40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
794 Las Retractaciones<br />
examinada por un procónsul, quien lo declaró absuelto; y, más<br />
tarde, él mismo comprobó en audiencia con sus acusadores<br />
que Ceciliano era inocente, al descubrir por experiencia que<br />
eran unos calumniadores en los crímenes contra él 359 . El orden<br />
de fechas establecido por los consulados convence aún<br />
con mucha más fuerza en este asunto, y echa por tierra completamente<br />
las calumnias de los donatistas, como lo he demostrado<br />
en otra parte 360 .<br />
Ese libro comienza así: Responderé diversa sentientibus.<br />
35. LOS MAXIMIANISTAS CONTRA LOS DONATISTAS,<br />
UN LIBRO (61)<br />
Título: S. POSSID., Indic. 6,14 (97).<br />
Escribí también un libro, entre otros escritos contra los<br />
donatistas, no muy breve como antes 361 , sino extenso y con<br />
mucho mayor cuidado. En él se ve cómo la sola causa de los<br />
maximianistas echa por tierra claramente desde sus cimientos<br />
el error impío y soberbísimo de ellos contra la Iglesia católica,<br />
porque su cisma salió de la misma secta de Donato.<br />
Ese libro comienza así: Multa iam diximus, multa iam scripsimus.<br />
gitur absolutus; et postea ipse Caecilianum cum accusatoribus eius auditum,<br />
comperit innocentem, ubi eos expertas est in eius criminibus calumniosos.<br />
Qui ordo temporum per cónsules declaratus, multo vehementius in ea causa<br />
calumnias Donatistarum convincit, penitusque subvertit, quod alibi ostendimus.<br />
Hic líber sic incipit: Responderé adversa sentientibus.<br />
(119) XXXV. DE MAXIMIANISTIS CONTRA DONATISTAS,<br />
LÍBER UNUS (LXI)<br />
Scripsi etiam librum Ínter cetera contra Donatistas, non brevissimum sicut<br />
antea, sed grandem, multo diligentius; in (174) quo apparet quemadmodum<br />
eorum adversus Ecclesiam catholicam impium ac superbissimum errorem<br />
sola funditus Maximianistarum causa subvertat, quod schisma factum est ex<br />
ipsa parte Donati. Hic liber sic incipit: Multa iam diximus, multa iam scripsimus.<br />
'" Ibid., De fide et operibus 4,6; Retract. 65; Epist. 43,2,5.<br />
i6u Ibid., Retract. 54.<br />
i6L Hacía unos cinco años, 407, que San Agustín había escrito para el pueblo Advertencia<br />
de los donatistas..., cf. Nota 343; ahora, hacia el año 412, escribe esta obra con<br />
la misma intención; aunque no hay más datos que los ofrecidos por las Retractationes<br />
para reconstruir toda la argumentación, porque aún no ha sido reconocida. De maximianistis<br />
contra donatistas; Retract. 56; De haeresibus 69; Epist. 45.<br />
Libro II, 36 795<br />
36. LA GRACIA DEL NUEVO TESTAMENTO, A HONORATO,<br />
UN LIBRO (62)<br />
Título: S. POSSID., Indic. 10,18 (235); EUGGIP., Exc. Aug. 696; CAS-<br />
SIOD., Inst. 1,16,4.<br />
Por ese mismo tiempo en que luchaba denodadamente<br />
contra los donatistas y había comenzado ya a ejercitarme contra<br />
los pelagianos, un amigo me envió desde Cartago cinco<br />
cuestiones, y me rogó que se las respondiese por escrito 362 .<br />
Son éstas: ¿Qué significó la expresión del Señor: Dios mío,<br />
Dios mío, ¿por qué me has abandonado? Y qué es lo que dice<br />
el Apóstol: Vara que, enraizados y fundados en la caridad, seáis<br />
capaces de comprender con todos los santos cuál es la anchura y<br />
la largura, la altura y la hondura. Y quiénes son las cinco<br />
vírgenes necias y quiénes las prudentes. Y ¿qué son las tinieblas<br />
exteriores? Y ¿cómo hay que entender: El Verbo se hizo carne?<br />
Ahora bien, pensando yo seriamente sobre la nueva herejía<br />
enemiga de la gracia de Dios, me planteé una sexta cuestión<br />
sobre la gracia del Nuevo Testamento. Disputando sobre esta<br />
cuestión a la vez que interponía la exposición del salmo 21, en<br />
cuyo comienzo está lo que el Señor exclamó en la cruz, y que<br />
el amigo aquel me propuso en primer lugar para que lo explicara,<br />
yo resolví todas aquellas cinco cuestiones no por el orden<br />
en que me las había propuesto, sino como pudieron adaptarse<br />
XXXVI. DE GRATIA TESTAMENTI NOVI, AD HONORATUM LÍBER UNUS (LXII)<br />
Eo ipso tempore quo contra Donatistas vehementer exercebamur, et contra<br />
Pelagianos exerceri iam coeperamus, amicus quídam mihi misit quinqué<br />
a Carthagine quaestiones, et rogavit ut eas illi scribendo exponerem; quae<br />
sunt: Quid sibi velit vox illa Domini: Deus meus, Deus meus, utquid me dereliquisti?<br />
(Ps 21,1; Mt 27,46). Et quid sit quod ait Apostolus: Ut in caritate<br />
radicati et fundati, praevaleatis comprehendere cum ómnibus sanctis, quae sit<br />
latitudo, et longitudo, et altitudo, et profundum (Eph 3,17-18). Et quae sint<br />
quinqué virgines stultae, (175) quaeve sapientes (cf. Mt 25,1-12). (220) Et<br />
quae sint tenebrae exteriores (cf. ib. 22,13). Et quomodo intellegendum sit:<br />
Verbum caro factum est (lo 1,14). Ego autem intuens supra dictam haeresím<br />
novam mimicam gratíae Dei, sextam mihi proposui quaestionem de Gratia<br />
Testamenti Novi. De qua disputans, interposíta expositione psalmi vigesimi<br />
primi, in cuius capite scriptum est quod Dominus exclamavit in cruce (cf.<br />
Ps 21,2), quod ule amicus in primis mihi proposuit exponendum; omnia illa<br />
quinqué dissolvi, non hoc ordine quo erant proposita; sed sicut mihi disserenti<br />
362 Esta obra se relaciona con la De peccatorum meritis et remissione... (cf. nota 351),<br />
porque pertenece a la controversia antipelagiana, y fue escrita en ese tiempo, año 412,<br />
en respuesta a cuestiones que le hacía su amigo Honorato de Cartago; pero San Agustín<br />
añade una cuestión más, la sexta, para la gracia específica del Nuevo Testamento. De<br />
gratia Testamenti Novi ad Honoratum; Epist. 1<strong>40.</strong>