40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
528<br />
La devastación de Roma<br />
ciudad, prevenida y atemorizada, alejándola y sacándola fuera,<br />
aunque aquel lugar fuese arrasado? Del mismo modo no se ha<br />
de poner en duda que Dios perdonó también a la ciudad de<br />
Roma, que ante el incendio enemigo había salido fuera multitudinariamente<br />
por todas partes. Salieron fuera los que huyeron;<br />
salieron fuera también los que murieron; muchos, que se quedaron,<br />
estuvieron escondidos como pudieron, y otros muchos<br />
se salvaron y conservaron vivos y sanos en los lugares santos.<br />
Por tanto, aquella ciudad fue castigada por la mano salvadora<br />
de Dios, más bien que destruida; como el siervo que, conociendo<br />
la voluntad de su señor y haciendo lo que es digno de castigo,<br />
recibirá muchos palos.<br />
Capítulo VIII: UTILIDAD DE LA TRIBULACIÓN TEMPORAL<br />
9. ¡Ojalá que el ejemplo nos sirva de escarmiento! y que<br />
la concupiscencia mala que tiene sed de mundo y apetece<br />
disfrutar de los placeres pecaminosos sea refrenada, antes de<br />
murmurar contra el Señor a la vista de los castigos muy merecidos,<br />
demostrando el Señor cuan inestables y caducas son<br />
todas las vanidades del siglo. También la era siente el mismo<br />
trillo para desmenuzar la paja que para limpiar el trigo; el<br />
horno del orfebre sufre el mismo fuego para convertir la paja<br />
en ceniza que para purificar el oro; de igual manera Roma<br />
sufrió una misma tribulación, en la que el bueno fue corregido<br />
y purificado, mientras que el impío fue condenado, ya sea<br />
siendo arrebatado de esta vida para purgar más con penas<br />
justísimas, ya sea que permanezca aquí blasfemando con ma-<br />
Deus pepercisset illi civitati, qua praemonita et territa, et discedente atque<br />
migrante, locus ule consumeretur? Sic minirae dubitandum est pepercisse<br />
Deum Romanae etiam civitati, quae ante hostile incendium in multis ex multa<br />
parte migraverat. Migrarunt qui fugerunt qui de corpore exierunt: multi<br />
praesentes utcumque latuerunt, multi in locis sanctis vivi salvique servad sunt.<br />
Manu ergo emendantis Dei correpta est potius civitas illa, quam perdita:<br />
tanquam servus sciens voluntatem domini sui, et faciens digna plagis, vapulabít<br />
multis (cf. Le 12,47).<br />
VIII. 9. Atque utinam valeat ad exemplum timorís, et mala concupiscentia<br />
sitiens mundum, et appetens perfrui perniciossimis voluptatibus, demonstrante<br />
Domino quam sint instabiles et caducae omnes saeculi vanitates<br />
et insaniae mendaces, potius refrenetur, quam sub flagellis dignissimis adversus<br />
Dominum murmuretur. Sed unam tribulam sentit areat, ut stipula concidatur,<br />
granum mundetur; unum ignem patitur fornax aurificis, ut palea in<br />
cinerem pergat, aurum sordibus careat; sic et unam tribulationem Roma pertulit,<br />
in qua vel emendatus vel liberatus est pius; impius autem damnatus est,<br />
sive ab hac vita raptus sit ubi magis [724] poenas iustissimas lueret, sive hic<br />
Capítulo 8 529<br />
yor culpabilidad, o, por lo menos, para que Dios, según su<br />
inefable misericordia, purifique con la penitencia a los que<br />
conoce que se han de salvar. ¡Y que no nos haga vacilar la<br />
tribulación de los buenos!, porque es una prueba, no una<br />
condenación. ¡No vaya a ser que nos horroricemos al ver<br />
sufrir a un justo cosas indignas y graves en esta vida, y estemos<br />
olvidando lo que sufrió el Justo de los justos y el Santo de los<br />
santos! Lo que ha sufrido esa ciudad entera, lo sufrió uno<br />
solo. Pero fijaos quién es ese uno: El Rey de reyes y Señor de<br />
señores, apresado, atado, flagelado, zarandeado con toda clase<br />
de afrentas, colgado y clavado en una cruz, muerto... Pon en<br />
balanza a Roma con Cristo, sopesa la tierra entera y a Cristo,<br />
equilibra cielo y tierra con Cristo; nada creado puede valorarse<br />
con el Creador, ni obra alguna se compara con el Autor: Todo<br />
ha sido hecho por El y sin El no se hizo nada; y, sin embargo,<br />
fue tenido en nada por los perseguidores. Soportemos entonces<br />
lo que Dios tenga permitido que soportemos. ¡El, como<br />
médico, conoce bien qué dolor nos es útil para curarnos y<br />
sanarnos! Está escrito certeramente: La paciencia perfecciona<br />
su obra, y ¿cuál va a ser la obra de la paciencia, si no sufrimos<br />
nada adverso? ¿Por qué, pues, rehusamos sufrir los males<br />
temporales? ¿No es que tenemos que ser perfeccionados? Más<br />
bien, supliquemos, gimamos y lloremos ante el Señor, para que<br />
se cumpla en nosotros lo que dice el Apóstol: Fiel es Dios, que<br />
no permitirá que seáis tentados sobre vuestras fuerzas, sino que,<br />
para poder vencer, os dará con la tentación también el éxito 4 .<br />
remanserit ubi damnabilius blasphemaret, aut certe pro ineffabili clementia<br />
sua Deus, quos novit salvandos, paenitentiae reservaret. Non ergo nos moveat<br />
labor piorum; exercitatio est, non damnatio. Nisi forte horremus cum videmus<br />
indigna et gravia hac térra perpeti aliquem iustum, et obliviscimur quae pertulerit<br />
iustus iustorum sanctusque sanctorum. Quod passa est universa illa<br />
civitas, passus est unus. Sed videte quis unus: Rex regum et Dominus dominantium<br />
(Apoc 19,16), comprehensus, vinctus, flagellatus, contumeliis ómnibus<br />
agitatus, ligno suspensus et fixus, occisus. Appende cum Christo Romam,<br />
appende cum Christo totam terram, appende cum Christo caelum et terram;<br />
nihil creatum cum Creatore pensatur, nullum opus artifici comparatur. Omnia<br />
per ipsum facta sunt, et sine ipso factum est nihil (lo 1,3), et tamen a persequentibus<br />
deputatus est nihil. Feramus ergo quod nos Deus ferré voluerit; qui<br />
nobis curandis atque sanandis, quis etiam dolor sit utilis, sicut medicus novit.<br />
Certe scriptum est: Patientia opus perfectum habet (Iac 1,1): quod autem erit<br />
opus patientiae, si nihil adversi patiamur? Cur ergo mala temporaria perpeti<br />
recusamus? An forte perfici formidamus? Sed plañe oremus et ingemiscamus<br />
et ploremus ad Dominum, ut servetur erga nos quod Apostolus dicit: Fidelis<br />
Deus, qui non vos sinet tentari supra id quod potestis; sed faciet cum tentatione<br />
etiam exitum, ut sustinere possitis (1 Cor 1,13).<br />
4 FLOEUS, Ad 1 Cor. 10,13.