquitectónica,<br />
casi cinematográfica, genera una sucesión<br />
<strong>de</strong> los espacios, sin interrupciones, encontrando<br />
diversidad <strong>de</strong> ámbitos que relacionan<br />
el interior con el exterior <strong>de</strong> manera<br />
intensa, provocativa, generando espectáculo<br />
involucrando la roca y las amplias vistas a la<br />
vida cotidiana <strong>de</strong> <strong>sus</strong> habitantes y visitantes.<br />
Las zonas <strong>de</strong> estar y cocina se relacionan a través<br />
<strong>de</strong> un <strong>por</strong>che y se articulan mediante unas<br />
corre<strong>de</strong>ras que permiten <strong>de</strong> manera flexible incor<strong>por</strong>arse<br />
a estos ámbitos en función <strong>de</strong> la es-<br />
LA ALMUDAINA 15-D<br />
tación <strong>de</strong>l año. La escalera <strong>de</strong> ma<strong>de</strong>ra <strong>de</strong> haya,<br />
que aparenta ser un mueble mas, escon<strong>de</strong> un<br />
aseo <strong>de</strong> cortesía en su interior, y actúa como<br />
contrapunto visual , contrastando con la piedra<br />
arenisca. El volumen <strong>de</strong> la planta primera acoge<br />
los dormitorios que se abren a las vistas y<br />
minimizando su relación hacia el espacio público<br />
con una apertura más reducida que pro<strong>por</strong>ciona<br />
una sensación <strong>de</strong> más privacidad y<br />
aislamiento. La piedra arenisca es el material<br />
que conforma la piel <strong>de</strong>l edificio, tanto en pavimentos,<br />
fachadas, como en cubierta, que se<br />
com<strong>por</strong>ta como una fachada más <strong>de</strong>bido a su<br />
situación.
16-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />
SOLUCIóN AL PASATIEMPO<br />
AUTODEFINIDO<br />
CONFESSIONS LLIBERTINES<br />
BIEL<br />
MESQUIDA<br />
F<br />
E<br />
U<br />
N<br />
O<br />
R<br />
O<br />
C<br />
A<br />
B<br />
C<br />
I<br />
D<br />
Si això no fos la satisfacció, seria<br />
la tranquil·litat; si això no fos el<br />
<strong>de</strong>sfici seria la innovació; si això<br />
no fos l’enamorament, seria la juguera;<br />
si això no fos la follia, seria<br />
el joc. No et sorprèn que et<br />
canti aquestes cosetes que se<br />
m’ocorren d’ençà que et conec,<br />
Xavier, i que no semblen gens congruents<br />
amb una dona <strong>de</strong> quaranta-tres anys que fa <strong>de</strong><br />
comptable a l’hotel Acapulco i que ara pela<br />
patates per fer un tumbet que és allò que més<br />
t’agrada <strong>de</strong>l món? Si això no fos un bel, seria<br />
una creu; si això no fos una cançó, seria un<br />
crit; si això no fos una rialla, seria una besada.<br />
Em dóna gust per tot el cos que em miris, Xavier,<br />
<strong>de</strong>s <strong>de</strong>l sofà estant com si tot allò que dic<br />
t’im<strong>por</strong>tàs un pebre i només tenguessis ganes<br />
<strong>de</strong> veure la taula parada i el plat acabat <strong>de</strong> fer<br />
que <strong>de</strong>voraràs amb la fam <strong>de</strong>ls teus vint anys.<br />
Mires una pel·lícula <strong>por</strong>nogràfica que vàrem<br />
comprar ahir horabaixa al quiosc <strong>de</strong> la plaça<br />
<strong>de</strong>l Mercat en què dues camioneres es <strong>de</strong>diquen<br />
a <strong>de</strong>sverjar un ninet que pareix <strong>de</strong> primera<br />
comunió i <strong>de</strong>sprés resulta que és un punqui<br />
amb un rave tan gran com el d’en Nacho<br />
Vidal i que les <strong>de</strong>ixa blaves pel davant i pel<br />
darrere. Fas cara d’avorrit mentre vaig fregint<br />
les albergínies. Què trobes <strong>de</strong>l Pensando en<br />
ti? Em mires com si em trobàs a anys llum <strong>de</strong><br />
la teva còr<strong>por</strong>a i em contestes emprenyat. Un<br />
puta rotllo! Ja et vaig dir que són molt més<br />
bons els que em baix <strong>de</strong> la Xarxa. És una tirada<br />
<strong>de</strong> doblers! M’agrada que sigui malcriat.<br />
És el que li toca fer. Però jo també hi vull dir<br />
la meva perquè no es pensi que em xucl el dit.<br />
Ja et vaig dir, Xavier, que l’únic morbo que<br />
em donava era el títol. Aquest Pensando en ti<br />
em va recordar el Pensant en tu d’en Peret<br />
que vàrem ballar aquell vespre a la discoteca<br />
Finis on et vaig conèixer. Et que<strong>de</strong>s una estona<br />
en silenci com si no m’haguessis sentit. Estic<br />
segura que no t’ha fet el pes això que t’he<br />
dit. Uf! Quina cremada que m’he pegat amb<br />
aquest punyeter oli! M’hauré <strong>de</strong> posar halibut<br />
perquè si no em sortirà una butllofa. Saps què<br />
et dic, Lola, que quan et pega la puta sentimentalitat<br />
no ets aguantadora. Me’n vaig a<br />
comprar tabac i cervesa a la bo<strong>de</strong>gueta <strong>de</strong> can<br />
Xim. Tornaré tot d’una. No im<strong>por</strong>ta que miris<br />
el rellotge ni que passis pena. M’has sentit?<br />
M’hi acost amb dos llongos i li faig llepar la<br />
ferida. Llepa! Llepa’m! Així no em sortirà la<br />
bòfega. I dóna’m aquests morros perquè te’ls<br />
arrabassi d’una mossegada. Li pos la llengua<br />
fins a la gargamella i sembla que s’ha enviat<br />
un chupa-chups. Em comença a magrejar<br />
com un <strong>de</strong>sesperat i li peg una sempenta. Venga,<br />
fogueró meu! Parteix <strong>de</strong> quatres! Que d’aquí<br />
a un quart ja podrem començar a dinar. Es<br />
posa la juba i se’n va com un nin malcriat.<br />
Mentres fregesc les patates em ve la mateixa<br />
i<strong>de</strong>a <strong>de</strong> sempre. Potser ja no tornarà pus. No<br />
m’estranyaria gens. Va ser el que vaig fer amb<br />
L<br />
E<br />
A<br />
L<br />
E<br />
S<br />
T<br />
R<br />
A<br />
S<br />
C<br />
U<br />
A<br />
D<br />
R<br />
O<br />
S<br />
C<br />
R<br />
O<br />
A<br />
C<br />
I<br />
A<br />
J<br />
O<br />
S<br />
E<br />
S<br />
F<br />
R<br />
I<br />
C<br />
A<br />
R<br />
A<br />
B<br />
A<br />
A<br />
Z<br />
O<br />
T<br />
A<br />
D<br />
A<br />
A<br />
G<br />
R<br />
I<br />
A<br />
S<br />
D<br />
J<br />
A<br />
C<br />
E<br />
N<br />
A<br />
A<br />
L<br />
E<br />
C<br />
U<br />
P<br />
O<br />
S<br />
A<br />
L<br />
C<br />
A<br />
O<br />
L<br />
E<br />
S<br />
O<br />
N<br />
E<br />
M<br />
A P<br />
I O<br />
R R<br />
O I<br />
S O<br />
O<br />
A<br />
C<br />
R<br />
I<br />
L<br />
I<br />
C<br />
O<br />
P<br />
A<br />
R<br />
C<br />
I<br />
A<br />
L<br />
M<br />
E<br />
D<br />
R<br />
O<br />
A<br />
F<br />
I<br />
N<br />
A<br />
D<br />
O<br />
C<br />
I<br />
E<br />
R<br />
T<br />
O<br />
S<br />
L<br />
E<br />
P<br />
R<br />
O<br />
S<br />
E<br />
R<br />
I<br />
A<br />
S<br />
P<br />
A<br />
R<br />
I<br />
D<br />
A<br />
S<br />
T<br />
A<br />
P<br />
I<br />
Z<br />
D<br />
I<br />
C<br />
T<br />
A<br />
R<br />
A<br />
A<br />
R<br />
E<br />
T<br />
E<br />
L<br />
A<br />
S<br />
C<br />
A<br />
N<br />
E<br />
U<br />
R<br />
O<br />
S<br />
I<br />
S<br />
C<br />
I<br />
C<br />
E<br />
R<br />
O<br />
N<br />
E<br />
A<br />
S<br />
T<br />
R<br />
O<br />
A S<br />
L A<br />
O S<br />
E<br />
R<br />
C O<br />
I G<br />
T O<br />
A<br />
P<br />
O R<br />
B I<br />
O S<br />
L A<br />
O<br />
I<br />
R<br />
I<br />
S<br />
A<br />
R<br />
E<br />
L<br />
A<br />
B<br />
O<br />
R<br />
A<br />
N<br />
F<br />
B U<br />
R G<br />
I A<br />
G R<br />
A S<br />
D E<br />
A<br />
V<br />
A<br />
L<br />
O<br />
R<br />
A<br />
R<br />
S<br />
E M<br />
C E<br />
A L<br />
D O<br />
O S<br />
A<br />
I<br />
S<br />
T<br />
M<br />
O<br />
C<br />
I<br />
D<br />
R<br />
O<br />
A<br />
T<br />
O<br />
N<br />
I<br />
T<br />
A<br />
S<br />
E<br />
A L<br />
R E<br />
A G<br />
N I<br />
E R<br />
R<br />
A<br />
B<br />
R<br />
O<br />
T<br />
E<br />
A<br />
A D<br />
T R<br />
R A<br />
A D<br />
I A<br />
A<br />
E<br />
A R<br />
L I<br />
B A<br />
I L<br />
N<br />
T<br />
E<br />
S<br />
J<br />
A<br />
U I<br />
R M<br />
B E<br />
E<br />
A<br />
H<br />
E<br />
R<br />
I<br />
R<br />
T<br />
L A<br />
E R<br />
A E<br />
S A<br />
E<br />
A<br />
C<br />
E<br />
O L<br />
S E<br />
E R<br />
R O<br />
O<br />
D<br />
C E<br />
A S<br />
S F<br />
A L<br />
R E<br />
E C<br />
S T A<br />
T A R<br />
A L<br />
D A S<br />
A N A<br />
L<br />
I<br />
N<br />
E<br />
A<br />
L<br />
E<br />
S<br />
I<br />
D<br />
O<br />
N<br />
E<br />
O<br />
S<br />
S<br />
U<br />
P<br />
E<br />
D<br />
I<br />
T<br />
A<br />
D<br />
O<br />
O<br />
B<br />
U<br />
S<br />
A<br />
G<br />
E<br />
N<br />
D<br />
A<br />
E<br />
R<br />
R<br />
A<br />
R<br />
A<br />
A L<br />
R A<br />
A R<br />
S<br />
T<br />
O R<br />
R E<br />
A S<br />
L<br />
A<br />
T R<br />
L U<br />
E M<br />
T A<br />
I N<br />
C O<br />
A S<br />
T<br />
I<br />
M<br />
O<br />
N<br />
B<br />
A<br />
R<br />
A<br />
I<br />
T<br />
I<br />
N<br />
A<br />
L<br />
C<br />
A<br />
N<br />
H<br />
O<br />
A<br />
S<br />
A<br />
T I<br />
T R O M<br />
A R P<br />
H E D O<br />
R E N<br />
H A N D<br />
E R<br />
C O A<br />
F I N<br />
M I L<br />
C O S<br />
G I G O<br />
O I D<br />
E S C O<br />
A M<br />
L A I<br />
L E A<br />
S E R<br />
V I V<br />
L I T I<br />
A R R<br />
C R E T<br />
A U<br />
X E D<br />
T E<br />
R I S A<br />
O C R<br />
A P U E<br />
I D<br />
A C E T<br />
A R A<br />
A S O L<br />
Pensant en tu<br />
el meu Macià. Després <strong>de</strong> quatre anys allò no<br />
era aguantador. Si no hagués agafat el brau<br />
per les banyes hauria pogut durar eternament.<br />
Et pensaves que encara habitàvem a l’Edat<br />
Mitjana i que la teva manera brusca, quasi<br />
brutal <strong>de</strong> tractar el meu cos era la cosa més<br />
normal <strong>de</strong>l món. De vega<strong>de</strong>s em recordaves<br />
un carnisser que prepara una carn per rostir.<br />
Estic segura que si hagués anat a a una d’aquestes<br />
advoca<strong>de</strong>s feministes i t’hagués acusdat<br />
<strong>de</strong> violació encara t’hauria pogut treure un<br />
bon tall. Però no som d’aquestes. Em vaig estimar<br />
més dir-te que me n’anava perquè la intimitat<br />
amb tu era malsana i que donava gràcies<br />
a qui fos perquè aquella criatura que havíem<br />
fet plegat tengués una malformació i<br />
hagués d’avortar. Quin alè quan vaig partir!<br />
Ara, molts <strong>de</strong> dies quan anam pel carrer li dic<br />
a en Xavier que em doni bones morreja<strong>de</strong>s<br />
per dos motius ben clar: per un cantó m’agradaria<br />
que en Macià ens pogués veure i caigués<br />
<strong>de</strong> cul amb el seu substitut, i per l’altre perquè<br />
la gent no es pensi que som sa mare. En<br />
un viatge a Barcelona quan ens registràvem a<br />
l’hotel Neri la recepcionista que tenia més<br />
mala llet que na Cordó, i <strong>de</strong> passada es feia la<br />
ingènua, em digué: El llit <strong>de</strong> l’habitació és <strong>de</strong><br />
matrimoni. Preferiria dos llitets per dormir<br />
amb el seu fill? Si els meus ulls tenguessin<br />
raigs assassins l’hauria convertida <strong>de</strong> cop en<br />
un caramull <strong>de</strong> cendra. Però amb un somriure<br />
afable i divertit i amb la veu més dolça li vaig<br />
contestar: aquesta criatura bellíssima és el<br />
meu amant. Senyoreta, crec que necessita una<br />
bona revisió ocular a la clínica Barraquer o<br />
millor a l’IMO, que és el darrer bel <strong>de</strong> la ciència<br />
oftalmològica. Ella va quedar ben esculada,<br />
va envermellir i ens va donar aquella cam-<br />
S<br />
R<br />
bra matrimonial que pegava damunt la plaça<br />
<strong>de</strong> sant Felip Neri on un Xavier infatigable<br />
em va <strong>de</strong>ixar ben escaldada. Record que en el<br />
principi <strong>de</strong> la nostra relació un dia li va passar<br />
pel cap mostrar-me la seva al·lota. Partírem<br />
un dissabte <strong>de</strong>matí amb el cotxe i cap al passeig<br />
<strong>Mallorca</strong> i cercàrem un aparcament just<br />
davant el <strong>por</strong>tal d’entrada <strong>de</strong>l seu pis. Em<br />
vaig sentir Diane Keaton a aquella pel·lícula<br />
que m’havia agradat tant, Misteriós assassinat<br />
a Manhattan, quan ella i el seu amic vigilen<br />
un hotel on creuen que hi viu l’home que va<br />
matar la seva dona al pis <strong>de</strong>l costat <strong>de</strong> la Dia-<br />
E<br />
MIGUEL<br />
VICENS<br />
IMAGEN: JORGE RODRÍGUEZ GERADA<br />
L METGE M’HAVIA DONAT<br />
UNES PASTILLES PERQUÈ TROBAVA<br />
QUE TENIA LA TENSIÓ DESEQUILI-<br />
BRADA I MOLT ALTA<br />
ne i <strong>de</strong>l Woody Allen, que fa <strong>de</strong>l seu home.<br />
Aquells nervis, aquella <strong>por</strong> que no ens <strong>de</strong>scobrissin,<br />
aquella tensió, tot això ho vaig sentir<br />
amb les ulleres <strong>de</strong> sol posa<strong>de</strong>s, fins que, a la<br />
fi, en Xavier em va pegar una colzada i va dir:<br />
és ella! I vaig veure que sortia una al·loteta <strong>de</strong><br />
la seva edat, rossa, vestida amb un xandall i<br />
que treia a passejar un canet que semblava un<br />
basset rater <strong>de</strong> color marró. El ca nom Xavi, li<br />
va posar quan encara sortíem plegats. Ara segur<br />
que li ha baratat el nom. Vols que ho aclaresqui,<br />
li vaig dir duita <strong>de</strong>l meu afany <strong>de</strong>tectivesc.<br />
I sense esperar la seva resposta vaig sortir<br />
<strong>de</strong>l cotxe i em vaig posar a caminar cap a<br />
ella, que havia travessat a l’altre costat <strong>de</strong>l<br />
passeig on havia amollat el ca perquè hi fes<br />
La súper biblioteca <strong>de</strong>l PP<br />
El programa electoral <strong>de</strong>l PP en<br />
Cort ven<strong>de</strong> como promesa estrella<br />
la biblioteca más gran<strong>de</strong><br />
<strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>, no la mejor ni una<br />
política <strong>de</strong> bibliotecas municipales<br />
a la altura <strong>de</strong> una gran capital,<br />
sino una bibloteca nueva,<br />
gigante, <strong>de</strong>scomunal, pro<strong>por</strong>-<br />
cional a <strong>sus</strong> aspiraciones electorales. José<br />
María Rodríguez <strong>de</strong>be <strong>de</strong> haber soñado a la<br />
vez con la biblioteca <strong>de</strong>l Congreso <strong>de</strong> Estados<br />
Unidos, la British Library, la Vaticana y<br />
la <strong>de</strong> Alejandría, que en <strong>Mallorca</strong> es lo mismo<br />
que soñar con ovejas eléctricas. De otro<br />
modo no se entien<strong>de</strong> que quiera proyectar<br />
su réplica sin fondos en el espacio que hoy<br />
ocupan las ruinas <strong>de</strong>l Lluís Sitjar, como en<br />
su día adaptó los castillos <strong>de</strong> fuegos artifi-<br />
les feines. Per dissimular em vaig recolzar a<br />
la barana que pega al torrent <strong>de</strong> la riera i <strong>de</strong><br />
cua d’ull vigilava els seus moviments. Quan<br />
ella va veure que s’acostava d’enfora d’un<br />
pastor alemany va cridar el canet: Neró! Neró!<br />
Vine aquí! I el canet ben educat es <strong>de</strong>ixà<br />
posar la ca<strong>de</strong>na. En tornar al cotxe en Xavier<br />
em va dir que havia tornat botxa però em va<br />
<strong>de</strong>manar tot d’una el nom. Li vaig dir que allò<br />
valia un bon pinyol. I allà mateix m’agafà frenèticament<br />
entre els braços, va tombar els seients,<br />
em baixà les bragues, s’obrí la bragueta<br />
i m’enfonsà la verga dura i ben negra fins que<br />
vaig cridar Neró! Neró! Neró entre els alens<br />
espessos <strong>de</strong> l’orgasme. Moltes <strong>de</strong> vega<strong>de</strong>s<br />
em <strong>de</strong>spertava a altes hores <strong>de</strong> la matinada i<br />
ens posàvem a barrinar fins que em <strong>de</strong>ixava<br />
com a baldada. Ho acceptava tot per <strong>por</strong> <strong>de</strong><br />
perdre’l i el <strong>de</strong>matí tenia el temps just <strong>de</strong> dutxar-me<br />
per no arribar tard a l’oficina <strong>de</strong> l’hotel.<br />
Devers el migdia em telefonava. Em <strong>de</strong>ia<br />
que anàs al vàter i em masturbàs al mateix<br />
temps que ell, al seu ritme. Quan l’horabaixa<br />
tornava al pis en Xavier havia partit a l’Institut<br />
Politècnic i em quedava temps per fer una<br />
bona sesta fins que tornava. He <strong>de</strong> reconèixer<br />
que aquella vida tan estressada <strong>de</strong> sexe continu<br />
m’havia afectat. Em veia la cara molt <strong>de</strong>smillorada,<br />
<strong>de</strong>vastada. El metge m’havia donat<br />
unes pastilles perquè trobava que tenia la<br />
tensió <strong>de</strong>sequilibrada i molt alta i m’havia<br />
pronosticat problemes cardiovasculars. Em<br />
sentia molt cansada, exhausta. I just ahir,<br />
mentre <strong>de</strong>scansava, la mare d’en Xavier em<br />
va venir a veure. Des d’un bon principi ella<br />
em va acusar d’haver pervertit el seu fill,<br />
d’haver-lo fet abandonar els estudis i fracassar<br />
en els exàmens. La vaig tranquil·litzar així<br />
com vaig po<strong>de</strong>r assegurant que res d’allò era<br />
ver. Es va calmar un poc i acceptà una tassa<br />
<strong>de</strong> cafè. Quan l’he mirada més a poc a poc me<br />
n’he temut que ens assemblàvem molt. Ella<br />
semblava confosa i embullada. Em fitava<br />
com si li haguessin <strong>de</strong> sortir els ulls i anava<br />
tornant tan pàl·lida que m’he pensat que d’un<br />
moment a l’altre s’acubaria. Vostè és la meva<br />
doble, m’ha dit cop en sec. I s’ha posat a plorar<br />
a les totes, sense consol possible. Si en Xavier<br />
s’ha colgat amb mi és que l’estima molt,<br />
li vaig dir sense pensar. Ella va agafar un gerro<br />
<strong>de</strong> vidre i me l’ha tirat al cap. He perdut el<br />
sentit. Quan he retornat tenia un xap damunt<br />
la cella que havia fet un bassiot <strong>de</strong> sang i el<br />
cap em botia. Així com vaig po<strong>de</strong>r vaig telefonar<br />
a urgències. Em dugueren a la clínica<br />
Juaneda, m’hi ingressaren em cosiren el trau i<br />
em donaren un calmant molt fort que m’ha fet<br />
dormir tota la nit. El matí quan m’he <strong>de</strong>spertat<br />
he telefonat tot d’una a en Xavier i no m’ha<br />
contestat. Quan m’han duit el diari he vist la<br />
foto i he pegat un crit. La mare d’en Xavier li<br />
havia passat per damunt amb el cotxe. M’he<br />
pessigat fort per veure si allò era un malson.<br />
ciales <strong>de</strong> la Nit <strong>de</strong>l Foc valenciana a las<br />
fiestas <strong>de</strong> Sant Sebastià con gran estruendo<br />
pirotécnico en la bahía. Lástima que, ocupado<br />
en ese faraónico proyecto, no se haya<br />
acordado <strong>de</strong> la biblioteca <strong>de</strong> Cort ni el año<br />
<strong>de</strong> su 75 aniversario. Quizá repasando su<br />
historia y patrimonio habría <strong>de</strong>scubierto<br />
que para construir una biblioteca el dinero<br />
es im<strong>por</strong>tante, pero más aún lo es el tiempo,<br />
los fondos que reúne y difun<strong>de</strong>, y el esfuerzo<br />
constante <strong>de</strong> todas las personas, trabajadores<br />
y usuarios, que la mantienen viva cada<br />
día. De otra forma la primera biblioteca<br />
municipal, mo<strong>de</strong>sta pero dignísima, no hubiera<br />
podido pasar <strong>de</strong> los 7.000 volúmenes<br />
<strong>de</strong> 1935, alimentados <strong>por</strong> las colecciones<br />
privadas <strong>de</strong> Antoni Villalonga y Jaume Garau,<br />
a los 40.000 actuales.