40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
796 Las Retractaciones<br />
convenientemente a mí que estaba tratando de la gracia del<br />
Nuevo Testamento, igual que pudieron irse adaptando convenientemente<br />
en sus lugares 363 .<br />
Ese libro comienza así: Quinqué mihi proposuisti tractandas<br />
quaestiones.<br />
37. EL ESPÍRITU Y LA LETRA, A MARCELINO, UN LIBRO (63)<br />
Título: S. POSSID., Indic. 7,2.<br />
El mismo a quien había escrito los tres libros que titulé<br />
Consecuencias y perdón de los pecados, donde traté con cuidado<br />
también del bautismo de los niños 364 , me volvió a escribir<br />
diciendo que se había extrañado de que yo dijese que podía<br />
darse que el hombre esté sin pecado, si su buena voluntad no<br />
claudica, con la ayuda de la gracia divina, aunque no haya<br />
habido nadie, ni hay, ni habrá nadie de una justicia tan perfecta<br />
en esta vida. En efecto, me preguntó cómo había dicho<br />
que era posible una cosa así de la cual no existía ningún<br />
ejemplo. Debido a esa pregunta, escribí el libro cuyo título es<br />
El espíritu y la letra 163 , examinando la sentencia del Apóstol<br />
que dice: La letra mata, pero el espíritu vivifica. En este libro,<br />
de gratia Novi Testamenti, tanquam suis locis congruenter occurrere potuerurit.<br />
Hic liber sic incipit: Quinqué mihi proposuisti tractandas quaestiones.<br />
XXXVII. DE SPIRITU ET LOTERA, AD MARCELLINUM, LÍBER UNUS (LXIII)<br />
Ad quem scripseram tres libros, quorum titulus est de Peccatorum Meritis<br />
et Remíssione, ubi diligenter disputatur etiam de baptismo parvulorum, rescripsit<br />
mihi se fuisse permotum quod dixerim fieri posse ut sit homo sine<br />
peccato, si voluntas eius non desít, ope [646] adiuvante divina; quamvis nemo<br />
tam perfectae iustitiae in hac vita vel fuerit, vel sit, vel futurus sit. Quaesivit<br />
enim quomodo dixerim posse fieri, (176) cuius rei desit exemplum, Propter<br />
hanc eius inquisítionem scripsi líbrum cuius est titulus, de Spiritu et Littera,<br />
pertractans apostolicam sententiam ubi ait: Littera occidit, Spiritus autem vivificat<br />
(2 Cor 3,6), In quo libro, quantum Deus (121) adiuvit, acriter disputavi<br />
'" Ibid., Epist. 140,2.<br />
364 Dentro de la misma controversia pelagiana, y en ese año 412, escribió también<br />
esta obra para examinar la relación entre letra (ley) y espíritu (gracia); que la gracia del<br />
Espíritu Santo es la que santifica, mientras que la letra de la ley es ocasión de muerte,<br />
porque la ley sirve para desear la gracia, mientras que la gracia, que es espíritu, vivifica.<br />
Obra que ilumina la doctrina agustiniana de la gracia. De spiritu et littera ad Marcellinum;<br />
Ve fide et operibus 14,21; Retractationes 60; De doctrina christiana 3,33,46; Retract<br />
65 y 31.<br />
'" Ibid., 1,1.<br />
Libro II, 38 797<br />
con la ayuda de Dios, he disputado con valor contra los enemigos<br />
de la gracia de Dios, que justifica al pecador. En cambio,<br />
cuando trato de las observancias de los judíos, que se<br />
abstienen de algunos alimentos según la ley antigua, escribí:<br />
«Las ceremonias de algunos alimentos» 366 , nomenclatura que<br />
no está en el uso de las Escrituras Santas. Sin embargo, por<br />
eso me pareció conveniente, porque yo recordaba que se llamaban<br />
ceremonias como carimonias por el verbo carecer 31 "',<br />
porque quienes las observan carecen de esas cosas de las que<br />
se abstienen. Si es otro el origen de ese nombre el que aparta<br />
de la verdadera religión, yo no he hablado en ese sentido, sino<br />
en aquel que he recordado arriba.<br />
Ese libro comienza así: Lectis opusculis quae ad te nuper<br />
elaboravi, fili carissime Marceline.<br />
38. LA FE Y LAS OBRAS, UN LIBRO (64)<br />
Título: S. Possm., Indic. 10,19 (236); EUGIPP,, EXC. Aug. 642.<br />
Entre tanto, algunos hermanos seglares, por cierto muy<br />
estudiosos de las divinas Escrituras, me enviaron algunos escritos<br />
que separaban la fe cristiana de las obras buenas, de tal<br />
manera que se persuadía de que sin aquélla no era posible,<br />
pero sin éstas sí era posible llegar a la vida eterna. Respondién-<br />
contra mímicos gratiae Dei, qua iustificatur impius (121). Cum autem agerem<br />
de observatíonibus ludaeorum, a quibusdam escis secundum veterem legem<br />
abstinentium, dixi: Quarumdam escarum cerimoniae (21,36), quod nomen non<br />
est in usu Litterarum sanctarum, ideo tamen mihi congruens visum esr, quod<br />
a carendo appelktas cerimonias, quasi carimonias memoria tenebam, eo quod<br />
observantes careant hís rebus a quibus se abstinent. Quod si est orígo alia<br />
huius nominis, quae abhorret a vera religione, secundum hanc ego non sum<br />
locutus, sed secundum istam quam supra memoravi. Hic liber sic incipit:<br />
Lectis opusculis quae ad te nuper elaboravi, fili carissime Marcelline.<br />
(177) XXXVIII. DE FIDE ET OPERIBUS, LÍBER UNUS (LXIV)<br />
Interea missa sunt mihi a quibusdam fratribus laicis quidem, sed divinorum<br />
eloquiorum studiosis, scripta nonnulla, quae ita distinguerent a bonis<br />
operibus christianam fidem, ut sine hac non posse, sine illis autem posse<br />
perveniri suaderetur ad aeternam vitam. Quibus respondens librum scripsi,<br />
>a Ibid., 21,36; Epist. 82.<br />
,67 Ibid., cf. Auxus GELLIUS, Nortes Atticae 4,9,8; S. ISIDORUS, Etymologiae sive Origines<br />
6,19,36-37.