40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
824 Las Retractaciones<br />
65. RESPUESTA A LAS OCHO PREGUNTAS DE DULCICIO,<br />
UN LIBRO (91)<br />
Título: S. POSSID., Indic. 10\201 (634); EUGIPP., EXC. Aug. 959.<br />
El libro que titulé Las ocho cuestiones de Dulcicio («Respuesta<br />
a las ocho preguntas de Dulcicio») no debería ser recordado<br />
en esta obra entre mis libros, al estar compuesto por<br />
pasajes que he escrito antes en otros libros, de no encontrarse<br />
también en él alguna discusión sobreañadida por mí, y de<br />
haber dado respuesta a una de esas cuestiones no de algún<br />
otro opúsculo mío, sino la que entonces se me pudo ocurrir 424 .<br />
Ese libro comienza así: Quantum mihi videtur, dilectissime<br />
fili Dulciti.<br />
66. LA GRACIA Y EL LIBRE ALBEDRÍO, UN LIBRO (92)<br />
Título: S. POSSID., Indic. 7,14 (141); EUGIPP., Exc. Aug. 907.<br />
Escribí un libro titulado La gracia y el libre albedrío (A<br />
Valentín y monjes). A causa de aquellos que, al defender la<br />
gracia de Dios 525 , y creyendo que se negaba el libre albedrío,<br />
(141) (203) LXV. DE OCTO DULCITII QUAESTIONIBUS, LÍBER UNUS (XCI)<br />
Líber quem praenotavi de octo Dulcitii Quaestionibus, non esset it hoc<br />
opere commemorandus Ínter libros meos, cum sít confectus ex iis quae a me<br />
in aliis antea conscripta sunt; nísi et disputationis aliquid a nobis interpositum<br />
reperiretur in eo, et uni earum quaestionum non ex opúsculo aliquo alio meo<br />
responsíonem, sed tune quae potuít oceurrere, reddidissem. Hic líber sic<br />
incipit: Quantum mihi videtur, dilectissime fili Dulciti.<br />
LXVI. AD VALENTINUM ET CUM ILLO MONACHOS, DE GRATIA ET LIBERO<br />
ARBITRIO, LÍBER UNUS (XCII)<br />
Propter eos qui, cum defenditur Dei gratia, putantes negari liberum arbitrium,<br />
sic ipsí defendunt liberum arbitrium ut negent Dei gratiam, asserentes<br />
424 Esta obra la escribió San Agustín a partir de agosto del año 424, contestando a<br />
ocho preguntas que le hace el tribuno Dulcicio, hermano del sacerdote Lorenzo, a quien<br />
dedicó la obra De la fe, la esperanza y la caridad, o Enquiridión; lo hace con párrafos de<br />
otras obras suyas anteriores, a Jas que le remite, pero le añade una pregunta y contestación<br />
nueva, la quinta, sobre la elección del rey David. De octo Dulcitii quaestionibus;<br />
Retract. 92.<br />
425 Esta obra y la siguiente son escritos de San Agustín contra el semipelagianismo,<br />
porque, cambiando la forma del pelagianismo, negaba la necesidad de la gracia para el<br />
comienzo de la fe y la consumación de la salvación eterna. Esta doctrina surgió en el<br />
Libro 11, 67 825<br />
de tal manera defienden ellos el libre albedrío, que niegan la<br />
gracia de Dios 426 , afirmando que esta gracia se da según nuestros<br />
méritos.<br />
Y lo escribí para los monjes de Adrumeto, en cuyo monasterio<br />
había comenzado una discusión sobre ese asunto, de tal<br />
manera que algunos de ellos se vieron obligados a consultarme.<br />
Ese libro comienza así: Propter eos qui hominis liberum<br />
arbitrium.<br />
67. LA CORRECCIÓN Y LA GRACIA, UN LIBRO (93)<br />
Título: S. POSSID., Indic. 7,15 (142).<br />
Escribí de nuevo a los mismos un segundo libro, que titulé<br />
La corrección y la gracia (A los mismos de arriba, «La corrección<br />
y la gracia») 427 , porque me avisaron que en ese monasterio<br />
había dicho alguno que no había que corregir a nadie<br />
cuando no cumple los preceptos de Dios, sino tan sólo se debe<br />
orar por él para que los cumpla.<br />
eam secundum merita nostra dari, scripsi librum cuius titulus est, de Gratia<br />
el Libero (204) Arbitrio. Ad eos autem scripsi monachos Adrumetinos, in<br />
quorum monasterio de hac re coeperat esse contentio, ita ut me consulere<br />
eorum aliqui cogerentur. Hic líber sic incipit: Propter eos qui hominis liberum<br />
arbitrium.<br />
(142) LXVH. AD QUOS SUPRA, DE CORREPTIONE ET GRATIA,<br />
LÍBER UNUS (XCIII)<br />
Rursus ad eosdem scripsi alterum librum, quem de Correptione et Gratia<br />
praenotavi, cum mihi nuntiatum esset dixisse ibi quemdam, nemínem corripiendum,<br />
si Dei praecepta non facit; sed pro illo, ut faciat, tantummodo<br />
monasterio agustiniano de Adrumeto, al norte de África, y su abad Valentín le plantea<br />
la situación doctrinal de su comunidad en las cartas 214-216 (años 426-427). San<br />
Agustín soluciona las dificultades que habían surgido porque interpretaban mal la<br />
carta 194 (año 419), sobre la coexistencia de la gracia y el libre albedrío. Es un canto<br />
a la gratuidad de la gracia, demostrando a la vez que Dios, al coronar los méritos del<br />
hombre, corona sus propios dones. Ad Valentinum et cum illo monachos De gratia et<br />
libero arbitrio; Retract. 9; Epíst. 194; 214; 215.<br />
426 Ibid., 1,1; Epist. 216,2-3.<br />
427 Es la última de las Retractationes, y está relacionada con la anterior, escrita poco<br />
después, hacia el año 426-427, y a los mismos destinatarios, porque algunos concluían<br />
falsamente que era inútil la corrección fraterna. San Agustín demuestra su utilidad y la<br />
necesidad de la gracia de la perseverancia. Poco después escribirá otras dos obras: La<br />
predestinación de los santos, y El don de la perseverancia, completando aún más su mismo<br />
pensamiento. Ad quos supra De correptione et gratia 1,1-6; Retract. 93; De dono perseverantiae<br />
21,55.