02.08.2013 Views

y por sus m - Diario de Mallorca

y por sus m - Diario de Mallorca

y por sus m - Diario de Mallorca

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

La Almudaina<br />

EL DOMINICAL DE DIARIO DE MALLORCA MÁS MOTOR Y NÁUTICA 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / N° 501<br />

MANUEL R. AGUILERA<br />

<strong>Mallorca</strong>, un territorio<br />

que <strong>de</strong>stacó en la<br />

antigüedad <strong>por</strong> su<br />

escuela <strong>de</strong> cartógrafos<br />

<strong>por</strong> <strong>sus</strong> ‘mestres d’aixa’ y<br />

<strong>por</strong> <strong>sus</strong> marinos, no tiene<br />

un gran museo marítimo,<br />

un espacio que aglutine<br />

el patrimonio acumulado<br />

durante siglos<br />

Una interesante mesa redonda cuyo título era<br />

La darrera o<strong>por</strong>tunitat per un Museu Marítim<br />

acaba <strong>de</strong> <strong>de</strong>volver a la actualidad la inexistencia<br />

<strong>de</strong> este espacio cultural en <strong>Mallorca</strong>.<br />

En el transcurso <strong>de</strong>l <strong>de</strong>bate, varios expertos<br />

se manifestaron sobre la necesidad <strong>de</strong> contar<br />

con un espacio museístico que preserve nuestro<br />

patrimonio marítimo. Asimismo, Entesa<br />

per <strong>Mallorca</strong> anunció hace unos semanas que<br />

incluiría en su programa político para Palma<br />

la institución <strong>de</strong> un Museo Marítimo y propuso<br />

como se<strong>de</strong> las instalaciones municipales<br />

<strong>de</strong> la Torre d’en Pau. Estas noticias nos han<br />

vuelto a recordar algo que aunque parezca<br />

mentira es una triste realidad, en <strong>Mallorca</strong><br />

que <strong>de</strong>stacó en la antigüedad <strong>por</strong> su escuela<br />

<strong>de</strong> cartógrafos <strong>por</strong> <strong>sus</strong> mestres d’aixa y <strong>por</strong><br />

<strong>sus</strong> marinos, no existe un gran museo marítimo,<br />

un espacio que aglutine todo el patrimonio<br />

que el paso <strong>de</strong> los siglos ha <strong>de</strong>jado en esta<br />

tierra, que siempre ha vivido cara al mar y<br />

<strong>de</strong>l que tanto ha <strong>de</strong>pendido; una institución<br />

que a<strong>de</strong>más promueva la difusión y la investigación<br />

todo lo relacionado con la cultura<br />

marítima.<br />

EN EL MUNDO, ALGUNOS PAÍSES <strong>de</strong><br />

gran tradición y que están orgullosos <strong>de</strong> su<br />

pasado marítimo preservan con celo todo lo<br />

relacionado con él; España no es quizá <strong>de</strong> los<br />

más <strong>de</strong>stacados en este tema, pero aún así, si<br />

echamos un vistazo a su geografía, encontraremos<br />

que en prácticamente todas las regiones<br />

existe algún museo o institución que<br />

<strong>de</strong> una manera general o temática muestran<br />

diferentes facetas <strong>de</strong>l mundo marítimo. Así,<br />

po<strong>de</strong>mos hablar <strong>de</strong>l Museu Marítim <strong>de</strong><br />

Barcelona en las antiguas atarazanas; el<br />

Museo Marítimo Ría <strong>de</strong> Bilbao, que ocupa<br />

algunos antiguos diques; el Museo <strong>de</strong>l Cantábrico,<br />

en Santan<strong>de</strong>r; el museo naval Untzi<br />

en San Sebastián; el museo <strong>de</strong> la pesca en<br />

Fisterra; el Museo Marítimo Seno <strong>de</strong> Corcubión;<br />

el Museo do Mar en Vigo; el Museo<br />

marítimo <strong>de</strong> Asturias, en Luanco; el Museu<br />

<strong>de</strong> la pesca en Palamós; los museos navales<br />

<strong>de</strong> Madrid, Ferrol, San Fernando y Cartagena,<br />

incluso la famosa Torre <strong>de</strong>l Oro en Sevilla,<br />

encierra en su interior un museo marítimo.<br />

En <strong>Mallorca</strong>, sin embargo, no disponemos<br />

<strong>de</strong> un gran espacio <strong>de</strong> este tipo, actualmente<br />

sólo po<strong>de</strong>mos hablar <strong>de</strong> dos pequeños oasis<br />

que a<strong>de</strong>más no son <strong>de</strong>masiado conocidos <strong>por</strong><br />

el público, se tratan <strong>por</strong> un lado <strong>de</strong>l Museu<br />

<strong>de</strong> la Mar en el Port <strong>de</strong> Soller, que fue inaugurado<br />

en el año 2004 gracias al plan <strong>de</strong> excelencia<br />

turística, y que está situado en un lugar<br />

privilegiado, concretamente el antiguo<br />

Sigue a la página 2 ➔<br />

Un Museo Marítimo <strong>de</strong><br />

<strong>Mallorca</strong> en el limbo<br />

Interior <strong>de</strong>l pasado Museo Marítimo . FOTO: DIRECCIÓN GENERAL DEL MAR<br />

El Consolat <strong>de</strong> Mar, se<strong>de</strong> <strong>de</strong>l antiguo museo y que en la actualidad acoge la presi<strong>de</strong>ncia <strong>de</strong>l Govern balear. FOTO: MANUEL AGUILERA


2-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

De momento no hay espacio<br />

para ubicar el museo<br />

➔<br />

oratorio <strong>de</strong> Santa Caterina d’Alexandría, estando<br />

preferentemente <strong>de</strong>dicado, en las cuatro<br />

secciones diferentes <strong>de</strong> que está compuesto,<br />

a Sóller y la relación <strong>de</strong> los sollerics con<br />

el mar. Por <strong>de</strong>sgracia hace unas semanas fue<br />

noticia, al anunciarse que <strong>por</strong> motivos económicos<br />

sería cerrado hasta el mes <strong>de</strong> febrero y<br />

que <strong>de</strong>spués sólo podrá ser visitado cinco días<br />

a la semana.<br />

Por otro lado, tenemos la exposición <strong>de</strong><br />

señales marítimas en el faro <strong>de</strong>l Porto Pí, perteneciente<br />

a la Autoritat Portuària, que en <strong>sus</strong><br />

cinco salas repasa la historia <strong>de</strong> la señalización<br />

marítima. Esta exposición tuvo su iniciativa<br />

en la figura <strong>de</strong>l antiguo director <strong>de</strong>l puerto<br />

<strong>de</strong> Palma Rafael Soler, que en la década <strong>de</strong><br />

los ochenta <strong>de</strong>cidió restaurar y conservar todas<br />

las piezas <strong>de</strong> los faros, retiradas <strong>de</strong> servicio.<br />

Des<strong>de</strong> 1998 esta exposición fue tomando<br />

cuerpo en la antigua vivienda <strong>de</strong>l farero <strong>de</strong><br />

Porto Pí y hoy día está reconocida internacionalmente<br />

como una <strong>de</strong> las más completas colecciones<br />

<strong>de</strong> material usado para señalización<br />

marítima <strong>de</strong>s<strong>de</strong> mediados <strong>de</strong>l siglo XIX. La<br />

Autoritat Portuària ofrece visitas concertadas<br />

para po<strong>de</strong>r acce<strong>de</strong>r a la exposición.<br />

LO MÁSCURIOSOes que en otros tiempos<br />

sí hemos tenido, en nuestra isla un gran espacio<br />

<strong>de</strong> divulgación marítima concretamente el<br />

llamado Museo Marítimo <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> que<br />

fue inaugurado el 17 <strong>de</strong> marzo <strong>de</strong> 1951 siendo<br />

su ubicación en los bajos <strong>de</strong>l Consolat <strong>de</strong><br />

la Mar, actual se<strong>de</strong> <strong>de</strong> la presi<strong>de</strong>ncia <strong>de</strong>l Govern<br />

balear, pero que en aquellos tiempos, estaba<br />

la Jefatura Provincial <strong>de</strong>l Movimiento, el<br />

sitio elegido era <strong>de</strong> los más apropiado ya que<br />

el recor<strong>de</strong>mos que el Consolat <strong>de</strong> la Mar tiene<br />

un origen en el gremio <strong>de</strong> merca<strong>de</strong>res y entre<br />

otros muchas cosas fue se<strong>de</strong> <strong>de</strong>l tribunal <strong>de</strong><br />

la jurisdicción <strong>de</strong> los asuntos marítimos.<br />

Los fondos <strong>de</strong> este primer museo eran en<br />

algunos casos donaciones tem<strong>por</strong>ales <strong>de</strong> di-<br />

D<br />

Viene <strong>de</strong> la <strong>por</strong>tada<br />

ESPUÉS DE MÁS 22 AÑOS DE<br />

EXISTENCIA EL MUSEO<br />

DESAPARECIÓ DEL CONSOLAT DE<br />

MAR, HOY SEDE DEL GOVERN<br />

versas instituciones, como la Cámara <strong>de</strong><br />

Comercio o la Escuela <strong>de</strong> Náutica, o cedidos<br />

<strong>por</strong> centros religiosos, caso <strong>de</strong> muchos ex votos,<br />

también muchos particulares colaboraron<br />

con las donaciones; la prensa <strong>de</strong> la época notificaba<br />

a menudo las diferentes a<strong>por</strong>taciones<br />

que eran muy diversas, y así fueron cedidos<br />

cuadros, mo<strong>de</strong>los <strong>de</strong> embarcaciones, medios<br />

cascos, fotografías, botellas con barcos,<br />

faroles, diversos aparejos, ruedas <strong>de</strong> timón,<br />

mascarones, corre<strong>de</strong>ras, sextantes, octantes,<br />

compases, cartas <strong>de</strong> navegación, etc… Como<br />

dato anecdótico el precio para visitar el<br />

museo era <strong>de</strong> 2,50 pesetas, habilitándose un<br />

día cuya entrada era libre y ofreciéndose<br />

otros precios para grupos.<br />

FINALMENTE EN 1973 y <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> más<br />

<strong>de</strong> 22 años <strong>de</strong> existencia el museo <strong>de</strong>sapareció<br />

el Consolat <strong>de</strong> la Mar que pasó a ser la<br />

se<strong>de</strong> <strong>de</strong> la presi<strong>de</strong>ncia <strong>de</strong>l Govern y su fondo<br />

<strong>de</strong>sperdigado, algunas piezas, 12 en total se<br />

quedaron como <strong>de</strong>coración en el propio Consolat,<br />

una parte im<strong>por</strong>tante, 77 piezas pasaron<br />

en <strong>de</strong>pósito al Museo <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> y el resto<br />

se <strong>de</strong>volvió a <strong>sus</strong> propietarios.<br />

Pero la inquietud <strong>por</strong> esta <strong>de</strong>saparición y<br />

la necesidad <strong>de</strong> preservar nuestro pasado hizo<br />

que a principios <strong>de</strong> 1978 naciera la Associació<br />

d’Amics <strong>de</strong>l Museu Marítim <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

con el objetivo fundamental <strong>de</strong> reinstaurar<br />

el museo Marítimo <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>,<br />

a<strong>de</strong>más <strong>de</strong> salvaguardar, inventariar y difundir<br />

el patrimonio marítimo <strong>de</strong> nuestra isla,<br />

<strong>de</strong>s<strong>de</strong> entonces esta asociación viene luchando<br />

incansablemente <strong>por</strong> conseguir este objetivo,<br />

han pasado más <strong>de</strong> 32 años y el museo<br />

sigue sin existir, tiempo en que se han ido<br />

Museu <strong>de</strong> la Mar en el Port <strong>de</strong> Soller . FOTO: MANUEL AGUILERA El viejo remolcador J.O.P. podría tener su lugar en un futuro museo . FOTO: M. A.<br />

La barca <strong>de</strong> Bou, ‘Balear’. FOTO: MANUEL AGUILERA Exposición <strong>de</strong> señales marítimas en el faro <strong>de</strong> Portopí. FOTO: MANUEL AGUILERA<br />

Restauración que hizo el Museu <strong>de</strong> Barcelona, <strong>de</strong> la que surgió el ‘Santa Eulalia.’<br />

acumulando las promesas incumplidas <strong>por</strong><br />

parte <strong>de</strong> los políticos, y <strong>de</strong> momento todo<br />

sigue igual, como corroboran las palabras <strong>de</strong>l<br />

vicepresi<strong>de</strong>nte <strong>de</strong> la asociación Manolo<br />

Gómez: “La situación actual es la que realmente<br />

no tenemos ningún espacio para ubicar<br />

el futuro Museo Marítimo, eso no nos impi<strong>de</strong><br />

seguir intentando reivindicar su puesta en<br />

marcha que creemos <strong>de</strong> una necesidad imperiosa<br />

dado el estado en el que se halla nuestro<br />

patrimonio marítimo, patrimonio <strong>por</strong> otra<br />

parte muy sensible al paso <strong>de</strong>l tiempo”. Últimamente<br />

con la creación <strong>de</strong> la Dirección<br />

General <strong>de</strong>l Mar, parecía que se ofrecía algo<br />

<strong>de</strong> luz, pero que <strong>de</strong>bido a la cancelación <strong>de</strong>l<br />

pacto con UM, se cerró dicha dirección general<br />

sin más explicaciones.<br />

Actualmente la asociación cuenta con<br />

unos 300 miembros y los recursos con que<br />

cuentan son más bien escasos contando únicamente<br />

con las a<strong>por</strong>taciones o cuotas<br />

anuales <strong>de</strong> los socios y una pequeña subvención<br />

<strong>de</strong>l Consell Insular para el mantenimiento<br />

<strong>de</strong>l llaüt Alzina y su actividad<br />

principal aparte, <strong>por</strong> supuesto <strong>de</strong> la reivindicación<br />

<strong>de</strong> la creación <strong>de</strong>l Museo Marítimo,<br />

es la <strong>de</strong> mantenimiento y restauración<br />

<strong>de</strong> la colección <strong>de</strong> tipologías <strong>de</strong> embarcaciones<br />

menores <strong>de</strong> la Isla como llaüts, bots,<br />

Cartel <strong>de</strong>l Capitán Planas, <strong>de</strong>positada en el Museo <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>. FOTO: D. G. M.<br />

pasteras, gussi etc.. Así como la programación<br />

<strong>de</strong> activida<strong>de</strong>s <strong>de</strong>l citado Alzina, embarcación<br />

que fue restaurada <strong>por</strong> la Escola<br />

<strong>de</strong> Mestres d’aixa <strong>de</strong>l Consell.<br />

El Alzina merece un especial comentario,<br />

fue construido en los años 40 <strong>de</strong>dicándose<br />

en <strong>sus</strong> primeros años a la pesca e incluso<br />

al contrabando, tuvo una primera restauración<br />

para ser exhibido en la expo <strong>de</strong><br />

Sevilla <strong>de</strong>l 92, y hoy día es usado <strong>por</strong> la<br />

asociación para activida<strong>de</strong>s socioculturales<br />

con el objeto <strong>de</strong> difundir los valores históricos,<br />

artísticos y etnológicos <strong>de</strong> nuestro patrimonio.<br />

Actualmente la asociación está<br />

pendiente <strong>de</strong> recibir el Port Blau, otra embarcación<br />

restaurada. Otra <strong>de</strong> las activida<strong>de</strong>s<br />

<strong>de</strong> la asociación ha sido durante años la<br />

captación y recogida <strong>de</strong> embarcaciones en<br />

peligro <strong>de</strong> ser <strong>de</strong>sguazadas en particular las<br />

<strong>de</strong> lista 3ª (pesca), en total se disponen <strong>de</strong><br />

16 embarcaciones que se almacenaron en<br />

las cuevas <strong>de</strong> Bellver, espacio cedido <strong>por</strong> el<br />

ayuntamiento, actualmente <strong>de</strong> estas 16 embarcaciones<br />

ya han sido restauradas tres <strong>de</strong><br />

ellas, que se han podido reubicar en un almacén-garaje,<br />

<strong>por</strong>que el gran obstáculo <strong>de</strong><br />

seguir con este proyecto es no disponer <strong>de</strong><br />

un espacio a<strong>de</strong>cuado, ya que las cuevas <strong>de</strong>bido<br />

a su humedad aceleran el proceso <strong>de</strong><br />

Rueda <strong>de</strong> timón <strong>de</strong>positada en el Museo <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> . FOTO: DIRECCIÓN GENERAL DEL MAR<br />

<strong>de</strong>terioro <strong>de</strong> las embarcaciones.<br />

Porque este es uno <strong>de</strong> los peores problemas,<br />

el paso <strong>de</strong>l tiempo, cada día que pasa<br />

las posibilida<strong>de</strong>s <strong>de</strong> recuperación <strong>de</strong>l patrimonio<br />

marítimo se esfuma un poco más,<br />

<strong>por</strong> un lado está el <strong>de</strong>terioro <strong>de</strong> todas las posibles<br />

piezas que no tengan un a<strong>de</strong>cuado<br />

mantenimiento, y <strong>por</strong> otro la “fuga” <strong>de</strong><br />

obras que pasen a otras manos, <strong>de</strong> manera<br />

que puedan ser irrecuperables. También hay<br />

que hacer un esfuerzo <strong>por</strong> recuperar el patrimonio<br />

marítimo flotante que aún nos<br />

queda, respecto a las embarcaciones mayores,<br />

triste muy triste fue el final <strong>de</strong> los pailebotes<br />

Nuevo Corazón y Cala Mondragó,<br />

víctimas <strong>de</strong> la <strong>de</strong>sidia y la falta <strong>de</strong> sensibilidad,<br />

hoy día los pocos barcos que aún quedan<br />

sobreviven gracias a la iniciativa privada:<br />

Cala Millor, Rafael Ver<strong>de</strong>ra, Isla Ebusitana,<br />

Isla Mauritia,ect.. , un ejemplo a<br />

seguir es el <strong>de</strong>l Museu Marítim <strong>de</strong> Barcelona<br />

que restauró el Santa Eulalia, un velero<br />

construido en 1919 como Carmen Flores,<br />

que entre otros perteneció a la Naviera Mallorquina<br />

con el nombre <strong>de</strong> Cala San Vicenç.<br />

Por suerte sí se han recuperado algunas<br />

embarcaciones más pequeñas, como la<br />

barca <strong>de</strong> bou La Balear, el antedicho Alzina,<br />

el Port Blau, ect…<br />

Para los amantes <strong>de</strong>l mar la esperanza es<br />

lo último que pier<strong>de</strong> y ellos esperan que <strong>por</strong><br />

fin las autorida<strong>de</strong>s e instituciones <strong>de</strong>cidan<br />

dotar a nuestra isla <strong>de</strong> un espacio don<strong>de</strong><br />

aparte <strong>de</strong> que se muestre todo nuestro patrimonio<br />

marítimo, sirva como centro <strong>de</strong> investigación<br />

y recuperación, <strong>de</strong> manera que futuras<br />

generaciones puedan tener conocimiento<br />

y testimonio <strong>de</strong> nuestro pasado marítimo.


Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

LA NATA Y LA FLOR<br />

ESTEBAN<br />

MERCER<br />

La vanidad y la solidaridad<br />

La vanidad, término negativo que<br />

convierte al que la practica en pecador<br />

y que se <strong>de</strong>fine como un<br />

tipo <strong>de</strong> arrogancia, engreimiento<br />

o una percepción exagerada <strong>de</strong> la<br />

soberbia, vicio maestro, tiene<br />

también consecuencias positivas,<br />

como las tiene el narcisismo, <strong>por</strong>-<br />

que bien alimentada es benévola. A no ser que<br />

uno se inspire en la vanidad <strong>de</strong>satada y nefasta<br />

<strong>de</strong> María Antònia Munar. Según hemos sabido<br />

<strong>por</strong> este diario, enhorabuena, dan ganas<br />

<strong>de</strong> copiar el artículo <strong>de</strong> Mateu Ferrer, llegó a<br />

gastarse 50.000 euritos <strong>de</strong> nada en tratamientos<br />

<strong>de</strong> belleza en un spa don<strong>de</strong> era tratada<br />

como una auténtica emperatriz. Pagaba en<br />

efectivo con billetes <strong>de</strong> 500 y la recogía el<br />

chófer oficial, que pagamos todos, cuatro<br />

veces <strong>por</strong> semana. Sabemos <strong>de</strong> siempre que<br />

acudía a su peluquero a diario y nos preguntamos,<br />

¿Cuándo gobernaba? Menudo morro.<br />

Y va y hace inspectora <strong>de</strong> spas, ¿se lo pue<strong>de</strong>n<br />

imaginar? Ni Julián Muñoz se atrevió a<br />

tanto, a Marisol Carrasco, la esteticista que<br />

cuidaba los cuerpos y los espíritus <strong>de</strong> divinas<br />

tan supinas e inteligentes como la señora <strong>de</strong><br />

Matas, Maite Areal y la senyora María <strong>de</strong> la<br />

Pau Janer, vamos, mitos <strong>de</strong> una época, en un<br />

antro <strong>de</strong> perdición, <strong>de</strong> la dignidad, que en<br />

cuanto <strong>de</strong>sapareció la Doña tuvo que echar el<br />

cierre. ¿Qué quieren que les diga?<br />

Prefiero hablar <strong>de</strong> señoras <strong>de</strong> verdad, en<br />

esta crónica <strong>de</strong> vanida<strong>de</strong>s elegantes, adornada<br />

hoy con los lazos navi<strong>de</strong>ños. La Nata es o<br />

<strong>de</strong>be serlo, una muestra exquisita. Porque todavía<br />

hay clases y damas y <strong>por</strong>que siéndolo al<br />

máximo, algunas si salvan vidas, conocidas y<br />

anónimas. Es, si me lo permiten, una vanidad<br />

solidaria. Como lo son todas las solidarida<strong>de</strong>s.<br />

Un poco vanidosas, si.<br />

Un año más el Rastrillo <strong>de</strong> Nuevo Futuro<br />

ha sido lugar <strong>de</strong> obligada visita para la mejor<br />

sociedad, unos para <strong>de</strong>jarse ver y con su presencia<br />

colaborar con una buena causa, otros,<br />

para arremangarse con su trabajo, <strong>de</strong>sinteresado,<br />

lejos <strong>de</strong> vanida<strong>de</strong>s acechadoras que<br />

como bien sabemos la infanta Doña Pilar, la<br />

Presi<strong>de</strong>nta <strong>de</strong> Honor, <strong>de</strong>testa, y ponerse el<br />

mandil, eso sí, divino <strong>de</strong> la muerte, faltaría<br />

más, y a servir o ven<strong>de</strong>r, barrer o fregar, <strong>de</strong><br />

todo hay necesidad, con sentido <strong>de</strong>l humor y<br />

una sonrisa en los labios perfectamente maquillados<br />

con carmín última moda. Carmen<br />

Fuster, al frente <strong>de</strong> esta gran convocatoria ha<br />

dado, un año más, y ya van quince, el do <strong>de</strong><br />

pecho, trabajando sin <strong>de</strong>scanso para mantener<br />

el espíritu y el ánimo <strong>de</strong> todos. En plena crisis<br />

el esfuerzo se ha multiplicado. Ya respira tranquila.<br />

Prueba superada. La ayudaron en el empeño,<br />

<strong>por</strong> supuesto su esposo Xim Cotoner<br />

Goyeneche. A este matrimonio simpático y<br />

elegante les espera un año nuevo movidito y<br />

alegre, pero no a<strong>de</strong>lantemos acontecimientos<br />

<strong>por</strong>que la noticia será <strong>de</strong> tal alcance social que<br />

merecerá crónica aparte. Carmen llegó a la<br />

Presi<strong>de</strong>ncia <strong>de</strong> Nuevo Futuro <strong>Mallorca</strong> <strong>de</strong> la<br />

mano <strong>de</strong> Lucía, la Duquesa <strong>de</strong> Maura, omito<br />

el viuda, ya saben que me parece una ordinariez<br />

protocolaria y absurda. Lucía será la Duquesa<br />

mientras viva.¡ Menuda personalidad!<br />

Su puesto, habitualmente uno <strong>de</strong> los más concurridos<br />

y don<strong>de</strong> hay que comprar sí o sí,<br />

anima a la tertulia <strong>de</strong>senfadada y a las risas<br />

mientras los apellidos más ilustres y las incor<strong>por</strong>aciones<br />

más recientes se <strong>de</strong>vanan los<br />

sesos intentando discernir don<strong>de</strong> van a colocar<br />

la consola milenaria que acaban <strong>de</strong> adquirir.<br />

Apoyándola su hijo menor, Alfonso Pérez-<br />

Maura, habitual también en el Rastrillo <strong>de</strong><br />

Madrid, mucho más multitudinario y con presencia<br />

real asegurada. Aquí los puestos rivalizan<br />

en diversión, así mientras en el Chocolate<br />

<strong>de</strong>l Loro, magníficamente atendido <strong>por</strong> damas<br />

tan estupendas como Merce<strong>de</strong>s Alorda, Chin<br />

Cotoner, Pupusa Coll o Beatriz Lerdo <strong>de</strong><br />

Tejada a la que visita encantada su hija María<br />

Juan <strong>de</strong> Sentmenat, capaz <strong>de</strong> animar cualquier<br />

cosa, mientras se almuerza divinamente<br />

a la espera <strong>de</strong>l chocolate con ensaimadas regalado<br />

cada año <strong>por</strong> Ca’n Joan <strong>de</strong> S’Aigo, un<br />

lujo que no quiso per<strong>de</strong>rse la encantadora<br />

Anne d’Ormesson, incor<strong>por</strong>ada <strong>de</strong> pleno a la<br />

vida social mallorquina. Anne, ya lo dije, per-<br />

tenece a una estirpe francesa ilustrísima y se le<br />

nota. Es fina y <strong>de</strong>licada pero con la fuerza interior<br />

<strong>de</strong> las gran<strong>de</strong>s damas, mujeres que son<br />

capaces <strong>de</strong> capear un tem<strong>por</strong>al <strong>de</strong>vastador sin<br />

que nadie perciba el mínimo esfuerzo. Almorzaba<br />

acompañada <strong>por</strong> amigas mallorquinas,<br />

Rosa Presedo, la señora <strong>de</strong> Le Senne y<br />

Pilar Juan <strong>de</strong> Sentmenat Marqués, antes <strong>de</strong><br />

incor<strong>por</strong>arse a su puesto <strong>de</strong> ven<strong>de</strong>dora. En La<br />

Parrala, don<strong>de</strong> se hace la mejor barra a ritmo<br />

<strong>de</strong> sevillanas actuó Agustín el Casta. Entre<br />

las que regentan tan emblemático puesto tiene<br />

auténticas fans, que le idolatran <strong>de</strong> año en año,<br />

y es que nada se agra<strong>de</strong>ce más que unas risas<br />

regaladas. Geniales, <strong>de</strong>lantal <strong>de</strong> lunares en<br />

danza, Chiqui <strong>de</strong> la Cuesta <strong>de</strong> Granada,<br />

Pilar Morell <strong>de</strong> Bonilla, Ana Calvar <strong>de</strong> Mateas,<br />

que es la jefa <strong>de</strong> comedor, Cruz Va-<br />

LA ALMUDAINA 3-D<br />

Todavía hay clases y damas, <strong>por</strong>que siéndolo al máximo, algunas sí salvan vidas, conocidas y anónimas<br />

U<br />

N AÑO MÁS EL RASTRILLO<br />

POSIBILITARÁ QUE MUCHOS<br />

NIÑOS INDEFENSOS Y MUJERES<br />

MALTRATADAS OTEEN UN FUTURO<br />

Anne d'Ormesson con Rosa Presedo Sra. <strong>de</strong> Le Senne y Pilar Juan <strong>de</strong> Sentmenat en el Loro. FOTOS: E. MERCER Carmen Fuster con su marido Xim Cotoner.<br />

El obispo Murgui con Merce<strong>de</strong>s Truyols y Lluc Riera. FOTOS: E. MERCER<br />

La viuda <strong>de</strong> Tolo Calafat, Marga Verd, se ro<strong>de</strong>ó <strong>de</strong> buenos amigos en el homenaje póstumo a su marido.<br />

Maruja García Nicolau y su marido con los señores <strong>de</strong> Gual <strong>de</strong> Torrella.<br />

Jaume Font con Simón Andreu. FOTOS: E. MERCER<br />

quero <strong>de</strong> Olabarría, Ana López <strong>de</strong> Soria, la<br />

divina cocinera Merce<strong>de</strong>s Salas <strong>de</strong> Martí y<br />

Marta Ribed <strong>de</strong> Trujillo, que actúa como<br />

una <strong>de</strong> jefa <strong>de</strong> mantenimiento implacable. No<br />

imaginan como se divierten, las más. En otro<br />

<strong>de</strong> los puestos, Sweet Corner este año más<br />

cuidado que nunca con una <strong>de</strong>coración <strong>de</strong> lo<br />

más bucólica entre pastas, pasteles y tés Marián<br />

Bisbal, Chantal Shumann, Magdalena<br />

Mesquida y Catina Ballester, encantadas<br />

<strong>por</strong>que han doblado caja y esto es siempre la<br />

mejor noticia. Cerca Magdalena Alcover, en<br />

plena forma y muy guapa, como siempre. Otra<br />

lección <strong>de</strong> estilo vital, a imitar. En Ca’n Bum,<br />

una auténtica locura, Pepa Noguera, con una<br />

energía contagiosa que <strong>de</strong>bería copiar alguna<br />

que otra ven<strong>de</strong>dora profesional. Dicen que es<br />

Sigue a la página 4 ➔


4-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

LA NATA Y LA FLOR<br />

En la Parrala, Chiqui <strong>de</strong> la Cuesta, Pilar Morell, Ana Calvar, Cruz Vaquero, Ana López, Merce<strong>de</strong>s Salas y Marta Ribed. FOTOS: E. MERCER Kiki Turzi con su hijo Alex y su novia.<br />

María Jiménez <strong>de</strong> la Torre, Jaime Colomar y Marian Prat. FOTOS: E. MERCER Alvaro Mid<strong>de</strong>lmann con su esposa, elegantísima.<br />

Silyanne Stella, Lilan Prat, Manuel Aviles y Cecci Sandberg FOTOS: E. MERCER Maruja García Nicolau, indiscutible Miss Europa.<br />

La joyera Isabel Guarch ha<br />

creado una pulsera solidaria<br />

➔<br />

Viene <strong>de</strong> página 3<br />

la que más ven<strong>de</strong>. En fin, un año más y pese a<br />

la dichosa crisis el Rastrillo ha sido un éxito<br />

que posibilitará que muchos niños in<strong>de</strong>fensos<br />

y mujeres maltratadas oteen un futuro algo<br />

mejor. Leí en algún sitio que menos rastrillos<br />

y más justicia social, un sinsentido <strong>por</strong>que si<br />

alguien colabora en esa justicia, tan utópica,<br />

son ellos, y <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la discreción más absoluta.<br />

Des<strong>de</strong> el Rastrillo don<strong>de</strong> habían almorzado,<br />

el día <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> su actuación, impresionante,<br />

en el Auditòrium, el mentalista<br />

Antony Blake y su esposa María Jiménez <strong>de</strong><br />

la Torre, conocida en sociedad como María<br />

Santa Rita, <strong>por</strong>que es hija <strong>de</strong> los Marqueses<br />

<strong>de</strong> Santa Rita, como ven estaban entre los<br />

suyos, se dirigieron a la cena que en su honor<br />

había organizado el abogado mallorquín<br />

Jaime Colomar, capaz <strong>de</strong> convocar en un<br />

solo comedor a más po<strong>de</strong>r, social, judicial y<br />

económico <strong>de</strong>l que puedan imaginar. Jaime<br />

organiza a lo gran<strong>de</strong> o no lo hace y en esta<br />

ocasión se superó a si mismo. Todo únicamente<br />

para honrar a dos <strong>de</strong> <strong>sus</strong> mejores amigos.<br />

No les puedo contar todos los que allí<br />

estaban <strong>por</strong>que Jaime en eso es exquisito, pero<br />

háganse una i<strong>de</strong>a. Si les cuento que magistrados,<br />

jueces, abogados, periodistas, socialités<br />

varios…., Miren, no puedo reprimir mi instinto<br />

informativo, vanidad dichosa. Allí estaban,<br />

sin protocolos, la Con<strong>de</strong>sa <strong>de</strong> Deleytosa,<br />

maravillosa en un vestido estampado en animal<br />

print, tan <strong>de</strong> moda esta tem<strong>por</strong>ada, los<br />

abogados Martín y Ana Aleñar, el conocido<br />

magistrado <strong>de</strong> lo mercantil Víctor Fernán<strong>de</strong>z<br />

con su encantadora esposa Alicia Pereira, la<br />

magistrada Ana Cameselle luciendo embarazo,<br />

muy guapa, con su pareja Alfredo<br />

Arias, <strong>de</strong>cano <strong>de</strong>l Colegio <strong>de</strong> Ingenieros, el<br />

empresario Manolo Piñera, siempre impecable<br />

acompañó a la mesa a una maravillosa Silyanne<br />

Stella, estupenda abuela, echa <strong>de</strong><br />

menos a su hijo Fabrice Pastor, a su nuera y<br />

a <strong>sus</strong> nietos que ahora viven en Nueva Orleans.<br />

Acudió con su esposo Jorge Bascones<br />

sentado junto a Marian Sandberg, la viuda<br />

<strong>de</strong> Joaquín Prat. El pintor recordó con emoción<br />

que fue el famoso y añorado presentador<br />

el primero en comprar una <strong>de</strong> <strong>sus</strong> obras que<br />

todavía hoy cuelga en la casa mallorquina <strong>de</strong><br />

su viuda, agra<strong>de</strong>cida con el cariñoso recuerdo.<br />

En otra mesa su hermana Cecci Sandberg, elegantísima<br />

en malvas y preparada ya para celebrar<br />

en familia la Navidad estuvo<br />

acompañada <strong>por</strong> la magistrada Esther Domene<br />

y su marido Esteban <strong>de</strong> Miguel. Los<br />

abogados José Ignacio Herrero, Celia Pita,<br />

Isabel Cabot, Gema Peguero, Marta <strong>de</strong> Vicente-Tutor,<br />

también embarazada, Juan Cal<strong>de</strong>ntey,<br />

Martín Truyols, <strong>de</strong> cashemire azul<br />

cielo, Otto Cameselle, las magistradas Piedad<br />

Marín, Magdalena Morro, Toni Rotger<br />

y su guapa esposa Carmen Ordóñez,<br />

mujer <strong>de</strong> rojo, Catalina Zaforteza, Miguel<br />

Ferragut y Victoria Bonet, los fiscales<br />

Tomás Blanes y Mónica Rodríguez , María<br />

Jesús Diez y Pedro Pablo Alonso, gran<strong>de</strong>s<br />

amigos <strong>de</strong> los homenajeados, la exótica y famosa<br />

<strong>de</strong>coradora Maraya Messeguer, y digo<br />

exótica <strong>por</strong>que lo es. La doctora María José<br />

Lucía, Duquesa <strong>de</strong> Maura, en su puesto <strong>de</strong>l Rastrillo<br />

<strong>de</strong> Vicente-Tutor, la Directora General <strong>de</strong><br />

Justicia <strong>de</strong>l Govern Marta Díaz, muy guapa<br />

con este nuevo look que agrada a todos, el Director<br />

<strong>de</strong>l Centro Penitenciario <strong>de</strong> Palma, Manuel<br />

Avilés, <strong>de</strong> conversación y trato<br />

interesante se <strong>de</strong>jó fotografiar con las damas,<br />

<strong>de</strong>venidas en auténticas fans. Olga Vicario,<br />

bella Juez Decana <strong>de</strong> Inca, Natalia Mayol,<br />

Rafa Garau y su mujer Xisca Perelló, Angels<br />

Mercer y así hasta sesenta y dos comensales<br />

dispuestos a la charla y a las copas<br />

relajantes. Jaime <strong>de</strong>mostró una vez más su generosidad<br />

y elegancia. Sorprendió agradablemente<br />

la presencia <strong>de</strong> una mujer bellísima<br />

Kiki Lagier-Turzi, madre <strong>de</strong> los conocidos<br />

empresarios <strong>de</strong> la moda Alejandro y Fe<strong>de</strong>rico<br />

Turzi. Alex se acercó a saludar a su<br />

madre acompañado <strong>por</strong> su espectacular novia,<br />

la brasileña Pamela do Santos, una mujer<br />

muy bella y mejor educada que encanta a la<br />

que podría ser en el futuro su suegra amantísima.<br />

Kiki, les <strong>de</strong>cía, sorprendió y es que resulta<br />

difícil ver en la gran sociedad a señoras<br />

<strong>de</strong> su categoría y elegancia, que saben llevar<br />

con naturalidad y estilo el paso <strong>de</strong> los años.


Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

Xavier Bonet con su esposa Aurora García y María Umbert. José Miró y su marido con tienda on line, un éxito. FOTOS: E. MERCER<br />

Beatriz Portillo y Agueda Ropero estupendas señoras.<br />

Jaime Colomar con Antony Blake y su esposa.<br />

Sobre todo cuando se ha sido una <strong>de</strong> las mo<strong>de</strong>los<br />

más bellas <strong>de</strong> su época, y una <strong>de</strong> las preferidas<br />

<strong>de</strong> Paco Rabanne o Loris Azzaro.<br />

Algo parecido ocurre con Maruja García<br />

Nicolau cada vez que aparece. Deja boquiabiertos<br />

a todos con su belleza, la misma que la<br />

convirtió en Miss Europa y que permanece intacta<br />

y alejada <strong>de</strong> bisturís. Maruja y su marido,<br />

cada vez más enamorado y entrañable, estuvieron<br />

en la gala organizada <strong>por</strong> Cope <strong>Mallorca</strong>, la<br />

radio que un año más ha distinguido a los más<br />

Populares. Una gala emotiva que tuvo que competir<br />

con el enésimo partido <strong>de</strong>l siglo, el Madrid-Barça,<br />

<strong>por</strong> si no lo saben ganó el equipo<br />

catalán, si yo les contara algunas caras <strong>de</strong> alegría<br />

tan mallorquinistas, pero me abstengo para<br />

no provocar una crisis institucional. No faltó<br />

casi nadie. Los organizadores, previsores, habilitaron<br />

pantallas <strong>de</strong> tv para que nadie se perdiera<br />

el encuentro y <strong>de</strong> forma ágil y elegante proclamaron<br />

<strong>sus</strong> XXXI Populars. A título póstumo al<br />

escalador Tolo Calafat. Recogió el reconocimiento<br />

y emocionó su esposa y viuda. El actor<br />

<strong>de</strong> Sa Pobla Simón Andreu, apoyado o apoyando<br />

a Jaume Font, el doctor Alfonso Ba-<br />

Lina Pons, Lour<strong>de</strong>s Ferriol y Rosa Grijalba. FOTOS: E. MERCER<br />

llesteros, el Casal Balear y el Observatorio Astronómico<br />

<strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> recibieron los aplausos<br />

<strong>de</strong> todos, magníficamente atendidos <strong>por</strong> los responsables<br />

<strong>de</strong> la emisora con su director a la cabeza<br />

Xavier Bonet.<br />

Amabilidad y discursos cortos, sorpren<strong>de</strong>nte<br />

y ágil el <strong>de</strong> monseñor Jesús Murgui, Obispo<br />

<strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>, encantado con el éxito <strong>de</strong> convocatoria<br />

<strong>de</strong> esta velada ya tradicional prenavi<strong>de</strong>ña<br />

que comparto encantado, cada año, con<br />

Merce<strong>de</strong>s Truyols Zaforteza primera víctima<br />

<strong>de</strong>l carril bici <strong>de</strong> Aina Calvo. Noche que competía<br />

a<strong>de</strong>más con el frío casi glacial <strong>de</strong> la noche.<br />

Perfecta la localización, Sa Font Seca, y perfecto<br />

el catering <strong>de</strong> Menú.<br />

Perfección y gran convocatoria en el Aljub<br />

<strong>de</strong>l Baluard para la presentación <strong>de</strong>l colgante <strong>de</strong><br />

bolso que la joyera Isabel Guarch ha creado<br />

para Amics <strong>de</strong> la Infància cuya venta y beneficios<br />

irán a parar a una casa <strong>de</strong> acogida en Perú<br />

se ha podido construir gracias a la ya famosa<br />

pulsera Suyai que se presentó el año pasado en<br />

un acto similar. Esta ONG presidida <strong>por</strong> Carme<br />

Serra ha <strong>de</strong> amueblar ahora el edificio así que<br />

todo apoyo es poco. Este año las madrinas fue-<br />

Los abogados Gema Peguero, Celia Pita, Martín Aleñar y Ana García <strong>de</strong> Aleñar.<br />

ron Lina Pons, Marián Bisbal, María <strong>de</strong> la<br />

Pau Janer, Lour<strong>de</strong>s Ferriol, la soprano Joana<br />

Llabrés y la admirada y querida Montse Lezaún,<br />

ejemplo <strong>de</strong> entereza y fe. Es la madre <strong>de</strong>l<br />

guardia civil Diego Salvà, asesinado <strong>por</strong> ETA<br />

en Calvià. No faltó Beatriz Portillo, esposa <strong>de</strong><br />

Basilio Sánchez, coronel <strong>de</strong> la Guardia Civil,<br />

muy distinguida. Acudió acompañada <strong>por</strong> otra<br />

señora estupenda, Águeda Ropero, esposa <strong>de</strong><br />

Raúl Izquierdo, Director <strong>de</strong>l Área <strong>de</strong> Sanidad,<br />

Política Social e Igualdad. Entre las madrinas<br />

<strong>de</strong>stacó <strong>por</strong> su elegancia, una vez más, a Rosa<br />

Regí, estupenda con un mo<strong>de</strong>lo <strong>de</strong> chaqueta<br />

muy Thierry Mugler, rojo pasión, falda abullonada<br />

bicolor, blanco y negro, y zapatos acharolados<br />

altos <strong>de</strong> cuña. Destacaban el bolso, <strong>de</strong><br />

noche, con colgante <strong>de</strong> fantasía, un primor y el<br />

peinado, como siempre i<strong>de</strong>al, perfecto para acabar<br />

esta feria que no hoguera <strong>de</strong> las vanida<strong>de</strong>s.<br />

Una plegaria atendida. De tantas y tantas.<br />

LA ALMUDAINA 5-D<br />

OBLICUIDAD<br />

MATÍAS VALLÉS<br />

Wikizarzuela.com,<br />

lo que usted no<br />

quería saber<br />

El CNI, la CIA, el KGB y el<br />

MI6 han dispuesto <strong>de</strong> antenas<br />

en La Zarzuela <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la restauración<br />

<strong>de</strong> la monarquía. Los<br />

<strong>de</strong>spachos remitidos <strong>por</strong> estos<br />

espías a las matrices <strong>de</strong> <strong>sus</strong> respectivas<br />

agencias han sido <strong>de</strong>positados<br />

en Wikileaks. Ofrecen<br />

una perspectiva inédita <strong>de</strong><br />

la vida en palacio y <strong>de</strong> las inquietu<strong>de</strong>s<br />

dominantes en el seno<br />

<strong>de</strong> la Familia Real. Gracias<br />

a esa filtración, llegará a <strong>sus</strong><br />

manos todo lo que usted no<br />

quería saber sobre el particular<br />

ni tenía la menor intención <strong>de</strong><br />

preguntar.<br />

En uno <strong>de</strong> los cables más estremecedores<br />

(14-X-2005, <strong>de</strong>l<br />

agente Boris Godunov, sumiller<br />

real, a Roman Abramovich,<br />

c/c a Rimsky Korsakov),<br />

el Rey le comentaba a la Reina<br />

que, <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> más <strong>de</strong> una década,<br />

todavía era incapaz <strong>de</strong><br />

distinguir a Jaime <strong>de</strong> Marichalar<br />

<strong>de</strong> su estatua <strong>de</strong> cera<br />

aunque, puesto a <strong>de</strong>partir con<br />

uno <strong>de</strong> ellos, prefería que Doña<br />

Sofía invitara a cenar a la reproducción<br />

cerúlea.<br />

En otro documento que<br />

cambiará la historia <strong>de</strong> España<br />

(12-VII-2004, <strong>de</strong>l agente triple<br />

Gino Pizzicato, palafrenero real,<br />

a Edgar Hoover, c/c a Arnold<br />

Schwarzenegger) se <strong>de</strong>scribe<br />

una acalorada discusión<br />

entre el Rey y su hijo. Felipe <strong>de</strong><br />

Borbón acaba <strong>de</strong> informar a su<br />

padre <strong>de</strong> su noviazgo con una<br />

locutora televisiva –”<strong>de</strong>l estilo<br />

<strong>de</strong> Oprah Winfrey”, se lee en<br />

el documento–. Juan Carlos<br />

<strong>de</strong> Borbón le replica que la llegada<br />

<strong>de</strong> Letizia Ortiz a La<br />

Moncloa garantizará que la monarquía<br />

española siga en manos<br />

<strong>de</strong> mujeres, como hasta ahora.<br />

Las filtraciones, divulgadas<br />

en la página Wikizarzuela.com,<br />

transcriben una conversación<br />

altamente confi<strong>de</strong>ncial entre el<br />

Príncipe y Mariano Rajoy, en<br />

la que el primero se interesa <strong>por</strong><br />

saber si es cierto que Aznar ha<br />

hecho una serie <strong>de</strong> 250 sentadillas<br />

con repetición. Un agente<br />

<strong>de</strong>l CNI –el chambelán real–<br />

narra su visita a Pilar Urbano,<br />

para que expurgara <strong>de</strong> su libro<br />

con la Reina una confesión <strong>de</strong><br />

la entrevistada, “me encantan<br />

AC/DC, aunque Haen<strong>de</strong>l tampoco<br />

está mal”.<br />

Según un cable <strong>de</strong>l agente<br />

<strong>de</strong> la CIA –el halconero real–,<br />

La Zarzuela alcanzó su punto<br />

<strong>de</strong> ebullición cuando Iñaki Urdangarín<br />

puso en marcha sin<br />

conocimiento <strong>de</strong> <strong>sus</strong> suegros<br />

una empresa consagrada al<br />

charter náutico. En el folleto<br />

<strong>de</strong> presentación, se anunciaba<br />

el alquiler <strong>de</strong> “una embarcación<br />

digna <strong>de</strong> un Rey”. Se añadía<br />

que el yate en cuestión “le<br />

dará fortuna en <strong>sus</strong> vacaciones,<br />

<strong>por</strong> sólo un millón <strong>de</strong> euros semanales”.


6-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

Libertad vigilada<br />

PÀGINES DE CUL-TURA I INFORMACIÓ QUENERAL www.drcriminal.es<br />

Cancioncillas<br />

sin intención<br />

Qué bonito es estudiar<br />

una carrera tan fina<br />

y que es tan reconocida<br />

como la <strong>de</strong> medicina.<br />

Porque a reventar los granos<br />

tú te pue<strong>de</strong>s <strong>de</strong>dicar<br />

–con las uñas <strong>de</strong> las manos–<br />

<strong>de</strong> la cara <strong>de</strong> Munar<br />

que, como es agra<strong>de</strong>cida,<br />

si no hacías el capullo<br />

ella iba y te regalaba<br />

con un bonito chanchullo.<br />

Lástima que al ser tan fina<br />

cuando te pillan da asco<br />

<strong>por</strong>que mancillas tu honor<br />

y tu apellido: Carrasco.<br />

¡Qué sensación da que te<br />

quieran empurar!<br />

¡Es horrible!<br />

ENTREVISTA VIRTUAL: Vicenç Thomàs drcriminal@gmail.com<br />

“La Salud Pública la<br />

lleva Joan Llobera”<br />

–Conseller, ¿qué tal estamos?<br />

–Tristes. Ya sabe usted que mi tono no es<br />

muy farandulero, aunque lo reconozco.<br />

–¿Y qué hacemos para cambiar eso?<br />

–Es que ya no lo quiero cambiar. Me ayuda<br />

un montón <strong>por</strong>que parece que soy muy<br />

serio.<br />

–Pero es usted muy serio, ¿no?<br />

–Sí, sí. Vamos, la última vez que me reí a<br />

carcajadas fue... Uufff, no me acuerdo…<br />

–¡No es posible!<br />

–Espere... Ah sí, la última vez que me reí a<br />

carcajadas fue en un consell <strong>de</strong> Govern,<br />

pero eso no cuenta <strong>por</strong>que ahí te ríes<br />

siempre.<br />

–¿Ah, sí?<br />

–Sí. Es que le miras la cara a… Huy no, que<br />

las <strong>de</strong>liberaciones son secretas…<br />

–¿Qué hay <strong>de</strong> Son Espases?<br />

–Ah, pues que es un hospital. O eso me han<br />

dicho mis amigos… Mis directores y<br />

gerentes.<br />

NEPOTIS, SA<br />

Elaboramos programas electorales<br />

<strong>de</strong> cualquier ámbito e<br />

i<strong>de</strong>ología a <strong>de</strong>manda<br />

Sus i<strong>de</strong>as serán las nuestras.<br />

¡Y si no las tiene se<br />

las fabricamos!<br />

FRASEANDO<br />

–¿Cómo va lo<br />

<strong>de</strong>l traslado<br />

<strong>de</strong> los<br />

enfermos?<br />

–Ah, mire; yo<br />

en eso lo que<br />

me digan… Si<br />

la gente se<br />

pone nerviosa<br />

se hace lo que<br />

quiera la gente y<br />

se ha acabado.<br />

–¿Y eso?<br />

–El asunto es no<br />

salir mal en los<br />

periódicos.<br />

–Ya le entiendo…<br />

–Es fácil <strong>de</strong> enten<strong>de</strong>r,<br />

no vaya a creerse que es<br />

usted listo... Listillo sí.<br />

Ya nos conocemos.<br />

–Oiga, ¿y qué ha pasado<br />

con la hepatitis C en Inca?<br />

–¿Inca? ¿Hepatitis C?<br />

¡Qué mala es la envidia!<br />

Luis Eduardo Aute ha soltado:<br />

“La palabra cantautor es una palabra<br />

aborrecible y que aún no entiendo”.<br />

Pues está claro: Pesado sesentón <strong>de</strong><br />

melena canosa que se cree muy culto<br />

y da la brasa con una guitarra.<br />

Haciendo la rosca al ex<br />

Monserrat Tura, ex consejera<br />

catalana <strong>de</strong> Justicia, dijo: “Se pue<strong>de</strong><br />

ser un gran presi<strong>de</strong>nte sin ser un<br />

gran orador”. La que nace pelota…<br />

Luis Eduardo Aute. FOTO: BALLESTEROS/EFE<br />

–Sí. Un problema <strong>de</strong> Salud Pública…<br />

–Ah, eso <strong>de</strong> la Salud Pública lo lleva Joan<br />

Llobera, que es el que sale <strong>por</strong> la tele<br />

nacional.<br />

–Pero la dirección general <strong>de</strong> Salud<br />

Pública la lleva otra persona…<br />

–Hombre ya, pero es que esta vez<br />

parecía im<strong>por</strong>tante.<br />

–¿Y el resto <strong>de</strong>l tiempo no<br />

es im<strong>por</strong>tante la Salud<br />

Pública?<br />

–¡Qué pesadito está usted<br />

con la puñetera Salud<br />

Pública! Mire, <strong>de</strong> la Salud<br />

Pública hay que hablar<br />

bastante, pero no hay que<br />

<strong>de</strong>dicarle muchos recursos.<br />

Tenga usted en cuenta que<br />

los profesionales <strong>de</strong> la<br />

Salud Pública que tenemos<br />

son unos inútiles.<br />

–¿Qué me dice?<br />

–Los que nos <strong>de</strong>jó Aina Castillo.<br />

Funcionarios sin conocimientos. No<br />

son mis amigos.<br />

–¿Y no les estará usted faltando al<br />

respeto?<br />

–Bah, están acostumbrados.<br />

–Y lo im<strong>por</strong>tante, entonces, ¿qué es?<br />

–El Centro <strong>de</strong> Salud y el Hospital, nada<br />

más.<br />

Que sí, hombre, que sí…<br />

Josep Melià, <strong>de</strong> UM, ha dicho:<br />

“Los nuevos 643 afiliados vienen<br />

<strong>por</strong>que creen en el proyecto <strong>de</strong> UM<br />

no <strong>por</strong> cargos o prebendas. Pues hasta<br />

que no se <strong>de</strong>muestre lo contrario...<br />

Démosnos <strong>por</strong> dados<br />

Rodrigo Rato, presi<strong>de</strong>nte <strong>de</strong> Caja<br />

Madrid, ha advertido: “El mundo exige<br />

cambios no fáciles. O sea, difíciles.<br />

Y que la van a acabar pagando los <strong>de</strong><br />

siempre, como es natural y <strong>de</strong>cente.<br />

LOS PUNTOS<br />

SOBRE LAS UVES<br />

Un organismo<br />

turístico <strong>por</strong> cada<br />

100 habitantes<br />

En época <strong>de</strong> crisis la receta más<br />

eficiente es gastar poco y ahorrar<br />

más. En resumen, no gastarse la<br />

pasta a tontas y a locas. Vamos,<br />

que si tienes un coche que va bien<br />

no te tienes que comprar otro, y<br />

no digamos ya otros. Lo lógico es<br />

que te llamen manirroto y caprichoso,<br />

o cosas peores.<br />

Por ejemplo, si tienes una conselleria<br />

<strong>de</strong> Turismo para velar <strong>por</strong><br />

las cosas <strong>de</strong>l turismo (y valga la<br />

rebuznancia), es ocioso que tengas<br />

un Ibatur; una Fundació Centre<br />

d’Investigació, Desenvolu-pament<br />

i Innovació en Turisme; un<br />

Inestur y un Consorcio <strong>de</strong> Turisme<br />

Jove; <strong>por</strong> no hablar <strong>de</strong> subcontratar<br />

a precio <strong>de</strong> idiota un Institut<br />

Balear <strong>de</strong> Catalogació i Classificació<br />

<strong>de</strong> Spas. Nadie haría nada<br />

así a no ser que fuera un o una sinvergüenza,<br />

¿verdad?<br />

FLASHES<br />

INFORMATIVOS<br />

Dicen a Bauzá que<br />

si se calla ganará<br />

votos<br />

■ El SEPLA, Sindicato Español <strong>de</strong><br />

Pilotos Largamente Acomodados,<br />

anuncia paros para Navida<strong>de</strong>s,<br />

en días aún sin precisar, ya<br />

que no se ponen <strong>de</strong> acuerdo en<br />

qué jornadas son las que más fastidiarán<br />

al usuario y a la economía<br />

<strong>de</strong>l país.<br />

■ José María Rodríguez anuncia<br />

que si el PP gana las elecciones<br />

municipales, <strong>de</strong>rribará el edificio<br />

<strong>de</strong> Gesa. No ha precisado si lo<br />

hará él personalmente o si necesitará<br />

ayuda.<br />

■ La Fe<strong>de</strong>ración <strong>de</strong> Asociaciones<br />

<strong>de</strong> Peperos que no quieren a Rodríguez<br />

<strong>de</strong> Candidato a la Alcaldía<br />

<strong>de</strong> Palma <strong>de</strong>ci<strong>de</strong> no dar la<br />

cara, no vaya a ser que al final<br />

Jose María sea el candidato y<br />

gane.<br />

■ Reconocen que es cierto que<br />

existe una cosa que se llama Institut<br />

Balear <strong>de</strong> la Natura, Semilla<br />

i Multimèdia sin que se les caiga<br />

la cara <strong>de</strong> vergüenza, y aña<strong>de</strong>n<br />

que ese día estaban tontos y no se<br />

les ocurrió un nombre mejor.<br />

■ Los documentos secretos <strong>de</strong><br />

WikiLeaks <strong>de</strong>svelan que Rodríguez<br />

Zapatero no sólo no entien<strong>de</strong><br />

el inglés, sino que existen fundadas<br />

sospechas <strong>de</strong> que tampoco entien<strong>de</strong><br />

el español y <strong>de</strong> que no<br />

quiere apren<strong>de</strong>rlo


Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

IMPRESIONES OTOÑALES<br />

Decía Woody Allen que el sexo en pareja resulta preferible<br />

al onanismo, solitario como es, <strong>por</strong>que conoces<br />

gente. Aplicando las equivalencias, dar clases es una<br />

opción más conveniente que estudiar metido en tu<br />

<strong>de</strong>spacho –o en la cama– <strong>por</strong> aquello <strong>de</strong> que, como <strong>de</strong>cía<br />

Alberto Saoner, se reflexiona mejor haciéndolo en<br />

compañía <strong>de</strong> otro. Lo que ningún genio podía suponer,<br />

y que conste que Allen y Saoner lo son, o lo fueron, es<br />

que esa compañía iba a saltar las barreras <strong>de</strong> la especie.<br />

Esta semana tienen lugar un año más –me quedan<br />

ya pocos <strong>por</strong> <strong>de</strong>lante– mis clases <strong>de</strong> postgrado repartidas<br />

en dos cursos <strong>por</strong>que son dos los máster <strong>de</strong> que mi<br />

<strong>de</strong>partamento dispone. Por más que en ambos cursos<br />

abundan los alumnos que vienen <strong>de</strong> fuera, criterio sólido<br />

don<strong>de</strong> lo haya <strong>de</strong> que los dos interesan, es en el <strong>de</strong><br />

Cognición y evolución humana don<strong>de</strong> mejor se aplican,<br />

a modo <strong>de</strong> ejercicio práctico <strong>de</strong> convivencia, las<br />

recomendaciones <strong>de</strong> quien fue el mayor genio habido<br />

en esta universidad a la hora <strong>de</strong> dar clases. Todos los<br />

que vivieron aquellos tiempos recordarán que el aula<br />

don<strong>de</strong> hablaba Saoner se veía siempre repleta, ocupada<br />

<strong>por</strong> muchas más personas <strong>de</strong> las que habían formalizado<br />

la matrícula. Querían vivir una experiencia insólita:<br />

la <strong>de</strong> percibir los pensamientos en voz alta y<br />

con un flujo, una música, <strong>de</strong> tal calibre que daba un<br />

poco lo mismo <strong>de</strong> qué hablase el profesor. El único<br />

episodio comparable que conozco es el <strong>de</strong> Agustín<br />

García Calvo con <strong>sus</strong> clases en un bar <strong>de</strong> Malasaña,<br />

dadas en griego ante una multitud que asistía en silencio<br />

<strong>por</strong> más que, <strong>de</strong> griego, nadie supiese ni una sola<br />

palabra aparte <strong>de</strong> la <strong>de</strong> metamorfosis. Es cuestión <strong>de</strong><br />

oficio, o <strong>de</strong> talento, o <strong>de</strong> todo a la vez, que en eso <strong>de</strong><br />

BARTOMEU<br />

AMENGUAL<br />

Des<strong>de</strong> Nueva York ● Periodista y fotógrafo mallorquín ● Nacido en Lloret<br />

● Resi<strong>de</strong> en NY <strong>de</strong>s<strong>de</strong> 1997 ● A 6.900 km <strong>de</strong> Palma<br />

Algunos lo llaman con acierto el carnaval <strong>de</strong>l capitalismo.<br />

Es el día más im<strong>por</strong>tante para la mayoría<br />

<strong>de</strong> comercios <strong>de</strong> Estados Unidos. El viernes <strong>de</strong>spués<br />

<strong>de</strong>l jueves <strong>de</strong> Acción <strong>de</strong> Gracias (Thanksgiving),<br />

el llamado Black Friday (Viernes Negro), no<br />

tiene nada <strong>de</strong> negro ya que las ventas <strong>de</strong> ese día significan para<br />

muchos establecimientos una o<strong>por</strong>tunidad para redon<strong>de</strong>ar las<br />

cuentas <strong>de</strong>l año. Un mal Viernes Negro, con toda probabilidad<br />

supone un mal año comercial. Por este motivo existe gran expectativa<br />

en los resultados <strong>de</strong> este barómetro.<br />

Ni EStados Unidos ni ninguni <strong>de</strong> los países ricos ha salido<br />

todavía <strong>de</strong> la crisis ni sabe con certeza cuándo saldrá. Lejos <strong>de</strong>l<br />

23 <strong>por</strong> ciento <strong>de</strong> <strong>de</strong>sempleo que se vivió en el año 1932, las cifras<br />

actuales son escalofriantes ya que en los últimos años se<br />

han doblado. En estos momentos existe en Estados Unidos en<br />

torno a un 10 <strong>por</strong> ciento <strong>de</strong> <strong>de</strong>sempleo. Se trata <strong>de</strong> cifras muy<br />

im<strong>por</strong>tantes en un país acostumbrado a un cinco <strong>por</strong> ciento <strong>de</strong><br />

paro. Pero a pesar <strong>de</strong> que los números no acompañan, el Viernes<br />

Negro <strong>de</strong> 2010 ha resultado el más positivo <strong>de</strong> los últimos<br />

años. A los pocos días han comenzado a aparecer los primeros<br />

resultados y <strong>de</strong>muestran que los americanos se volcaron en su<br />

EL ABANICO<br />

ROSA<br />

VILLACASTÍN<br />

Cuando Sara Carbonero fichó<br />

<strong>por</strong> Tele 5 como re<strong>por</strong>tera y comentarista<br />

<strong>de</strong> lujo <strong>de</strong> la Sección<br />

<strong>de</strong> De<strong>por</strong>tes <strong>de</strong> la ca<strong>de</strong>na<br />

<strong>de</strong> Fuencarral poco podía sospechar<br />

que meses <strong>de</strong>spués se<br />

convertiría en el oscuro objeto<br />

<strong>de</strong> <strong>de</strong>seo <strong>de</strong> la prensa <strong>de</strong>l cora-<br />

zón, con lo que eso conlleva <strong>de</strong> exposición<br />

pública y mediática. No sólo <strong>por</strong>que realice<br />

su trabajo frente a las cámaras, lo que es un<br />

valor añadido, sino <strong>por</strong> su relación sentimental<br />

con el <strong>por</strong>tero <strong>de</strong>l Real Madrid Iker<br />

Casillas, uno <strong>de</strong> los hombres más queridos<br />

y mejor cotizados <strong>de</strong>l panorama <strong>de</strong><strong>por</strong>tivo<br />

español, tanto <strong>por</strong> <strong>sus</strong> hazañas <strong>de</strong>ntro <strong>de</strong>l<br />

campo, como <strong>por</strong> <strong>sus</strong> romances con bellas<br />

mujeres –Eva González entre otras–, aunque<br />

ninguna <strong>de</strong> ellas haya alcanzado la popularidad<br />

<strong>de</strong> la periodista toledana, a quien<br />

muchos consi<strong>de</strong>ran ya la más bella entre<br />

CAMILO JOSÉ CELA CONDE<br />

Genios<br />

El catedrático Alberto Saoner en una imagen <strong>de</strong> archivo.<br />

El mejor Viernes Negro <strong>de</strong> los últimos años<br />

Los consumidores buscan ofertas en el mayor día <strong>de</strong> ventas <strong>de</strong>l año.<br />

Sara Carbonero está triste,<br />

qué tendrá Sara Carbonero<br />

las bellas, consiguiendo así una popularidad<br />

<strong>de</strong>smedida que tiene a Sara al bor<strong>de</strong> <strong>de</strong><br />

un ataque <strong>de</strong> nervios.<br />

Recuerdo haber criticado la actitud <strong>de</strong><br />

Iker <strong>por</strong> haberle dado un beso a Sara cuando<br />

esta se encontraba realizando su trabajo<br />

ante las cámaras <strong>de</strong> televisión <strong>de</strong> medio<br />

mundo. Entonces, como hoy, me pareció<br />

un acto innecesario <strong>de</strong>l <strong>por</strong>tero <strong>de</strong>l Real<br />

Madrid, ya que <strong>de</strong> haber sido al contrario<br />

–Sara besa a Iker–, la opinión pública se<br />

habría puesto en su contra <strong>por</strong> no saber <strong>de</strong>limitar<br />

lo privado <strong>de</strong> lo público, cosa que<br />

no ocurrió en el caso <strong>de</strong> Iker, <strong>por</strong>que según<br />

dijeron el beso era una <strong>de</strong>mostración <strong>de</strong><br />

amor hacía la mujer que ocupaba en ese<br />

momento su corazón. Con ese beso el <strong>por</strong>tero<br />

<strong>de</strong>l Real Madrid abrió <strong>de</strong> par en par las<br />

puertas <strong>de</strong> su intimidad. Las mismas que<br />

hoy intentan cerrar a cal y canto sin conseguirlo,<br />

<strong>por</strong> una razón muy simple: el público<br />

está ávido <strong>de</strong> historias reales protagonizadas<br />

<strong>por</strong> <strong>sus</strong> ídolos, Iker lo es y Sara va<br />

camino <strong>de</strong> convertir en oro todo lo que toca.<br />

Circunstancia esta que, como es lógico,<br />

ella está aprovechando al máximo <strong>por</strong>que<br />

la suerte se presenta una vez en la vida. Todo<br />

esto es lo que ha propiciado que la presión<br />

sobre Iker y Sara se haya incrementado<br />

día a día. No sólo les siguieron <strong>por</strong> tierra,<br />

mar y aire durante <strong>sus</strong> vacaciones <strong>de</strong><br />

verano, sino que cualquier cosa que hagan<br />

LA ALMUDAINA 7-D<br />

lograr la excelencia como profesor nada sobra.<br />

Pero <strong>de</strong>cía antes que a las compañías habituales en<br />

las tareas <strong>de</strong> pensar en común se le han añadido otros<br />

interlocutores, si cabe llamarles así, que ni siquiera<br />

son humanos. Tampoco son inhumanos, si a eso vamos;<br />

<strong>de</strong>jémoslo en animales distintos a nuestra propia<br />

forma <strong>de</strong> ser. Chimpancés, sobre todo, pero también<br />

gorilas y hasta babuinos y monos capuchino. Se trata<br />

<strong>de</strong> experimentos como los que llevan a cabo <strong>de</strong>s<strong>de</strong> hace<br />

tiempo en el Instituto Yerkes <strong>de</strong> los Estados Unidos<br />

o el Max Planck <strong>de</strong> Alemania con primates a los que<br />

se les enseña a respon<strong>de</strong>r a dilemas y situaciones <strong>de</strong><br />

las que a nosotros nos causan inquietud. ¿Estaríamos,<br />

<strong>por</strong> ejemplo, dispuestos a aceptar un intercambio en el<br />

que nos sintiésemos peor tratados que el vecino?<br />

¿Hasta dón<strong>de</strong> llegaríamos a la hora <strong>de</strong> ofrecer a otro,<br />

<strong>por</strong>que sí, una parte <strong>de</strong> lo que es nuestro? Los economistas<br />

han elevado a la categoría <strong>de</strong> ciencia lo que antes<br />

era sólo motivo <strong>de</strong> reflexión <strong>de</strong> los filósofos y diseñan<br />

pruebas en las que simios y monos se muestran<br />

todo lo cerca y todo lo lejos que están <strong>de</strong> nosotros. No<br />

sé qué dirían Woody Allen o García Calvo <strong>de</strong> lo racionales<br />

que se muestran nuestros parientes simiescos<br />

más cercanos; tal vez pensasen el averiguar esas cosas<br />

es una pérdida <strong>de</strong> tiempo. Pero puedo imaginar muy<br />

bien cuál sería la actitud <strong>de</strong> Alberto Saoner. Vaciaría el<br />

tabaco <strong>de</strong> la pipa con unos golpecitos en el cenicero,<br />

llenaría <strong>de</strong> nuevo la cazoleta y, mientras daba unas caladas<br />

<strong>por</strong> ver <strong>de</strong> que prendiesen bien las hebras, nos<br />

recordaría lo que ya <strong>de</strong>bíamos saber: que el padrecito<br />

Darwin, el más genio quizá <strong>de</strong> todos los genios, ya lo<br />

dijo en su momento. Saber que somos un simio más<br />

no es motivo alguno <strong>de</strong> sobresalto.<br />

<strong>de</strong><strong>por</strong>te preferido, el consumismo. De hecho, no se recuerda un<br />

Viernes Negro tan positivo como el <strong>de</strong> este año. Y las ventas<br />

<strong>por</strong> Internet han sido las estrellas <strong>de</strong> la tem<strong>por</strong>ada. En estos<br />

momentos todavía no existen datos fiables, pero las encuestas<br />

auguran que durante el último fin <strong>de</strong> semana <strong>de</strong> noviembre la<br />

media que ha gastado cada ciudadano americano es <strong>de</strong> 365 dólares,<br />

un seis <strong>por</strong> ciento más que en el año 2009. El nombre <strong>de</strong><br />

Viernes Negro surge en Fila<strong>de</strong>lfia en 1966 y en torno a 1975 ya<br />

se utilizaba en todos los Estados Unidos. Originalmente el término<br />

<strong>de</strong>scribía los enormes embotellamientos <strong>de</strong> tráfico que se<br />

producían en Fila<strong>de</strong>lfia <strong>de</strong>bido a las aglomeraciones <strong>de</strong> los<br />

compradores en las rebajas <strong>de</strong>l día <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> Acción <strong>de</strong> Gracias.<br />

En años posteriores se ha tratado <strong>de</strong> buscar otra explicación<br />

alternativa al término Viernes Negro y se explica que ese<br />

día algunos comercios <strong>de</strong>jan <strong>de</strong> estar en números rojos y pasan<br />

a los números negros. El día <strong>de</strong> Acción <strong>de</strong> Gracias siempre es<br />

el cuarto jueves <strong>de</strong>l mes <strong>de</strong> noviembre. Así, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> el Viernes<br />

Negro comienza la carrera consumista más im<strong>por</strong>tante <strong>de</strong>l año,<br />

que culmina con la Navidad y el fin <strong>de</strong> año.<br />

www.amengual.info<br />

–una simple operación <strong>de</strong> aumento <strong>de</strong> pecho<br />

<strong>de</strong> la periodista ha ocupado varias páginas<br />

en la revista Diez Minutos–, o digan,<br />

se convierte en noticia y tema <strong>de</strong> conversación<br />

en teles y radios, lo que molesta mucho<br />

a la pareja.<br />

Ahora bien, la pregunta que se hacen las<br />

personas cercanas a ellos es: ¿qué hacer para<br />

que <strong>de</strong>scienda el interés mediático? Yo<br />

creo que bien poco, es más, lo mejor es que<br />

se lo tomen con calma, que faciliten la labor<br />

<strong>de</strong> los fotógrafos hasta que a fuerza <strong>de</strong><br />

verles juntos, <strong>de</strong>scienda el interés y el morbo.<br />

De manera que yo les recomendaría<br />

que se fueran a las hemerotecas y vieran el<br />

com<strong>por</strong>tamiento que tuvieron Antonio<br />

Ban<strong>de</strong>ras y Melanie al comienzo <strong>de</strong> su romance:<br />

siempre dando la cara, siempre<br />

amables con los paparazzis, hasta que a<br />

fuerza <strong>de</strong> fotografiarles perdieron interés y<br />

la <strong>de</strong>manda se <strong>de</strong>valuó poco a poco.


8-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

MEDIO AMBIENTE<br />

Con la colaboración <strong>de</strong>:<br />

Ruta emocional en Alcúdia<br />

Recuerdos, emociones, y<br />

nostalgia. Todas estas<br />

sensaciones pue<strong>de</strong>n<br />

acudir a nosotros cuando<br />

recorremos los espacios<br />

<strong>de</strong> nuestra infancia<br />

LLUÍS<br />

AMENGUAL<br />

Enmarcado en la Agenda Local<br />

21 <strong>de</strong> Alcúdia, el Ayuntamiento<br />

<strong>de</strong> Alcúdia actualmente está llevando<br />

a cabo el Diagnóstico <strong>de</strong><br />

Sostenibilidad <strong>de</strong> la localidad. Se<br />

trata <strong>de</strong> un ejercicio don<strong>de</strong> la implicación<br />

<strong>de</strong> la ciudadanía es fundamental.<br />

Entre los objetivos, se<br />

encuentra el <strong>de</strong>tectar nuevos temas <strong>de</strong> interés<br />

para su análisis, colaborar en la búsqueda <strong>de</strong><br />

información a través <strong>de</strong>l trabajo <strong>de</strong> campo y<br />

que todos los participantes a<strong>por</strong>ten su percepción<br />

emocional al estado <strong>de</strong> sostenibilidad <strong>de</strong><br />

Alcúdia. Así, se <strong>de</strong>scubren y priorizan puntos<br />

fuertes y débiles para acabar validando la<br />

diagnosis final.<br />

Una <strong>de</strong> las iniciativas, pioneras en el ámbito<br />

local, fue la actividad Ruta per sentir Alcúdia:<br />

explorar les nostres sensacions per millorar<br />

Alcúdia. La ruta emocional está basada en<br />

la i<strong>de</strong>a <strong>de</strong>l mapa emocional o Biomapping,<br />

creado <strong>por</strong> el artista inglés Christian Nold, im<strong>por</strong>tada<br />

y adaptada a nuestra realidad insular<br />

<strong>por</strong> la consultora Lmental Sostenibilitat i Futur.<br />

Consiste en un análisis emotivo en función<br />

<strong>de</strong> los estímulos externos que recibe una<br />

persona en un momento y lugar <strong>de</strong>terminados.<br />

El mapa emocional preten<strong>de</strong> la exploración y<br />

análisis <strong>de</strong> las emociones que produce un recorrido<br />

<strong>por</strong> el espacio objeto <strong>de</strong> estudio. Pue<strong>de</strong><br />

llegar a ser un recurso muy a<strong>de</strong>cuado para<br />

la planificación estratégica y la participación<br />

L<br />

A ACTIVIDAD SIRVE PARA<br />

APORTAR IDEAS DIFERENTES<br />

A LA HORA DE DISEÑAR LA<br />

AGENDA LOCAL 21<br />

ciudadana, ya que pue<strong>de</strong> a<strong>por</strong>tar información<br />

complementaria y, a<strong>de</strong>más, pue<strong>de</strong> tener una<br />

aplicación patrimonial, turística y ambiental,<br />

<strong>de</strong>finiendo nuevos usos e intervenciones para<br />

poner en valor, con un sentido didáctico y participativo.<br />

LA RUTA EMOCIONAL TERRESTRE organizada<br />

<strong>por</strong> el Ayuntamiento <strong>de</strong> Alcúdia, a la que<br />

asistieron 60 personas, consistió en un itinerario<br />

<strong>por</strong> la localidad. Empezó en la plaza <strong>de</strong>l<br />

ayuntamiento y siguió un recorrido marcado<br />

previamente. Le siguió la plaza <strong>de</strong> la Constitución,<br />

la esquina <strong>de</strong> las calles <strong>de</strong> s’Hostal y<br />

<strong>de</strong> sant Vicenç, la esquina <strong>de</strong> las calles <strong>de</strong> la<br />

plaza <strong>de</strong> Carlos V y la calle Pol·lentia, la <strong>por</strong>ta<br />

Roja y panorámica <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la muralla, la rotonda<br />

en la plaza <strong>de</strong> la <strong>por</strong>ta <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> para finalizar<br />

en el puig <strong>de</strong> Sant Martí.<br />

La dificultad para realizarla fue mínima<br />

<strong>por</strong> lo que se hizo apta para todos los públicos.<br />

Semanas más tar<strong>de</strong> se llevó a cabo otra actividad,<br />

pero en este caso <strong>por</strong> el litoral <strong>de</strong> Alcúdia.<br />

“Las dos rutas me parecieron muy interesantes<br />

<strong>por</strong>que tanto la una como la otra me<br />

produjeron sentimientos muy diferentes pero<br />

complementarios”, afirma Andrés Gil, uno <strong>de</strong><br />

los asistentes. El <strong>de</strong>sarrollo <strong>de</strong> la ruta se <strong>de</strong>sglosó<br />

en dos bloques: el diseño participado <strong>de</strong><br />

la ruta y el diseño <strong>de</strong> las fichas. En cuanto al<br />

primero y para aprovechar el conocimiento<br />

Asistentes en la ruta emocional. FOTO: LMENTAL<br />

Detalle <strong>de</strong> uno <strong>de</strong> los cua<strong>de</strong>rnos utilizados . FOTOS: LMENTAL<br />

El <strong>por</strong>qué <strong>de</strong> la ruta<br />

“Para llegar a atrevernos a plantearlo, darle<br />

cuerpo, crear una metodología y hacer la<br />

justificación y conexiones, hay más <strong>de</strong> dos<br />

meses <strong>de</strong> investigación y trabajo”, afirma<br />

Nívola Uyá, responsable <strong>de</strong> participación<br />

<strong>de</strong> la consultora Lmental Sostenibilitat i<br />

Futur. Según señalan los especialistas y<br />

partiendo <strong>de</strong> la tesis <strong>de</strong> la división <strong>de</strong> los<br />

hemisferios cerebrales, siendo el lado iz-<br />

local, hacer partícipes a las asociaciones <strong>de</strong>l<br />

pueblo y conseguir un primer efecto aglutinador,<br />

se diseñó la ruta emocional participadamente<br />

con una asociación local, Sarau Alcudienc.<br />

En cuanto al diseño <strong>de</strong>l material <strong>de</strong> trabajo<br />

<strong>de</strong> campo y con el fin <strong>de</strong> facilitar la<br />

expresión o manifestación <strong>de</strong> emociones y su<br />

registro <strong>por</strong> parte <strong>de</strong> los participantes, se elaboraron<br />

dos recursos: un cua<strong>de</strong>rno <strong>de</strong> trabajo<br />

quierdo el que recibe y fracciona las i<strong>de</strong>as<br />

en palabras (racional y lineal) y el lado <strong>de</strong>recho<br />

el que forma la imagen visual <strong>de</strong> conjunto<br />

(emocional y holístico), se pue<strong>de</strong> encontrar<br />

un posible sesgo en el planteamiento<br />

<strong>de</strong> los procesos <strong>de</strong> planificación<br />

estratégica y participación ciudadana, tanto<br />

cercanos a esta visión holística, creativa e<br />

intuitiva.<br />

para adultos y otro adaptado a niños. El primero<br />

<strong>de</strong> ellos contenía el marco <strong>de</strong>l recorrido<br />

y don<strong>de</strong> se señalaron todos los puntos <strong>de</strong> interés<br />

o paradas y una ficha para cada uno <strong>de</strong> estos<br />

lugares. Cada una <strong>de</strong> estas fichas constó <strong>de</strong><br />

fotos <strong>de</strong> las diferentes perspectivas que se podían<br />

divisar <strong>de</strong>s<strong>de</strong> el punto <strong>de</strong> interés, acompañados<br />

<strong>de</strong> espacios don<strong>de</strong> po<strong>de</strong>r expresar las<br />

emociones sentidas y los aspectos que les gus-<br />

Ninõs participando en la actividad <strong>de</strong> Alcúdia<br />

taban o <strong>de</strong>sagradaban, ya fuera <strong>por</strong> medio <strong>de</strong><br />

la escritura o <strong>de</strong>l dibujo sobre la fotografía.<br />

“La primera <strong>de</strong> las rutas me evocó recuerdos<br />

<strong>de</strong>l paso <strong>de</strong>l tiempo y <strong>de</strong>l contraste producido<br />

<strong>por</strong> los cambios urbanísticos al pasar <strong>por</strong> lugares<br />

muy significativos tanto para mi (que llegué<br />

a Alcúdia hace 20 años) como para mis<br />

compañeros que pudieron rememorar su infancia”,<br />

afirma Andrés Gil.<br />

POR TANTO, LOS ASISTENTES se <strong>de</strong>jaron<br />

llevar <strong>por</strong> los olores, naturaleza, belleza, experiencias<br />

y patrimonio durante las rutas. Algunas<br />

sensaciones que las rutas <strong>de</strong>spertaron en<br />

los participantes fueron los recuerdos <strong>de</strong> las<br />

fiestas, alegría, bienestar, belleza, soledad,<br />

paz, percepción <strong>de</strong> un lugar mágico, <strong>de</strong>sconexión,<br />

seguridad, sensación <strong>de</strong> vida, tranquilidad,<br />

nostalgia… “La sensación que me produjo<br />

la segunda ruta es que aún quedan lugares,<br />

paraísos, que es necesario conservar y<br />

proteger como es la península <strong>de</strong> la Victòria y<br />

el Cap <strong>de</strong>s Pinar. Los alcudiencs nos po<strong>de</strong>mos<br />

sentir privilegiados y orgullos <strong>de</strong> conservar<br />

estos sitios”, prosigue.


Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

MEDIO AMBIENTE<br />

Guillem Rosselló<br />

Gerente <strong>de</strong>l Instituto Balear <strong>de</strong> la Natura, IBANAT<br />

“La superficie forestal en Balears se<br />

ha duplicado en los últimos 30 años”<br />

Calidad <strong>de</strong>l aire (2 <strong>de</strong> <strong>de</strong>sembre <strong>de</strong> 2010)<br />

Palma (Bellver) Pollença Alcúdia<br />

Componentes medidos<br />

SO2 (Dióxido <strong>de</strong> azufre)<br />

NO2 (Óxidos <strong>de</strong> Nitrógeno)<br />

CO (Monóxido <strong>de</strong> carbono)<br />

O3 (Ozono)<br />

BZ (Benzeno)<br />

PM10 (Partículas)<br />

Polen en el aire (previsión hasta el 9 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010)<br />

Manacor Menorca Eivissa<br />

Tipo <strong>de</strong> polen<br />

Urtica<br />

Gramíneas<br />

Cipreses<br />

Morella roquera<br />

LLUÍS AMENGUAL<br />

–¿En qué estado <strong>de</strong> salud se encuentran<br />

los bosques <strong>de</strong> las islas?<br />

–Si hablamos <strong>de</strong> sanidad forestal,<br />

po<strong>de</strong>mos afirmar que su salud es<br />

buena. Des<strong>de</strong> una visión histórica,<br />

la extensión <strong>de</strong> los bosques en Baleares<br />

ha aumentado progresivamente<br />

a partir <strong>de</strong> los años 50 <strong>de</strong>l siglo<br />

XX con la llegada <strong>de</strong> los combustibles<br />

fósiles a las islas. La<br />

superficie boscosa ha ido aumentando<br />

progresivamente. Si en los<br />

años 70 se estimaban la superficie<br />

ocupada <strong>por</strong> los bosques en unas<br />

100.000 hectáreas, para el año<br />

2000 son 200.000 hectáreas. Así, la<br />

superficie forestal en Baleares se<br />

ha duplicado en 30 años.<br />

–En unas masas forestales sin<br />

manejo, ¿son evitables los incendios<br />

como el <strong>de</strong> Benirràs en Eivissa?<br />

–Las masas forestales mediterráneas,<br />

<strong>de</strong>bido al clima mediterráneo,<br />

con veranos secos y calurosos, presentan<br />

un alto riesgo <strong>de</strong> incendio<br />

forestal durante el verano, estén<br />

con o sin manejo. Incluso en verano,<br />

hay ciertas condiciones meteorológicas,<br />

humedad relativa <strong>de</strong>l aire<br />

baja, velocidad <strong>de</strong>l viento mo<strong>de</strong>rada<br />

y altas temperaturas, que<br />

provocan un aumento <strong>de</strong>l riesgo <strong>de</strong> incendio.<br />

También es im<strong>por</strong>tante recordar que la<br />

mayoría <strong>de</strong> masas forestales en Balears son<br />

<strong>de</strong> titularidad privada.<br />

–¿Un incendio es mejor que cualquier<br />

campaña <strong>de</strong> concienciación?<br />

–Creo que nunca es mejor la enfermedad<br />

que el remedio. Haciendo una analogía con<br />

los acci<strong>de</strong>ntes <strong>de</strong> tráfico, muchas veces sufrir<br />

un acci<strong>de</strong>nte y salir airoso ejerce un<br />

gran efecto pedagógico y ejemplarizante.<br />

Pero no <strong>por</strong> eso se <strong>de</strong>ben <strong>de</strong>jar <strong>de</strong> lado las<br />

campañas <strong>de</strong> concienciación. Delante <strong>de</strong> los<br />

incendios <strong>de</strong>bemos reflexionar y actuar con<br />

civismo cada vez que disfrutamos <strong>de</strong> la naturaleza<br />

ya que es un bien <strong>de</strong> todos y es un<br />

activo muy im<strong>por</strong>tante para nuestras islas.<br />

–¿Cuáles han sido las características <strong>de</strong><br />

la pasada campaña antiincendios que<br />

promueve el IBANAT?<br />

–Como todos los años, es crucial la rapi<strong>de</strong>z<br />

en la respuesta, <strong>de</strong>stacando la presencia <strong>de</strong><br />

medios aéreos. También es primordial el<br />

gran equipo humano con una formación<br />

previa intensa y específica, el gran trabajo<br />

<strong>de</strong> coordinación <strong>de</strong> las brigadas que actúan<br />

Palma<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

Palma (Foners)<br />

● Excelente<br />

● Mala<br />

● Excelente<br />

● Excelente<br />

No disponible<br />

● Buena<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

● Excelente<br />

● Excelente<br />

● Excelente<br />

● Buena<br />

● Buena<br />

● Excelente<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

“La mayoría <strong>de</strong> <strong>de</strong> masas forestales en Balears son <strong>de</strong> titularidad privada”. FOTO: M. MASSUTÍ<br />

● Excelente<br />

● Excelente<br />

No disponible<br />

● Buena<br />

No disponible<br />

● Excelente<br />

Eivissa<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

● Bajo<br />

D<br />

● Excelente<br />

● Excelente<br />

No disponible<br />

● Buena<br />

No disponible<br />

● Excelente<br />

FUENTE:<br />

CONSELLERIA DE<br />

MEDI AMBIENT I<br />

MOBILITAT DEL<br />

GOVERN<br />

ELANTE DE LOS INCENDIOS<br />

DEBEMOS REFLEXIONAR Y AC-<br />

TUAR CON CIVISMO CADA VEZ<br />

QUE DISFRUTAMOS DE LA<br />

NATURALEZA”<br />

en los incendios. Finalmente el análisis <strong>por</strong>menorizado<br />

<strong>de</strong> las situaciones <strong>de</strong> emergencias<br />

vividos sirven para la mejora continuada<br />

<strong>de</strong> la respuesta dada a las diferentes tipologías<br />

<strong>de</strong> incendios que se dan en las islas.<br />

–A parte <strong>de</strong> los incendios ¿Qué otras activida<strong>de</strong>s<br />

<strong>de</strong>sarrolla el IBANAT?<br />

–A parte <strong>de</strong>l <strong>de</strong>partamento <strong>de</strong> incendios, el<br />

IBANAT cuenta con el <strong>de</strong>partamento forestal<br />

encargado <strong>de</strong> proyectos <strong>de</strong> reforestación,<br />

como el <strong>de</strong> Benirràs en Eivissa, talleres<br />

ocupacionales, la gestión <strong>de</strong> un banco <strong>de</strong> semillas,<br />

entre otras muchas cosas, y el <strong>de</strong>partamento<br />

<strong>de</strong> biodiversidad que se encarga <strong>de</strong><br />

la gestión <strong>de</strong> refugios y áreas recreativas.<br />

–¿Han realizado actuaciones para el con-<br />

Máximos y mínimos diarios <strong>de</strong>l consumo <strong>de</strong> energía eléctrica en Balears <strong>de</strong>l 25 <strong>de</strong> noviembre al 1 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010<br />

MW<br />

Jueves, 25 Viernes, 26 Sábado, 27 Domingo, 28 Lunes, 29 Martes, 30 Miércoles, 1<br />

1000<br />

800<br />

600<br />

400<br />

200<br />

0<br />

04:37 hr.<br />

346,2<br />

20:01 hr.<br />

827,8<br />

04:42 hr.<br />

356,4<br />

trol <strong>de</strong> la procesionaria?<br />

–En el marco <strong>de</strong>l Plan Integral <strong>de</strong> Control<br />

<strong>de</strong> la Procesionaria 2008-2011, la conselleria<br />

<strong>de</strong> Medio Ambiente y Movilidad, a través<br />

<strong>de</strong>l Servicio <strong>de</strong> Sanidad Forestal, realizó<br />

el pasado 25 <strong>de</strong> noviembre un tratamiento<br />

aéreo contra la procesionaria en las zonas<br />

<strong>de</strong> na Burguesa (municipios <strong>de</strong> Calvià y<br />

Palma) y áreas forestales cercanas a Magaluf<br />

(municipio <strong>de</strong> Calvià). El tratamiento<br />

aéreo fue realizado <strong>por</strong> un solo avión que<br />

<strong>de</strong>scargó 4.412 litros <strong>de</strong>l producto diflubenzuron,<br />

autorizado <strong>por</strong> el Ministerio <strong>de</strong> Medio<br />

Ambiente y Medio Rural y Marino, y <strong>de</strong><br />

mínimo riesgo medioambiental para mamíferos,<br />

aves, peces y setas, así como perfectamente<br />

compatible con las abejas. En total,<br />

el avión actuó sobre aproximadamente<br />

1.470 hectáreas (tres litros <strong>por</strong> hectárea).<br />

El tratamiento con diflubenzuron, a<strong>de</strong>más<br />

<strong>de</strong> presentar un mínimo riesgo ambiental,<br />

es muy efectivo, consiguiendo que la oruga<br />

<strong>de</strong> la procesionaria muera <strong>por</strong> <strong>de</strong>shidratación.<br />

De hecho, el tratamiento aéreo realizado<br />

se consi<strong>de</strong>ra suficiente en la lucha<br />

contra la procesionaria presente en estas zonas.<br />

20:01 hr.<br />

823,6<br />

04:30 hr.<br />

358,2<br />

20:09 hr.<br />

805,4<br />

05:26 hr.<br />

376,6<br />

El consumo <strong>de</strong> energía eléctrica en Balears durante el periodo reseñado ha sido <strong>de</strong> 103,1 GWh, un 10,0% superior al <strong>de</strong> la semana anterior. FUENTE: RED ELÉCTRICA DE ESPAÑA<br />

20:45 hr.<br />

786,3<br />

04:40 hr.<br />

366,6<br />

19:38 hr.<br />

923,8<br />

LA ALMUDAINA 9-D<br />

UN TALLER<br />

Fotografía <strong>de</strong> naturaleza<br />

en s’Albufera<br />

Des<strong>de</strong> el sábado 11 al domingo 12<br />

tendrá lugar en el Parc Natural <strong>de</strong><br />

s’Albufera la actividad gratuita<br />

Taller <strong>de</strong> fotografia <strong>de</strong> sol a sol.<br />

Será un taller en el que se fotografiará<br />

s’Albufera <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la puesta<br />

<strong>de</strong>l sol hasta la salida <strong>de</strong>l sol al día<br />

siguiente. La actividad irá a cargo<br />

<strong>de</strong> Miquel Àngel Dora, fotógrafo<br />

<strong>de</strong> naturaleza. El punto <strong>de</strong> encuentro<br />

es a las 17,30 en el centro<br />

<strong>de</strong> recepción <strong>de</strong>l parque. Durará<br />

hasta las 9,30 <strong>de</strong>l día siguiente.<br />

Dadas las plazas limitadas, hay<br />

que inscribirse con antelación.<br />

Parc Natural <strong>de</strong> s’Albufera <strong>de</strong><br />

<strong>Mallorca</strong>, ctra Artà-Port d’Alcúdia<br />

(Ma 12 km 26,7 Pont <strong>de</strong>ls Anglesos).<br />

Teléfono 971 89 22 50, <strong>de</strong><br />

lunes a viernes <strong>de</strong> 9,00 a 14,00.<br />

UNA SALIDA<br />

Itinerario <strong>por</strong> Fornalutx,<br />

Biniaraix y Binibassí<br />

El próximo sábado 11 <strong>de</strong> diciembre<br />

tendrá lugar el Itinerari interpretatiu<br />

per Fornalutx, Biniaraix i<br />

Binibassí. Se saldrá <strong>de</strong> Fornalutx<br />

para conocer los llogarets <strong>de</strong> Biniaraix<br />

y Binibassí y el paisaje <strong>de</strong>l<br />

valle <strong>de</strong> Sóller. Será conducido<br />

<strong>por</strong> el equipo <strong>de</strong> educación ambiental<br />

<strong>de</strong>l Paratge. El punto <strong>de</strong><br />

encuentro es el aparcamiento <strong>de</strong><br />

Fornalutx, a las 10,00. La actividad<br />

terminará sobre las 14,00 y es<br />

gratuita. Plazas limitadas, inscribirse<br />

con antelación. Paratge Natural<br />

<strong>de</strong> la Serra <strong>de</strong> Tramuntana,<br />

Centre d’informació ca s’Amitger,<br />

Lluc. Teléfonos 971 517 083<br />

y 971 517 073<br />

GASTRONOMÍA<br />

Taller para elaborar<br />

turrón <strong>de</strong> almendra<br />

El próximo 11, sábado, tendrá lugar<br />

la actividad Feim torró d’ametlla.<br />

Será un taller para elaborar<br />

turrón <strong>de</strong> almendra. Los participantes<br />

conocerán diferentes varieda<strong>de</strong>s<br />

<strong>de</strong> almendra usadas durante<br />

siglos en <strong>Mallorca</strong>. Será a cargo<br />

<strong>de</strong>l equipo <strong>de</strong> educación ambiental<br />

<strong>de</strong>l Parc Natural <strong>de</strong> Mondragó.<br />

El punto <strong>de</strong> encuentro es Can<br />

Crestall, oficinas <strong>de</strong>l Parque en la<br />

la Calle <strong>de</strong> Can Llaneres, 8 <strong>de</strong><br />

Santanyí a las 10,00. Terminará<br />

sobre las 13,00. Actividad gratuita.<br />

Plazas limitadas es necesario<br />

inscribirse con antelación llamando<br />

al teléfono 971 181 022.<br />

04:23 hr.<br />

379,8<br />

20:05 hr.<br />

873,5<br />

03:44 hr.<br />

375,5<br />

20:30 hr.<br />

876,6


10-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

EL INGENUO SEDUCTOR<br />

PACO<br />

TOMÁS<br />

Hay quien, cuando cree que la<br />

vida le sonríe, lo pinta todo<br />

color <strong>de</strong> rosa. A primera vista,<br />

me resulta tan naif que me parece<br />

hasta entrañable. No<br />

quiero pecar <strong>de</strong> déspota, pero<br />

siempre que he pintado la vida<br />

color <strong>de</strong> rosa, el <strong>de</strong>stino, metamorfoseado<br />

en paloma, ha ca-<br />

gado encima. El rosa es un color contradictorio;<br />

me provoca las mismas dosis <strong>de</strong><br />

atracción que <strong>de</strong> rechazo. Es lógico: se<br />

trata <strong>de</strong> un color que nace <strong>de</strong> mezclar<br />

blanco (pureza, virginidad) y rojo (pasión,<br />

<strong>de</strong>seo). Y aunque esa discordancia me estimule,<br />

huyo <strong>de</strong> ella procurando pintar mi<br />

vida <strong>de</strong> otro color. Tarea ardua para un<br />

discrómata como yo, pero ese es otro tema.<br />

Me incordia no tener la posibilidad <strong>de</strong><br />

diferenciar los matices, los <strong>de</strong>talles, que<br />

diferencian un color <strong>de</strong> otro. Especialmente<br />

<strong>por</strong>que si disfrutase <strong>de</strong> esa característica,<br />

ya hubiese encontrado un tono con<br />

el que <strong>de</strong>finir mis días rosas. Algo que<br />

mezclase la inocencia con el pragmatismo,<br />

la imaginación y la realidad. Yo, en<br />

esos casos, voy a empezar a <strong>de</strong>cir que tengo<br />

un día ‘con tonos Caoba’, muy L’Oreal.<br />

No <strong>por</strong>que sepa qué color es el ‘tono<br />

caoba’ sino <strong>por</strong>que lo relaciono con la ve<strong>de</strong>tte<br />

mallorquina Vivian Caoba, una mujer<br />

que mezcla lentejuelas y lentejas, o<br />

sea, que es, a partes iguales, fantasía y<br />

sensatez.<br />

CUÉNTENOS SU VIAJE<br />

Jordania, un viaje que merece la pena<br />

GUILLERMO VELARDE<br />

El viaje a Jordania resultó ser una experiencia<br />

inolvidable. El viaje lo iniciamos en Amman,<br />

la capital <strong>de</strong> Jordania, fue mi primer<br />

contacto con una cultura totalmente diferente<br />

a la mía, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> allí y <strong>de</strong> la mano <strong>de</strong> un buen<br />

guía me a<strong>de</strong>ntré en un país que me hizo sumergirme<br />

en las maravillas <strong>de</strong> una ciudad como<br />

Petra, viví uno <strong>de</strong> los amaneceres mas<br />

bonitos <strong>de</strong> mi vida en el <strong>de</strong>sierto <strong>de</strong> Wadi<br />

Run, me paseé <strong>por</strong> la calzada romana <strong>de</strong> Jerashs,<br />

contemplé el incomparable Mar Muerto,<br />

el oasis <strong>de</strong> Jericó, el río Jordán, los castillos<br />

<strong>de</strong> época <strong>de</strong> los cruzados, las cristalinas<br />

aguas <strong>de</strong>l Mar Rojo en Agaba, los mosaicos<br />

bizantinos <strong>de</strong> Madaba, divisé las fantásticas<br />

vistas <strong>de</strong>l monte Nebo.<br />

DESDE ESTA CIMA JORDANA se ve todo<br />

lo que <strong>de</strong>s<strong>de</strong> niños hemos leído en la Biblia,<br />

don<strong>de</strong> Moisés subió <strong>por</strong> mandato <strong>de</strong> Dios a<br />

contemplar la tierra prometida, estos lugares<br />

son solo parte <strong>de</strong> la riqueza cultural y natural<br />

<strong>de</strong> Jordania. Jordania es un país seguro, tranquilo,<br />

hospitalario <strong>de</strong> fascinante variedad y<br />

<strong>de</strong> hermosos contrastes. Es la tierra <strong>de</strong>l antiguo<br />

testamento y <strong>de</strong>l bautismo <strong>de</strong> Jesús. Sin<br />

duda la joya es Petra, pero lo comentaré en<br />

un artículo aparte.<br />

Al día siguiente <strong>de</strong> nuestra llegada a Ammán,<br />

visitamos la ciudad romana <strong>de</strong> Um<br />

Qays, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la que se divisa el valle <strong>de</strong>l Jordán,<br />

el mar <strong>de</strong> Galilea y la frontera con Israel,<br />

Líbano y Siria. Probamos, <strong>por</strong> primera<br />

vez, la especiada comida árabe. Por la tar<strong>de</strong><br />

fuimos a Jerash, una <strong>de</strong> las ciuda<strong>de</strong>s romanas<br />

mejor conservadas <strong>de</strong>l mundo. El tercer día<br />

fuimos al río Jordán, estuvimos en el lugar<br />

don<strong>de</strong> se bautizó a Jesús y terminamos la ex-<br />

Participe y gane un<br />

viaje al Caribe<br />

Ya les he hablado mucho en este rincón<br />

–no sé si esto lo lee mucha gente o sólo<br />

escribo para mi madre, mi madrina y<br />

cuatro más-, <strong>de</strong> la fiesta ‘¡Qué Maravilla!’,<br />

que organiza cada mes el actor Jorge<br />

Calvo, y que es la cita festiva <strong>de</strong> moda<br />

en la capital. Pues bien, Vivian Caoba es<br />

la artista resi<strong>de</strong>nte <strong>de</strong> esa fiesta. Las colaboraciones<br />

van cambiando <strong>de</strong> una edición<br />

a otra pero las únicas estrellas estables son<br />

Vivian y Omeoprazol (personaje interpretado<br />

<strong>por</strong> el actor, también mallorquín, José<br />

Martret). En el último ‘¡Qué Maravilla!’,<br />

que en esta ocasión tenía el subtítulo<br />

<strong>de</strong> ‘una fiesta para señoras separadas y<br />

que no están bien’, la Caoba brilló con luz<br />

propia. Se fotografió con el libro <strong>de</strong>l escritor<br />

y guionista Juan Flahn, De Gabriel a<br />

Jueves, una novela que ya tiene su propio<br />

Club <strong>de</strong> la Lectura en Facebook, don<strong>de</strong><br />

todos –amigos, conocidos o simplemente<br />

lectores- se retratan leyendo el libro. Des<strong>de</strong><br />

el director <strong>de</strong> cine Félix Sabroso a Boris<br />

Izaguirre, pasando <strong>por</strong> la actriz Loles<br />

León, el diseñador Lorenzo Caprile e,<br />

incluso, yo mismo (qué osadía incluirme<br />

en esta lista <strong>de</strong> nombres pero…como el<br />

artículo es mío…), tenemos nuestra foto<br />

leyendo el libro <strong>de</strong> Juan. Des<strong>de</strong> el pasado<br />

domingo, también está Vivian.<br />

Ella tiene la misión, en la fiesta, <strong>de</strong><br />

Jordania cuenta con vestigios romanos <strong>de</strong> gran im<strong>por</strong>tancia. FOTOS: G. VELARDE<br />

para dos personas<br />

Tono Caoba<br />

cursión bañándonos en el mar Muerto, el<br />

punto más bajo <strong>de</strong> la Tierra y con una alta salinidad<br />

que impi<strong>de</strong> que te hundas.<br />

La cuarta etapa fue a Petra, la maravillosa.<br />

El siguiente día acabamos cautivados <strong>por</strong> el<br />

<strong>de</strong>sierto <strong>de</strong> Wadi Rum, conocido como el <strong>de</strong>sierto<br />

<strong>de</strong> Lawrence <strong>de</strong> Arabia; un jefe <strong>de</strong> una tribu<br />

nos obsequió con un té en una <strong>de</strong> <strong>sus</strong> jaimas.<br />

La visita concluyó con un recorrido en jeep y<br />

camello <strong>por</strong> las dunas. La siguiente visita fue<br />

Agaba, que tiene dos gran<strong>de</strong>s alicientes. Las<br />

Cómo participar<br />

cantar una canción <strong>de</strong> Ana Belén. Ha cantado<br />

Agapimú, El Hombre <strong>de</strong>l Piano y<br />

Des<strong>de</strong> mi libertad, tema con el que acabó<br />

<strong>de</strong>snuda en el escenario, cual Venus <strong>de</strong><br />

Botticelli, ante una tremenda ovación <strong>de</strong>l<br />

público. En esta ocasión, Vivian interpretó<br />

Lía, en una adaptación que, <strong>de</strong> repente,<br />

se convertía en un tema mucho más rockero<br />

que el original y don<strong>de</strong> se <strong>de</strong>spojaba<br />

<strong>de</strong> su falda larga, transformando el vestido<br />

<strong>de</strong> noche con el que salió al escenario<br />

en una especie <strong>de</strong> maiot <strong>de</strong> súperheroína<br />

vintage. Toda esta explicación no tendría<br />

mayor im<strong>por</strong>tancia si no fuera <strong>por</strong>que, esta<br />

vez, entre el público, a mi lado, estaba<br />

la actriz Marina San José, hija <strong>de</strong> Ana<br />

Belén y <strong>de</strong>l cantautor Víctor Manuel.<br />

Cuando Vivian empezó a <strong>de</strong>shacer el ‘nudo<br />

<strong>de</strong> dos lazos’ <strong>de</strong> la canción, Marina,<br />

muerta <strong>de</strong> risa, buscó el móvil en su bolso<br />

y comenzó a grabar la actuación. No fue<br />

lo único que registró esa noche su iPhone.<br />

Cuando Vivian regresó al escenario para<br />

interpretar, junto a Isaía’s (Jorge Calvo),<br />

el tema La Puerta <strong>de</strong> Alcalá, Marina volvió<br />

a grabarlo todo. “Mañana pienso enseñárselo<br />

a mi madre”, me dijo, entre risas.<br />

Por supuesto, Vivian se enteró.<br />

Superados los nervios iniciales, nuestra<br />

ve<strong>de</strong>tte se hizo una foto con Marina –<br />

“te la paso para el diario si pones, como<br />

tiendas,(todo es mucho mas barato) y el Mar<br />

Rojo, lleno <strong>de</strong> corales y peces <strong>de</strong> todos los colores.<br />

Por último regresamos a Amman, la<br />

puesta <strong>de</strong> sol es quizás el mejor momento para<br />

disfrutar <strong>de</strong> Amman, cuando los blancos edificios<br />

<strong>de</strong> la ciudad parecen brillar a la caída <strong>de</strong> la<br />

tar<strong>de</strong>, visite el Teatro Romano más gran<strong>de</strong> <strong>de</strong><br />

todo Oriente, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> arriba hay unas vista impresionante<br />

y se ve pue<strong>de</strong> ver gran parte <strong>de</strong> la<br />

ciudad. Pero, lo mejor <strong>de</strong> esta ciudad resi<strong>de</strong> en<br />

la hospitalidad <strong>de</strong> <strong>sus</strong> gentes.<br />

POR CARTA: Enviando una fotografía <strong>de</strong>l viaje y un texto <strong>de</strong> medio folio a:<br />

<strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>. Puerto Rico, 15 Palma 07007.<br />

POR EMAIL A: laalmudaina.diario<strong>de</strong>mallorca@epi.es y <strong>de</strong>s<strong>de</strong> la página<br />

web: www.diario<strong>de</strong>mallorca.es<br />

pie <strong>de</strong> foto, ‘Marina San José y su madre<br />

putativa’”, me dijo Vivian–, y le suplicó<br />

que no se lo mostrara a su madre –“<strong>por</strong> su<br />

bien, <strong>por</strong> tu bien y <strong>por</strong> mi bien”-, aunque<br />

al final, asumiendo que ese vi<strong>de</strong>o se iba a<br />

reproducir varias veces, apuntó que su interpretación<br />

estaba hecha con todo el cariño.<br />

Aquello fue puro ‘tono Caoba’.<br />

También aprovechó el micrófono para<br />

arremeter contra aquellos que, tras una <strong>de</strong><br />

<strong>sus</strong> actuaciones, en la que interpretó una<br />

versión reducidísima <strong>de</strong>l Cant <strong>de</strong> la Sibil·la,<br />

se quejaron <strong>por</strong> lo aburrido <strong>de</strong> la actuación,<br />

sin compren<strong>de</strong>r <strong>por</strong> qué se permitía<br />

una actuación tan larga, tan anacrónica<br />

y, encima, en mallorquín medieval. Y ella<br />

recordó que ese canto fue proclamado <strong>por</strong><br />

la Unesco, hace unas semanas, Patrimonio<br />

Inmaterial <strong>de</strong> la Humanidad y <strong>de</strong>finió,<br />

a las que se quejaron entonces, como<br />

“tontas e incultas”. Otro tono Caoba.<br />

“Ha venido un chico y me ha dicho<br />

que tengo una voz especial”, me contó Vivian,<br />

al final <strong>de</strong> la fiesta. “Mujer, especial<br />

es”, le dije. Llegar al ‘tono Caoba’ no es<br />

nada fácil. Al parecer, el muchacho, un<br />

adolescente argentino, le había afirmado<br />

que todos los que actuaron esa noche le<br />

habían dado el valor suficiente para salir<br />

<strong>de</strong>l armario, el miércoles siguiente, <strong>de</strong>lante<br />

<strong>de</strong> su familia. ¿Qué <strong>por</strong> qué justo el<br />

miércoles? Eso no lo sabemos. Hay razones<br />

que se escapan al mismísimo ‘tono<br />

Caoba’.<br />

ESCAPADAS<br />

OPEN NEWS<br />

Tres noches en el mejor<br />

hotel <strong>de</strong> Portugal<br />

En la antigua y señorial Lisboa,<br />

se encuentra el Pestana Palace,<br />

elegido mejor hotel <strong>de</strong> Portugal,<br />

un palacio <strong>de</strong>l siglo XIX situado<br />

en la mejor área resi<strong>de</strong>ncial <strong>de</strong> la<br />

ciudad sobre el Tajo. El Pestana<br />

Palace es miembro <strong>de</strong> los The<br />

Leading Hotels of the World y<br />

<strong>sus</strong> jardines están clasificados<br />

como Monumento Nacional. Su<br />

propuesta incluye 3 o 4 noches<br />

en habitación doble, <strong>de</strong>sayuno<br />

buffet y acceso gratuito al Health<br />

Club, entre otros extras. El precio<br />

es <strong>de</strong>s<strong>de</strong> 180 euros <strong>por</strong> habitación/noche.<br />

El balneario <strong>de</strong> Leana<br />

cumple 150 años<br />

Tras haber utilizado <strong>sus</strong> aguas termales<br />

romanos y árabes, en 1860,<br />

Juan Cascales Font adquirió el pequeño<br />

balneario situado en Fortuna,<br />

Murcia, para transformarlo en<br />

una magnífica estación termal.<br />

Hoy sigue siendo propiedad <strong>de</strong> la<br />

misma familia y es uno <strong>de</strong> los más<br />

completos y atractivos <strong>de</strong> España.<br />

Hasta el 14 <strong>de</strong> abril <strong>de</strong> 2011, su<br />

Oferta Escapada 150 años incluye<br />

alojamiento dos noches en media<br />

pensión, un masaje <strong>de</strong> aromaterapia,<br />

acceso al circuito termal con<br />

su novedosa piscina <strong>de</strong> leche hidratante,<br />

entre otros, <strong>por</strong> 100 euros<br />

<strong>por</strong> persona.<br />

Con la colaboración <strong>de</strong>:<br />

Premios en Diciembre y Junio


Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

GASTRONOMÍA<br />

No confundir los buñuelos con las tempuras<br />

El romero,<br />

condimento y<br />

medicina<br />

ANTONI TU-<br />

GORES<br />

CAIUS APICIUS<br />

A estas alturas, cuando mucha gente conoce<br />

más la omnipresente cocina japonesa que las<br />

especialida<strong>de</strong>s culinarias <strong>de</strong>l pueblo <strong>de</strong> al lado,<br />

será raro que alguien no sepa qué es la<br />

tempura; está muy bien, <strong>por</strong>que nada que sea<br />

cultura, también en gastronomía, estorba. El<br />

saber, <strong>de</strong>cían nuestros abuelos, no ocupa lugar...<br />

aunque cuando echo un vistazo a los<br />

anaqueles <strong>de</strong> mi biblioteca constato que sí,<br />

que ocupa muchísimo sitio.<br />

El éxito <strong>de</strong> <strong>de</strong>terminadas especialida<strong>de</strong>s<br />

niponas en la cocina occi<strong>de</strong>ntal, entre ellas,<br />

<strong>por</strong> supuesto, la tempura, hace que mucha<br />

gente haya pasado <strong>de</strong> la teoría a la práctica.<br />

También es bueno: hay que ampliar el repertorio,<br />

y la tempura es una forma <strong>de</strong>liciosa <strong>de</strong> comer<br />

verduras, mariscos y pescados.<br />

En general, la tempura le gusta a todo el<br />

mundo, incluidos esos ciudadanos bajitos <strong>de</strong><br />

paladar complicadísimo que son los niños,<br />

que adoran sistemáticamente las cosas fritas.<br />

El problema viene <strong>de</strong> la libre interpretación<br />

<strong>de</strong> la receta, que hace que se nos venda<br />

como tempura lo que no pasa <strong>de</strong> ser un buñuelo.<br />

Para mí, una <strong>de</strong> las virtu<strong>de</strong>s más apreciables<br />

<strong>de</strong> la tempura es su sutileza: la capa exterior,<br />

la que la recubre, ha <strong>de</strong> <strong>de</strong>jar entrever el<br />

interior, sin ocultarlo jamás, limitándose a velarlo.<br />

Un plato <strong>de</strong> tempura <strong>de</strong> varias verduras<br />

<strong>de</strong>be ser un espectáculo para la vista, ya que el<br />

tenue rebozado <strong>de</strong>be <strong>de</strong>jar percibir los colores<br />

<strong>de</strong> esas verduras. Vamos, que el koromo, que<br />

es como se llama la pasta <strong>de</strong> la tempura, <strong>por</strong><br />

muy japonés que sea, ha <strong>de</strong> ser mucho más<br />

parecido a un velo <strong>de</strong> tul que a un quimono,<br />

GASTRONOMÍA<br />

Una <strong>de</strong> las plantas que <strong>de</strong>finen el<br />

hábitat <strong>de</strong>l Mediterráneo es el romero.<br />

Aunque también se halla<br />

en puntos <strong>de</strong> Sudamérica y <strong>de</strong><br />

Asia, este arbusto <strong>de</strong> olor intenso<br />

se concentra básicamente en el<br />

sur <strong>de</strong> Europa y el norte <strong>de</strong> África.<br />

Su utilización como remedio<br />

a muchas dolencias humanas viene <strong>de</strong> antiguo,<br />

al igual que su a<strong>por</strong>tación a la gastronomía<br />

<strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong> y la <strong>de</strong> todas las zonas don<strong>de</strong><br />

se produce <strong>de</strong> forma espontánea. Según el<br />

refrán “<strong>de</strong> las virtu<strong>de</strong>s <strong>de</strong>l romero se pue<strong>de</strong><br />

escribir un libro entero”. Al ser una planta rica<br />

en principios activos <strong>sus</strong> aplicaciones en<br />

medicina popular han sido siempre muchas y<br />

variadas, tanto perfumando aceite para úlceras,<br />

dolores lumbares o reumáticos, como en<br />

infusión; en este caso tiene propieda<strong>de</strong>s contra<br />

la tos, es tónico y aperitivo y beneficioso<br />

en enfermeda<strong>de</strong>s <strong>de</strong> circulación y riñón. Se le<br />

ha consi<strong>de</strong>rado un remedio contra la alopecia.<br />

Se le consi<strong>de</strong>ra uno <strong>de</strong> los remedios naturales<br />

contra el cáncer. En <strong>Mallorca</strong>, su fama<br />

curativa era tanta, que durante los meses que<br />

duró la gripe mortal <strong>de</strong> 1918, en muchas calles<br />

se realizaron hogueras <strong>de</strong> romero, atribuyéndole<br />

al humo efectos beneficiosos sobre<br />

aquella epi<strong>de</strong>mia que en pocas semanas se<br />

llevó a centenares <strong>de</strong> isleños. Su uso en gastronomía<br />

suele unirse a carnes como el cerdo,<br />

la ternera, el cor<strong>de</strong>ro o el conejo. Mejor fresco<br />

que seco, la presencia <strong>de</strong>l romero en la elaboración<br />

<strong>de</strong> cualquier plato no pue<strong>de</strong> ser excesiva<br />

<strong>por</strong>que su sabor es muy intenso y dominante.<br />

El plato japonés es el resultado <strong>de</strong> la<br />

modificación <strong>de</strong> los buñuelos llevados a Oriente<br />

<strong>por</strong> misioneros <strong>por</strong>tugueses<br />

prenda que no <strong>de</strong>svela nada y más bien lo tapa<br />

todo. Pero resulta que va uno a comer a un restaurante<br />

–<strong>de</strong>scartemos los japoneses, aunque<br />

hay <strong>de</strong> todo– y pi<strong>de</strong> esa tempura <strong>de</strong> marisco<br />

que hay en carta... para ver cómo le ponen <strong>de</strong>lante<br />

un plato <strong>de</strong> buñuelos <strong>de</strong> marisco, en los<br />

que lo único que se ve es el rebozado; un buñuelo<br />

doradito es agradable a la vista, pero no<br />

es una tempura. Lo que pasa es que, <strong>de</strong> alguna<br />

manera, la tempura ha vuelto a <strong>sus</strong> orígenes. Y<br />

en <strong>sus</strong> orígenes era... un buñuelo.<br />

La tempura es, en efecto, plato <strong>de</strong> ida y<br />

vuelta. Fueron los misioneros <strong>por</strong>tugueses llegados<br />

a Japón <strong>de</strong> la mano <strong>de</strong>l navarro Francisco<br />

Javier quienes introdujeron esta fritura en<br />

el país <strong>de</strong>l sol naciente. Su carácter cuaresmal,<br />

ya que su contenido no rompía las rígidas normas<br />

que la iglesia <strong>de</strong> la época dictaba para la<br />

comida <strong>de</strong> ese período <strong>de</strong> penitencia, está dado<br />

<strong>por</strong> la ausencia <strong>de</strong> carne: la tempura consta<br />

<strong>de</strong> verduras, mariscos o pescados, y todo ello<br />

se podía comer en Cuaresma –la propia palabra<br />

parece <strong>de</strong>rivar <strong>de</strong> la expresión ad tem<strong>por</strong>a<br />

Cuaresmae– y los viernes y otros días <strong>de</strong> vigilia,<br />

que había muchos.<br />

Por supuesto, como ocurre en tantos platos<br />

populares, <strong>de</strong> lo que se trataba con esta fritura<br />

abuñolada era <strong>de</strong> “estirar” el ingrediente principal,<br />

más caro que los <strong>de</strong> la “gabardina”; en-<br />

Lluïsa Garau aprendió este plato <strong>de</strong> su abuela paterna.<br />

RECETA<br />

Cor<strong>de</strong>ro perfumado al romero, al horno<br />

La presente receta, recogida en Cap<strong>de</strong>pera hace<br />

ocho años, es una muestra <strong>de</strong> la correcta y justa utilización<br />

<strong>de</strong>l romero en nuestra cocina. Quien nos la<br />

cedió gentilmente fue Lluïsa Garau Adán (Cap<strong>de</strong>pera,<br />

1979) quien aseguraba que su abuela paterna<br />

(Antònia Pascual Alzamora) le había transmitido<br />

tanto este plato como el gusto <strong>por</strong> la cocina autóctona.<br />

Su realización es sumamente sencilla.<br />

· Ingredientes:<br />

Cor<strong>de</strong>ro (preferiblemente tierno), romero, aceite <strong>de</strong><br />

oliva, vino tinto, ajos, limón, sal y pimienta.<br />

· Preparación:<br />

■ 1. Un día antes dividiremos el cor<strong>de</strong>ro en trozos<br />

regulares <strong>de</strong> ración y lo pondremos a continuación<br />

en adobo.<br />

Se fríe en aceite caliente y con palillos. FOTO: INGIMAGE<br />

tonces, como suce<strong>de</strong> en la mayoría <strong>de</strong> los buñuelos,<br />

el continente tenía más volumen que el<br />

contenido.<br />

En Japón, el plato acabó <strong>por</strong> refinarse y<br />

ganar en vista, que ya sabemos que es algo<br />

muy im<strong>por</strong>tante en la cocina nipona: <strong>de</strong> ahí<br />

ese aspecto <strong>de</strong> simple y sugerente velo que tie-<br />

■ 2. Habremos elaborado el adobo a base <strong>de</strong> media<br />

botella <strong>de</strong> vino tinto, aceite <strong>de</strong> oliva, abundantes<br />

ajos chafados o picados, zumo <strong>de</strong> limón, sal y pimienta.<br />

■ 3. Al estar el cor<strong>de</strong>ro en adobo repartiremos unas<br />

hojas <strong>de</strong> romero <strong>por</strong> encima.<br />

■ 4. Al día siguiente, colocaremos el cor<strong>de</strong>ro en<br />

una ban<strong>de</strong>ja para horno, junto con todo el adobo y<br />

lo introduciremos en el horno a fuego vivo.<br />

■ 5. De vez en cuando daremos la vuelta a la carne<br />

para que vaya tomando el aroma <strong>de</strong>l adobo y, particularmente,<br />

<strong>de</strong>l romero. Y <strong>de</strong> esta manera hasta que<br />

la carne esté en su punto <strong>de</strong> cocción.<br />

■ 6. Lluïsa suele servir el cor<strong>de</strong>ro acompañado <strong>de</strong><br />

ensalada ver<strong>de</strong>, o con unas patatas fritas o bien con<br />

verduritas hervidas. Mejor, todavía, con un poco <strong>de</strong><br />

cada.<br />

ne una tempura bien hecha. Pero al volver <strong>por</strong><br />

estos lares, la tempura ha recordado que en su<br />

día fue un simple buñuelo... y se ha abuñolado.<br />

Que<strong>de</strong> claro que no tenemos nada contra<br />

los buñuelos, a condición <strong>de</strong> que su masa no<br />

llegue al comensal casi cruda-, pero un buñuelo<br />

es lo que es, y una tempura es otra cosa,<br />

aunque parta <strong>de</strong> la misma i<strong>de</strong>a. De modo que<br />

muchos cocineros se han quedado con la letra,<br />

pero no con la música... y la interpretan a su<br />

manera. Recuer<strong>de</strong>n: los ingredientes rebozados<br />

han <strong>de</strong> cortarse <strong>de</strong> tamaño <strong>de</strong> bocado. En<br />

cuanto a la pasta o koromo, hay muchas recetas,<br />

pero lo más práctico es comprar harina especial<br />

para tempura y trabajarla con agua<br />

muy, muy fría, siguiendo las instrucciones <strong>de</strong>l<br />

fabricante. Ha <strong>de</strong> quedar con una textura parecida<br />

a la <strong>de</strong> una natilla clásica. Luego no hay<br />

más que ir sumergiendo, a po<strong>de</strong>r ser con palillos,<br />

cada bocado en la pasta y, <strong>de</strong> ahí, a la sartén,<br />

con aceite bien caliente. En cuanto tomen<br />

ese color tan apetitoso, a escurrir sobre papel<br />

absorbente. Y sin más dilaciones, a la mesa.<br />

Ah: no se líen con los palillos: coman la<br />

tempura con los <strong>de</strong>dos. Lo suyo es mojarla en<br />

una salsa <strong>de</strong> soja “alegrada” con un poco <strong>de</strong><br />

wasabi, pero no es obligatorio. Le va una buena<br />

cerveza, <strong>por</strong> supuesto, pero también un<br />

blanco fresco: un go<strong>de</strong>llo <strong>de</strong> Val<strong>de</strong>orras será<br />

perfecto. Pero no me negarán que no <strong>de</strong>ja <strong>de</strong><br />

ser curioso que, medio milenio <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> haber<br />

salido <strong>de</strong> la Península para irse al otro lado<br />

<strong>de</strong>l planeta, la tempura, en su retorno, haya tirado<br />

<strong>de</strong> memoria, reconocido su cuna y...<br />

vuelto a ser un buñuelo. Procuren que su tempura<br />

no olvi<strong>de</strong> lo que aprendió en el Japón:<br />

es... otra cosa.<br />

Soma 2008,<br />

blanco <strong>de</strong><br />

Viognier<br />

GUILLERMO<br />

SOLER<br />

En ocasiones, en los vinos, el toque<br />

femenino a<strong>por</strong>ta a los sentidos<br />

sensaciones más <strong>de</strong>licadas y<br />

audaces. Y más cuando la apuesta<br />

gira alre<strong>de</strong>dor <strong>de</strong> la variedad<br />

Viognier, la reina <strong>de</strong> las viñas <strong>de</strong>l<br />

Ródano. Toda una aventura, ya<br />

que esta uva es compleja. Un ries-<br />

go que Sioneta Oliver asumió, aunque lo compartió<br />

con Bo<strong>de</strong>gas Ribas (Consell), a cuya saga<br />

familiar pertenece. Una aventura que se<br />

plasmó en el Soma 2008. La uva proce<strong>de</strong> <strong>de</strong><br />

una parcela <strong>de</strong> Viognier, situada en Consell,<br />

propiedad <strong>de</strong> Sioneta. Tras fermentar el<br />

mosto a temperatura muy baja, durante<br />

dos meses, la mitad <strong>de</strong>l vino conseguido<br />

inició la crianza en barricas nuevas.<br />

Seis meses <strong>de</strong>spués, se ensamblaron<br />

ambas partidas. El tono<br />

dorado emerge en este vino,<br />

si bien no faltan ribetes<br />

amarillos verdosos.<br />

En nariz tiene complejidad,<br />

con notas<br />

florales y <strong>de</strong> campo.<br />

Emite frescura<br />

y elegancia<br />

en boca, con<br />

Requiere recetassibaritas,<br />

como ostras<br />

al graten, bogavante<br />

a la<br />

Termidor o pescados<br />

al horno. I<strong>de</strong>al para<br />

quesos cremosos.<br />

LA ALMUDAINA 11-D<br />

sabroso final.


12-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

VIVIR HOY<br />

El Govern ha invertido<br />

en esta legislatura<br />

más <strong>de</strong> 95 millones <strong>de</strong><br />

euros en medidas directas<br />

para luchar contra el<br />

cambio climático<br />

causado <strong>por</strong> el hombre<br />

Las Islas Baleares ya hace años que a<strong>por</strong>tan<br />

su granito <strong>de</strong> arena a la lucha contra el<br />

cambio climático causado <strong>por</strong> la acción humana.<br />

Primero, con la Estrategia Balear<br />

contra el Cambio Climático (2005), y durante<br />

esta legislatura con el Plan <strong>de</strong> Acción<br />

<strong>de</strong> aplicación hasta el 2012 y con la creación<br />

<strong>de</strong> la comisión inter<strong>de</strong>partamental que<br />

presi<strong>de</strong> el conseller <strong>de</strong> Presi<strong>de</strong>ncia.<br />

DE MOMENTOLOSRESULTADOSQUE<br />

se han conseguido son positivos, puesto<br />

que se ha logrado reducir los niveles <strong>de</strong><br />

emisión <strong>de</strong> dióxido <strong>de</strong> carbono a la atmósfera<br />

(CO2) un 12,4%, lo que significa pasar<br />

<strong>de</strong> 10,9 millones <strong>de</strong> toneladas a 9,6.<br />

LAS ESPECTATIVAS DE CARA A E L<br />

AÑO que viene son seguir bajando, al menos<br />

un 5% más, cuando las centrales eléctricas<br />

<strong>de</strong> cas Tresorer y Son Reus funcionen<br />

plenamente con gas natural.<br />

LA LUCHA CONTRA EL CAMBIO climático<br />

es una tarea transversal que afecta a<br />

numerosos sectores y a todas las administraciones.<br />

Los pequeños gestos cotidianos,<br />

como separar la basura para su reciclaje o<br />

utilizar bombillas <strong>de</strong> bajo consumo, se<br />

unen a las gran<strong>de</strong>s <strong>de</strong>cisiones que pueda<br />

tomar la administración.<br />

POR ESTA RAZÓN, invertir en la lucha<br />

contra el cambio climático también es invertir<br />

en la creación <strong>de</strong> empleo, en la economía<br />

productiva y, en <strong>de</strong>finitiva, en un futuro<br />

con garantías para todos.<br />

CON ESTE OBJETIVO, el Govern <strong>de</strong> les<br />

Illes Balears ha invertido en esta legislatura<br />

95 millones <strong>de</strong> euros en la lucha contra<br />

el cambio climático; una cifra que se eleva<br />

hasta los 1.300 millones <strong>de</strong> euros si se tienen<br />

en cuenta los gran<strong>de</strong>s proyectos que<br />

contribuyen a conseguir unas islas más<br />

sostenibles.<br />

ALGUNO DE ESTOS GRANDES proyectos<br />

son el Plan Hidrológico, el proyecte <strong>de</strong><br />

tranvía, la prolongación y la electrificación<br />

<strong>de</strong> la red <strong>de</strong> tren, los programas <strong>de</strong> lucha<br />

contra los incendios forestales y la repoblación<br />

<strong>de</strong> extensas zonas con árboles y plantas<br />

autóctonas.<br />

EN LÍNEAS GENERALES todas las medidas<br />

que se llevan a cabo van dirigidas a<br />

crear una consciencia social sobre la problemática<br />

<strong>de</strong>l cambio climático, la reducción<br />

<strong>de</strong>l consumo energético, la eficiencia<br />

energética y la reducción <strong>de</strong> emisiones.<br />

TODAS LAS ACTUACIONES que se llevan<br />

a cabo <strong>de</strong>s<strong>de</strong> el Goven y las que están<br />

previstas, están recogidas en el Plan <strong>de</strong> Acción<br />

para la Lucha contra el Cambio Climático<br />

(2008-2012) que implica a todos<br />

los <strong>de</strong>partamentos <strong>de</strong>l Govern Balear y que<br />

Balears reduce su nivel <strong>de</strong> Co2<br />

D. P.<br />

Actividad escolar sobre cambio climático para concienciar a los jóvenes <strong>de</strong> la isla. FOTO: CAIB<br />

El cambio climático nos afecta a todos, <strong>por</strong> ello se intenta concienciar a la sociedad. FOTO: S. B<br />

impulsa la conselleria <strong>de</strong> Medi Ambient i<br />

Mobilitat.<br />

AHORA, EN EL ECUADOR DE SU su ejecución,<br />

se ha consi<strong>de</strong>rado o<strong>por</strong>tuno revisarlo<br />

para reforzar los compromisos adquiri-<br />

dos a nivel local y regional, sobre todo,<br />

<strong>de</strong>spués <strong>de</strong> que la Cumbre <strong>de</strong> Copenhague<br />

sobre cambio climático, celebrada a finales<br />

<strong>de</strong>l año pasado, no consiguiera un acuerdo<br />

jurídicamente vinculante para los estados<br />

en la reducción <strong>de</strong> las emisiones <strong>de</strong> gases<br />

Cae el CO2<br />

■ Las emisiones <strong>de</strong> CO2 en Baleares se<br />

redujeron el año pasado un 12,4% respecto<br />

al 2008, pasando <strong>de</strong> 10,9 a 9,6<br />

millones <strong>de</strong> toneladas.<br />

A<strong>de</strong>más está prevista una nueva reducción<br />

<strong>de</strong>l 5% para el año 2011 cuando<br />

las centrales eléctricas <strong>de</strong> cas Tresorer<br />

y Son Reus funcionen plenamente<br />

utilizando gas natural.<br />

■ Invertir en la lucha contra el cambio<br />

climático también es invertir en la creación<br />

<strong>de</strong> empleo, en la economía productiva<br />

y, en <strong>de</strong>finitiva, se trata <strong>de</strong> invertir<br />

en un futuro con garantías para<br />

todos.<br />

■ El compromiso <strong>de</strong> España para el<br />

año 2020 es reducir las emisiones un<br />

20% y aumentar un 20% las energías<br />

renovables.<br />

<strong>de</strong> efecto inverna<strong>de</strong>ro.<br />

A PESAR DE ESO, el compromiso <strong>de</strong> España<br />

para 2020 es reducir las emisiones un<br />

20% y aumentar un 20% las energías renovables.


Domingo, 5 <strong>de</strong> Diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

VIVIR HOY<br />

El Plan <strong>de</strong> Acción para la Lucha contra el<br />

Cambio Climático fue aprobado <strong>por</strong> el<br />

Consell <strong>de</strong> Govern el 1 <strong>de</strong> agosto <strong>de</strong><br />

2008 y tiene vigencia hasta 2012. Su objetivo<br />

principal es reducir las emisiones<br />

<strong>de</strong> CO2 en las Islas Baleares. Para conseguirlo<br />

se fijaron 85 actuaciones, estructuradas<br />

en siete líneas sectoriales:<br />

institucional, resi<strong>de</strong>ncial, servicios,<br />

trans<strong>por</strong>te, industrial, agricultura y medio<br />

natural, a<strong>de</strong>más <strong>de</strong> actuaciones transversales.<br />

Cada conselleria <strong>de</strong>l Govern Balear, y<br />

en algunos casos también los ayuntamientos<br />

y los consells insulares, impulsan<br />

las actuaciones en función <strong>de</strong> su<br />

competencia.<br />

A finales <strong>de</strong>l año 2009 se realizó el seguimiento<br />

<strong>de</strong>l Plan <strong>de</strong> Acción para la Lucha<br />

contra el Cambio Climático para incor<strong>por</strong>ar<br />

nuevas medidas, reforzar los<br />

compromisos y mejorar la coordinación<br />

entre todos los implicados, y ahora esta<br />

revisión se somete a la participación <strong>de</strong><br />

la gente con el objetivo <strong>de</strong> mejorarla y<br />

conseguir la implicación <strong>de</strong> toda la sociedad<br />

balear.<br />

La evaluación intermedia <strong>de</strong>l Plan <strong>de</strong><br />

Acción para la Lucha contra el Cambio<br />

Climático señala una buena implantación<br />

<strong>de</strong> las medidas contempladas, con un<br />

80% <strong>de</strong> las mismas iniciadas y la mitad<br />

en su fase final.<br />

El Govern ha aprovechado la revisión<br />

<strong>de</strong>l Plan <strong>de</strong> Acción para la Lucha contra<br />

el Cambio Climático para incor<strong>por</strong>ar medidas<br />

que no se contemplaban inicialmente<br />

como la “compra pública ver<strong>de</strong>”,<br />

es <strong>de</strong>cir, todas las adquisiciones <strong>de</strong> la administración<br />

se realizarán con productos<br />

y criterios <strong>de</strong> sostenibilidad; la compensación<br />

<strong>de</strong> emisiones a través <strong>de</strong> proyec-<br />

LA ALMUDAINA 13-D<br />

El Plan <strong>de</strong> Acción para la Lucha contra el Cambio<br />

Climático tiene como objetivo reducir el CO2<br />

Para reducir el CO2 en<br />

Balears se fijan 85<br />

actuaciones entre las que<br />

<strong>de</strong>stacan las relacionadas<br />

con el trans<strong>por</strong>te, la<br />

industria, la agricultura<br />

y el medio natural<br />

D. P.<br />

Gabriel Vicens observa una <strong>de</strong> las actuaciones para reducir las emisiones <strong>de</strong> CO2 en Balears. FOTOS: CAIB<br />

Se somete a la participación ciudadana<br />

■ Los ciudadanos tenemos mucho que <strong>de</strong>cir en la lucha contra el cambio climático,<br />

tanto en lo que está en nuestras manos como en la responsabilidad que tiene la Administración<br />

Pública. Por eso, la dirección general <strong>de</strong> Cambio Climático y Educación<br />

Ambiental, como organismo impulsor y coordinador <strong>de</strong>l Plan <strong>de</strong> Acción para la Lucha<br />

contra el Cambio Climático somete a la participación <strong>de</strong> la ciudadanía la revisión <strong>de</strong>l<br />

Plan, aprobada en Consell <strong>de</strong> Govern el pasado 27 <strong>de</strong> noviembre, a través <strong>de</strong> varias vías.<br />

■ Las vías para la participación ciudadana son varias. Mediante la página web <strong>de</strong>l Govern<br />

(http://www.illesbalears.cat); otro medio es la página <strong>de</strong>l Punt d’Informació Ambiental<br />

(PIA) en Facebook y también a través <strong>de</strong>l correo electrónico mailto:pia.caib@gmail.com.<br />

■ A<strong>de</strong>más, se están organizando reuniones presenciales como la que tuvo lugar en<br />

Manacor el pasado día 1 <strong>de</strong> diciembre. La próxima es el día 17 <strong>de</strong> diciembre a las 19<br />

horas en el claustro <strong>de</strong> Sant Domingo <strong>de</strong> Inca.<br />

> Tota la informació sobre el<br />

trans<strong>por</strong>t en només un clic a<br />

tib.illesbalears.cat<br />

Hi trobareu horaris <strong>de</strong> tren, autobusos i metro. També tot allò<br />

que voleu saber sobre la targeta intermodal, gratuïta i amb<br />

im<strong>por</strong>tants <strong>de</strong>scomptes.<br />

Teniu tota la informació <strong>de</strong>ls nostres serveis al telèfon d’ informació<br />

d’atenció al públic 971 17 77 77<br />

> Ara, més aprop teu.<br />

E<br />

N LA REVISIÓN DEL PLAN<br />

EL GOVERN HA INCORPORADO<br />

MEDIDAS COMO LA “COMPRA<br />

PÚBLICA VERDE”<br />

tos <strong>de</strong> cooperación al <strong>de</strong>sarrollo, la redacción<br />

<strong>de</strong> una Ley <strong>de</strong> residuo y envases,<br />

o la elaboración <strong>de</strong> una “contabilidad <strong>de</strong><br />

carbono” <strong>de</strong> las cuentas públicas y las estadísticas<br />

<strong>de</strong> la Comunidad Autónoma<br />

con la finalidad <strong>de</strong> fijar objetivos cuantificables<br />

<strong>de</strong> reducción que hagan efectivos<br />

los compromisos adquiridos.<br />

Balears estará representada en la Conferencia<br />

<strong>de</strong> la convención marco <strong>de</strong> las<br />

Naciones Unidas sobre el Cambio Climático<br />

que se celebra a Cancún este<br />

mes.<br />

Sempre<br />

endavant


14-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

AUTODEFINIDO<br />

TRASLA-<br />

DARÁ AL-<br />

GO HASTA<br />

AQUÍ<br />

PERINOLA<br />

REMATADA<br />

EN DIEN-<br />

TES ASE-<br />

RRADOS<br />

TUFO<br />

COJA POR<br />

LESIÓN DE<br />

LA CADERA<br />

DESVEN-<br />

TAJA<br />

COBALTO<br />

TÉRMINO<br />

O REMATE<br />

DE ALGO<br />

DIEZ VECES<br />

CIENTO<br />

SOLDADO<br />

RUSO<br />

AMANTE<br />

MASCULI-<br />

NO JOVEN<br />

ÓRGANO<br />

DE LA<br />

AUDICIÓN<br />

AFECCIÓN<br />

GENERAL<br />

ARTÍCULO<br />

FEMENINO<br />

DESCIFRE<br />

UN TEXTO<br />

ESENCIA<br />

O NATURA-<br />

LEZA<br />

HABITABLE<br />

ÓXIDO<br />

DE LITIO<br />

VOZ DEL<br />

ARRIERO<br />

CRETÁCICA<br />

XENÓN<br />

INFUSIÓN<br />

CARCA-<br />

JADA<br />

MINERAL<br />

TERROSO<br />

PONEN DI-<br />

NERO EN<br />

JUEGO<br />

MARCHAOS<br />

MEZCLA DE<br />

UN ALDE-<br />

HÍDO Y UN<br />

ALCOHOL<br />

LABRADAS<br />

DAÑAR EL<br />

VIENTO<br />

SOLANO<br />

ALGO<br />

TESOROS<br />

PÚBLICOS<br />

OCUPACIO-<br />

NES HABI-<br />

TUALES<br />

PROVISTA<br />

DE ALAS<br />

ROJAS<br />

FALTA DE<br />

LÓGICA<br />

AVINA-<br />

GRADA<br />

ALIVIAR<br />

INFUN-<br />

DIRÁN<br />

RESPETO<br />

O MIEDO<br />

MANDÉ<br />

ACUDIRÍA<br />

RELATIVA<br />

AL MAR<br />

ROJO<br />

NACIDA<br />

EN EL LOA<br />

SEÑALAR<br />

EL PRECIO<br />

DE ALGO<br />

REFLEJO<br />

DE ALGU-<br />

NAS TELAS<br />

PRÁCTICA<br />

SEXUAL<br />

COSA QUE<br />

DETIENEN<br />

O SUSPEN-<br />

DEN<br />

FUERZA<br />

SALAS DE<br />

ENSEÑAN-<br />

ZA<br />

RELATIVAS<br />

A ETIOPÍA<br />

DIFEREN-<br />

CIA DE<br />

FASE<br />

ASISTENTE<br />

DEL SEÑOR<br />

PASARA DE<br />

DENTRO A<br />

FUERA<br />

TRABAJE<br />

LA TIERRA<br />

LISTÓN DE<br />

MADERA<br />

IGUAL, SE-<br />

MEJANTE<br />

HOMBRE<br />

VALIENTE<br />

RELATIVO A<br />

UNA PARTE<br />

DEL TODO<br />

JERAR-<br />

QUÍAS<br />

RELATIVOS<br />

A LA LÍNEA<br />

RETROCE-<br />

DER EN EL<br />

TIEMPO<br />

ESTANCIA<br />

BEL<br />

MATERIAL<br />

PLÁSTICO<br />

POLIMERI-<br />

ZADO<br />

ORIFICIO<br />

DEL CUER-<br />

PO<br />

GARBOSO<br />

ASUMIR<br />

OBLIGA-<br />

CIONES<br />

ESCA-<br />

PARSE<br />

BARBEROS<br />

DE OFICIO<br />

AGREGA-<br />

CIÓN DE<br />

TROPA<br />

ADARGA<br />

DESTEJER<br />

LA ORILLA<br />

DE UNA<br />

TELA<br />

MUJER DE<br />

LA IGLESIA<br />

CRISTIANA<br />

ANTIGUA<br />

DESPOSAR<br />

REMA<br />

HACIA<br />

ATRÁS<br />

CORTAN<br />

ÁRBOLES<br />

VOZ DE<br />

ARRULLO<br />

AUTOMÓ-<br />

VIL INGLÉS<br />

QUE TIE-<br />

NEN FOR-<br />

MA DE<br />

LÁMINA<br />

SAMARIO<br />

OBISPO DE<br />

IGLESIA<br />

METROPO-<br />

LITANA<br />

EMPRESA<br />

VINIESE<br />

UNA COSA<br />

DE OTRA<br />

MENCIÓN<br />

REMOS DE<br />

LAS AVES<br />

FASCINA-<br />

BA, CAU-<br />

TIVABA<br />

OLFATEAR<br />

COLUMNA<br />

DE<br />

MADERA<br />

PEÑASCO-<br />

SAS<br />

ROENTGEN<br />

ACRES,<br />

ÁSPERAS,<br />

DESABRI-<br />

DAS<br />

VENCER<br />

CERVEZA<br />

INGLESA<br />

SAZONAR<br />

CON SAL<br />

SONIDO<br />

AGRADA-<br />

BLE<br />

PIERDE EL<br />

EQUILIBRIO<br />

SUPLICÓ<br />

PROPIOS<br />

DE ASIA<br />

APARTADA<br />

O RALA<br />

ANTIGUO<br />

ANESTÉ-<br />

SICO<br />

OSARIO<br />

RECELA<br />

UNIDAD DE<br />

MEDIDA DE<br />

PRESIÓN<br />

RELATIVO<br />

A LA NARIZ<br />

ARTÍCU-<br />

LO CON-<br />

TRACTO<br />

VIGA<br />

MAESTRA<br />

MUJER DE<br />

LA ANTI-<br />

GUA ITALIA<br />

PLANTA<br />

LILIÁCEA<br />

NOMBRE<br />

DE VARÓN<br />

DESA-<br />

SEADAS<br />

O ROTAS<br />

REALICÉ<br />

SEIS<br />

EN LATÍN,<br />

ARCE<br />

BAILE<br />

ANDALUZ<br />

ALIARSE<br />

AVE SIMI-<br />

LAR AL<br />

PÁJARO<br />

BOBO<br />

NACIDO<br />

EN SUECIA<br />

PRONUN-<br />

CIARA<br />

LEYES<br />

CON CE-<br />

LERIDAD<br />

ZARCILLO,<br />

PENDIENTE<br />

NATURAL<br />

DEL CAIRO<br />

ENFERME-<br />

DAD NER-<br />

VIOSA<br />

LETRA<br />

GRIEGA<br />

FRAGMEN-<br />

TO DE UNA<br />

PIEDRA<br />

CUEVAS<br />

DONDE SE<br />

RECOGEN<br />

LOS OSOS<br />

ESCOGER<br />

PASARE-<br />

MOS DE<br />

FUERA<br />

ADENTRO<br />

TRAMPOSA<br />

AL (...),<br />

CONJUNTA-<br />

MENTE<br />

RENUEVO<br />

DE PLANTA<br />

NACIDO EN<br />

BRETAÑA<br />

AUMENTÓ<br />

LA VELO-<br />

CIDAD<br />

PORTU-<br />

GUESA<br />

PIEZA PA-<br />

RA DIRIGIR<br />

LA NAVE<br />

ÚNICO<br />

CASTIGADA<br />

CON PENA<br />

DE AZOTES<br />

ÁRABE<br />

MUJER<br />

FUERTE<br />

Y MUSCU-<br />

LOSA<br />

LAGO DE<br />

EEUU<br />

NACIDOS<br />

EN<br />

RUMANÍA<br />

FROTAR,<br />

REFREGAR<br />

MANTO<br />

BEDUINO<br />

TERMOSI-<br />

FONES<br />

DESCÚ-<br />

BRASE POR<br />

INDICIOS<br />

HABLAR EN<br />

PÚBLICO<br />

AGARRA-<br />

DERO<br />

RELATIVO<br />

A LOS ÁCA-<br />

ROS<br />

PASMADAS<br />

ESCAPAR<br />

OBRA O<br />

TRABAJO<br />

ACCIÓN DE<br />

TRASEGAR<br />

EXPRESA-<br />

DO DE<br />

PALABRA<br />

VER SOLUCIÓN EN PÁGINA 16<br />

HOSPITA-<br />

LES DE<br />

LEPROSOS<br />

ISLA<br />

BALEAR<br />

LENGUA<br />

DE TIERRA<br />

CAMPO<br />

COMÚN DE<br />

UN PUEBLO<br />

CONTRAS-<br />

TAR PESOS<br />

AVALAN-<br />

CHA<br />

DOS Y UNO<br />

PROVISTAS<br />

DE SONIDO<br />

GRASA<br />

GUÍA<br />

TURÍSTICO<br />

UNIR DE<br />

ESPALDAS<br />

CIUDAD<br />

POPULOSA<br />

QUE TIENE<br />

FORMA<br />

DE CODO<br />

PORCEN-<br />

TAJES<br />

CASETA<br />

DE FERIA<br />

PREPARAN<br />

INDIVIDUO<br />

DE RAZA<br />

GITANA<br />

NOMBRE<br />

DE VARÓN<br />

TORNEO<br />

ABIERTO<br />

BORDE DEL<br />

TEJADO<br />

DIFÍCIL-<br />

MENTE,<br />

CON TRA-<br />

BAJO<br />

ALTARES<br />

PRODI-<br />

GIOSO,<br />

MÁGICO<br />

AZUFRE<br />

VIRTUD<br />

TEOLOGAL<br />

VOZ QUE<br />

DENOTA<br />

FASTIDIO<br />

EXTRAÑA<br />

VERDADE-<br />

ROS, SE-<br />

GUROS<br />

HACER<br />

SURCOS EN<br />

LA TIERRA<br />

REFLEJAR<br />

LUZ<br />

VIGILA<br />

ÁRBOL<br />

RUTÁCEO<br />

QUE PUEDE<br />

SERVIR<br />

PIEZA DE<br />

ARTILLERÍA<br />

POMPA,<br />

LUJO<br />

GATILLO<br />

DEL ARMA<br />

DE FUEGO<br />

PARTE<br />

MUSCU-<br />

LAR DEL<br />

CUERPO<br />

HOLMIO<br />

LIENZOS<br />

DE PINTU-<br />

RA<br />

PAÍS DE<br />

EUROPA<br />

PARTE DE<br />

LA PIERNA<br />

ALFOMBRA<br />

HERMANA,<br />

RELIGIOSA<br />

ACCIÓN<br />

Y EFECTO<br />

DE SECAR<br />

YERNO DE<br />

MAHOMA<br />

SUBORDI-<br />

NADO A<br />

OTRO<br />

FRECUEN-<br />

CIA MODU-<br />

LADA<br />

SANDECES<br />

BISMUTO<br />

DULCE,<br />

APACIBLE<br />

BARIO<br />

T, T, T, T<br />

ANNO<br />

DOMINI<br />

VAGAR SIN<br />

UN RUM-<br />

BO FIJO<br />

FIELES<br />

DETRÁS<br />

O DES-<br />

PUÉS DE<br />

SUR<br />

PERFEC-<br />

CIONADO,<br />

PRECISADO<br />

FÓSFORO<br />

MONEDA<br />

DE LOS<br />

ANTIGUOS<br />

GRIEGOS<br />

NÚMERO<br />

NEPERIANO<br />

HEMATI-<br />

TES, MINE-<br />

RAL<br />

CRECIÓ<br />

UN ANIMAL<br />

O UNA<br />

PLANTA<br />

RAPIDEZ<br />

CON QUE<br />

SE EJECU-<br />

TA ALGO<br />

CAMPO SIN<br />

CULTIVAR<br />

NI LABRAR<br />

ADECUA-<br />

DOS Y<br />

APROPIA-<br />

DOS PARA<br />

ALGO<br />

YODO<br />

LIBRO<br />

PARA<br />

APUNTAR<br />

CITAS<br />

J. L. BANGO


Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

LA CASA/ARQUITECTURA<br />

CON VISTAS. La edificación domina visualmente el valle que enmarca Cala Sant Vicenç.<br />

EN EL LÍMITE. La piscina parece precipitarse sobre las montañas.<br />

ABIERTA. Los espacios se suce<strong>de</strong>n sin obstáculos. CONTINUIDAD. El cristal permite separar sin restar luz. PANORAMA. Una vista privilegiada <strong>de</strong>s<strong>de</strong> el dormitorio.<br />

Colgante sobre las rocas<br />

Situada en un lugar excepcional, en esta vivienda se<br />

ha generado una sucesión <strong>de</strong> espacios<br />

TEXTO: ESTEBAN MERCER<br />

FOTOS: MALLORCA MARKETING<br />

Un emplazamiento excepcional, en la urbanización<br />

<strong>de</strong> la Font, en Pollença, una <strong>de</strong> las más<br />

elegantes <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>, con vistas al valle que<br />

enmarca la Cala <strong>de</strong> Sant Vicenç, acoge esta vivienda<br />

proyectada <strong>por</strong> el arquitecto Miquel<br />

Àngel Lacomba, y obra realizada <strong>por</strong> LF91<br />

<strong>de</strong>l experto y pionero Projet Manager Miquel<br />

Bauzà .<br />

Un lugar maravilloso que sin embargo presentaba<br />

una gran dificultad <strong>de</strong>bido a la topografía<br />

<strong>de</strong>l terreno. Se buscó, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> un principio,<br />

solucionar los encuentros con el terreno<br />

mediante muros <strong>de</strong> piedra, como bancales<br />

NATURAL. Domina el blanco y la combinación <strong>de</strong> texturas naturales.<br />

ABRUPTA. Los bancales <strong>de</strong> piedra han logrado salvar la complicada orografía <strong>de</strong>l terreno.<br />

contenedores <strong>de</strong> tierra que pro<strong>por</strong>cionan una<br />

magnífica plataforma don<strong>de</strong> situar la vivienda.<br />

La i<strong>de</strong>a <strong>de</strong> recorrido como experiencia arquitectónica,<br />

casi cinematográfica, genera una sucesión<br />

<strong>de</strong> los espacios, sin interrupciones, encontrando<br />

diversidad <strong>de</strong> ámbitos que relacionan<br />

el interior con el exterior <strong>de</strong> manera<br />

intensa, provocativa, generando espectáculo<br />

involucrando la roca y las amplias vistas a la<br />

vida cotidiana <strong>de</strong> <strong>sus</strong> habitantes y visitantes.<br />

Las zonas <strong>de</strong> estar y cocina se relacionan a través<br />

<strong>de</strong> un <strong>por</strong>che y se articulan mediante unas<br />

corre<strong>de</strong>ras que permiten <strong>de</strong> manera flexible incor<strong>por</strong>arse<br />

a estos ámbitos en función <strong>de</strong> la es-<br />

LA ALMUDAINA 15-D<br />

tación <strong>de</strong>l año. La escalera <strong>de</strong> ma<strong>de</strong>ra <strong>de</strong> haya,<br />

que aparenta ser un mueble mas, escon<strong>de</strong> un<br />

aseo <strong>de</strong> cortesía en su interior, y actúa como<br />

contrapunto visual , contrastando con la piedra<br />

arenisca. El volumen <strong>de</strong> la planta primera acoge<br />

los dormitorios que se abren a las vistas y<br />

minimizando su relación hacia el espacio público<br />

con una apertura más reducida que pro<strong>por</strong>ciona<br />

una sensación <strong>de</strong> más privacidad y<br />

aislamiento. La piedra arenisca es el material<br />

que conforma la piel <strong>de</strong>l edificio, tanto en pavimentos,<br />

fachadas, como en cubierta, que se<br />

com<strong>por</strong>ta como una fachada más <strong>de</strong>bido a su<br />

situación.


16-D LA ALMUDAINA Domingo, 5 <strong>de</strong> diciembre <strong>de</strong> 2010 / <strong>Diario</strong> <strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong><br />

SOLUCIóN AL PASATIEMPO<br />

AUTODEFINIDO<br />

CONFESSIONS LLIBERTINES<br />

BIEL<br />

MESQUIDA<br />

F<br />

E<br />

U<br />

N<br />

O<br />

R<br />

O<br />

C<br />

A<br />

B<br />

C<br />

I<br />

D<br />

Si això no fos la satisfacció, seria<br />

la tranquil·litat; si això no fos el<br />

<strong>de</strong>sfici seria la innovació; si això<br />

no fos l’enamorament, seria la juguera;<br />

si això no fos la follia, seria<br />

el joc. No et sorprèn que et<br />

canti aquestes cosetes que se<br />

m’ocorren d’ençà que et conec,<br />

Xavier, i que no semblen gens congruents<br />

amb una dona <strong>de</strong> quaranta-tres anys que fa <strong>de</strong><br />

comptable a l’hotel Acapulco i que ara pela<br />

patates per fer un tumbet que és allò que més<br />

t’agrada <strong>de</strong>l món? Si això no fos un bel, seria<br />

una creu; si això no fos una cançó, seria un<br />

crit; si això no fos una rialla, seria una besada.<br />

Em dóna gust per tot el cos que em miris, Xavier,<br />

<strong>de</strong>s <strong>de</strong>l sofà estant com si tot allò que dic<br />

t’im<strong>por</strong>tàs un pebre i només tenguessis ganes<br />

<strong>de</strong> veure la taula parada i el plat acabat <strong>de</strong> fer<br />

que <strong>de</strong>voraràs amb la fam <strong>de</strong>ls teus vint anys.<br />

Mires una pel·lícula <strong>por</strong>nogràfica que vàrem<br />

comprar ahir horabaixa al quiosc <strong>de</strong> la plaça<br />

<strong>de</strong>l Mercat en què dues camioneres es <strong>de</strong>diquen<br />

a <strong>de</strong>sverjar un ninet que pareix <strong>de</strong> primera<br />

comunió i <strong>de</strong>sprés resulta que és un punqui<br />

amb un rave tan gran com el d’en Nacho<br />

Vidal i que les <strong>de</strong>ixa blaves pel davant i pel<br />

darrere. Fas cara d’avorrit mentre vaig fregint<br />

les albergínies. Què trobes <strong>de</strong>l Pensando en<br />

ti? Em mires com si em trobàs a anys llum <strong>de</strong><br />

la teva còr<strong>por</strong>a i em contestes emprenyat. Un<br />

puta rotllo! Ja et vaig dir que són molt més<br />

bons els que em baix <strong>de</strong> la Xarxa. És una tirada<br />

<strong>de</strong> doblers! M’agrada que sigui malcriat.<br />

És el que li toca fer. Però jo també hi vull dir<br />

la meva perquè no es pensi que em xucl el dit.<br />

Ja et vaig dir, Xavier, que l’únic morbo que<br />

em donava era el títol. Aquest Pensando en ti<br />

em va recordar el Pensant en tu d’en Peret<br />

que vàrem ballar aquell vespre a la discoteca<br />

Finis on et vaig conèixer. Et que<strong>de</strong>s una estona<br />

en silenci com si no m’haguessis sentit. Estic<br />

segura que no t’ha fet el pes això que t’he<br />

dit. Uf! Quina cremada que m’he pegat amb<br />

aquest punyeter oli! M’hauré <strong>de</strong> posar halibut<br />

perquè si no em sortirà una butllofa. Saps què<br />

et dic, Lola, que quan et pega la puta sentimentalitat<br />

no ets aguantadora. Me’n vaig a<br />

comprar tabac i cervesa a la bo<strong>de</strong>gueta <strong>de</strong> can<br />

Xim. Tornaré tot d’una. No im<strong>por</strong>ta que miris<br />

el rellotge ni que passis pena. M’has sentit?<br />

M’hi acost amb dos llongos i li faig llepar la<br />

ferida. Llepa! Llepa’m! Així no em sortirà la<br />

bòfega. I dóna’m aquests morros perquè te’ls<br />

arrabassi d’una mossegada. Li pos la llengua<br />

fins a la gargamella i sembla que s’ha enviat<br />

un chupa-chups. Em comença a magrejar<br />

com un <strong>de</strong>sesperat i li peg una sempenta. Venga,<br />

fogueró meu! Parteix <strong>de</strong> quatres! Que d’aquí<br />

a un quart ja podrem començar a dinar. Es<br />

posa la juba i se’n va com un nin malcriat.<br />

Mentres fregesc les patates em ve la mateixa<br />

i<strong>de</strong>a <strong>de</strong> sempre. Potser ja no tornarà pus. No<br />

m’estranyaria gens. Va ser el que vaig fer amb<br />

L<br />

E<br />

A<br />

L<br />

E<br />

S<br />

T<br />

R<br />

A<br />

S<br />

C<br />

U<br />

A<br />

D<br />

R<br />

O<br />

S<br />

C<br />

R<br />

O<br />

A<br />

C<br />

I<br />

A<br />

J<br />

O<br />

S<br />

E<br />

S<br />

F<br />

R<br />

I<br />

C<br />

A<br />

R<br />

A<br />

B<br />

A<br />

A<br />

Z<br />

O<br />

T<br />

A<br />

D<br />

A<br />

A<br />

G<br />

R<br />

I<br />

A<br />

S<br />

D<br />

J<br />

A<br />

C<br />

E<br />

N<br />

A<br />

A<br />

L<br />

E<br />

C<br />

U<br />

P<br />

O<br />

S<br />

A<br />

L<br />

C<br />

A<br />

O<br />

L<br />

E<br />

S<br />

O<br />

N<br />

E<br />

M<br />

A P<br />

I O<br />

R R<br />

O I<br />

S O<br />

O<br />

A<br />

C<br />

R<br />

I<br />

L<br />

I<br />

C<br />

O<br />

P<br />

A<br />

R<br />

C<br />

I<br />

A<br />

L<br />

M<br />

E<br />

D<br />

R<br />

O<br />

A<br />

F<br />

I<br />

N<br />

A<br />

D<br />

O<br />

C<br />

I<br />

E<br />

R<br />

T<br />

O<br />

S<br />

L<br />

E<br />

P<br />

R<br />

O<br />

S<br />

E<br />

R<br />

I<br />

A<br />

S<br />

P<br />

A<br />

R<br />

I<br />

D<br />

A<br />

S<br />

T<br />

A<br />

P<br />

I<br />

Z<br />

D<br />

I<br />

C<br />

T<br />

A<br />

R<br />

A<br />

A<br />

R<br />

E<br />

T<br />

E<br />

L<br />

A<br />

S<br />

C<br />

A<br />

N<br />

E<br />

U<br />

R<br />

O<br />

S<br />

I<br />

S<br />

C<br />

I<br />

C<br />

E<br />

R<br />

O<br />

N<br />

E<br />

A<br />

S<br />

T<br />

R<br />

O<br />

A S<br />

L A<br />

O S<br />

E<br />

R<br />

C O<br />

I G<br />

T O<br />

A<br />

P<br />

O R<br />

B I<br />

O S<br />

L A<br />

O<br />

I<br />

R<br />

I<br />

S<br />

A<br />

R<br />

E<br />

L<br />

A<br />

B<br />

O<br />

R<br />

A<br />

N<br />

F<br />

B U<br />

R G<br />

I A<br />

G R<br />

A S<br />

D E<br />

A<br />

V<br />

A<br />

L<br />

O<br />

R<br />

A<br />

R<br />

S<br />

E M<br />

C E<br />

A L<br />

D O<br />

O S<br />

A<br />

I<br />

S<br />

T<br />

M<br />

O<br />

C<br />

I<br />

D<br />

R<br />

O<br />

A<br />

T<br />

O<br />

N<br />

I<br />

T<br />

A<br />

S<br />

E<br />

A L<br />

R E<br />

A G<br />

N I<br />

E R<br />

R<br />

A<br />

B<br />

R<br />

O<br />

T<br />

E<br />

A<br />

A D<br />

T R<br />

R A<br />

A D<br />

I A<br />

A<br />

E<br />

A R<br />

L I<br />

B A<br />

I L<br />

N<br />

T<br />

E<br />

S<br />

J<br />

A<br />

U I<br />

R M<br />

B E<br />

E<br />

A<br />

H<br />

E<br />

R<br />

I<br />

R<br />

T<br />

L A<br />

E R<br />

A E<br />

S A<br />

E<br />

A<br />

C<br />

E<br />

O L<br />

S E<br />

E R<br />

R O<br />

O<br />

D<br />

C E<br />

A S<br />

S F<br />

A L<br />

R E<br />

E C<br />

S T A<br />

T A R<br />

A L<br />

D A S<br />

A N A<br />

L<br />

I<br />

N<br />

E<br />

A<br />

L<br />

E<br />

S<br />

I<br />

D<br />

O<br />

N<br />

E<br />

O<br />

S<br />

S<br />

U<br />

P<br />

E<br />

D<br />

I<br />

T<br />

A<br />

D<br />

O<br />

O<br />

B<br />

U<br />

S<br />

A<br />

G<br />

E<br />

N<br />

D<br />

A<br />

E<br />

R<br />

R<br />

A<br />

R<br />

A<br />

A L<br />

R A<br />

A R<br />

S<br />

T<br />

O R<br />

R E<br />

A S<br />

L<br />

A<br />

T R<br />

L U<br />

E M<br />

T A<br />

I N<br />

C O<br />

A S<br />

T<br />

I<br />

M<br />

O<br />

N<br />

B<br />

A<br />

R<br />

A<br />

I<br />

T<br />

I<br />

N<br />

A<br />

L<br />

C<br />

A<br />

N<br />

H<br />

O<br />

A<br />

S<br />

A<br />

T I<br />

T R O M<br />

A R P<br />

H E D O<br />

R E N<br />

H A N D<br />

E R<br />

C O A<br />

F I N<br />

M I L<br />

C O S<br />

G I G O<br />

O I D<br />

E S C O<br />

A M<br />

L A I<br />

L E A<br />

S E R<br />

V I V<br />

L I T I<br />

A R R<br />

C R E T<br />

A U<br />

X E D<br />

T E<br />

R I S A<br />

O C R<br />

A P U E<br />

I D<br />

A C E T<br />

A R A<br />

A S O L<br />

Pensant en tu<br />

el meu Macià. Després <strong>de</strong> quatre anys allò no<br />

era aguantador. Si no hagués agafat el brau<br />

per les banyes hauria pogut durar eternament.<br />

Et pensaves que encara habitàvem a l’Edat<br />

Mitjana i que la teva manera brusca, quasi<br />

brutal <strong>de</strong> tractar el meu cos era la cosa més<br />

normal <strong>de</strong>l món. De vega<strong>de</strong>s em recordaves<br />

un carnisser que prepara una carn per rostir.<br />

Estic segura que si hagués anat a a una d’aquestes<br />

advoca<strong>de</strong>s feministes i t’hagués acusdat<br />

<strong>de</strong> violació encara t’hauria pogut treure un<br />

bon tall. Però no som d’aquestes. Em vaig estimar<br />

més dir-te que me n’anava perquè la intimitat<br />

amb tu era malsana i que donava gràcies<br />

a qui fos perquè aquella criatura que havíem<br />

fet plegat tengués una malformació i<br />

hagués d’avortar. Quin alè quan vaig partir!<br />

Ara, molts <strong>de</strong> dies quan anam pel carrer li dic<br />

a en Xavier que em doni bones morreja<strong>de</strong>s<br />

per dos motius ben clar: per un cantó m’agradaria<br />

que en Macià ens pogués veure i caigués<br />

<strong>de</strong> cul amb el seu substitut, i per l’altre perquè<br />

la gent no es pensi que som sa mare. En<br />

un viatge a Barcelona quan ens registràvem a<br />

l’hotel Neri la recepcionista que tenia més<br />

mala llet que na Cordó, i <strong>de</strong> passada es feia la<br />

ingènua, em digué: El llit <strong>de</strong> l’habitació és <strong>de</strong><br />

matrimoni. Preferiria dos llitets per dormir<br />

amb el seu fill? Si els meus ulls tenguessin<br />

raigs assassins l’hauria convertida <strong>de</strong> cop en<br />

un caramull <strong>de</strong> cendra. Però amb un somriure<br />

afable i divertit i amb la veu més dolça li vaig<br />

contestar: aquesta criatura bellíssima és el<br />

meu amant. Senyoreta, crec que necessita una<br />

bona revisió ocular a la clínica Barraquer o<br />

millor a l’IMO, que és el darrer bel <strong>de</strong> la ciència<br />

oftalmològica. Ella va quedar ben esculada,<br />

va envermellir i ens va donar aquella cam-<br />

S<br />

R<br />

bra matrimonial que pegava damunt la plaça<br />

<strong>de</strong> sant Felip Neri on un Xavier infatigable<br />

em va <strong>de</strong>ixar ben escaldada. Record que en el<br />

principi <strong>de</strong> la nostra relació un dia li va passar<br />

pel cap mostrar-me la seva al·lota. Partírem<br />

un dissabte <strong>de</strong>matí amb el cotxe i cap al passeig<br />

<strong>Mallorca</strong> i cercàrem un aparcament just<br />

davant el <strong>por</strong>tal d’entrada <strong>de</strong>l seu pis. Em<br />

vaig sentir Diane Keaton a aquella pel·lícula<br />

que m’havia agradat tant, Misteriós assassinat<br />

a Manhattan, quan ella i el seu amic vigilen<br />

un hotel on creuen que hi viu l’home que va<br />

matar la seva dona al pis <strong>de</strong>l costat <strong>de</strong> la Dia-<br />

E<br />

MIGUEL<br />

VICENS<br />

IMAGEN: JORGE RODRÍGUEZ GERADA<br />

L METGE M’HAVIA DONAT<br />

UNES PASTILLES PERQUÈ TROBAVA<br />

QUE TENIA LA TENSIÓ DESEQUILI-<br />

BRADA I MOLT ALTA<br />

ne i <strong>de</strong>l Woody Allen, que fa <strong>de</strong>l seu home.<br />

Aquells nervis, aquella <strong>por</strong> que no ens <strong>de</strong>scobrissin,<br />

aquella tensió, tot això ho vaig sentir<br />

amb les ulleres <strong>de</strong> sol posa<strong>de</strong>s, fins que, a la<br />

fi, en Xavier em va pegar una colzada i va dir:<br />

és ella! I vaig veure que sortia una al·loteta <strong>de</strong><br />

la seva edat, rossa, vestida amb un xandall i<br />

que treia a passejar un canet que semblava un<br />

basset rater <strong>de</strong> color marró. El ca nom Xavi, li<br />

va posar quan encara sortíem plegats. Ara segur<br />

que li ha baratat el nom. Vols que ho aclaresqui,<br />

li vaig dir duita <strong>de</strong>l meu afany <strong>de</strong>tectivesc.<br />

I sense esperar la seva resposta vaig sortir<br />

<strong>de</strong>l cotxe i em vaig posar a caminar cap a<br />

ella, que havia travessat a l’altre costat <strong>de</strong>l<br />

passeig on havia amollat el ca perquè hi fes<br />

La súper biblioteca <strong>de</strong>l PP<br />

El programa electoral <strong>de</strong>l PP en<br />

Cort ven<strong>de</strong> como promesa estrella<br />

la biblioteca más gran<strong>de</strong><br />

<strong>de</strong> <strong>Mallorca</strong>, no la mejor ni una<br />

política <strong>de</strong> bibliotecas municipales<br />

a la altura <strong>de</strong> una gran capital,<br />

sino una bibloteca nueva,<br />

gigante, <strong>de</strong>scomunal, pro<strong>por</strong>-<br />

cional a <strong>sus</strong> aspiraciones electorales. José<br />

María Rodríguez <strong>de</strong>be <strong>de</strong> haber soñado a la<br />

vez con la biblioteca <strong>de</strong>l Congreso <strong>de</strong> Estados<br />

Unidos, la British Library, la Vaticana y<br />

la <strong>de</strong> Alejandría, que en <strong>Mallorca</strong> es lo mismo<br />

que soñar con ovejas eléctricas. De otro<br />

modo no se entien<strong>de</strong> que quiera proyectar<br />

su réplica sin fondos en el espacio que hoy<br />

ocupan las ruinas <strong>de</strong>l Lluís Sitjar, como en<br />

su día adaptó los castillos <strong>de</strong> fuegos artifi-<br />

les feines. Per dissimular em vaig recolzar a<br />

la barana que pega al torrent <strong>de</strong> la riera i <strong>de</strong><br />

cua d’ull vigilava els seus moviments. Quan<br />

ella va veure que s’acostava d’enfora d’un<br />

pastor alemany va cridar el canet: Neró! Neró!<br />

Vine aquí! I el canet ben educat es <strong>de</strong>ixà<br />

posar la ca<strong>de</strong>na. En tornar al cotxe en Xavier<br />

em va dir que havia tornat botxa però em va<br />

<strong>de</strong>manar tot d’una el nom. Li vaig dir que allò<br />

valia un bon pinyol. I allà mateix m’agafà frenèticament<br />

entre els braços, va tombar els seients,<br />

em baixà les bragues, s’obrí la bragueta<br />

i m’enfonsà la verga dura i ben negra fins que<br />

vaig cridar Neró! Neró! Neró entre els alens<br />

espessos <strong>de</strong> l’orgasme. Moltes <strong>de</strong> vega<strong>de</strong>s<br />

em <strong>de</strong>spertava a altes hores <strong>de</strong> la matinada i<br />

ens posàvem a barrinar fins que em <strong>de</strong>ixava<br />

com a baldada. Ho acceptava tot per <strong>por</strong> <strong>de</strong><br />

perdre’l i el <strong>de</strong>matí tenia el temps just <strong>de</strong> dutxar-me<br />

per no arribar tard a l’oficina <strong>de</strong> l’hotel.<br />

Devers el migdia em telefonava. Em <strong>de</strong>ia<br />

que anàs al vàter i em masturbàs al mateix<br />

temps que ell, al seu ritme. Quan l’horabaixa<br />

tornava al pis en Xavier havia partit a l’Institut<br />

Politècnic i em quedava temps per fer una<br />

bona sesta fins que tornava. He <strong>de</strong> reconèixer<br />

que aquella vida tan estressada <strong>de</strong> sexe continu<br />

m’havia afectat. Em veia la cara molt <strong>de</strong>smillorada,<br />

<strong>de</strong>vastada. El metge m’havia donat<br />

unes pastilles perquè trobava que tenia la<br />

tensió <strong>de</strong>sequilibrada i molt alta i m’havia<br />

pronosticat problemes cardiovasculars. Em<br />

sentia molt cansada, exhausta. I just ahir,<br />

mentre <strong>de</strong>scansava, la mare d’en Xavier em<br />

va venir a veure. Des d’un bon principi ella<br />

em va acusar d’haver pervertit el seu fill,<br />

d’haver-lo fet abandonar els estudis i fracassar<br />

en els exàmens. La vaig tranquil·litzar així<br />

com vaig po<strong>de</strong>r assegurant que res d’allò era<br />

ver. Es va calmar un poc i acceptà una tassa<br />

<strong>de</strong> cafè. Quan l’he mirada més a poc a poc me<br />

n’he temut que ens assemblàvem molt. Ella<br />

semblava confosa i embullada. Em fitava<br />

com si li haguessin <strong>de</strong> sortir els ulls i anava<br />

tornant tan pàl·lida que m’he pensat que d’un<br />

moment a l’altre s’acubaria. Vostè és la meva<br />

doble, m’ha dit cop en sec. I s’ha posat a plorar<br />

a les totes, sense consol possible. Si en Xavier<br />

s’ha colgat amb mi és que l’estima molt,<br />

li vaig dir sense pensar. Ella va agafar un gerro<br />

<strong>de</strong> vidre i me l’ha tirat al cap. He perdut el<br />

sentit. Quan he retornat tenia un xap damunt<br />

la cella que havia fet un bassiot <strong>de</strong> sang i el<br />

cap em botia. Així com vaig po<strong>de</strong>r vaig telefonar<br />

a urgències. Em dugueren a la clínica<br />

Juaneda, m’hi ingressaren em cosiren el trau i<br />

em donaren un calmant molt fort que m’ha fet<br />

dormir tota la nit. El matí quan m’he <strong>de</strong>spertat<br />

he telefonat tot d’una a en Xavier i no m’ha<br />

contestat. Quan m’han duit el diari he vist la<br />

foto i he pegat un crit. La mare d’en Xavier li<br />

havia passat per damunt amb el cotxe. M’he<br />

pessigat fort per veure si allò era un malson.<br />

ciales <strong>de</strong> la Nit <strong>de</strong>l Foc valenciana a las<br />

fiestas <strong>de</strong> Sant Sebastià con gran estruendo<br />

pirotécnico en la bahía. Lástima que, ocupado<br />

en ese faraónico proyecto, no se haya<br />

acordado <strong>de</strong> la biblioteca <strong>de</strong> Cort ni el año<br />

<strong>de</strong> su 75 aniversario. Quizá repasando su<br />

historia y patrimonio habría <strong>de</strong>scubierto<br />

que para construir una biblioteca el dinero<br />

es im<strong>por</strong>tante, pero más aún lo es el tiempo,<br />

los fondos que reúne y difun<strong>de</strong>, y el esfuerzo<br />

constante <strong>de</strong> todas las personas, trabajadores<br />

y usuarios, que la mantienen viva cada<br />

día. De otra forma la primera biblioteca<br />

municipal, mo<strong>de</strong>sta pero dignísima, no hubiera<br />

podido pasar <strong>de</strong> los 7.000 volúmenes<br />

<strong>de</strong> 1935, alimentados <strong>por</strong> las colecciones<br />

privadas <strong>de</strong> Antoni Villalonga y Jaume Garau,<br />

a los 40.000 actuales.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!