12.06.2013 Views

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

754 Las Retractaciones<br />

pues 261 reconocí que esas palabras pueden entenderse también,<br />

y más probablemente, del hombre espiritual.<br />

La segunda cuestión de este libro es: «sobre el lugar donde<br />

dice; Pero no sólo (Sara), sino también Rebeca, que tuvo (gemelos)<br />

de una sola unión de Isaac, nuestro padre, hasta donde dice:<br />

Si el Señor de los ejércitos no nos hubiese dejado una semilla,<br />

seríamos como Sodoma, y semejantes a Gomorra». Al solucionar<br />

esta cuestión 262 he trabajado ciertamente en favor del libre<br />

albedrío de la voluntad humana, pero ha vencido la gracia de<br />

Dios; únicamente he podido llegar a eso para que se entienda<br />

que el Apóstol dijo con verdad purísima: ¿Quién, en efecto, te<br />

conoce? Pero ¿qué tienes que no has recibido? Y si lo has recibido,<br />

¿de qué te glorías como si no lo hubieras recibido? Queriendo<br />

demostrar eso mismo el mártir Cipriano, lo definió todo<br />

con ese mismo título diciendo: «No debemos gloriarnos de<br />

nada, cuando nada es nuestro» 263 .<br />

2. En el segundo libro son tratadas las otras cuestiones,<br />

y las resuelvo según mi humilde entender. Todas son de la<br />

Escritura que llaman Libro de los Reyes. La primera de ellas<br />

trata «de lo que está escrito: Y el Espíritu del Señor se arrojó<br />

sobre Saúl, cuando se dice en otro sitio: Y el Espíritu malo del<br />

Señor sobre Saúl». Cuando la expuse dije: «Aunque esté en la<br />

potestad de cada uno el querer, sin embargo no está en la<br />

potestad de cada uno el poder» 264 . Lo he dicho así porque no<br />

(et hoc probabilius) esse (132) posse illa verba cognovi. Posterior in hoc libro<br />

quaestio est, ab eo loco ubi ait: Non solum autem, sed et Rebecca ex uno<br />

concubitu habens Isaac patris nostri, usque ad illud ubi ait: Nisi Dominus<br />

sabaoth reliquisset nobís semen, sicut Sodoma facti essemus, et sicut Gomorrha<br />

símiles fuissemus (cf. Rom 9,10-29). In cuius quaestíonis solutione laboratum<br />

est quidem pro libero arbitrio voluntatis humanae, sed (90) vicit Dei gratia,<br />

nec nisi ad illud potuit perveniri, ut liquidissima veritate dixisse intellegatur<br />

Apostolus: Quis enim te discernit? quid autem habes quod non accepisti? Si<br />

autem accepisti, [630] quid gloriaris quasi non acceperis? (1 Cor 4,7). Quod<br />

volens etiam martyr Cyprianus ostendere, hoc totum ipso titulo definivit,<br />

dicens: In nullo gloriandum, quando nostrum nihil est.<br />

2. In secundo libro tractantur ceterae quaestiones, et pro nostra quantulacumque<br />

facúltate solvuntur, quae sunt omnes de scriptura quae Regnorum<br />

appellatur. Harum prima est, de eo quod scriptum est: Et insilüt spiritus<br />

Domini (133) in Saül (1 Reg 10-10); cum alibi dicatur: Et spiritus Domini<br />

malus in Saül (ib. 16-14). Quam cum exponerem, díxi: Quamvis sít in cuiusque<br />

potestate quid velit, non est tamen in cuiusquam potestate quid possit (II 1).<br />

M Ibid.<br />

262 Ibid., 1,9; Ketract. 23; De Civ. Dei 16,33-35.<br />

263 Ibid., 1,2; De praedestinatione sanctorum 4,8; Contra Pelagium 4,9,25; cf. S. CY­<br />

PRIANUS, Ad Quirinum seu Testimonia 3,4.<br />

264 Ibid., 1,2,9-2,14; Confess. 8,8,20.<br />

Libro II, 2 755<br />

decimos que esté en nuestro poder sino lo que se hace cuando<br />

queremos; donde lo primero, y sobre todo, es el mismo querer.<br />

Efectivamente, sin ningún intervalo de tiempo la voluntad<br />

misma está presta cuando queremos; pero también recibimos<br />

de arriba esa potestad para vivir bien cuando la voluntad es<br />

preparada por el Señor.<br />

La segunda cuestión es: «como se dijo: Estoy arrepentido de<br />

haber constituido rey a Saúl».<br />

La tercera: «si el espíritu inmundo, el que estaba en la<br />

pitonisa, pudo hacer que Samuel fuese visto por Saúl y hablase<br />

con él».<br />

La cuarta: «sobre lo escrito: Entró el rey David y se sentó<br />

ante el Señor».<br />

La quinta: «acerca de lo que dijo Elias: Señor, soy testigo<br />

de esta viuda, en cuya casa estoy hospedado, de que tú obraste<br />

mal al morir su hijo».<br />

Esta obra comienza así: Gratissimam sane atque suavissimam.<br />

2. RÉPLICA A LA CARTA DE MANES, LLAMADA<br />

«DEL FUNDAMENTO», UN LIBRO (28)<br />

Título: S. POSSID., Indic. 4,6 (54).<br />

El libro Réplica a la carta de Manes, llamada «del Fundamento»<br />

21 ''', refuta solamente sus principios, pero en otras par-<br />

Quod ideo dictum est, quia non dicimus esse in potestate nostra, nisi quod,<br />

cum volumus, fit; ubi prius et máxime est ipsum velle. Sine ullo quippe<br />

intervallo temporis praesto est voluntas ipsa, cum volumus; sed hanc quoque<br />

ad bene vivendum desuper accipimus potestatem, cum praeparatur voluntas a<br />

Domino (Prov 8,35, sec. LXX). Secunda quaestio est, quomodo dictum sit:<br />

Paenitet me quod constituerim regem Saül (1 Reg 15,11). Tertia, utrum spiritus<br />

immundus qui erat in pythonissa, potuerit agere ut Samuel a Saüle<br />

videretur, et loqueretur cum eo (cf. 1 Reg 28,7-20). Quarta, de eo quod<br />

scriptum est: Intravit rex David, et sedit ante Dominum (2 Reg 7,18). (91)<br />

Quinta, de eo quod dixit Elias; O Domine, testis huius viduae cum qua ego<br />

inhabito apud ipsam, [631] tu male fecisti occidere filium eius (3 Reg 17,20).<br />

Hoc opus sic incípit: Gratissimam plañe.<br />

265 Lo escribió San Agustín al principio de su episcopado, entre el 396 y 397. Más<br />

que una carta, era un tratado donde se hablaba de los principios en que se apoya el<br />

maniqueísmo, y que era ofrecido a los oyentes como manual o catecismo de la secta,<br />

para que conociesen y aprendiesen la doctrina principal de Manes. Por tanto, era<br />

considerada una de las obras más importantes, llamada del Fundamento, para los maniqueos,<br />

porque, según ellos, «contiene el comienzo, el medio y el fin» (cf. Contra<br />

Felicem 2,1, que recoge las Actas del debate con él). Sin embargo, esta obra maniquea<br />

tan importante hasta ahora no ha aparecido, y solamente se conoce por las citas, alusiones<br />

y refutación de San Agustín, y por fragmentos maniqueos encontrados en Touen-<br />

Houang. Contra epistulam Manickaei, quam vocant Vundamenti.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!