12.06.2013 Views

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

822 Las Retractaciones<br />

quien creyó que habría sido presentado por mí como un dogma<br />

de los maniqueos haber dicho que traemos desde Adán el<br />

pecado original, que se quita por el baño de la regeneración no<br />

solamente en los adultos, sino también en los niños. Por el<br />

contrario, cuánto favorece el mismo Julián con algunas sentencias<br />

suyas a los maniqueos, lo he demostrado en la última<br />

parte de mi libro primero. En cuanto a los otros cuatro libros<br />

míos, refutan a los suyos uno por uno.<br />

Pero en el libro quinto de esa obra tan extensa y tan<br />

elaborada 420 , «donde recordé que un marido deforme solía<br />

proponer a su mujer en las uniones conyugales una pintura<br />

hermosa, para que no pariese hijos deformes, di como cierto<br />

el nombre de aquel hombre que solía hacer eso», siendo incierto,<br />

porque me falló la memoria. No obstante, Sorano, un<br />

autor de medicina, escribió que un rey de Chipre lo solía<br />

hacer, pero no dio su nombre propio.<br />

Esa obra comienza así: Contumelias tuas et verba maledica,<br />

luliane.<br />

63. MANUAL DE FE, ESPERANZA Y CARIDAD,<br />

UN LIBRO (89)<br />

Título: S. Possm., Indic. 10 3 ,30 (247); S. FULG. RUSP., Epist. 14,20;<br />

CASSIOD., In Psal. 3,4; 33,1.423s; 37,2; 68,6.<br />

Escribí también un libro sobre La fe, la esperanza y la<br />

caridad, porque aquel a quien se lo escribí me había pedido<br />

Iuliani impudentiam redarguunt, qui tanquam Manichaeorum dogma nobis<br />

obiciendum putavit, quia ex Adam trahi dicimus origínale peccatum, quod per<br />

lavacrum regenerationis, non solum in maioribus, verum etiam in parvulis<br />

solvitur. Quantum autem ipse Iulianus quibusdam sententiis suis adiuvet Manichaeos,<br />

in primi libri mei parte posteriore monstravi. Ceteri autem nostri<br />

quattuor redduntur illis singulis singuli. Verum in huius tantí tamque elaborati<br />

operis quinto volumine, ubi commemoravi deformem maritum coniugi suae,<br />

ne deformes pareret, proponere in concubitu formosam soleré picturam<br />

(V 14,51), nomen hominis qui hoc faceré solebat, quasi certum posui, cum<br />

sit incertum, quia memoria me fefellit. Hoc autem Soranus auctor medicinae<br />

scripsit regem Cyprium faceré soleré, sed nomen eius proprium non expressit.<br />

Hoc opus sic incipit: Contumelias tuas et verba maledica, luliane.<br />

(140) (202) LXIII. AD LAUKENTIUM, DE FIDE, SPE ET CARITATE, LÍBER UNUS<br />

(LXXXIX)<br />

Scripsi etiam librum de Fide, Spe et Caritate, cum a me, ad quem scriptus<br />

est, postulasset ut aliquod opusculum haberet meum de suis manibus non<br />

Ibíd., 5,14,51.<br />

Libro II, 64 823<br />

tener alguna obrita mía que no dejara de las manos, lo que los<br />

griegos llaman un Enquiridión 421 . Allí me parece haber resumido<br />

con bastante diligencia cómo se debe honrar a Dios, que<br />

define la divina Escritura como sabiduría auténticamente verdadera<br />

422 .<br />

Ese libro comienza así; Dici non potest, dilectissime fili<br />

Laurenti, quantum tua eruditione delecter.<br />

64. LA PIEDAD CON LOS DIFUNTOS, A PAULINO OBISPO,<br />

UN LIBRO (90)<br />

Título: S. POSSID., Indic. 10\200 (633); EUGIPP., EXC. Aug. 964.<br />

Escribí un libro sobre El cuidado que se debe tener en favor<br />

de los difuntos («Piedad con los difuntos»), porque me preguntaron<br />

por carta «si aprovecha a alguno después de la muerte<br />

el que su cuerpo sea sepultado ante la memoria de algún<br />

santo» .<br />

Ese libro comienza así: Diu sanctitati tuae, coepiscope venerande<br />

Pauline.<br />

recessurum: quod gehus Graeci Enchiridion vocant. Ubi satis diligenter mihi<br />

videor esse complexus quomodo sit colendus Deus, quam sapientiam esse<br />

hominis utique veram divina Scriptura definit (cf. Iob 28,28). Hic liber sic<br />

incipit: Dici non potest, dilectissime fili Laurenti, quantum tua eruditione delecter.<br />

LXIV. DE CURA PRO MORTUIS GERENDA, AD PAULINUM EPISCOPUM, LÍBER<br />

UNUS (XC)<br />

Librum de Cura pro mortuis gerenda scripsi, cum [656] interrogatus<br />

lítteris fuissem, utrum prosit cuique post mortem quod corpus eius apud<br />

sancti alicuius memoriam sepelitur. Hic liber sic incipit: Diu Sanctitati tuae,<br />

coepiscope venerande Pauline.<br />

421 Esta obra la escribió San Agustín no antes del año 421 (cf. Introducción a<br />

Respuesta a las ocho cuestiones de Dulcido, p.363ss). Es un tratado dogmático-moral o<br />

manual de teología para seglares, siguiendo el esquema de las virtudes, el Credo y el<br />

Padrenuestro. Demuestra el progreso y madurez teológicos alcanzados por San Agustín,<br />

que aquí recoge en una espléndida síntesis la doctrina cristiana. Ad Laurentium de fide,<br />

spe et caritate.<br />

422 Ibid., 1,2,4; De Trinitate 12,14,22; 14,1,1; De spiritu et littera 11,18; Epist. 140<br />

y 167.<br />

425 Escrito en Hipona el año 423, en respuesta a una cuestión que le planteaba su<br />

amigo San Paulino de Ñola sobre la utilidad de enterrar a los difuntos junto a las<br />

memorias o sepulturas de los santos mártires. De cura pro mortuis gerenda ad Paulinutn<br />

episcopum; De octo Dulcitii quaestionibus 2,2.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!