12.06.2013 Views

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

528<br />

La devastación de Roma<br />

ciudad, prevenida y atemorizada, alejándola y sacándola fuera,<br />

aunque aquel lugar fuese arrasado? Del mismo modo no se ha<br />

de poner en duda que Dios perdonó también a la ciudad de<br />

Roma, que ante el incendio enemigo había salido fuera multitudinariamente<br />

por todas partes. Salieron fuera los que huyeron;<br />

salieron fuera también los que murieron; muchos, que se quedaron,<br />

estuvieron escondidos como pudieron, y otros muchos<br />

se salvaron y conservaron vivos y sanos en los lugares santos.<br />

Por tanto, aquella ciudad fue castigada por la mano salvadora<br />

de Dios, más bien que destruida; como el siervo que, conociendo<br />

la voluntad de su señor y haciendo lo que es digno de castigo,<br />

recibirá muchos palos.<br />

Capítulo VIII: UTILIDAD DE LA TRIBULACIÓN TEMPORAL<br />

9. ¡Ojalá que el ejemplo nos sirva de escarmiento! y que<br />

la concupiscencia mala que tiene sed de mundo y apetece<br />

disfrutar de los placeres pecaminosos sea refrenada, antes de<br />

murmurar contra el Señor a la vista de los castigos muy merecidos,<br />

demostrando el Señor cuan inestables y caducas son<br />

todas las vanidades del siglo. También la era siente el mismo<br />

trillo para desmenuzar la paja que para limpiar el trigo; el<br />

horno del orfebre sufre el mismo fuego para convertir la paja<br />

en ceniza que para purificar el oro; de igual manera Roma<br />

sufrió una misma tribulación, en la que el bueno fue corregido<br />

y purificado, mientras que el impío fue condenado, ya sea<br />

siendo arrebatado de esta vida para purgar más con penas<br />

justísimas, ya sea que permanezca aquí blasfemando con ma-<br />

Deus pepercisset illi civitati, qua praemonita et territa, et discedente atque<br />

migrante, locus ule consumeretur? Sic minirae dubitandum est pepercisse<br />

Deum Romanae etiam civitati, quae ante hostile incendium in multis ex multa<br />

parte migraverat. Migrarunt qui fugerunt qui de corpore exierunt: multi<br />

praesentes utcumque latuerunt, multi in locis sanctis vivi salvique servad sunt.<br />

Manu ergo emendantis Dei correpta est potius civitas illa, quam perdita:<br />

tanquam servus sciens voluntatem domini sui, et faciens digna plagis, vapulabít<br />

multis (cf. Le 12,47).<br />

VIII. 9. Atque utinam valeat ad exemplum timorís, et mala concupiscentia<br />

sitiens mundum, et appetens perfrui perniciossimis voluptatibus, demonstrante<br />

Domino quam sint instabiles et caducae omnes saeculi vanitates<br />

et insaniae mendaces, potius refrenetur, quam sub flagellis dignissimis adversus<br />

Dominum murmuretur. Sed unam tribulam sentit areat, ut stipula concidatur,<br />

granum mundetur; unum ignem patitur fornax aurificis, ut palea in<br />

cinerem pergat, aurum sordibus careat; sic et unam tribulationem Roma pertulit,<br />

in qua vel emendatus vel liberatus est pius; impius autem damnatus est,<br />

sive ab hac vita raptus sit ubi magis [724] poenas iustissimas lueret, sive hic<br />

Capítulo 8 529<br />

yor culpabilidad, o, por lo menos, para que Dios, según su<br />

inefable misericordia, purifique con la penitencia a los que<br />

conoce que se han de salvar. ¡Y que no nos haga vacilar la<br />

tribulación de los buenos!, porque es una prueba, no una<br />

condenación. ¡No vaya a ser que nos horroricemos al ver<br />

sufrir a un justo cosas indignas y graves en esta vida, y estemos<br />

olvidando lo que sufrió el Justo de los justos y el Santo de los<br />

santos! Lo que ha sufrido esa ciudad entera, lo sufrió uno<br />

solo. Pero fijaos quién es ese uno: El Rey de reyes y Señor de<br />

señores, apresado, atado, flagelado, zarandeado con toda clase<br />

de afrentas, colgado y clavado en una cruz, muerto... Pon en<br />

balanza a Roma con Cristo, sopesa la tierra entera y a Cristo,<br />

equilibra cielo y tierra con Cristo; nada creado puede valorarse<br />

con el Creador, ni obra alguna se compara con el Autor: Todo<br />

ha sido hecho por El y sin El no se hizo nada; y, sin embargo,<br />

fue tenido en nada por los perseguidores. Soportemos entonces<br />

lo que Dios tenga permitido que soportemos. ¡El, como<br />

médico, conoce bien qué dolor nos es útil para curarnos y<br />

sanarnos! Está escrito certeramente: La paciencia perfecciona<br />

su obra, y ¿cuál va a ser la obra de la paciencia, si no sufrimos<br />

nada adverso? ¿Por qué, pues, rehusamos sufrir los males<br />

temporales? ¿No es que tenemos que ser perfeccionados? Más<br />

bien, supliquemos, gimamos y lloremos ante el Señor, para que<br />

se cumpla en nosotros lo que dice el Apóstol: Fiel es Dios, que<br />

no permitirá que seáis tentados sobre vuestras fuerzas, sino que,<br />

para poder vencer, os dará con la tentación también el éxito 4 .<br />

remanserit ubi damnabilius blasphemaret, aut certe pro ineffabili clementia<br />

sua Deus, quos novit salvandos, paenitentiae reservaret. Non ergo nos moveat<br />

labor piorum; exercitatio est, non damnatio. Nisi forte horremus cum videmus<br />

indigna et gravia hac térra perpeti aliquem iustum, et obliviscimur quae pertulerit<br />

iustus iustorum sanctusque sanctorum. Quod passa est universa illa<br />

civitas, passus est unus. Sed videte quis unus: Rex regum et Dominus dominantium<br />

(Apoc 19,16), comprehensus, vinctus, flagellatus, contumeliis ómnibus<br />

agitatus, ligno suspensus et fixus, occisus. Appende cum Christo Romam,<br />

appende cum Christo totam terram, appende cum Christo caelum et terram;<br />

nihil creatum cum Creatore pensatur, nullum opus artifici comparatur. Omnia<br />

per ipsum facta sunt, et sine ipso factum est nihil (lo 1,3), et tamen a persequentibus<br />

deputatus est nihil. Feramus ergo quod nos Deus ferré voluerit; qui<br />

nobis curandis atque sanandis, quis etiam dolor sit utilis, sicut medicus novit.<br />

Certe scriptum est: Patientia opus perfectum habet (Iac 1,1): quod autem erit<br />

opus patientiae, si nihil adversi patiamur? Cur ergo mala temporaria perpeti<br />

recusamus? An forte perfici formidamus? Sed plañe oremus et ingemiscamus<br />

et ploremus ad Dominum, ut servetur erga nos quod Apostolus dicit: Fidelis<br />

Deus, qui non vos sinet tentari supra id quod potestis; sed faciet cum tentatione<br />

etiam exitum, ut sustinere possitis (1 Cor 1,13).<br />

4 FLOEUS, Ad 1 Cor. 10,13.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!