40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
814<br />
Las Retractaciones<br />
2 -4o También en el tercer libro, «al tratar del Sumo Sacerdot<br />
e 4 cómo engendraba hijos, cuando tenía la obligación de<br />
entrar dos veces al día en el Sancta Sanctorum, donde estaba<br />
, a " ar del incienso, para ofrecer incienso por la mañana y por<br />
Ja tarde, adonde, como dice la ley, no podía entrar estando<br />
impuro; y la misma ley dice que el hombre se hace impuro<br />
también por el coito conyugal, que por cierto manda que se<br />
Jave con agua, pero también dice que el que se ha lavado está<br />
impuro hasta la tarde, por lo cual dije: Que hubiese sido consecuente<br />
que o bien fuese continente, o bien que algunos días<br />
se interrumpiese el incienso», no he visto que no fuese consecuente.<br />
En efecto, puede entenderse así lo escrito: Estará<br />
impuro hasta la tarde, de modo que durante la misma tarde ya<br />
no estuviese impuro, sino hasta la tarde, para llegada la tarde,<br />
ya puro, ofreciese el incienso, cuando para procrear hijos se<br />
hubiese unido a su mujer después del incienso matutino.<br />
Lo mismo cuando se pregunta «cómo le estaba prohibido<br />
al Sumo Sacerdote asistir al funeral de su padre, no siendo<br />
conveniente que llegara a ser sacerdote, cuando era uno solo,<br />
sino después de la muerte de su padre sacerdote, dije que por<br />
eso fue necesario, antes de sepultar al padre luego de su<br />
muerte, que se le constituyese sacerdote al hijo de aquel que<br />
sucedía al padre, a causa también de la continuidad del incienso,<br />
que era necesario ofrecer dos veces al día» 405 , al cual sacerdote<br />
se le prohibe entrar durante la muerte del padre insepulto<br />
todavía. Pero me fijé poco en que esto pudo estar mandado<br />
2. In tertio quoque libro, ubi de summo agitur sacerdote, quomodo<br />
creabat filios, cum haberet necessitatem bis in die ingredi in sancta sanctorum,<br />
ubi erat altare incensi, ad (193) offerendum incensum mane et vespera (cf.<br />
Lx 30,7-8), quo non posset, sicut Lex dicit, immundus intrare (cf. Lev 22,3);<br />
et eadem Lex dicat, immundum fieri hominem etiam ex concubitu coniugalí,<br />
quem iubet quidem lavari aqua, sed et lotum dicit immundum esse usque ad<br />
vesperam (cf. Lev 15,16), unde dixi: Consequens fuisse ut aut continens esset,<br />
aut diebus aliquibus intermitteretur incensum (III 82), non vidi non fuisse<br />
consequens. Potest enkn sic intellegi quod scriptum est: Immundus erit usque<br />
ad vesperam, ut per ipsam vesperam iam non esset immundus, sed usque ad<br />
ipsam, ut vespertino iam tempore incensum mundus offerret, cum propter<br />
creandos filios post matutinum incensum mixtus esset uxori. Itemque ubi<br />
quaesitum est quomodo prohibitus esset super funus patris sacerdos summus<br />
intrare (cf. Lev 21,11), cum eum fieri sacerdotem (quando unus erat), nisi<br />
post mortem sacerdotis patris non oporteret, dixi: Propter hoc necesse fuisse,<br />
nondum sepulto patre statim post (134) eius mortem, filium eius constituí, qui<br />
succederet patri; propter etiam continuationis incensum, quod bis in die necesse<br />
erat offerri (III 83), qui sacerdos super mortem nondum sepulti patris prohi-<br />
404 Ibid., 3,82.<br />
405 Ibid., 3,83.<br />
Libro II, 55 815<br />
más bien por aquellos que habrían de ser los sumos sacerdotes<br />
que no sucedían a padres sumos sacerdotes, pero que sin<br />
embargo eran de los hijos, es decir, de los descendientes de<br />
Aarón, en el caso de que el Sumo Sacerdote o no tuviese hijos<br />
o los tuviere tan indignos que ninguno de ellos debiera suceder<br />
a su padre; como Samuel sucedió al sumo sacerdote Helí,<br />
no siendo él mismo sacerdote, pero sí de los hijos, es decir, de<br />
los descendientes de Aarón 406 .<br />
3. «También a propósito del ladrón a quien se dijo: Hoy<br />
estarás conmigo en el paraíso, que había sido bautizado visiblemente»,<br />
lo di como cierto, siendo incierto, y debiéndose creer<br />
más bien que fue bautizado 407 , como yo también lo he discutido<br />
después en alguna parte 408 .<br />
Igualmente, lo que en el libro quinto «he dicho, cuando se<br />
recuerda a las madres en las generaciones evangélicas, que<br />
éstas van puestas con los padres» 409 , seguramente es verdadero,<br />
pero que no viene al asunto de que se trataba. Se trataba,<br />
en efecto, de aquellos que desposaban a las mujeres de sus<br />
hermanos o parientes de éstos, que habían fallecido sin descendencia,<br />
a causa de los dos padres de José, uno el que<br />
recuerda Mateo, el otro Lucas. Sobre esta cuestión he tratado<br />
en esta obra con atención al retractar mis libros Contra Fausto,<br />
el Maniqueo 410 .<br />
Esa obra comienza así: Cum Scripturas Sanctas, quae appellantur<br />
canonicae.<br />
betur intrare. Sed parum attendi, potuísse hoc (194) praecípi magis propter<br />
illos qui futuri fuerant summi sacerdotes, non patribus summis sacerdotibus<br />
succedentes, sed tamen ex filiis, id est ex posteris Aaron, si forte summus<br />
sacerdos, aut filios non haberet, aut ita reprobos haberet ut nullus eorum patri<br />
deberet succedere: sicut Samuel summo sacerdoti Heli successit (cf. 1 Reg 1-<br />
3), cum sacerdotis filius ipse non esset, sed tamen ex filiis, hoc est, ex posteris<br />
esset Aaron.<br />
[653] 3. De latrone etiam cui dictum est: Hodie mecum eris in paradiso<br />
(Le 23,43), quod non fuerit visibiliter baptizatus, quasi certum posui (III 84),<br />
cum sit incertum, magisque illum baptizatum fuisse credendum sít, sicut ego<br />
quoque alibi postea disputavi. ítem quod in quinto libro dixi, ubi commemorantur<br />
matres in generationibus evangelicis, non eas positas nisi cum patribus<br />
(V 46,2; cf. Mt 1,3.5.6; Le 3,23), verum est quidem, sed ad rem de qua<br />
agebatur non pertinet. Agebatur autem de iis qui ducebant fratrum vel propinquorum<br />
coniuges, eorum qui sine filiis defuncti essent, propter dúos patres<br />
Ioseph, quorum alterum Matthaeus commemorat, alterum Lucas. De qua<br />
406 Ibid.<br />
407 Ibid., 3,84.<br />
408 Ibid., Retract. 26, q.62.<br />
409 Ibid., 5,46.<br />
410 Ibid., Retract. 34 y 42.