12.06.2013 Views

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

40. Escritos varios - Biblioteca Católica Digital

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

450 La piedad con los difuntos VII, 9<br />

en el sepulcro de sus padres. Así lo dice la Escritura: Esto dice<br />

el Señor, porque has despreciado la palabra del Señor, y no has<br />

guardado el precepto que te mandé de no comer pan ni beber<br />

agua, tu cadáver no será enterrado en el sepulcro de tus padres.<br />

En cuánto hemos de estimar este castigo, pensemos que, según<br />

el Evangelio, no se ha de llamar castigo, cuando sabemos que<br />

después de muerto el cuerpo no hay que temer que los miembros<br />

sufran nada sin el alma. Sin embargo, considerando el<br />

afecto humano hacia la propia carne, pudo el profeta atemorizarse<br />

y contristarse, estando vivo, por lo que no había de<br />

sentir, cuando estuviese muerto. Y éste era el castigo que le<br />

dolía en el alma por lo que habría de pasarle a su cuerpo,<br />

aunque no le doliera ya cuando se cumpliese. Hasta este punto<br />

quiso el Señor castigar a su siervo, que había despreciado<br />

cumplir su precepto, no por contumacia propia, sino porque,<br />

engañándole la falacia ajena, se creyó que obedecía, cuando no<br />

obedeció. Ni hay que pensar que fue muerto por la fiera 10<br />

para arrebatar su alma al suplicio del infierno, puesto que el<br />

mismo león, que lo había matado, veló su cuerpo, dejando ileso<br />

también al jumento que lo llevaba, y que asistía junto a aquella<br />

fiera salvaje con intrépida presencia al funeral de su amo.<br />

En este signo prodigioso está claro que el hombre de Dios<br />

fue corregido temporalmente hasta con la muerte, más bien<br />

que castigado después de la muerte. A este propósito, el Após-<br />

transgressus est uerbum, quod non inferretur cadauer eius in sepulcrum patrum<br />

eius. Quae scriptura sic se habet. Haec dicit Dominus: Quia inoboediens<br />

fuisti ori Domini et non custodisti mandatum quod tibi[635]praecepit Dominus<br />

Deus tuus, et reuersus es et comedisti panem et bibisti aquam in loco in quo<br />

praecepit tibi, ne comederes panem ñeque biberes aquam, non inferetur cadauer<br />

tuum in sepulcrum patrum tuorum (3 Reg 13,21-22). Quanti haec poena pendenda<br />

sit, si secundum euangelium cogitemus, ubi post corpus occisum nihil<br />

metuendum esse didicimus, ne membra exanima patiantur, nec poena dicenda<br />

est. Si autem humanum erga suam carnem consideremus affectum, potuit inde<br />

terreri uel contristan uiuus, quod sensurus non erat mortuus; et haec erat<br />

poena, quoniam dolebat animus id de suo corpore futurum, quamuis cum<br />

fieret non doleret. Hactenus enim uoluit Dominus seruum suum plectere, qui<br />

non sua contumacia spreuerat praeceptum eius inplere, sed aliena decipiente<br />

fallada oboedire se credidit, quando non oboediuit. Ñeque enim putandum<br />

est ita fuisse interemptum morsu bestiae, ut ad supplicium tartareum eius<br />

deinde anima raperetur, quandoquidem ipsum eius corpus idem leo qui occiderat<br />

custodiuít iumento etiam, quo uehebatur, inlaeso et simul cum illa<br />

inmani fera intrépida praesentia ad sui domini funus adstante. Quo mirabili<br />

signo adparet hominem Dei cohercitum potíus tempo(599)raliter usqued ad<br />

mortem, quam punitum esse post mortem. De qua re apostolus, cum propter<br />

En el libro 1 Reg c.13 se recoge todo este relato, y cómo un viejo profeta de Betel<br />

engaña al profeta de Judá.<br />

VII, 9 ha piedad con los difuntos 451<br />

tol, cuando ha recordado las enfermedades y las muertes de<br />

muchos por las ofensas de algunos, dice: Porque si nosotros<br />

mismos nos juzgásemos, no seríamos juzgados por el Señor. Pero<br />

cuando somos juzgados por el Señor, somos corregidos por El<br />

para no ser condenados con el mundo. Pues el mismo que lo<br />

había engañado le dio sepultura con todos los honores en su<br />

propio sepulcro, y a su vez él procuró ser sepultado junto a sus<br />

huesos n , esperando que, a su tiempo, pudiera perdonársele<br />

también a él en sus huesos, cuando, según la profecía de aquel<br />

hombre de Dios 12 , Josías, rey de Judá, desenterró en aquella<br />

tierra los huesos de muchos muertos, y profanó con los mismos<br />

huesos los altares sacrilegos que habían sido levantados a<br />

los ídolos. Pero es cierto que perdonó a aquel sepulcro donde<br />

descansaba el profeta que había predicho eso hacía más de<br />

trescientos años, y por su causa tampoco fue violada la sepultura<br />

de aquel que lo había seducido. En realidad, con aquel<br />

afecto con que nadie odia su propia carne, había provisto para<br />

su cadáver el que con la mentira había matado su propia alma.<br />

Así pues, por lo mismo que cualquiera ama naturalmente su<br />

propia carne, le sirvió de castigo a aquel profeta el saber que<br />

no descansaría en el sepulcro de sus padres, y al engañador de<br />

poner cuidado en salvar su huesos, si descansaba junto a aquel<br />

cuyo sepulcro nadie profanaría.<br />

quasdam offensas commemorasset infirmitates [636] mortesque multorum, si<br />

enim nos ipsos, inquit, iudicaremus, a Domino non iudicaretnur; cum iudicamur<br />

autem, a Domino corripimur, ne cum mundo damnemur (1 Cor 11,31-32).<br />

Eum sane ipse qui deceperat in monumento proprio satis honorifice sepeliuit<br />

seque sepeliendum iuxta eius ossa curauit, ita sperans parci posse quoque<br />

ossibus suis, cum ueniret tempus, quando secundum illius hominis Dei prophetiam<br />

Iosias rex luda in illa térra multorum eruit ossa mortuorum eisdemque<br />

ossibus sacrilega altaría, quae sculptilíbus constituta fuerant, funestauit.<br />

Pepercit quíppe illi monumento, ubi iacebat propheta, qui ante annos amplius<br />

quam trecentos ista praedixerat; et propter ipsum nec illius, qui eum seduxerat,<br />

sepultura uiolata est (cf. 3 Reg 13,24ss; 4 Reg 23,16ss). Affectu namque<br />

illo, quo nemo umquam carnem suam odio habet, prouiderat cadaueri suo,<br />

qui occiderat mendacio animam suam. Ex hoc igitur, quod carnem suam<br />

quisque naturaliter díligit, et illi poena fuit addiscere non eum futurum in<br />

sepulcro patrum suorum et huic cura prospicere, ut parceretur ossibus suis,<br />

si iuxta eum iaceret, cuius sepulcrum nemo uiolaret.<br />

11 «Cuando yo muera —dice el libto 1 Reg 13,31-32—, enterradme en la sepultura<br />

donde está enterrado este profeta; poned mis huesos ¡unto a los suyos, porque ciertamente<br />

se cumplirá la imprecación que lanzó, por orden del Señor, contra el altar de<br />

Betel y todas las ermitas de los altozanos que hay en las poblaciones de Samaría».<br />

12 La profecía dice así: «¡Altar, altar! Así dice el Señor: Nacerá un descendiente de<br />

David (llamado Josías) que sacrificará sobre ti a los sacerdotes de los altozanos que<br />

queman incienso sobre ti y quemará sobre ti huesos humanos» (1 Reg 13,2), como así<br />

sucedió.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!