12.06.2013 Views

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

804 Las Retractaciones<br />

44. A OROSIO, PRESBÍTERO, CONTRA LOS PRISCILIANISTAS<br />

Y ORIGENISTAS, UN LIBRO (70)<br />

Título: S. POSSID., Indic. 5,1 (83); EUGIPP., EXC. Aug. 151.<br />

Entre tanto, respondí, con la brevedad y claridad que<br />

pude, a una consulta de Orosio, un presbítero español, sobre<br />

los priscilianistas y algunas opiniones de Orígenes que reprueba<br />

la fe católica. El título de ese opúsculo es: A Orosio contra<br />

los priscilianistas y los origenistas 5 . Y al principio he añadido<br />

también la misma consulta a mi respuesta.<br />

Ese libro comienza así: Responderé tibí quarenti, dilectissime<br />

fili Orosi.<br />

45. A JERÓNIMO, PRESBÍTERO, DOS LIBROS: EL PRIMERO SOBRE<br />

EL ORIGEN DEL ALMA, Y EL SEGUNDO SOBRE UNA SENTENCIA<br />

DE SANTIAGO (71)<br />

Título: S. POSSID., Indic. 10',22-23 (239-240); CLAUDIANUS MAMERTOS,<br />

De statu animae 2,9; EUGIPP., EXC. Aug. 34.<br />

También escribí dos libros al presbítero Jerónimo 386 , que<br />

residía en Belén: el uno sobre El origen del alma humana, el<br />

(126) XLIV. AD OROSIUM, CONTRA PRISCILLIANISTAS ET ORIGENISTAS,<br />

LÍBER UNUS (LXX)<br />

(Ad Orosium presbyterum contra Priscillianistas, líber unus)<br />

ínter haec Orosii cuiusdam Hispani presbyteri consultationi de Priscillianistis,<br />

et de quibusdam Origenis sensíbus quos catholica fides improbat,<br />

quanta potui brevítate ac perspícuitate respondí: cuius opusculi titulus est ad<br />

Orosium, contra Priscillianistas et Ori[649]genistas. Et ipsa enim consultatio<br />

responsioni meae a capite adiuncta est. Hic liber sic incipit: Responderé tibí<br />

quaerenti, áilectissime fili Orosi.<br />

(184) XLV. AD HIERONYMUM PRESBYTERUM LIBRI DÚO; UNUS DE ORIGINE<br />

ANIMAE, ET ALIUS DE SENTENTIA IACOBI (LXXI)<br />

Scripsi etiam dúos libros (Epistt 166,167) ad Hieronymum presbyterum<br />

sedentem in Bethlehem: unum de Origine Animae homims; alterum de (127)<br />

m Escrita el año 415, respondiendo a puntos doctrínales que le pregunta Orosio<br />

sobre los priscilianistas y los origenistas, en especial sobre la creación de la nada y sobre<br />

la eternidad del infierno. Ad Orosium presbyterum contra Priscillianistas; cf. OROSIUS,<br />

Commonitorium de erróte Priscillianistarum et Origenistarum 2-3.<br />

586 Son las dos cartas 166 y 167, que escribe el año 415, sobre El origen del alma<br />

y Una sentencia de Santiago, consultando a San Jerónimo en relación con la doctrina del<br />

pecado original. Ad Hieronymum presbyterum libri dúo: unus De origine animae homims,<br />

et alius De sententia Iacobi apost.; cf. S. HIER., Epist. 124,1; S. AUG., Epist. 166; 167;<br />

169; Retract. 71.<br />

Libro II, 45 805<br />

otro sobre una Sentencia del apóstol Santiago, donde dice:<br />

Cualquiera que haya observado la ley entera, pero falta en un<br />

solo punto, se hace reo de todo, consultándole sobre las dos<br />

cuestiones. En el primero yo mismo no he resuelto la cuestión<br />

que le propuse, y en el segundo tampoco me callé lo que a mí<br />

me parecía sobre la solución, pero yo le consulté si eso lo<br />

aprobaba también él. Y me contestó por escrito elogiando la<br />

misma pregunta mía, pero que, sin embargo, no tenía tiempo<br />

para responderme. En cuanto a mí, no quise publicar esos<br />

libros mientras él viviese, con la esperanza de que me respondiese<br />

alguna vez, y entonces serían publicados con su misma<br />

respuesta. Ahora bien, una vez que él hubo fallecido, publiqué<br />

el primero para advertir al lector que o no indague sólo cómo<br />

el alma se infunde en los que nacen, o que en un asunto de<br />

tantísima oscuridad admita con certeza aquella solución de esa<br />

cuestión que no sea contraria a los puntos clarísimos que la fe<br />

católica conoce sobre el pecado original en los niños, sin duda<br />

dignos de condenación, si no son regenerados en Cristo; en<br />

cuanto al segundo, lo publiqué para que sea conocida la misma<br />

solución, que me ha parecido también a mí, de la cuestión<br />

de que se trata allí.<br />

Esa obra comienza así: Deum nostrum qui nos vocavit.<br />

Sententia Iacobi apostoli, ubi ait: Quicumque totam legetn servaverit, offeniat<br />

autem in uno, factus est omnium reus (Iac 2,10), de utroque consulens eum.<br />

Sed in illo priore quaestionem quam proposuí ipse non solvi; in posteriore<br />

autem quid mihi de illa solvenda videretur ipse non tacui, sed utrum hoc<br />

approbaret etiam ille, consului. Rescripsit autem laudans eamdem consultationem<br />

meam; sibi tamen ab respondendum otium * non esse respondit. Ego vero<br />

quousque esset in corpore, hos libros edere nolui, ne forte responderet aliquando,<br />

et cum ipsa responsione eius potius ederentur. Illo autem defuncto<br />

ad hoc edidi priorem, ut qui legit admoneatur aut non quaerere omnino<br />

quomodo (185) detur anima nascentibus, aut certe de re obscurissima eam<br />

solutionem quaestionis huius admittere, quae contraria non sit apertissimis<br />

rebus, quas b de originali peccato fides catholica novít in parvulis, nisi regenerentur<br />

in Christo, sine dubitatione damnandis: posteriorem vero, ad hoc ut<br />

quaestionis de qua ibi agitur, etiam quae nobis visa est solutio ipsa noscatur.<br />

Hoc opus sic incipit: Deum nostrum qui nos vocavit (cf. 1 Thess 2,12).<br />

a] Otium omitt. CSEL.<br />

b] Quamvis CSEL.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!