12.06.2013 Views

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

698<br />

Las Retractaciones<br />

aunque, sin embargo, entendemos la gran diferencia que hay<br />

entre lo uno y lo otro.<br />

4. Igualmente lo de que «no hay duda de que todos los<br />

hombres son necios o sabios» 144 puede parecer que contradice<br />

a lo que se lee en el libro tercero de El libre albedrío: «Como si<br />

en la naturaleza humana no hubiese término medio entre la<br />

necedad y la sabiduría» 145 . Hablé así cuando investigaba sobre<br />

el primer hombre si fue creado sabio o necio, o ni lo uno ni lo<br />

otro; porque, siendo la necedad un gran defecto, en modo alguno<br />

se le puede llamar necio a quien fue creado sin defecto alguno,<br />

y tampoco aparece claro cómo le podemos llamar sabio a<br />

aquel que fue víctima de la seducción. Por eso quise decir en<br />

síntesis: «como si en la naturaleza humana no hubiese término<br />

medio entre la necedad y la sabiduría». Pensaba entonces también<br />

en los niños, a los cuales, aunque confesamos que contraen<br />

el pecado original, sin embargo no los podemos llamar<br />

propiamente ni sabios ni necios, porque todavía no usan el libre<br />

albedrío ni bien ni mal. Ahora, pues, he dicho que todos los<br />

hombres son o sabios o necios, queriendo que se entendiese a<br />

aquellos que tienen uso de razón, por la cual se distinguen de<br />

los animales, de modo que sean hombres; así como decimos que<br />

todos los hombres quieren ser felices. ¿Acaso en esta sentencia<br />

tan verdadera y clara hemos recelado de que se entiendan también<br />

los párvulos que todavía no son capaces de desearlo?<br />

corporis sensibus, et quod fíde dignis credimus testibus, dum tamen Ínter haec<br />

et illud quid distet intellegamus.<br />

(69) 4. ítem quod dixi: Nernini dubium est, omnes homines aut stultos<br />

esse aut sapientes (12,27), potest videri esse contrarium illi quod legitur in libro<br />

tertio de Libero Arbitrio: Quasi vero natura humana praeter stultitiam et sapientiam<br />

nullam tnediam recipiat affectionem (III 24,71). Sed illud íbi dictum<br />

est, ubi de primo homine quaerebatur utrum sapiens fuerit factus, ad stultus,<br />

an neutrum, quoniam nullo modo stultum dicere poteramus qui sine virio<br />

factus est, cum sit stulti(44Jtia magnum vitium; et sapientem quomodo diceremus<br />

qui potuit seduci, non satis apparebat. Ideoque ad compendium dicere<br />

volui, quasi vero natura humana praeter stultitiam et sapientiam nullam mediam<br />

recipiat affectionem. Intuebar quippe etíam párvulos, quos lícet confiteamur<br />

trahere origínale peccatum, tamen nec sapientes nec stultos possumus<br />

proprie dicere, nondum utentes libero arbitrio, seu bene seu male. Nunc<br />

autem aut sapientes aut stultos esse omnes homines dixi, eos volens intellegi<br />

qui íam ratione utuntur, qua discernuntur a pecoribus, ut homines sint, sicut<br />

dicimus beatos esse omnes homines velle. Nunquid (70) enim in hac sententia<br />

tam vera atque manifesta metuimus ne intellegantur et parvuli, qui hoc adhuc<br />

velle non possunt?<br />

144 Ibid., 12,27.<br />

145 De libero arbitrio 3,2471; Confess. 10,21,31; De Civ. Dei 10,1,1; In Ps. 32,2,15;<br />

CICERO, Tusculanae disputationes 5,10,28.<br />

Libro I, 14 699<br />

5. Al recordar en otro lugar los milagros que el Señor<br />

Jesús hizo cuando vivía aquí en la carne, añadí la frase: «¿Por<br />

qué, preguntarás, no se hacen ahora esos milagros?», y he<br />

respondido: «Porque no impresionarían si no fuesen algo extraordinario;<br />

y no serían algo extraordinario si fuesen ordinarios»<br />

146 . Con ello quise decir que ahora no se hacen ni tan<br />

grandes ni todos, pero no que ahora tampoco se haga ningún<br />

milagro 147 .<br />

6. Pero al final del libro digo: «Porque este discurso se<br />

alarga más de lo que pensaba, pongo punto final. Recuerda,<br />

sin embargo, que aún no pretendo comenzar a refutar a los<br />

maniqueos ni he examinado aún sus imposturas, así como<br />

tampoco he pretendido exponer elevados conceptos de la fe<br />

católica, sino que he querido únicamente, cuanto podía, desvanecer<br />

en ti la falsa opinión sobre los verdaderos cristianos<br />

insinuada en nosotros con menos torpeza que malicia, y a la<br />

vez despertar en ti la inquietud por el estudio de las grandes<br />

verdades divinas. Por lo cual este volumen queda así concluido;<br />

y cuando sea mayor la serenidad de tu espíritu, tal vez sea<br />

más expedito en lo demás» 148 . No he dicho esto como si aún<br />

no hubiese escrito nada contra los maniqueos, o no hubiese<br />

publicado nada sobre la doctrina católica, cuando tantos volúmenes<br />

publicados atestiguan que no me he callado sobre<br />

ambos asuntos. Lo que quise expresar en este libro, dedicado<br />

al amigo Honorato, es que no había empezado aún a refutar<br />

5. Alio loco cum" commemorassem, quae Dominus Iesus fecit cum hic<br />

esset in carne, adiunxi, dicens; Cur, inquis, ista modo non fiunt? Atque respondí:<br />

Quia non moverent nisi mira essent; si autem sólita essent, mira non<br />

essent (16,34). Hoc autem dixi, quia non tanta nec omnia modo, non quia<br />

nulla fiunt etíam modo.<br />

6. In fine autem libri: Sed quoniam sermo iste noster, inquam, multo<br />

processit longius quam putabam, hic finem libro faciamus, in quo memineris<br />

voló, nondum Manichaeos me coepisse refellere, et illas nugas nondum invasisse,<br />

ñeque de ipsa Catholica magnum aliquid aperuisse, sed voluisse tantummodo<br />

eruere tibi, si possem, falsam h opinionem de veris Chrtstianis malitiose aut<br />

imperite nobis insinuatam, et erigere ad magna quaedam et divina discenda.<br />

Quare hoc volumen ita sese habeat: placatiore autem (71) animo tuo facto, ero<br />

for[(>08]tassis in ceteris promptior (18,36). Haec non ita dixi, quasi nihil adversus<br />

Manichaeos adhuc seripsissem, vel nihil de doctrina catholica mandassem<br />

litteris, cum tot superius edita volumina de utraque re non me tacuisse<br />

testentur, sed in hoc libro ad illum scripto nondum Manichaeos refellere<br />

146<br />

De útil. cred. 16,34; cf. Hortensias, fragm. 59, en De Trinitate 13,4,7.<br />

147<br />

Ibid.<br />

148<br />

Ibid., 18,36; De Mor. manich.; De lib. arb.; De Gen. c. manich.; De ver. reí.<br />

a] Miracula add. CCL, CSEL.<br />

b] Falsam omití. CSEL.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!