40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
804 Las Retractaciones<br />
44. A OROSIO, PRESBÍTERO, CONTRA LOS PRISCILIANISTAS<br />
Y ORIGENISTAS, UN LIBRO (70)<br />
Título: S. POSSID., Indic. 5,1 (83); EUGIPP., EXC. Aug. 151.<br />
Entre tanto, respondí, con la brevedad y claridad que<br />
pude, a una consulta de Orosio, un presbítero español, sobre<br />
los priscilianistas y algunas opiniones de Orígenes que reprueba<br />
la fe católica. El título de ese opúsculo es: A Orosio contra<br />
los priscilianistas y los origenistas 5 . Y al principio he añadido<br />
también la misma consulta a mi respuesta.<br />
Ese libro comienza así: Responderé tibí quarenti, dilectissime<br />
fili Orosi.<br />
45. A JERÓNIMO, PRESBÍTERO, DOS LIBROS: EL PRIMERO SOBRE<br />
EL ORIGEN DEL ALMA, Y EL SEGUNDO SOBRE UNA SENTENCIA<br />
DE SANTIAGO (71)<br />
Título: S. POSSID., Indic. 10',22-23 (239-240); CLAUDIANUS MAMERTOS,<br />
De statu animae 2,9; EUGIPP., EXC. Aug. 34.<br />
También escribí dos libros al presbítero Jerónimo 386 , que<br />
residía en Belén: el uno sobre El origen del alma humana, el<br />
(126) XLIV. AD OROSIUM, CONTRA PRISCILLIANISTAS ET ORIGENISTAS,<br />
LÍBER UNUS (LXX)<br />
(Ad Orosium presbyterum contra Priscillianistas, líber unus)<br />
ínter haec Orosii cuiusdam Hispani presbyteri consultationi de Priscillianistis,<br />
et de quibusdam Origenis sensíbus quos catholica fides improbat,<br />
quanta potui brevítate ac perspícuitate respondí: cuius opusculi titulus est ad<br />
Orosium, contra Priscillianistas et Ori[649]genistas. Et ipsa enim consultatio<br />
responsioni meae a capite adiuncta est. Hic liber sic incipit: Responderé tibí<br />
quaerenti, áilectissime fili Orosi.<br />
(184) XLV. AD HIERONYMUM PRESBYTERUM LIBRI DÚO; UNUS DE ORIGINE<br />
ANIMAE, ET ALIUS DE SENTENTIA IACOBI (LXXI)<br />
Scripsi etiam dúos libros (Epistt 166,167) ad Hieronymum presbyterum<br />
sedentem in Bethlehem: unum de Origine Animae homims; alterum de (127)<br />
m Escrita el año 415, respondiendo a puntos doctrínales que le pregunta Orosio<br />
sobre los priscilianistas y los origenistas, en especial sobre la creación de la nada y sobre<br />
la eternidad del infierno. Ad Orosium presbyterum contra Priscillianistas; cf. OROSIUS,<br />
Commonitorium de erróte Priscillianistarum et Origenistarum 2-3.<br />
586 Son las dos cartas 166 y 167, que escribe el año 415, sobre El origen del alma<br />
y Una sentencia de Santiago, consultando a San Jerónimo en relación con la doctrina del<br />
pecado original. Ad Hieronymum presbyterum libri dúo: unus De origine animae homims,<br />
et alius De sententia Iacobi apost.; cf. S. HIER., Epist. 124,1; S. AUG., Epist. 166; 167;<br />
169; Retract. 71.<br />
Libro II, 45 805<br />
otro sobre una Sentencia del apóstol Santiago, donde dice:<br />
Cualquiera que haya observado la ley entera, pero falta en un<br />
solo punto, se hace reo de todo, consultándole sobre las dos<br />
cuestiones. En el primero yo mismo no he resuelto la cuestión<br />
que le propuse, y en el segundo tampoco me callé lo que a mí<br />
me parecía sobre la solución, pero yo le consulté si eso lo<br />
aprobaba también él. Y me contestó por escrito elogiando la<br />
misma pregunta mía, pero que, sin embargo, no tenía tiempo<br />
para responderme. En cuanto a mí, no quise publicar esos<br />
libros mientras él viviese, con la esperanza de que me respondiese<br />
alguna vez, y entonces serían publicados con su misma<br />
respuesta. Ahora bien, una vez que él hubo fallecido, publiqué<br />
el primero para advertir al lector que o no indague sólo cómo<br />
el alma se infunde en los que nacen, o que en un asunto de<br />
tantísima oscuridad admita con certeza aquella solución de esa<br />
cuestión que no sea contraria a los puntos clarísimos que la fe<br />
católica conoce sobre el pecado original en los niños, sin duda<br />
dignos de condenación, si no son regenerados en Cristo; en<br />
cuanto al segundo, lo publiqué para que sea conocida la misma<br />
solución, que me ha parecido también a mí, de la cuestión<br />
de que se trata allí.<br />
Esa obra comienza así: Deum nostrum qui nos vocavit.<br />
Sententia Iacobi apostoli, ubi ait: Quicumque totam legetn servaverit, offeniat<br />
autem in uno, factus est omnium reus (Iac 2,10), de utroque consulens eum.<br />
Sed in illo priore quaestionem quam proposuí ipse non solvi; in posteriore<br />
autem quid mihi de illa solvenda videretur ipse non tacui, sed utrum hoc<br />
approbaret etiam ille, consului. Rescripsit autem laudans eamdem consultationem<br />
meam; sibi tamen ab respondendum otium * non esse respondit. Ego vero<br />
quousque esset in corpore, hos libros edere nolui, ne forte responderet aliquando,<br />
et cum ipsa responsione eius potius ederentur. Illo autem defuncto<br />
ad hoc edidi priorem, ut qui legit admoneatur aut non quaerere omnino<br />
quomodo (185) detur anima nascentibus, aut certe de re obscurissima eam<br />
solutionem quaestionis huius admittere, quae contraria non sit apertissimis<br />
rebus, quas b de originali peccato fides catholica novít in parvulis, nisi regenerentur<br />
in Christo, sine dubitatione damnandis: posteriorem vero, ad hoc ut<br />
quaestionis de qua ibi agitur, etiam quae nobis visa est solutio ipsa noscatur.<br />
Hoc opus sic incipit: Deum nostrum qui nos vocavit (cf. 1 Thess 2,12).<br />
a] Otium omitt. CSEL.<br />
b] Quamvis CSEL.