12.06.2013 Views

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

460 La piedad con los difuntos XII, 15<br />

días. Un levísimo soplo de nariz, que apenas se sentía al acercar<br />

la mano, era el pequeño indicio de que tenía vida, para no<br />

permitir que fuera enterrado exánime. No movía miembro<br />

alguno, ni tomaba alimento. Los ojos y los demás sentidos<br />

parecían insensibles, a pesar de cualquier clase de estímulo. Y,<br />

sin embargo, él veía como entre sueños muchas cosas que, por<br />

fin, después de muchos días, como despertando, contó lo que<br />

había visto. En primer lugar, apenas abrió los ojos, dijo: Que<br />

vaya alguno a la casa de Curma, el herrero, y que vea lo que<br />

allí sucede. Luego que se fue allí se encontró que había muerto<br />

en aquel mismo momento en que él había recuperado los<br />

sentidos y había vuelto casi de la muerte a la vida. Entonces<br />

manifestó a los atónitos asistentes que aquél había recibido<br />

orden de presentarse ante Dios a la hora en que él había sido<br />

vuelto a la vida. Y que él había oído en el lugar de donde él<br />

volvía que no era Curma el curial, sino Curma el herrero, el<br />

enviado al lugar de los muertos. Además, que en aquellas<br />

visiones, como sueños suyos, entre los difuntos que había visto<br />

que eran considerados según la diversidad de sus méritos,<br />

reconoció también a algunos que había conocido en vida. Y en<br />

verdad que yo apenas le hubiese dado crédito si él no hubiese<br />

visto entre aquéllos, como ensueños suyos, también a algunos<br />

que viven todavía, por ejemplo, algunos clérigos de su región,<br />

entre los cuales oyó allí a un sacerdote que sería bautizado por<br />

mí en Hipona, lo cual decía que también sucedió. El, pues,<br />

había visto a un presbítero, a clérigos y a mí mismo, ciertamente<br />

vivos aún, en aquella visión en la cual vio después también<br />

a los muertos.<br />

naribus, qui manu actmota utcumque sentiebatur et erat exiguum uiuentis<br />

indicíum, sepeliri ut exanimem non sinebat. Nullos artus mouebat, milla sumebat<br />

alimenta; nihil oculis, nihil ullo alio sensu corporis qualibet inpacta<br />

molestia sentiebat. Vídebat tamen multa uelut in somnis, quae tándem aliquando<br />

post dies plurimos quasi euigilans uisa narrauit. Ac primum mox ut<br />

aperuit oculos, eat aliquis, inquit, ad domum Curmae fabri ferrarii et uideat,<br />

quid ibi agatur. Quo cum itum esset, inuentus est mortuus [645] eo momento,<br />

quo iste fuerat sensíbus redditus et paene a morte reuixerat. Tune intentis,<br />

qui aderant, illum exhiberi iussum esse, quando ipse dimissus est. Indicauit<br />

seque illie unde redíerat dixit audisse, quod non Curma curialís, sed Curma<br />

faber ferrarius ad loca illa mortuorum praeceptus fuisset adduci. In illis ergo<br />

uisís, tamquam somniis suis, Ínter eos defunctos, quos uidebat pro merítorum<br />

diuersitate tractari, agnouit etiam nonnullos, quos nouerat uíuos. Ipsos autem<br />

uere forsitan credidissem, si non Ínter illa quasi somnia sua uidisset etiam<br />

quosdam, qui nunc usque adhuc uiuunt, clericos uidelicet aliquos regionis<br />

suae, a quorum ibi presbytero audiuit, ut apud Hipponem baptizaretur a me,<br />

quod et factum esse dicebat. Víderat itaque in illa uisione presbyterum, elericos,<br />

me ipsum, nondum scilicet mortuos, in qua postea uidit et mortuos. Cur<br />

XII, 15 La piedad con los difuntos 461<br />

¿Por qué no se va a creer que él ha visto a los muertos<br />

como nos ha visto a nosotros vivos, esto es, a unos y a otros<br />

ausentes, y sin saberlo? Es más, ¿que mediante esa visión él ha<br />

visto no a las mismas personas, sino a sus imágenes, lo mismo<br />

que las imágenes de los lugares? De hecho, él vio la propiedad<br />

donde ese presbítero vivía con sus clérigos, también vio Hipona,<br />

donde, por así decirlo, fue bautizado por mí. Pero de<br />

cierto que él no estaba presente en esos lugares, cuando él<br />

tenía la ilusión de que estaba allí. En efecto, él ignoraba lo que<br />

se estaba haciendo allí en aquel momento, lo cual lo habría<br />

sabido, sin duda, si hubiese estado allí realmente. Por tanto,<br />

esas visiones que se ven en tal estado no presentan la realidad<br />

de las cosas como son en sí, sino que se esbozan como una<br />

sombra y representación imaginaria de las cosas.<br />

Finalmente, después de las muchas visiones que él vio,<br />

contó que fue introducido también en el Paraíso, y que le<br />

dijeron cuándo le volvían a enviar de allí a los suyos: Vete y<br />

bautízate, si quieres vivir un día en este lugar de los bienaventurados.<br />

Después, como advertido de que fuese bautizado por<br />

mí, respondió que ya lo había hecho. Pero aquel que le hablaba<br />

le replica: Vete y bautízate realmente, porque tú te has visto<br />

bautizado en la visión. Después que se curó, vino a Hipona.<br />

Estaba cerca la Pascua, se inscribió entre los demás competentes,<br />

desconocido de mí como de los demás, pues él no se<br />

preocupó de contar aquella visión ni a mí ni a ninguno de mis<br />

presbíteros. Fue bautizado y, terminados los días santos, se<br />

volvió a su casa. Pasados dos años o quizá más, yo tuve conocimiento<br />

de todo esto. El primero que me habló de estas cosas<br />

fue un amigo mío y a la vez suyo que, sentado a mi mesa, llevó<br />

non etiam illos sicut non uidisse credatur, utrosque scilicet absentes atque<br />

nescientes, ac per hoc non ipsos, sed similitudines eorum, sicut etiam locorum?<br />

Nam et fundum uidit, ubi erat ule cum clericis presbyter, et Hipponem,<br />

ubi a me quasi baptizatus est. in quibus locis profecto non erat, quando illie<br />

sibi esse uidebatur. Nam quid ibi [646] ageretur eo tempore, nesciebat: quod<br />

procul dubio sciret, si uere ibi esset. Visa sunt igitur ista, quae non praesentantur<br />

in ipsis rebus, ut sunt, sed in quibusdam rerum imaginibus adumbrantur.<br />

Denique post multa, quae uidit, etiam in paradisum se introductum esse<br />

narrauit dictumque sibi esse, cum inde dimitteretur rediturus ad suos: Vade,<br />

baptizare, si uis esse in isto loco beatorum. Deinde, ut a me baptizaretur,<br />

admonitus iam factum esse respondit. Cui rursus ule, qui cum eo loquebatur,<br />

uade, inquit, uere baptizare; nam illud in uisione uidisti. Post ista conualuit,<br />

perrexit Hipponem. Pascha iam propinquabat, dedit nomen Ínter alios conpetentes,<br />

pariter cum plurimis incógnitas nobis; nec illam mihi uisionem nec<br />

cuiquam nostrorum indicare curauit. Baptizatus est, peractis diebus sanctis<br />

remeauit ad propria. Biennio uel amplius transacto ego haec cuneta cognoui:<br />

primo per quendam meum eiusque amicum in conuiuio meo, cum quaedam

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!