40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
492 La utilidad del ayuno<br />
con la brida? Mi carne es mi jumento, yo camino hacia Jerusalén,<br />
y muchas veces me lleva precipitadamente e intenta<br />
arrojarme fuera del camino 2 , pues mi camino es Cristo; ¿no<br />
voy a reprimir con el ayuno al que va encabritado? Quien<br />
conoce esto, sabe por propia experiencia cuan útil es el ayuno.<br />
Pero ¿es que esta carne que ahora es domada, siempre lo será?<br />
Mientras en el tiempo flota a merced de las olas, mientras está<br />
agobiada por el lastre de la mortalidad, tiene sus diabluras<br />
manifiestas y peligrosas para nuestra alma. Porque la carne es<br />
todavía corruptible, y aún no ha resucitado, puesto que no<br />
será siempre así: aún no tiene el estado propio del ser celestial,<br />
porque todavía no somos iguales a los ángeles de Dios.<br />
SEGUNDA PARTE:<br />
Utilidad del ayuno<br />
Capítulo IV: EL ERROR MANIQUEO<br />
CUESTIÓN SEGUNDA: ha carne y el espíritu<br />
4. ha carne no es enemiga del espíritu. No vaya a pensar<br />
vuestra caridad que la carne es el enemigo del espíritu, en el<br />
sentido de que hay un creador de la carne y otro creador del<br />
espíritu. Porque son muchos los que lo piensan así, y desbocados<br />
por la misma carne se han salido del camino, y han<br />
inventado un creador para la carne, y otro creador para el<br />
espíritu 3 . Pero es que bajo el pretexto de apostólico se sirven<br />
mea iumentum meum est: iter ago in Ierusalem, plerumque me rapit, et de<br />
via conatur excludere; vía autem mea Christus est: ita exsultantem non cohibebo<br />
ieiunio? Si quis hoc sapít, etiam ipso experimento probat quam utüíter<br />
ieiunetur. Numquid enim caro ista, quae nunc domatur, semper domabitur?<br />
Dum temporaliter fluitat, dum mortalitatis condicione praegravatur, habet<br />
exsultationes suas manifestas et peliculosas mentí nostrae. Caro est enim<br />
adhuc corruptibilis, nondum resurrexit; nam non semper sic erit: nondum<br />
habet statum proprium caelestis habitudinis; nondum enim facti sumus aequales<br />
Angelis Dei.<br />
IV. 4. Ne ergo arbitretur Dilectio vestra, quod inimica sit caro spiritui,<br />
quasi alter sit auctor carnis, alter sit auctor spiritus. Multi enim hoc putantes<br />
veré rapti ab ipsa carne deviarunt, et alterum actorem carni, alterum spiritui<br />
posuerunt. Utuntur autem quasi testimonio apostólico, quod non intelligunt:<br />
2 Cf. Sermón 205,2; 206,3; 207,2; 208,1; 209,3; 210,7,9.<br />
' Cf. Sermón 210,8-11 y De moribus Munich. 2,13,29-30.<br />
Capítulo 4 493<br />
de un testimonio que no entienden: ha carne guerrea contra el<br />
espíritu, y el espíritu contra la carne. Esto es verdad, pero ¿por<br />
qué no te fijas también en este otro: Nadie odia jamás a su<br />
propia carne, sino que la alimenta y la cuida, así como Cristo a<br />
su Iglesia? En el primer texto citado se ve una cierta lucha<br />
entre dos enemigos, entre la carne y el espíritu, porque la<br />
carne guerrea contra el espíritu, y el espíritu contra la carne. En<br />
el segundo, en cambio, se ve como una unión conyugal, porque<br />
nadie odia jamás a su propia carne, sino que la alimenta y la<br />
cuida, así como Cristo a su Iglesia. ¿Cómo conciliar los dos<br />
textos? Si los dos son contrarios, ¿a cuál de los dos rechazamos,<br />
y a cuál retenemos? Pero es que no son contrarios. Atienda<br />
vuestra caridad: Mientras tanto yo acepto los dos, y, en lo<br />
que pueda, voy a demostrar que los dos están de acuerdo. Tú,<br />
quienquiera que seas, inventas un creador de la carne y otro<br />
distinto del espíritu; y ¿qué vas a hacer de este texto: porque<br />
nadie odia jamás a su propia carne, sino que la alimenta y la<br />
cuida, así como Cristo a su Iglesia? ¿Es que la comparación no<br />
te asusta?, porque dice: la alimenta y la cuida, así como Cristo<br />
a su Iglesia. Consideras a la carne una cadena, y ¿quién ama<br />
su propia cadena? Consideras a la carne una cárcel, y ¿quién<br />
ama su propia cárcel? Porque nadie odia jamás a su propia<br />
carne. ¿Quién no va a odiar su propia cadena? ¿Quién no va<br />
a odiar su propio castigo? Y, sin embargo, nadie odia jamás a<br />
su propia carne, sino que la alimenta y la cuida, así como Cristo<br />
a su Iglesia. Pues tú que inventas un creador para la carne y<br />
otro para el espíritu, tienes que inventarte uno para la Iglesia<br />
Caro concupiscit ad[Tl0]versus spirttum, et spiritus adversus carnem (Gal 5,17).<br />
Hoc verum est; sed quare et aliud non attendis: Nemo enim unquam carnem<br />
suam odio habet; sed nutrit et fovet eam, sicut et Christus Ecclesiam?<br />
(Eph 5,29). In illa prima sententia quam commemoravi, quasi quaedam lucta<br />
duorum inimicorum videtur, carnis et spiritus, quia caro concupiscit adversus<br />
spiritum, et spiritus adversus carnem. In hac autem tanquam copulatio coniungalis:<br />
Nemo enim unquam carnem suam odio habet; sed nutrit et fovet eam, sicut<br />
et Christus Ecclesiam. Quid ergo facimus Ínter has duas sententias? Si contrariae<br />
sunt, quam respuemus, quam tenebimus? Sed non sunt contrariae. Intendat<br />
enim Caritas vestra: interim ego ambas accipio, et ambas concordes,<br />
quantum potuero, demonstrabo. Tu autem quísquis alium auctorem carnis<br />
constituís, alium spiritus, de illa quid agis? Nemo enim unquam carnem suam<br />
odio habet, sed nutrit et fovet eam, sicut Christus Ecclesiam. Vel similitudo non<br />
te terret? quia nutrit, inquit, et fovet eam, sicut et Christus Ecclesiam. Compedem<br />
putas carnem; quis amat compedem suam? Carcerem putas carnem; quis<br />
amat carcerem suum? Nemo enim unquam carnem suam odio habet. Quis non<br />
oderit vinculum suum? quis non oderit poenam suam? Et tamen: Nemo unquam<br />
carnem suam odio habet; sed nutrit et fovet eam, sicut et Christus Ecclessiam.<br />
Tu ergo qui alium auctorem ponis carni, alium auctorem spiritui, alium<br />
17